Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Zaterdag 8 juli 2017

Onverwachte uitnodiging


Gisteravond kregen wij een uitnodiging van de ACI Marina. 

Op de uitnodiging stond een verjaardagsfeest, wij worden om elf uur verwacht.

Helen en Mike van de Lady Kathleen, hebben ook een uitnodiging ontvangen, dat gaat gezellig worden.

Eerst drinken Jelle en ik nog koffie aan boord van Wind &Water.

Om elf uur lopen wij naar het restaurant van de Marina. 


Wij worden welkom geheten door Tony het aanspreekpunt van de havenmeesters.

Wij vragen aan hem de exacte reden van dit gebeuren. 

Hij vertelt dat het op 1 juli een feestdag in Kroatië is, deze was nog niet gevierd in de Marina vandaar nu de uitnodiging. 

Wij begrepen dat alleen de vaste ligplaatshouders uitgenodigd zijn.

Er zijn ongeveer vijftig mensen. 


Op de tafels staan allerlei soorten wijn en frisdrank.

Wij worden voorgesteld aan de managing director.

Al snel komt er een Engelsman, Graham, bij ons aan de tafel zitten. 

Hij ligt ook bij ons aan de steiger.

Sinds 2000 woont hij hier. 

Eerst in een appartement, enkele jaren geleden heeft hij een huis laten bouwen, zijn appartement staat nu te koop. 

In Engeland heeft hij ook nog een huis maar daar komen zij bijna niet meer.


Wij worden uitgenodigd om naar het buffet te gaan.

Dat ziet er prachtig uit heerlijke salades, staan uitgestald. 

Wij scheppen onze bordjes vol, dit kost ons geen enkele moeite. 

Ik probeer de zwarte risotto met zeevruchten, dat heb ik nog nooit gegeten.


En zo kiest iedereen uit, wat ze lekker vindt. Ja, de wijn vloeit natuurlijk rijkelijk.

Even later schuift nog een Engels stel aan, zij liggen ook bij ons aan de steiger. 

Wij hadden een paar weken geleden hun al ontmoet in een restaurant. 

Grappig dat je zo wat meer van elkaar komt te weten. 

Het bleek dat Paul in Richmond had gewoond. 

Mike en Helen hebben daar ook veertig jaar geleden gewoond.

Paul heeft zijn vrouw hier in Milna ontmoet, hij was flottielje leider. 

Beiden zijn Engels maar zitten zeker negen maanden hier en drie maanden in Engeland.

Paul heeft net zelf een zwembad gebouwd bij zijn huis dat bijna aan de steiger ligt.


Zo wordt het nog een heel gezellig feestje.

Tegen drie uur gaan Helen en ik nog wat boodschappen doen.

Vanavond gaan wij met zijn viertjes ergens eten, want voor ons is dit de laatste avond in Milna.

Eerst wordt er gezwommen.

Tegen half acht wandelen wij de steiger af en besluiten om bij La Palma te gaan eten.

De laatste keer is dat goed bevallen.

Bij binnenkomst blijkt dat alles vol is. 

Aan de zijkant is een soort van serre, waar de airco aanstaat.

Iets minder gezellig, maar wij blijven.

Vooraf nemen wij de tunapatee en stukje speciale kaas en salami. Dit delen wij met viertjes.

Daarna neemt Jelle tagliatella met scampi's, ik ga voor de gefileerde vis met truffelsaus.

De vorige keer had Helen dit uitgezocht. Zij ging deze keer voor de zalm.

Mike gaat voor de risotto met zeevruchten, hij vond dit minder lekker dan verwacht.

Als toetje hebben wij allemaal zin in een ijsje.

Dat is niet moeilijk er zijn drie ijscotentjes, er is er maar één die karamelijs heeft.

De favoriete smaak van Helen en mij.

Morgen gaan Helen en Mike hun zoon en kleindochter ophalen van het vliegveld Split.

Wij moeten morgen wassen, ruimen en poetsen.

Dit betekent voor beiden vroeg op, dus nemen wij afscheid van elkaar, tot in september.

Aan boord nog even de mailtjes nalezen en dan te kooi.