Alghero-Porto Torres

16 mei 2013
Vannacht heeft het erg geregend, ik werd er zelfs wakker van.
Het lijkt wel Nederland.
Om half zes nog een fikse bui, daarna wordt het droog.
Tegen zeven uur staan wij op.
Jelle, wil beslist niet later dan half negen vertrekken.
De ontbijttafel wordt gedekt en vijf minuten later zitten wij aan tafel.
Beiden nemen wij deze keer een zeeziektepil.
De boterhammetjes, voor de lunch, maak ik ook vast klaar.
Je weet nooit, hoe het straks op zee is.
Het eerste uur varen wij aan de wind, in de baai van Alghero.
Wij halen met gemak 7,5 knopen en dat bij een windkracht drie.
Vanuit de marifoon komen de eerste waarschuwingen.
Er kan onweer met windstoten komen.
Er staan donkere wolken aan de hemel.
Het begint te regenen, Jelle hijst zich in het zeilpak.
Wij kunnen ons niet meer herinneren, wanneer hij dat het laatst heeft gedragen.
Terwijl het regent, deelt de kapitein mee als er een onweersbui komt, laten we direct het grootzeil zakken.
Dat begrijp ik, maar als het zover is, dan moeten er wel heel veel handelingen gedaan worden, maar goed we zien wel...
Hadden wij toch niet nog een paar dagen kunnen blijven liggen in Alghero, denk ik dan.
De adrenaline begint bij mij op te lopen.
Maar ja, wij wilden ook verder.....
Gelukkig verdwijnen de donkere wolken redelijk snel.
Op zee komt de wind direct van achteren, dit is niet fijn zeilen.
De kapitein besluit het grootzeil op te ruimen.
De fok blijft staan en dan de motor bij.
Goed idee, vindt zijn fokkemaatje.
Zo varen we gemiddeld toch nog 6,5 knoop, maar blijven wel wat heen en weer schommelen.
Na de koffie tegen tien uur, breekt het zonnetje door.
De koffie zet ik onderweg in grote dubbelwandige bekers, dan blijft het lekker warm en is een kop voldoende.
De fleechevesten blijven aan, maar deze keer heb ik geen sokken aan.
Als wij op koers zitten, gaat de stuurautomaat erop, wij hoeven dan alleen maar een beetje op te letten, zodat wij niet tegen de visboeitjes varen.
In de verte vaart een vrachtschip dat ook naar Porto Torres gaat.
Op de plotter kun je het schip aanvinken, dan worden alle gegevens vermeld van het schip. Leuk tijdverdrijf.
Vlak voor de Fornelli passage, komen wij een zeilboot tegen.
Dit is het eerste zeilschip dat wij vandaag zien.
Als wij door de Fornelli passage varen, nemen wij wat gas terug.
Er zit namelijk een ondiepte in.
De laagste waterstand is deze keer 2.60 meter onder de kiel.
Als wij hierdoor zijn, gaan wij een andere koers varen en die is goed te bezeilen.
De zeilen worden gehesen en al snel lopen wij 7,5 knoop op het zeil.
Heerlijk even geen lawaai van de motor.
Na een half uurtje zegt Jelle, geef mij mijn zeilpak maar, het ziet er zo donker uit.
De rolfok draaien wij in en daarna willen wij het grootzeil laten vallen.
Wij zijn te laat, de hoosbui is er al, ik kan nog net mijn zeilpak aan doen.
De wind neemt toe, toch maar de motor bijzetten.
Na een half uur wordt het lichter en zien wij dat boven Porto Torres de zon schijnt.
In de haven laten wij het grootzeil zakken, stootwillen uit en een plaatsje zoeken.
Op de marifoon zei de marinero, dat wij de haven in moeten komen, hij sprak namelijk geen Engels bleek later.
Nu werpt de Italiaanse les, die Jelle afgelopen winter heeft gevolgd, toch nog zijn vruchten af.
Wij leggen de boot vast aan de kop van de steiger, mooi plaatsje.
Jelle loopt naar het havenkantoor.
De havenmeester kende hem nog en wij mogen blijven liggen. Deze keer een makkie dus.
Beiden zijn we moe. Wij halen de mail binnen, prima internetverbinding.
Wij besluiten in het dorp wat te eten.
Als wij aan tafel zitten, deint de zee nog na in onze hoofden.
Na een tijdje,als wij wat gegeten hebben, voelen we ons een stuk beter.
Wij wandelen door het dorp terug naar de boot.Aan boord nog even bellen en tegen half elf lekker naar bed.

Porto Torres-Bonifacio

17 mei 2013
Even doorzetten, ja wij gaan door.
Volgens de berichten wordt het een mooie dag.
Om kwart over acht varen wij de haven uit.

De zon schijnt en er zijn wat lichte wolkjes aan de hemel.
Er is bijna geen wind.
Tegen elf uur wordt het anders, volgens de berichten.
Wij hadden gehoopt halve wind naar Bonifacio te kunnen zeilen.
De afstand is net als gisteren ongeveer 50 mijl,dus een uur of acht varen.
Ik ga het Corsicaanse gastenvlaggetje op zoeken.
Bij aankomst in het buitenland, is het namelijk de gewoonte om aan de stuurboord kant van de boot (in het want) het vlaggetje van het land waar je arriveert, te hijsen.
Deze laat je de periode dat je er verblijft hangen.
Ondanks dat Corsica bij Frankrijk hoort, heeft dit eiland zijn eigen vlag.
Het zijn vier Piratenkoppen. Het aparte ervan is. dat er bijna geen kleur in de vlag zit.

Het zonnetje schijnt, nog wel wat koud op het water, dus houden wij de fleechevesten aan.
De wind komt uit een andere hoek dan er voorspeld werd.
Hij komt van achteren. De fok wordt iets uitgerold en zo schommelen we met een gangetje van 7 knopen richting Corsica.
Tegen twaalf uur neemt Jelle het stuurwiel over van de automaat.
Ja en dan halen we, met de motor een beetje erbij, regelmatig 9 knopen, dat schiet lekker op.
Ook op deze tocht komen wij een zeilboot tegen.

Onvoorstelbaar de hele zee bijna voor ons alleen.
Tegen half drie naderen wij de ingang van Bonifacio.

Het blijft een prachtig zicht, deze rotspartij die boven de zee uitsteekt.
De ingang, van deze enige natuurlijke haven op Corsica, is haast niet te zien in de rotsen.
Wij varen naar binnen en stoppen bij de dieselpomp.
De twee reserve tanks en de tank van de boot worden gevuld, ja kassa €150,00, voorlopig kunnen wij er weer een heel eind mee komen,als de wind ons in de steek laat.

Wij varen door en willen een plekje zoeken.
De hele haven is nog vol met boten, die hier in de winter liggen.
Vanaf 1 juni begint namelijk het midden seizoen.
Er is nog een plekje tussen twee schepen in. Wind & Water past er net tussen.
Als we aangelegd hebben, moet ik even de benen strekken en wandel langs de eettentjes en de souvenier winkels.
Het is overal nog rustig.
Dan volgt een korte siësta.
Ik besluit om op tijd eten klaar te maken.
Terwijl Jelle nog op bed ligt en ik aan het eten bezig ben, kijk ik naar buiten.
Het begint een beetje te regenen.
Ineens staan op de steiger voor onze ingang 4 douanebeambten in zwarte uniformen.
Ik schrik even, maak Jelle wakker en hij loopt naar buiten.
De beambten willen papieren controleren en invullen.
Vanwege de regen komen ze alle vier binnen.
Zij hebben keurige slofjes bij zich, die ze over hun schoenen trekken.
Na een bezoek van een half uurtje vertrekken de drie mannen en een dame weer.
Ja, zij voeren ook alleen maar opdrachten uit, denk ik dan.
Terwijl wij vorig jaar hier twee keer in september zijn geweest en nooit een douanebeambte hebben gezien, verbaast mij hun bezoek wel.
Wij nemen een borrel en laten ons de zelf klaargemaakte krabsalade lekker smaken.
Na de afwas lopen we nog de boulevard op om een ijsje te kopen.
Dit was het toetje dat wij "tegoed" hadden.
Als we terug zijn aan boord, horen wij de bassen van de disco bars al trillen.
Toch gaan wij tegen elf uur naar bed en slapen wij snel in, ondanks het geluid van de muziek.

Bonifacio
18 mei 2013
Als je middenin de stad ligt in het weekend, weet je zeker dat het geen geruisloze nacht wordt.
Ieder voordeel heeft zijn nadeel, dat was ook nu onze ervaring.
Tegen negen uur staan wij op.
Het weer is bewolkt, af en toe een regenbuitje.
Jelle gaat naar de bakker om iets lekkers te halen. Het is tenslotte weekend.
Als het koffietijd is schijnt de zon en drinken wij dus koffie in de kuip.

 

Altijd bekijks aan de boulevard.
Er komen vier dames langs, zij kijken nadrukkelijk naar onze boot en zwaaien.
Wij zwaaien terug, twee dames lopen naar de boot toe gevolgd door de andere twee dames.
Zij maken een bustour van twaalf dagen.
Zij willen natuurlijk van ons weten, hoe wij in Corsica zijn gekomen.
Jelle vertelt het verhaal en de dames zijn tevreden.Vandaag zijn zij in Bonifacio, morgen gaan zij naar Sardinië.
Even later een Nederlands echtpaar.
Zij een echte wandelaarster, hij een zeiler bleek later.
Ook zij stelden de bekende vragen.
De man vertelde, dat hij dit ook graag had gedaan, alleen helaas zijn vrouw.....
Mijn schoonmoeder zou zeggen af en toe moet je "offertjes" brengen in een huwelijk.
Dit was dan zo'n "offertje" voor de man.
Er komt weer een buitje, dus de kajuit maar in.
Als het droog is, loop ik even naar de slager/traiteur, helaas gesloten.
Dan neem ik maar een lekkere panini mee, om Jelle te verrassen.
Na de lunch lezen en internetten wij wat.
Eind van de middag gaat het blog op internet.
Helaas is het deze keer nog niet gelukt om ook het videofimpje toe te voegen.
Misschien lukt dat morgen wel.

 

 

 

 

 

Bosa-Alghero
Maandag 13 mei 2013
De wind is inderdaad wat gaan liggen.
Dit betekent dat wij de boot in gereedheid gaan brengen voor het vertrek.
Bij de start van een nieuw seizoen. neem ik voor alle zekerheid een pilletje tegen zeeziekte.
Als wij na de koffie, om half elf de haven verlaten, staat er een waterig zonnetje aan de hemel.
Dat betekent lange broek, fleechevest en ik doe zelfs mijn sokken aan.
De wind komt van zee en brengt dus kou met zich mee.
Er staat een hoge deining, van wel tweeënhalve meter.
Ik ben blij dat ik een zeeziekte tabletje heb ingenomen en voel mij redelijk goed.
De kapitein had een andere ervaring en nam na een half uur een pilletje, dit bleek later niet goed getimed te zijn.
Gelukkig is het een kort tochtje 22 mijl en tegen twee uur zien wij Alghero al liggen.

Voor ons lijkt het bijna op "thuiskomen".
Roberto, de havenmeester, is blij ons weer te zien.
Hij showt trots zijn zoontje Giovanni, die kort na ons vertrek, begin oktober geboren is.
Valentina, de vrouw van Roberto, herkent ons ook direct en verwelkomt ons.
Eerst bij twee supermarkten spullen ingeslagen, zodat de voorraad aardig op pijl begint te komen.
Aan het begin van de avond komt de zeilmaker voor de rolfokhoes, deze moet gerepareerd worden.
Het komt helemaal in orde; donderdagochtend om 9 uur brengt hij hem terug aan boord.
Dat is even een tegenvaller, want wij hadden graag woensdag willen vertrekken.
Toch besluit Jelle om te wachten, de reparatie moet gebeuren.
We gaan nog even de oude stad in om een ijsje te kopen.
We wandelen een eindje verder om naar het prachtige gazon dat bedekt is met allemaal paarse bloemetjes te kijken.
Vanaf zee was dat een prachtig gezicht.
Wij maken er een foto van.

Daarna gaan we te kooi, want na zo'n eerste tocht zijn we best wel moe.
 








Alghero
Dinsdag 14 mei 2013
Vandaag staan wij niet vroeg op.
Wij moeten niets, wandelen een eindje de stad in.
Jelle maakt nog wat foto's.

 

Jelle heeft nog wat kabels nodig, dus die kopen wij bij "ons" elektriciteit winkeltje.
Wij halen bij de vis Mercator, echte Italiaanse vis genaamd "spicole" voor vanavond.

Jelle heeft een rookoventje van Kees gekregen en wil de vis bereiden in dit rookoventje.
Lekker koffie in de zon en broodje zalm in de kuip.
Wat wil je nog meer.
Na de thee besluiten wij om nog even naar het grote grasveld met paarse bloemetjes te lopen. Overdag met de zon die erop schijnt, ziet dit er misschien nog mooier uit.
Hierbij het resultaat.

Als wij terugkomen blijkt, dat wij een Engels echtpaar als buren hebben gekregen. Zij komen uit Barcelona, dit is ongeveer 30 uur varen.

Het doel is Rhodos alleen de vrouw van de kapitein is de hele weg zeeziek geweest vanwege de deining.
Nu hebben ze besloten om het in dagtrips te doen via Elba, de Italiaanse kust afzakken.
Wij zullen ze dus nog wel tegenkomen.

Aan boord neemt Jelle het initiatief om te koken.
Het oventje wordt voor de dag gehaald, de vissen gemeten de gebruiksaanwijzing deze keer toch maar lezen en ja hoor na 20 minuten ziet de vis er prima uit.

Inmiddels heb ik wat pasta en dillesausje gemaakt.
Jelle fileert de vis.
Inderdaad het smaakt heerlijk, je proeft dat de vis gerookt is.
Kees een succes cadeau dus!
Na de koffie, lees ik verder in het boek "Het familie portret" een prachtig verhaal, heel boeiend wat men allemaal mee heeft gemaakt in de oorlog.

Alghero
Woensdag 15 mei 2013
Vandaag is het wasdag.
De wasmachine wordt drie keer vol geladen, even in de wind en de zon en de was kan schoon de kast in.
Wij drinken koffie in de kuip. Het is lekker weer 23 graden.
Wij besluiten nog wat laatste boodschappen te doen.
Als wij morgen eind van de middag in Porto Torres aankomen, dan hoeven wij de stad niet meer in.
Overal is het nog rustig, zowel in de haven als in de stad, duidelijk te merken dat het seizoen nog niet is begonnen.
's Middags rommelen wij wat.
Tegen vijf uur is de zeilmaker er al, hij heeft de hoes keurig gemaakt.
Inmiddels is het gaan regenen, dit valt in elk geval morgen niet meer.
's Avonds gaat het blog nog op internet.

 

 

 

Bosa

Vrijdag 10 mei 2013
Vandaag nog maar eens naar het havenkantoor voor internet.
Maria, de receptioniste, beloofd dat er vanmiddag om 4 uur iemand komt, die het gaat regelen.
Na de lunch en de middagpauze besluiten wij om langs de boulevard bij het strand te gaan fietsen.
Het is rustig weer en op het strand zijn de eerste zonaanbidders al te vinden.
Het is een breed vrij donker strand en zand met een hoog ijzergehalte dat een weldadige uitwerking zou hebben op reumatische aandoeningen.
Gelukkig hebben wij daar geen last van.
Bij een zeewatertemperatuur van 16 graden, gaan wij op een bankje zitten kijken naar de prachtig blauwe zee.
Wij zetten onze fietstocht voort langs de Temo en zien het stadje Bosa al liggen met de gekleurde huisjes en het kasteel op de top.
Als we door het stadje richting de haven rijden, stoppen wij bij het hotel waar wij vorig jaar een nacht geslapen hebben. Wij herinnerden ons nog, dat zij daar uitstekende wifi hadden.
Nemen een kop koffie en de eigenaresse herkende ons direct.
Even de laatste mail naar binnen halen, dan zijn wij weer van alles op de hoogte.
Aangekomen bij de haven blijkt er nog steeds geen internet te zijn.
Misschien vanavond en anders morgenochtend.
Aan boord maak ik heerlijk gevulde wraps een yoghurtje toe en onze buikjes zijn weer rond.
Jelle wast af, maar komt tot de ontdekking dat er geen warm water is.
Dan maar water koken en afwassen.
Maar wat is de oorzaak van het niet opwarmen van de boiler....
Alles wordt gecheckt; het blijkt dat Jelle bij het aansluiten van de computer gisteren een draadje teveel heeft doorgeknipt.
Nadat hij tot een uur 's nachts bezig is geweest, wordt het water in de boiler weer opgewarmd.
Wat moet je met een boot, als je niet een beetje technisch bent....
Dan had je waarschijnlijk niet zelf de computer geïnstalleerd!
Op internet had Jelle al gezien dat wij maandag vertrekken.
Zaterdag en zondag wordt er een stormwaarschuwing, windkracht 8, afgegeven voor Noord Sardinië.

Bosa,
Zaterdag 11 mei 2013
Het is weekend, dus uitgebreid ontbijt.
Jelle maakt de draadjes vast in de navigatiehoek.
Ik ga wat boodschapjes doen.
Op de terugweg pluk ik in de berm een boeketje bloemen.

Al staat het maar een dag; altijd gezellig.
Als er maandag weer gevaren moet worden, mogen er geen bloemen aan boord.
Bij de receptie stop ik even. Daar vertelt Maria vandaag en morgen ook nog geen wifi.
Volgens Jelle is dit heel gewoon in Italië.
Lastig land om met de mensen afspraken te maken.

Dan maar op de fiets het stadje in, kijken of wij een internet kaartje kunnen kopen.

Ja hoor, wij vinden naar lang zoeken een winkel die om half vijf open gaat en het kaartje heeft.
Nu hebben wij mobiele wifi via een telefoonkaart aan boord.
En hebben de mogelijkheid om voor anker of waar dan ook, berichten te versturen en te ontvangen in Italië.
Het kost wat, maar....... dan heb je ook wat.
Vervolgens nemen wij wat boodschappen mee bij de Sisa.
Nog even een wijntje bij het hotel, de laatste mail en Nu.nl binnen halen, zo zijn wij weer van alles op de hoogte.
Na het eten en de afwas, gaan wij heerlijk op de bank t.v. kijken.
Wij hebben enkele dvd's van huis meegenomen.
Eerst, de dvd "Alles is familie".
Leuke film, prima gespeeld door o.a. Carice van Houten.
Goede samenvatting:
Je kunt niet kiezen wie je ouders zijn. Je kunt wel kiezen hoe je ouder wordt.

Bosa,

Zondag, Moederdag 12 mei 2013
Buiten waait het aardig. Wij doen het rustig aan, tenslotte blijven nog een dagje liggen.
Na het ontbijt even op de fiets naar de Sisa om wat brood te kopen.
Als ik terug kom, heeft Jelle al koffie gezet met een heerlijke koek erbij.
Na de siësta gaan wij nog een eind fietsen.
In de gids wordt geschreven, dat je vooral de Torre Aragonese moet bezoeken.
Op het terras van de toren kun je genieten van een spectaculair uitzicht.
Wij gaan het ontdekken.
Inderdaad het klopt kijk naar de foto's die Jelle daar heeft gemaakt.
 

  

 

Wij fietsen nog wat verder en stoppen bij een strandtent. Het is lekker zonnig.

Deze keer geen uitzicht op zee, omdat daar de wind vandaan komt.
Onderweg stoppen we zodat, Jelle de prachtige flora op de foto kan zetten.

Terug aan boord trekken wij maar een fles wijn open, het is tenslotte Moederdag.

Mijn cadeautje had ik dinsdag in het vliegtuig al gekocht, want je weet maar nooit.
Aan boord zijn we nog wel eens de tijd kwijt....
Normaal geen bezwaar, maar ja als er een cadeautje bij hoort, kun je maar beter zorgen dat dat er in elk geval is.

Aan boord zorg ik voor wat happen bij het aperitiefje.
Daarna wordt er een heerlijke Tortellini op salade gemaakt, bijna net zo lekker als van Titus de zoon van Noor.
Het leven op Wind & Water is zo slecht nog niet.
Toch nog even naar de moeders gebeld, wij weten dat zij een telefoontje waarderen op Moederdag.
Vanavond het blog op internet zetten.
De laatste windberichten binnen halen, als het allemaal nog klopt, gaan wij maandagmiddag varen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bergen op Zoom

Dinsdag 7 mei 2013

Aangezien de trein om 13.30 uur vertrekt, hebben wij nog de hele ochtend om de laatste zaakjes af te werken.

De allerlaatste strijk voor 8 weken wordt gedaan, aan boord gelukkig geen strijkplank.

De tassen worden gewogen, deze keer kozen wij beiden voor 20 kg. dat zou genoeg moeten zijn, dan ook nog 10 kg. handbagage.

Het blijkt nooit genoeg dus toch nog wat spulletjes thuis laten.

Een pondje meer is gelukkig toegestaan, het is net als bij de slager nooit iets minder.

Leny brengt ons naar het station, dank je wel nog.

Zij vertelde, dat zij daarna ging fietsen met een vriendin.

Op het station aangekomen, blijkt de trein naar Roosendaal niet te gaan vanwege spoorwegwerkzaamheden.

Wat nu, proberen of Rietje thuis is. Ja hoor zij brengt ons met plezier naar Roosendaal.

Dit had zij ons een dag tevoren al aangeboden. Riet, dank je wel nog voor de snelle hulp.

Als je dan eenmaal in de trein zit en zich er geen verdere vertragingen voordoen, verloopt de reis voorspoedig.

Ruim op tijd op de luchthaven, deze keer geen problemen bij het inchecken.

Dan nog even naar boven voor een kopje thee en broodje zalm, heerlijk.

 

Om 17.50 uur gaan wij met Ryanair de lucht in.

Alles verloopt volgens plan. Wij arriveren om 19.45 uur op het vliegveld en na 20 minuten zitten wij in de bus naar Alghero.

Een kwartiertje later hebben wij onze tassen op de kamer gebracht.

Nog even de stad in om een klein hapje te eten.

Sebastiano, de eigenaar van het B&B heeft ons een restaurantje aanbevolen niet ver van de oude stad.

Wij gaan beiden voor Italiaans eten, Jelle neemt speciale spaghetti, ik ga voor de gegrilde calamaris, wijntje erbij..heerlijk.

Als toetje nemen op Sardinië natuurlijk Seados een soort appelbeignet alleen niet zo vet.

Inmiddels is het 11 uur, dus duiken wij het bed in.

Bosa,

Woensdag 8 mei 2013

Op tijd eruit voor ontbijt, want om 9.30 uur vertrekt de bus naar Bosa.

De busrit duurt een uur over de kronkelende kustweg.

Deze keer willen wij voorin zitten, in verband met de misselijkheid van de vorige keer.

De zon schijnt en wij krijgen prachtige vergezichten te zien.

 

Aan het eind van de route zien wij Bosa al liggen.

 

Wij stappen uit en wandelen richting de haven met ieder 30 kg.bagage.

Jelle vertelde, dat je van de Arbowet maar 25 kg. mag dragen, inmiddels snap ik nu waarom.

Aangekomen bij Wind & Water lacht zij ons toe, fijn wij zijn bij ons verblijf voor de komende 8 weken.

Er wordt koffie gezet, daar zijn wij helemaal aan toe.

Een stroopwafeltje erbij uit Eindhoven, het kan niet beter.

Nadat 60 kg. opgeruimd is, zijn wij toe aan de lunch.

Ik maak een boodschappenlijst en wij gaan naar de Sisa met boodschappenkar.

Nadat wij voor €80,00 hebben ingeslagen, laden wij de fietstas en boodschappenkar vol.

Jelle fiets met een hand aan het stuur, met de andere hand trekt hij de kar, jammer dat alles zo snel gaat geen tijd om een foto te maken. Jullie hadden het moeten zien!

Misschien kun je je er wel iets bij voorstellen.

Aan boord gaan wij uiteraard uitgebreid aan de borrel met hapjes erbij, dat hebben wij wel verdiend, vinden wij.

Dan volgt er het diner, heerlijke ovenschotel met aubergines.

Na al die inspanningen gaan we op tijd naar bed.

Bosa

Hemelvaartsdag 9 mei 2013

Voor ons geen dauwtrappen deze ochtend.

Ik vraag mij wel af of dat überhaupt nog wel gedaan wordt in Nederland.

Wij hebben lekker geslapen en zijn weer helemaal thuis aan boord.

Uitgebreid ontbijt, daar hoort een eitje bij.

Wij komen wat langzaam op gang.

Het zonnetje schijnt windje erbij, prima.

Jelle neemt zich voor de apparatuur te installeren.

Alles is in Nederland geüpdatet.

Wij hebben ook een speciale computer voor aan boord aangeschaft, met al de wensen van Jelle erin verwerkt.

Ik ga wat wasjes doen, vandaag liggen wij hier zeker nog.

Mochten wij morgen vertrekken, dan is dat in elk geval schoon.

Jelle begint aan het installeren van de wifibox, dit is gelukt.

Nu moet de oude computer gesloopt worden in de navigatie hoek.

Dit gaat snel.

Maar ja, de nieuwe computer bevestigen en daarna installeren dat is een nieuw verhaal.

Even is het paniek, Jelle denkt dat het niet gaat lukken.

Als ik al die wirwar van draden zie,dan verbaast mij dat niets, als het niet zou lukken.

Na tien minuten een zucht van verlichting, Jelle ziet het weer helemaal zitten.

Wij drinken thee. De afspraak is dat wij tegen 5 uur een tentje gaan zoeken, zodat toch het blog de lucht in kan.

Ik ben benieuwd of het gaat lukken, jullie merken dat vrijdag.

Bergen op Zoom
21 april 2013

Inmiddels zijn de mannen in Bergen op Zoom gearriveerd.
Het was een hele klus, gelukkig dat Arthur erbij was zodat toch alles nog redelijk snel verliep.
Aangekomen op de werf en het dekkleed is van Wind & Water verwijderd; ze ligt er nog mooi bij.

 Even hard werken en dan kan Wind & Water het water in.

 Dan staat er een heerlijk glaasje wijn te wachten.

 Een fietstochtje naar Bosa en op het terras wat eten is dan wel heerlijk.

 Woensdag wordt even uitgeprobeerd of echt alles werkt, helaas geen wind.

 Donderdag 21 april is het weer tijd om huiswaarts te gaan.

Zondag 14 april 2013
Bergen op zoom

De afgelopen winter, hebben wij heerlijk drie keer twee weken in de zon en sneeuw in Frankrijk doorgebracht.

 

Na het slechte voorjaar in Nederland, willen wij wel wat meer zon.
De tijd breekt aan voor de voorbereidingen van het vervolg op onze zeiltocht in de Middellandse Zee.

Afgelopen donderdag zijn Jelle en Arthur naar Alghero gevlogen.
In eerste instantie zou Herman meegaan.
Hij scheurde zijn kniebanden en is per ambulance dinsdagmiddag naar het ziekenhuis vervoerd.
Inmiddels is hij geopereerd en zijn de kniebanden weer aan elkaar "geknoopt".
Toevallig moest Jelle even naar Arthur (tennismaatje) en ook een zeiler.
Tijdens de koffie vertelt Jelle, dat hij nu maar alleen naar Sardinië gaat.
Arthur knippert met zijn ogen en grijpt zijn kans.
Hij stelt voor om gebruik te maken van deze last minute.
Zo gebeurde het, dat Jelle toch niet alleen ging.
Een paar handjes extra tijdens het poetsen, schoonmaken en de rest vaarklaar maken is altijd handig.
De vlucht verliep voorspoedig, Ryanair landde zelfs 20 minuten te vroeg, vast de wind mee.
Voor 's avonds had Jelle een B & B geboekt in Alghero. De kamer ziet er netjes uit.

Inmiddels begonnen de magen wat te rommelen en hebben ze in een gezellig restaurant wat gegeten en daarna natuurlijk een rondje door de oude stad.

De volgende ochtend vertrekken ze om half tien met de bus en komen om half elf in Bosa aan.
De boot lag er keurig bij, de zonnecollectoren hebben hun werk goed gedaan.
Eerst wat boodschappen inslaan en daarna aan het werk.
Bij een temperatuur van 25 graden, is dat natuurlijk geen probleem.
Gisteren de romp in de was, teak geschrobd en vandaag de antifouling erop.
Morgen gaat de boot het water in.
Wie weet blijft er dan nog een dagje over om te zeilen.
Donderdag 18 april vliegen Jelle en Arthur weer naar huis.
Samen vliegen wij dan op dinsdag 7 mei naar Alghero en gaan we verder richting Corsica, Elba en de Italiaanse kust voor acht weken.