Zondag 22-10-2017

Nog ff doorgaan

Vanochtend schijnt de zon, tegen onze verwachting in.

Jelle haalt de bimini er af.

 

Nu is het mijn beurt om die lekker schoon te schrobben en af te spoelen. 

Een kwartiertje later hangt deze aan de lijn te drogen.

Onze Engelse buren zeggen gedag en wij wensen elkaar een goede winter toe, tot eind april.

Doen wij iets niet goed, vragen wij onszelf af of.....

Zij komen donderdagmiddag aan, gaan vrijdag naar het eiland Hvar.

Zaterdagmiddag komen zij terug. Hij laat de bijboot leeglopen, knoopt deze vast op het voordek.

Er komt een monteur op bezoek, de komende maand doet hij het onderhoud van de motor. 

Deze man kijkt in de winter ook af en toe of de accu's nog vol zijn.

Grootzeil, fok en bimini alles blijft de hele winter in tact. 

Boot krijgt geen extra poetsbeurt of iets dergelijks.

Het is voor het eerst, dat deze Engelsman een boot heeft en het een winter achterlaat.

Zo blijkt maar weer, iedereen doet het op zijn eigen manier.

Een paar boten verder heeft de Zweed de zeilmaker laten komen, deze helpt hem met de complete wintertent over zijn schip te doen.

Zij worden vanmiddag door de watertaxi opgehaald en vliegen om zeven uur terug naar Zweden.

Vanochtend heb ik met Jelle afgesproken, dat wij op de kade bij een bistro thee gaan drinken met taart erbij.

Maar eerst gaat het grootzeil er nog af en wordt met zeilhuik erom in het gangboord gelegd.

Na de lunch en nog wat klusjes, is het "time for tea".

Vanaf de overkant zie je de bimini aan de lijn hangen, de wind doet zijn best.

Als wij terug op de steiger zijn, vraagt Cynthia of wij lekker gewandeld hebben.

Wij vertellen, dat wij thee met taart hebben gegeten.

Dit was tegen geen dovemansoren gezegd, eind van de middag zien wij Roger en Cynthia samen de kade oplopen richting het bewuste terras.

Jelle begint met het verversen van de motorolie een hele klus, maar hij heeft het meer gedaan.

Een uur pompen om de oude olie eruit te halen. 

Daarna nieuwe olie erin.

Begin van de avond begint het wat te regenen. 

Wij laten ons plan er niet door beïnvloeden. 

Wij hebben onszelf na zo'n werkdag een etentje beloofd bij een gezellig restaurant.

Wij hebben geluk, het is de laatste dag dat zij open zijn. 

De eigenaresse vertelt, dat zij blij is, dat zij de deuren kan sluiten.

Zij hebben twee kinderen, één zit er op de kleuterschool waar totaal veertig kinderen op zitten.

De andere dochter zit op de basisschool waar in totaal vijftig kinderen naar toe gaan.

Haar man heeft een vaste baan en is marinero in de haven.

Zij vertelt dat het seizoen tegenwoordig al start in april en doorgaat tot nu.

Vroeger waren het alleen de maanden juni, juli, augustus tot half september.

Wij begrijpen dat het best sappelen is voor zo'n éénmansbedrijf.

Jelle kiest een biefstuk en ik ga voor de vis. Het smaakt lekker. 

Na de koffie gaan wij tussen de buien door bootwaards.

Aan boord lezen wij nog wat en daarna te kooi.

Welterusten.