2018-06-18

Forza Venetia!!!

Vandaag langzaam op, rustig ontbijten met een eitje.

Daarna gaan Marjo en Roel naar het havenkantoor om een tweedaagse kaart voor de vaporetto’s te kopen.

Ja, vandaag gaan wij naar Venetië. Voor ons geen probleem om hier voor de vierde keer naar toe te gaan. Telkens zien wij weer nieuwe dingen. 

Wij maken een foto van Marjo en Roel op het Sant Marco plein. 

Op een terras, waar muziek vandaan komt, blijven even luisteren.

Bij alle toeristische attracties staan lange rijen wachtenden, wij hebben geen zin om in de rij te wachten, dus lopen wij verder. Natuurlijk naar de Rialtobrug dat blijft een topper.

Via de pleinen vinden wij een terras voor de lunch.

Even de beentjes strekken, heerlijk.

Venetië blijft bijzonder, het heeft 400 bruggen en 117 eilanden staat in onze boekjes.

Nu gaan wij op zoek naar de winkel van de familie Bevilacqua, waar sinds de 18e eeuw kostbare stoffen genaakt worden. Het duurt even, maar na een telefoontje door Marjo gepleegd worden wij opgehaald. De eigenaar laat ons eea zien. Marjo vindt een mooie coupon van fluwelen, damast en zijde en neemt deze mee.

Al het vervoer gaat via het water.

Wij gaan weer verder, lopen het museum binnen waar oude instrumenten staan uitgestald.

,

Het keuren van het Italiaanse ijs is nu aan de beurt.

Iedereen kiest zijn voorkeur en geniet ervan.

Inmiddels is het vijf uur en wil Roel een glas koude wijn.

Wij weten hem over te halen om eerst naar het eiland Lido te gaan en daar kunnen wij dan ook een hapje eten. Roel krijgt een flesje water en zijn dorst is voorlopig gelest.

Wij nemen de vaporetto die ons naar Lido brengt. Wat een verschil met Venetië.

Op het ene terras drinken wij iets, en via TripAdvisor vinden wij een restaurant, dat goed staat aangeschreven. Dit klopt, een aanrader.

Tegen half negen nemen wij de vaporetto naar Certosa.

Aan boord van Wind & Water is de temperatuur aardig gestegen, alles gaat open en wij zitten nog lang in de kuip. Eerst koffie en thee daarna een ander drankje,

Elf uur, tijd om te slapen.

Buona Notte.

 

2018-06-17

Welkom

Alles is gereed, Marjo en Roel kunnen komen. Jelle geeft de buitenboel nog een extra beurt.

Ik ga naar het terras en zet het blog op internet.

Het is zondag, voor de Italianen de dag om met de familie per bootje naar Certosa te gaan en te picknicken. Opvallend is dat iedereen een hond bij zich heeft.

Tegen twaalf uur krijgen wij een berichtje dat het vliegtuig een uur vertraging heeft. Dit betekent aankomst in plaats van half twee, half drie.

Inmiddels zoekt Jelle de vlucht op en zijn wij in afwachting. Kwart over twee zien wij het vliegtuig dalen. Jelle maakt een foto.

Wij krijgen een WhatsApp dat onze gasten de vaporetto nog gehaald hebben en om half vier aankomen op Certosa.

Wij lopen naar de steiger, ik houd vast een tafeltje vrij in de schaduw op het terras.

Eerst een welkomstdrankje, dat hebben onze gasten wel verdiend.

Wij wandelen over het terrein naar de boot. Jelle laat Roel de pizzabakker zien.

Uit de bistro Wind & Water wordt een pasta met prei- roomsaus en garnalen getoverd, glaasje wijn en water erbij smullen maar.

Wij zitten nog tot laat in de kuip te praten, gelukkig koelt het wat af.

Rond elf uur gaat iedereen te kooi.

2018-06-15

De mannen op stap

Vandaag heb ik een dagje vrij.

Jelle en Frans gaan naar de overkant. Eerst wandelen zij door het park bij St.Elena en dan gaan zij door naar de Biënnale.

Dit is een tentoonstelling die eens per twee jaar wordt gehouden. De ene keer zijn het architecten die hun werken laten zien, de andere keer kunstenaars uit binnen- en buitenland. Deze keer zijn het de architecten. 

De foto laat zien hoe een stad ontwikkeld kan worden. Bij het ontwerpen houdt iedereen rekening met de klimaatverandering.

 In de deze kantine hebben Frans en Jelle een broodje gegeten.

Vanaf de waterkant kijk je zo op Venetie.

De hoofdingang van het Arsenaal de scheepswerf vroeger werkten hier 6000 man.

Ondertussen kan ik lekker wat lezen en het blog bijwerken.

Tegen vijf uur zijn de mannen thuis. 

Frans had een rosé champagne meegenomen, hier nemen wij even de tijd voor.

Tegen zeven uur gaan wij naar het Lido. Voor Frans wordt dit het galgenmaal, dus gaan wij op zoek naar een goede trattoria. Deze keer niet in de Hoofdlaan, wij nemen een zijstraatje. Dit restaurant kreeg van TripAdvisor een goede recensie. Wij gaan testen of dit klopt. Ja, trattoria Andri gevestigd in een mooi oud pand, voldeed compleet aan onze verwachtingen. 

Dank je wel Frans.

2018-06-16

Adieu Frans

De wasmachine gaat aan en wij ontbijten uitgebreid. 

Wij drinken koffie op het terras bij het hotel. Tegen half elf arriveert de vaporetto, die Frans naar het vliegveld Marco Polo brengt.

Wij nemen afscheid van elkaar. Je was een gezellige gast Frans, tot in Nederland.

Nu gaan wij naar Lido om weer even de voorraad bij te vullen.

Wij komen langs een prachtig oud hotel, Jelle maakt er een foto van.

In de haven is er actie. Vanmiddag wordt er in het park een soort van festival gehouden. De motorbootjes kunnen voor en achter ons gratis aanleggen. Het is een drukte van jewelste.

De bedjes heb ik klaar voor onze volgende gasten Marjo en Roel wij kijken erna uit.

Verder een simpele maaltijd aan boord van Wind & Water.

Het blog gaat nu op internet.

Voor straks lekker slapen allemaal.

2018-06-14

Vele kleuren   glas

Na de koffie op het terras, gaan wij de eilanden Murano en Burano bezoeken.

Eerst steken wij over met de vaporetto naar St. Elena. 

Onderweg passeren wij het arsenaal van Venetië. 

Aan de overkant ligt Wind & Water. 

Je ziet van allerlei vreemde manieren, zoals mensen hun boten kunnen achterlaten.

Wij moeten overstappen in Fondamenta Nove en nemen de vaporetto naar het eiland Murano. 

Dit staat bekend om zijn glaskunst, vanaf de zestiende eeuw. Er zijn een glasmuseum en verschillende glasblazerijen. Ook hier geen gewone straten waar bussen, fietsers of auto’s rijden. Al het vervoer gaat per boot.

Langs het kanaal zijn er winkels en ateliers waar veel glas ontworpen en verkocht wordt. Wat een prachtige stukken. Frans vindt al snel enkele cadeautjes voor het thuisfront. Ik koop een glazen gondel als herinnering aan dit bezoek. 

Er hangt een rustige sfeer in de straatjes. 

Wij stoppen bij een tentje voor een simpele lunch. Even later stappen wij in de vaporetto, die ons naar het eiland Burano brengt.

Burano wordt ook wel het kunstenaarseiland genoemd. De gevels van de huizen zijn kleurrijk. De gemeente bepaald de kleur van je huis, zelfs als het je eigendom is. 

De gordijnen, die voor de open ramen en deuren hangen matchen met de kleur van de gevel. Heel bijzonder om te zien. 

Het eiland staat ook bekend om zijn kant en zijn vis. Terwijl wij langs de winkeltjes lopen, valt het oog van de mannen op een mooie etalage met dames linnen mode. Het zijn eigen gemaakte ontwerpen. Ik pas een jurkje met bijpassende shawl, staat goed mooie kleuren. De prijs wordt na wat gepraat aangepast, uiteindelijk vind ik het nog te duur. Lever de kleding in en vertrek. Jelle loopt na mij de winkel uit en wordt terug geroepen door de eigenaresse. Het verschil wordt gedeeld en Jelle verlaat de winkel met mijn jurk. Daar word ik vrolijk van. Wij wandelen nog wat rond en vinden een ijsco-tentje. Inmiddels is het wat later geworden en stelt Jelle voor om bij Fondamente Nuove een hapje te gaan eten. Wij kennen het plaatsje niet, maar er zal vast wel een trattoria zijn. 

Leuk plaatsje met een mooie kerk gebouwd tussen allerlei huizen.

Wij eten zeebaars, wijntje erbij koffie toe, onze buikjes zijn gevuld.

Nog de laatste vaporetto naar Certosa.

Zo verliep de donderdag.

Buona Notte.

 

2018-06-13

Brug der Zuchten

Wij nemen de tijd voor een uitgebreid ontbijt met onze vriend Frans. Als wij klaar zijn, koffie op het terras bij het hotel en we bespreken wat wij vandaag gaan doen. Frans is nog nooit in Venetië geweest, dus wordt het sightseeing.

Het is helder weer, aan de horizon zien wij de bergen. Met de vaporetto zijn wij snel bij het St.Marcoplein. 

Het is een heerlijke temperatuur en nog vroeg. 

Mijn schoonmoeder had aan Jelle gevraagd of hij al bij de Brug der Zuchten was geweest. Deze bezoeken wij nu als eerste. Het blijkt dat veroordeelden via deze 17de-eeuwse brug de gevangenissen van het Dogenpaleis in gingen. De naam zou verwijzen naar de zuchten, die zij slaakten als zij voor het laatst een glimp opvingen van de lucht en de zee.

Links is het museum,

Wij lopen via de zij-galerij, met zijn bijzondere etalages, naar het museo Correr.

Het gebouw is rond 1836 afgebouwd. De Correrbalzaal is een plaatje.

Tegen half twee is het tijd voor de lunch in één van de smalle steegjes. Even pauze goed voor de mens.

Daarna de bruggetjes weer over richting Guggenheim museum. Onderweg passeren wij een mooie Italiaanse herenzaak, hier wil Frans even naar binnen. Terwijl Frans wat past, ziet Jelle ook een leuke broek. Zowel Jelle als Frans scoren mooie kleding, met extra korting.     Ja, wij zijn in Italië altijd vragen om korting is ons advies, Daar komt bij, wij hebben nog een extra kortingsbon gekregen als wij terugkomen en nog wat kopen. Dus Roel, wie weet misschien een kijkje waard.

Daarna willen wij naar het Peggy Guggenheim museum.

Het is een collectie van hedendaagse schilders en beeldhouwers. Dit paleis was eigendom van Peggy Guggenheim. Het is gebouwd in de 18de-eeuw en heet Palazzo Venier dei Leoni, bijgenaamd het onvoltooide paleis, omdat alleen een eerste verdieping is verrezen. 

Het heeft een opvallende beeldentuin waaronder deze stenen stoel.

Bij de trap van het terras staat dit beeld, links onder een bronzen ruiter te paard die passerende boten op het Grande Canal begroet.

Na anderhalf uur hebben wij het gezien en besluiten naar het eiland Lido te gaan met de vaporetto.

Frans biedt ons een etentje aan, dit slaan wij niet af. Op het eiland Lido hangt een rustige sfeer, die wij na de drukte van Venetië zeer waarderen.

Jammer, er komt een bui over, maar het frist lekker op.

Met Kirsten hadden wij een leuk restaurant gevonden, wij stellen dit voor aan Frans.

Gezellig met zijn drietjes een heerlijk hapje eten.

Tegen tienen nemen wij de vaporetto naar Certosa.

Aangekomen bij Wind & Water gaan wij kort daarna te kooi.

2018-06-12

Aankomst Frans

Vandaag een wat bewolkte dag, daar worden wij vrolijk van. 

In de lagune is eb en vloed. ‘s Middags is het laag water. 

Jelle schiet wat mooie plaatjes van de dieren, die druk in de weer zijn.

De bloemetjes ontbreken niet.

Er loopt een man mosselen te zoeken op het slik, totdat het water hem te hoog wordt en hij snel in zijn bootje klimt.

Wij zien het KLM vliegtuig, waar Frans in zit, richting het vliegveld Marco Polo vliegen.

Deze ambulance boot hebben wij nog niet eerder gezien.

Tegen half zeven komt Frans aan. Gezellig, wij drinken bij het havenkantoor een wijntje ter verwelkoming. 

De voorbereiding voor het “Wind & Water” diner had ik al getroffen. Tegen half acht lopen wij naar de boot. Hier pakt Frans uit, gezellige tijdschriften, boeken en drank. Dank je wel Frans, het was niet nodig geweest, maar altijd welkom.

Wij gaan in de kuip eten, de temperatuur is nog heerlijk. Even later gaat het regenen, maar de bimini doet dienst als regenscherm deze keer. 

Om elf uur is het hoogwater. Het ziet er spannend uit, gaat het water over de steiger lopen of....

Het blijkt dat het precies tot aan de steiger komt.

Tegen elf uur gaan wij te kooi.