Aan alles komt een eind.

2015-10-2 en 3

Vrijdagochtend vertrekken Mike en Helen naar Kos. 

Om half negen zwaaien wij ze uit.

Het was gezellig, zij hebben nog een paar weken en wij gaan opbreken. 

Alles gaat de wasmachine in, zelfs de bimini. De lijnen wassen wij in een emmer en spoelen ze in water met een extra scheut wasverzachter. Aan het eind van het seizoen staan alle lijnen stijf van het zout. Wasverzachter werkt dan prima.

Jelle regelt nog een aantal zaken met de technische afdeling. Hij overlegt met de chef, dat hij graag zijn prijzen vergelijkt met die in Nederland. Als de verschillen erg groot zijn, zijn zij bereid om de onderdelen vanuit Nederland er in te zetten. Helaas kan de wasmachine niet gemaakt worden, dus daar moeten wij een nieuwe voor bestellen. Alle werkzaamheden die gedaan moeten worden, worden op papier gezet. Daarna moeten wij 60% van het bedrag, direct bij de opdracht betalen. Weer nieuw, deze werf zit blijkbaar " commercieel" wel goed in elkaar.

O.k. wij hebben geen keus en de motor moet goed zijn.

Beiden hebben wij bij het afsluiten van het seizoen onze eigen taken aan boord.

Vandaag en zaterdag werken wij onze lijsten af.

Om half twee komt er een marinero, hij zegt dat wij naar de bootlift kunnen komen.

De mannen geven wat aanwijzigingen, zijn niet zo communicatief maar het verloopt wel goed.

Wij krijgen een plaats bij de zeilboten die rond 23 april 2016 het water weer in gaan.

Ondertussen kijk ik vanaf het terras van het restaurant toe, hoe Wind & Water op haar plaats wordt gereden.

Om vier uur wordt de huurauto gebracht, deze hebben wij tot morgenmiddag vier uur, dan wordt de auto bij het hotel opgehaald. Dat is een goede service.

Tegen half zeven rijden wij weg bij de werf.

Ondertussen heb ik twee plastic zakken klaar staan, die wij eerst bij het gebouw waar de vluchtelingen aankomen afgeven. In één zit wat kleding en schoenen in, die ik aan boord niet meer gebruik. In de andere zak zitten wat conserven en etenswaren, die tot begin 2016 houdbaar zijn.

Daarna rijden wij door naar ons hotel in Crothoni.

Wij checken in en krijgen een prachtige kamer met balkon en uitzicht in de verte over de zee.

Tot negen uur is er een diner buffet. Wij kleden ons om en gaan naar beneden.

Wat een luxe, nergens over na te denken en uit te zoeken.

Daarna nog een kopje koffie aan de bar.

Tegen half elf zijn wij uitgeteld en duiken ons bed in.