Zondag 2 september 2012
Porto Torres – Sassari
Wij kijken naar buiten en zien dat het bewolkt is.
Prima temperatuur om te sightseeën.
Wij lopen de steiger af en vijftig meter verder is de bushalte.
Je zou verwachten dat de bussen wat minder “op tijd” rijden, maar het tegendeel is waar.
Onze bus vertrekt zelfs vijf minuten te vroeg. Goed dat wij “op tijd” waren.

Na ongeveer een half uur door het droge wat saaie landschap gereden te hebben, komen wij aan in Sassari.
Dit is de op een na grootste stad van Sardinië. Zij hebben een universiteit die al vanuit 1617 stamt, eerder dan in Cagliari ,de hoofdstad.
De stad telt ongeveer 130.000 inwoners.
Wij wandelen vanaf de bushalte de stad in. Het eerst komen wij bij de kathedraal Duomodi San Nicola.

De fundamenten zijn uit de 11^e eeuw, maar rond 1700 wordt de barokgevel er aan toegevoegd. Helaas de kerk is gesloten.
Wij lopen verder op zoek naar een terrasje om iets te drinken.
Het is erg rustig in de stad, dit komt doordat het zondag is en ook alle winkeltjes gesloten zijn. Wij lopen door wat steegjes en smalle straatjes en vinden een terrasje op Piazza Tola. Hier stippelen wij een route uit.

Er zijn verschillende pleinen achter elkaar.
Eerst komen wij op Piazza Castello, dit plein is de verbinding tussen de oude wijk en de nieuwe stad. Als wij verder lopen komen wij op het Piazza d’Italia uit.

Hier vinden Frits en Jelle een terras met makkelijke stoelen en besluiten om te gaan zitten. Zij geven ons de tijd om verder op onderzoek uit te gaan.

Op dit plein dat ongeveer 1 hectare groot is bevindt zich het provincie paleis dat gebouwd is rond 1880.

Ietje en ik wandelen verder naar het Nationaal Museum G.A. Sanna. Jammer het museum is geopend tot 14.00 uur en het is nu 15.00 uur.

 

Dan lopen wij richting de universiteit. Wij wandelen door het gemeentepark, waar een beeltenis staat van een belangrijke Italiaanse politicus.

Helaas, de universiteit staat in de steigers, niet mooi om te zien dus ook geen foto waard.

Uiteindelijk komen wij weer op het mooie Piazza d’Italia uit waar Jelle en Frits nog rustig aan hun biertje zitten.

Wij besluiten om op een ander terras te gaan lunchen.
Daarna lopen wij terug naar de bushalte. Onderweg begint het ineens te stortregenen, dit alles gaat gepaard met gedonder en bliksem.
Binnen de kortste keren staan de straten blank. Vanuit alle smalle straatjes en steegjes komen ineens donkergetinte mannen tevoorschijn, die met wel tien paraplu’s aan hun armen lopen. Zij hopen natuurlijk nu eindelijk hun slag te kunnen slaan. De eerste mannen vertellen wij dat de regen zo weer over is.
Als het toch blijft door regenen willen wij toch ook wel een paraplu kopen. Hij kost €5,00, maar na wat onderhandelen mogen wij hem voor €3,00 meenemen.
Na de bustocht komen wij in Porto Torres aan. Het regent nog steeds en de lucht wordt donkerder. Wij rennen naar de boot, nadat ik even naar de Sisa ben geweest. Vanavond eten wij aan boord voor Ietje en Frits het galgenmaal.
De eerste gang wordt zalm, de tweede gang is Spaghetti Wind & Water, de derde gang zijn yoghurtjes. Met de nodige wijn erbij hebben wij een gezellige laatste avond samen.
Deze avond heeft Frits wat meer last van zijn knie, dus vanavond krijgt hij wat extra verzorging en aandacht.
Aangezien wij een lange dag achter de rug hebben, gaan wij op tijd naar bed.
Morgen vroeg op, want om zes uur staat de taxi er om Ietje en Frits naar het vliegveld te brengen.
 

Maandag 3 september 2012

Porto Torres
Ja hoor 5.15 uur gaan de wekkers.
Frits en Ietje kleden zich aan, Jelle zet thee en verzorgt voor de laatste keer onze gasten. Om kwart voor zes nemen wij afscheid.
Het was een gezellige week, wij hebben samen met jullie genoten.
Als Frits en Ietje weg zijn gaan wij nog even terug naar ons bed.
Tegen negenen ontbijten wij samen, ineens is het wel erg rustig.
Buiten schijnt de zon maar de voorspelling zegt vanaf 1 uur regen. Dit betekent dat ik in elk geval een wasje kan draaien, direct naar buiten en rond het middaguur is de was droog en opgeruimd. Daarna begint het te regenen en het houdt ’s avonds laat pas op.
Wij lopen wat achter met onze administratie en leeswerk, dus gaan wij dat eerst maar eens bijwerken.
Tegen zeven uur kijk ik in de kast, veel bijzonders eten heb ik niet. Wij hebben ook geen zin om er uit te gaan.
Ineens zie ik ergens achter in de kast een pak pannenkoeken meel staan en besluit pannenkoeken te bakken. Hoog zomer op Sardinië wie had dat gedacht.
Het kwik haalt net de twintig graden.
Het blijft de komende twee dagen onbestendig weer.
Waarschijnlijk gaan wij pas op donderdag verder richting Corsica, dan neemt de wind wat af en gaan de temperaturen wat omhoog.
Als wij dan 4 dagen varen kunnen wij zondag in Ajaccio zijn. Vanaf dinsdagochtend zijn Jan en Loes een paar dagen onze gasten.
 

Dinsdag 4 september 2012

Porto Torres
Het lijkt droog te blijven dus toch maar twee wasjes in de machine.
Het weer begint wat op Nederlands weer te lijken alleen blijft de temperatuur hier wat hoger.
Na het ontbijt ga ik op stap met mijn trouwe trolley op wielen. Vandaag moet de voorraad weer bijgevuld worden. Er blijkt hier dichtbij een Liddle te zijn, een prima zaak om water te kopen en ondertussen nog wat andere benodigdheden mee te nemen.
Onderweg loop ik langs een kerkje en maak nog een fotootje.

Ik heb geluk, het blijft droog tijdens mijn boodschappen wandeling.
Aan boord staat Jelle mij al op te wachten en staat de koffie klaar. Dit smaakt heerlijk na zo’n vermoeiende wandeling.
Na de koffie begint het weer te regenen, gelukkig is de eerste was droog. De tweede nog wat vochtig, die hangen wij even in de kajuit en in de middag kan alles weer schoon de kast in.
Jelle heeft contact gehad met Hannes en gaat naar zijn boot.
Hannes en Ute hebben eind juni naast ons gelegen in Alghero. Wij hadden een leuk contact. Zij vertelden dat zij voor acht weken naar Duitsland gingen en   de boot in Porto Torres op de wal. Inmiddels zijn zij en wij terug.
Zodra de boot in het water ligt nodigt Jelle, Hannes en Ute uit om tegen zes uur te komen borrelen.
Tegen zessen komen zij inderdaad, Hannes heeft zijn I-pad meegenomen en heeft nog veel vragen voor Jelle. Kortom jullie begrijpen het al…………………
Ute en ik babbelen over wat andere zaken.
Tegen acht uur stelt Hannes voor om samen iets in de stad te gaan eten. Hier zijn wij wel voor te porren.
Hannes loopt voorop naar een zeer ,volgens hem, gezellig tentje waar moeder de vrouw nog kookt.
Helaas wij staan voor een dichte deur, zij blijken op dinsdag gesloten te zijn.
Dan maar Piazza Garibaldi, voor ons geen onbekend restaurant.
Vanwege de regen zit iedereen binnen. Dus wij ook naar binnen; grote eetzaal met het maximale aan licht op drie plaatsen aan de plafonds t.v. schermen, misschien kun je je er iets bij voorstellen.

Niet mijn favoriet, echt Italiaans en zeker een goede keuken!
Hannes wordt direct door iedereen begroet. Wij krijgen het idee dat hij hier vast klant is. Wij bestellen water, wijn en mosselen, het smaakt heerlijk.
Tegen elf uur zijn wij aan boord.
Best vermoeiend de hele avond Duits spreken, maar het was erg gezellig.
Aan boord gaan de piepjes van de sms’jes en mailtjes alweer.
Even lezen en dan te kooi.

Woensdag 5 september 2012
Porto Torres
Vandaag is Ids Jan jarig.
Handig dat wij wifi aan boord hebben. Ik stuur hem direct een verjaardagsmail.
Na het ontbijt onze bedden verschoond. Alles is nu weer heerlijk fris.
De wind is iets minder geworden.
Tegen enen staan Ute en Hannes aan de boot. Zij vragen of wij zin hebben mee naar de mooie supermarkt Conrad te gaan, deze is wat verder weg.
Zij zijn namelijk met de auto naar Sardinië gekomen vanuit Duitsland.
Boot op de ferry en de auto kunnen zij in de parkeergarage van het hotel stallen.
Dit aanbod slaan wij niet af. Kopen nog wat extra’s in en het scheelt ons veel gesjouw.
Hannes en Ute moeten nog wat klusjes aan boord doen, zij gaan direct naar de boot.
Begin van de avond bellen wij met Ids Jan om hem te feliciteren. Daarna krijgen wij Kirsten nog even aan de lijn en zijn wij weer helemaal op de hoogte van het wel en wee van allemaal. Gezellig om ze gesproken te hebben. 
Via Skype is het bellen een stuk goedkoper, als wij tenminste internet hebben, zelfs de moeders bellen wij tegenwoordig op deze manier.
Jelle gaat de route in de plotter zetten, morgen wordt het wat rustiger weer.
Dan wordt het tijd om de trossen los te gooien.
Ik maak een pasta met tonijn en kappertjes voor vanavond, wijntje erbij heerlijk. Tegen kwart over acht is het al donker, dus drinken wij de koffie in de kajuit. Buiten hoort men constant het geluid van de ferry’s, erg onrustig.
Wij gaan op tijd te kooi, morgen varen.

Een laatste foto van de toren van Porto Torres.

 

Donderdag 6 september 2012

Porto Torres – Isola Rossa
Ja, vandaag gooien wij de trossen los.
Na vier dagen stil hebben gelegen willen wij wel verder.
Wij halen nog even de laatste weerberichten binnen.
Tegen half tien liggen wij “buiten” de haven.
Er is weinig wind, dus moet de motor aan.
Na een uurtje gaan de zeilen omhoog.
Onderweg vangt Jelle nog een visje, voor bij het finish biertje.
Onder de heerlijke pianomuziek van Chopin, zorgen wij dat wij de wind in de zeilen blijft.
Met een snelheid van gemiddeld vijf knopen gaan wij op ons doel af; Isola Rossa.
Wij bepalen ter plekke of wij gaan ankeren of de haven in…..
De beschrijving in de pilot van dit haventje was matig.
Heerlijk het zonnetje schijnt weer volop en wij genieten van het water en de muziek.

Op een paar ferry’s na hebben wij de zee voor ons alleen.
Tegen twee uur zijn wij vlakbij de haven en besluiten de haven binnen te lopen.
Vanaf de zeekant zie je de spierwitte stranden.
Naast de haven is nog een strandje. De boulevard met verschillende terrasjes en restaurants zien er gezellig uit.

Jelle roept de havenmeester op en die komt ons met de rubberboot tegemoet. Wij krijgen een keurige box met uitzicht op het strand. Als wij aangelegd hebben loopt Jelle naar het havenkantoor om alles te laten registreren.

Het blijkt een gemeentehaven te zijn. Inmiddels is het september en dus voor de meeste havens laag seizoen, kortom prettig geprijsd.

Het is een heerlijke rustige haven.

Na het finishbiertje, wil ik gaan zwemmen in de zee.
Eerst nog even de wifi-code bij de havenmeester halen. Helaas, buiten gebruik.
De assistent die goed Engels sprak, adviseerde mij naar de Bar te lopen eind van de boulevard daar kon ik op de stoep internet ontvangen.
Inderdaad aangekomen bij de Bar, kwamen de mailtjes al weer binnen.
Nu lekker de zee in. Inmiddels is Jelle ook aan komen zwemmen, wij blijven heerlijk een tijdje in het water.

Ik laat mij nog even opdrogen, Jelle zwemt terug naar de boot doucht en droogt zich af.

Daarna even proberen of hij contact heeft met de Bar en ja hoor… gelukt.
Ik ga vroeg het eten klaar maken, dan kunnen wij daarna nog even de boulevard op en langs de zee lopen.
Op het strand staat een grote oude toren, waarschijnlijk was dit vroeger een vuurtoren. Het is een gezellig haventje met kleine gekleurde huisjes en redelijk veel toeristen. Het haventje ligt precies tussen Alghero en Olbia in.
Erg centraal ook om tochtjes naar het binnenland te maken.
Na de cappuccino op het terras lopen wij richting de haven.
Het is negen uur en al donker.
In de kajuit bekijken en bespreken wij nog even de weersites.
Ja hoor, morgen Corsica, Bonifacio.

Vrijdag 7 september 2012

Isola Rossa – Bonifacio
Om half acht op, ontbijten, en om kwart voor negen varen wij de haven uit.
Het is wat mistig boven land, op zee hebben wij ongeveer acht mijl zicht.
Er is geen zuchtje wind, de motor gaat aan en Jelle laat de boot 7 knopen varen. De afstand is niet zo ver; 28 mijl.
Langzaam verdwijnen de contouren van de haven in de zee. Recht voor ons steekt nog een rots van Sardinië de zee in en blijft lang zichtbaar.
De zon schijnt heerlijk wij drinken onze koffie in de kuip, een uurtje later wat fruit,  zo houden wij aan boord van Wind & Water de regelmaat erin.
Tegen elf uur zoek ik aan de horizon stukjes land, dit moet Corsica zijn.
Een uurtje later zijn de hoge bergen en rotsen duidelijk zichtbaar van Corsica.
Altijd weer spannend nieuwe kusten aanvaren…. Wat kun je verwachten.......

Tegen half een lunchen wij. Straks gaan wij de havenmeester oproepen.

Hoe werkt het hier, houden de Fransen ook siësta, zijn de havenmeesters hier, net zo behulpzaam als in Italië?
Hoe dichter je bij de kust komt, hoe meer boten er varen.
Wij naderen de ingang van de haven van Bonifacio.
Grote witte hoge rotsen, even doet het ons denken aan de krijtrotsen bij Beachy Head in Zuid Engeland.
Boven hoog op de rots ligt het plaatsje Bonifacio. Het is indrukwekkend.

Het lijkt alsof je een spelonk in vaart, maar om de bocht zie je de boulevard met aanlegsteigers waar vele mega motorjachten liggen, leuk om naar te kijken.

 Jelle vaart wat langzamer, zodat hij ook nog wat kan fotograferen.

Dan roept hij de havenmeester op, deze antwoordt via de marifoon;
sluit u  maar aan op steiger K.
Dit welkom verschilt zeker met de Italianen, er staan geen havenmeesters of assistenten je op te vangen…..zoek het maar uit.
Gelukkig kwam er een aardige fransman uit zijn kuip en hielp ons bij het aanleggen. Merci beaucoup.
Waar het havenkantoor is, is voor ons onbekend. Het is inmiddels half twee, wij zoeken een schaduwplekje aan boord om wat te rusten.
De thermometer geeft al weer 29 graden aan.
Daarna gaat Jelle op zoek naar het havenkantoor. Ik loop een eindje over de boulevard, die uit souvenir winkels en terrassen bestaat.
Wat een drukte, ja dit is massa toerisme, leuk voor een dagje om dit mee te maken.

Als je zo dicht bij de restaurants ligt, wordt er natuurlijk aan boord niet gekookt, dat doen wij dan morgen wel weer.

Wij gaan niet te laat te kooi, want morgen naar Propriano 35 mijl verderop.

 

Zaterdag 8 september 2012

Bonifacio – Propriano
Wij zijn klaar voor vertrek.
Bij de bakker heb ik nog even een stokbroodje en twee appeltasjes voor bij de koffie op zee gekocht.
Er zijn al veel boten vertrokken.
Na bijna twee dagen dieselen, vindt Jelle het beter om de tank vol te gooien.
In de haven is namelijk een tankstation. Er gaat zestig liter bij en de tank is vol. Ook hier zijn de prijzen van de diesel gestegen, € 1,57 per liter.
Wij betalen € 100,00 en zijn weg.
Wij varen de haveningang uit en blijven onder de indruk van de rotspartijen om ons heen. Buiten de haven maken wij nog een extra rondje om mooie plaatjes te schieten. Vanaf het water is dit allemaal een bijzonder gezicht.

Ik maak een opname van de haveningang, met de bedoeling om deze de komende winter op een groot doek na te schilderen.

Tegen kwart over negen draaien wij om en varen richting Propriano.
Bijna geen wind, dus er wordt het eerste stuk gemotord.
Na de koffie met appeltasje, gaan de zeilen omhoog hopelijk kan de motor uit.
Cecilia Bartolli begeleidt ons met haar prachtige stem de zee over.
Heerlijk de muziek mag voluit, wij storen niemand.
Zo galmt ze bijna de hele zee bij elkaar.
Jammer, de wind valt wat weg en wij hebben de motor nodig om niet in het donker aan te komen in Propriano.
De kust is erg mooi en afwisselend.
Hier en daar wat dorpjes tegen de heuvels gebouwd.
Wij zien redelijk veel zeilboten langs de kust, misschien omdat het weekend is.
Er zijn ook veel vissers op het water, dit inspireert Jelle en gooit zijn lijntje uit, wie weet……helaas.
In deze omgeving is de Middellandse Zee minimaal 100 meter diep.
Gelukkig kunnen wij de laatste anderhalf uur weer zeilen.
Wij varen de baai in, waar de haven Propriano ligt. Hier zien wij mooie witte stranden, met daar achter de masten van de zeilboten.

Tegen drie uur liggen wij in de haven.

De temperatuur is zeker 29 graden, maar nu eerst het……. ja finish biertje.
Daarna gaat Jelle naar de havenmeester en ik loop even naar een winkeltje tegenover de haven. Vanavond eten wij aan boord.
Vanuit de kuip hebben wij prachtig zicht op allemaal grote hoge bergen, het lijkt wel Zwitserland aan zee.
Wij gaan niet te laat naar bed, want morgen is voorlopig even ons laatste tochtje naar Ajaccio 30 mijl verderop.
Hier komen dinsdag Jan en Loes aan boord.