Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
Woensdag 28 september 2011
Caleta de Velez - Ronda - Marina del Este - La Herradura - Almerimar.
Het blog wordt bijgewerkt, de foto’s toegevoegd alleen deze keer kost het meer tijd als normaal. De oorzaak is slechte internet verbinding.
Jelle mag s’ avonds de auto al ophalen dus dat is wel fijn.

Donderdag 29 september 2011
Wij staan op tijd op en zitten om negen uur in onze Renault Clio op weg naar Ronda.
Wij moeten nu dus weer terug rijden, voorbij Malaga en Estapona. Daarna nemen wij de witte dorpen route via Casares langs Gaucin en Atajat.

Het is echt schilderachtig, die witte dorpen midden tussen de sombere droge gebergten.
Onderweg moeten wij stoppen voor een kudde geiten die de weg blokkeerden.
 









Deze route was wel om, maar zeker de moeite waard. Halverwege gaan wij ergens koffie drinken.
Overal op de route zijn miradors, uitkijkpunten, speciaal aangegeven vanwege de prachtige uitzichten.
Dit leverde ons natuurlijk weer prachtige plaatjes op.

Uiteindelijk zijn wij tegen half twee in Ronda. Zetten de auto buiten de stadsmuur, dit werd ons in een van de boekjes geadviseerd.
Ronda is gebouwd op een zware kalkrots boven een zeer diepe kloof. Het was een van de laatste Moorse bastions die in 1485 in handen van de christenen viel.
Onze magen begonnen een beetje te knorren dus eerst een terrasje gezocht natuurlijk weer met een prachtig uitzicht.

Na de lunch bezoeken we eerst een kerkje dat er van buiten simpel uitzag maar binnen mooi was en beklimmen wij de toren.









 








  
Vervolgens gaan wij het plein op en zien het Ayuntamiento het stadhuis uit de twintigste eeuw.

Daarna de Santa Maria la Mayor wat een pracht en praal en rijkdom ongelofelijk.









Wij lopen naar beneden via Plaza del Campilla en hebben een prachtig uitzicht op een rotspartij en de Puente Nuevo dat is een brug over de bijna 100 meter diepe kloof gebouwd in de 18e eeuw.






Begin van de avond rijden wij terug naar de boot
moe maar voldaan.


Vrijdag 30 september 2011
Wij zijn tegen negenen weer op zee.Op weg naar Marina del Este, volgens vrienden een van de mooiste natuurlijke havens aan de Middellandse Zee. De haven ligt achttien mijl verder, dus dat wordt een kort tochtje.
Wij passeren de droge dorre kust met daarachter de hoge bergen van de Sierra’s.
Dan ineens lijkt het net of er witte dorpen tussen die droge en wat onregelmatige kust zijn geplakt.
Hier blijkt ook Nerja te liggen, men noemt dit het Balcon van Europa.















Na de volgende kaap en rotspartij, moet Marina del Este liggen.
Wij varen een stukje richting kust waar het zicht wordt belemmerd door de rots.


Dan zien wij het rode havenhoofd, prachtig het ziet er wel spannend uit en daarbij nog een smalle ingang. Inderdaad hebben onze vrienden gelijk wat een mooie haven!
Wij worden ontvangen met een fles rode wijn en wij besluiten zaterdag en zondag hier te blijven liggen in verband met de hharde Oosten wind die werd voorspeld.
Wij mochten zelf de plaats aanwijzen maar onze voorkeur ging zover mogelijk achterin de haven, aangezien er zelfs in de haven een enorme deining staat.


Wij liggen bijna met de punt van de boot op het terras en kijken vanuit de kuip uit op een prachtige rotspartij.
Als je zo dicht bij de restaurantjes ligt, ga je natuurlijk zelf niet koken, dus nemen wij het er de komende dagen maar van.
Zaterdag 1 oktober 2011
Jelle vindt dat hij vandaag onderhoud aan de boot moet plegen. Dus wordt de opbouw gepolijst en in de was gezet.




Na al dit werk gaan wij naar het strand, dat 500 meter verder ligt, voor wat afkoeling en te zwemmen.




Zondag 2 oktober 2011
Na de koffie besluiten wij om een wandeling te maken naar een naburig dorpje dat op de volgende rots ligt La Herradura. Onderweg hebben wij weer prachtige vergezichten. De omgeving is nog zo puur en helemaal niet toeristisch dat maakt dit plaatsje wel aantrekkelijk.
Na anderhalf uur wandelen zijn wij moe en vinden een terras, drinken iets en beginnen aan de terugtocht. Aan het eind van de middag besluiten wij toch nog even naar het strand te gaan om nog wat te zwemmen. Al zwemmend raakt Jelle aan de praat met een gepensioneerde accountant uit Dublin. Sinds vier jaar heeft hij een appartementje in de haven. Voorlopig heeft hij de financiële crisis
overleefd, so far so good.

Maandag 3 oktober 2011
Alles wordt klaar gemaakt om te varen en tegen negenen zijn wij op zee.
Vanaf Marina del Este, La Herradura tot aan Almerimar is de hele kust volgebouwd met kassen, zelfs tegen de bergen aan.
Wij weten bijna zeker dat dit met Europese gelden tot stand is gebracht.
Vanaf het water is dit geen mooi gezicht.
De afgelopen dagen heeft het hier hard gewaaid. De wind is nu dan ook echt op en varen wij weer alleen over een spiegelgladde zee richting het Oosten.
Op de vangst van een makreeltje na door Jelle, was het een saai dagje op de motor. Maar boven het motorgeluid uit genoten wij van de klassieke muziek.
Tegen half vijf komen wij aan en krijgen voor nog geen €12,00 een mooie box toegewezen.
Even bij komen en dan het dorpje Almerimar bekijken, waar veel booteigenaren overwinteren.