2016-05-29
Voor het eerst weer aan boord.
Kalimera!
Onrustig geslapen, misschien toch wat gespannen.
Jelle staat om zeven uur onder de douche, half uurtje later sta ik eronder.
Na het ontbijt even de mailtjes lezen, altijd gezellig mensen die via de mail reageren op ons blog.
Wij pakken de koffers en de boodschappen allemaal in de auto.
Toch wel een luxe zo'n autootje tot je beschikking.
Wij nemen afscheid van Maria, haar man en zoon.
Zij was een bijzondere gastvrouw en probeerde het ons zo veel mogelijk naar de zin te maken.
Twintig jaar geleden zijn zij vanuit Australië naar Leros gekomen. Zij heeft Griekse grootouders en haar ouders wonen nu op Rhodos.
Zij hebben het complex zelf opgebouwd en ieder jaar verder uitgebreid.
Haar man is timmerman, haar zoon helpt haar met het schoonmaken en onderhouden van de studio's.
Zij krijgt van ons een extra fooi en een zeer positieve beoordeling bij booking.com.
Om negen uur rijden wij weg, een kwartiertje later zijn wij in Platanos op het dorpsplein voor ons laatste kopje koffie daar. Onder de plantanen zitten oude mannetjes met elkaar te keuvelen, hier en daar wordt er geschaakt, leuk om te zien.
Na de koffie rijden wij door naar de werf, de hekken zijn op slot maar gelukkig heeft Jelle nog een sleutel, zodat wij het terrein op kunnen.
Er lopen al diverse mannen en hier en daar een vrouw rond, zij zijn allemaal druk met het klussen aan hun boten.
Onze bagage hijsen wij met een lijn aan de zijkant van Wind & Water aan boord, dat scheelt wat geklauter.
De komende twee dagen bivakkeren wij op het droge en moeten de trap op om aan boord te komen.
Wat een stof massa overal, tussen het polyester en vooral de ramen van de sprayhood.
Dit komt natuurlijk doordat het dek geschuurd is, heel begrijpelijk.
Ik ga eerst de kajuit in en zorg dat de koelkast ingepakt wordt. Daarna de kleding op zijn plaats binnen een mum van tijd is alles aan de kant.
Fijn, dat Jelle de kajuit keurig had achter gelaten.
Even bijkomen in de kuip en dan de buitenboel poetsen. Met het zonnetje erbij lukt het prima.
Na de lunch tijd voor een powernap.
Op het terrein staan diverse hibiscussen in bloei, mooi gezicht.
Aan het eind van de dag rijden wij naar een baaitje. waar wij misschien de zon in de zee kunnen zien zinken.
Er is een klein visrestaurant, dus wij besluiten om daar ons galgenmaal te gebruiken.
Fish taverna Gourna. Afgelopen maandag waren wij al op onderzoek uit.
Aardige jonge vent die ons vertelde dat hij veel verse vis had, alleen voor kreeft moeten wij een dag van tevoren bellen, die bestelt hij dan speciaal voor ons. Kortom alles is mogelijk.
Aangekomen bij de fish taverna komen wij tot de ontdekking, dat wij hier niet de zon in de zee gaan zien zinken. Wij gaan hier wel eten, want dat hadden wij de gastheer beloofd.
Wij zijn een beetje vroeg, de Griekse muziek klinkt luidt, er zit nog een echtpaar op het terras.
De gastheer herkent ons onmiddellijk en vertelt dat wij aangekomen zijn in een paradijs, ha, ha...
Hij zegt dat hij grote verse gamba's met de pasta heeft. Wij nemen vooraf een sjakanaki, wijntje erbij en de gamba's. Inderdaad het is heerlijk.
Wij hebben een mooi uitzicht op de baai. Van de staf krijgen wij een eigengemaakt toetje.
Bij de koffie krijgt Jelle een ouzo en ik een limoncello van het huis.
Wij rijden terug naar de werf, eerst naar toilet en daarna klauteren wij de boot op.
Hoe dit vannacht gaat/moet denk ik nog maar niet aan.
Op tijd te kooi, want om acht uur kunnen de werklui aan boord komen.
Kalinichta.
