2013-06-10
Maandag
Baai Azzurro - Castiglione della Pescaia-Marina di Rocca
Door de swell, die recht op de baai stond hadden wij een wat onrustige nacht.
Vandaag gaan wij naar een haven die precies 21 mijl ten oosten van onze baai ligt.
Volgens de pilot is het een lastige haven om aan te varen, vooral bij harde west-zuidwestelijke wind, ontstaan er brekers voor de haveningang.
Gelukkig hebben wij rustig weer, dus zou de ingang geen probleem mogen zijn.
Wij moeten wel aan de buitensteiger liggen, want in de haven is het maar 2 meter diep.
Onderweg verheugen wij ons al op de visafslag en de excellente visrestaurants volgens de pilot.
Het blijft altijd spannend een nieuwe haven aan- en invaren.
Vooral als er dan nog op de mogelijke gevaren wordt gewezen, wat wel goed is natuurlijk.
Tegen enen varen wij vol goede moed naar de haveningang.
Wij weten, dat wij een drempel, waar het water maar twee meter diep is, over moeten.
De diepgang van onze boot is twee meter, dus in theorie zou het moeten kunnen.
Wij schuiven over de drempel en krijgen meer water onder de kiel, gelukkig nu rechtsaf de haven in en wij zijn er, dachten wij.
Precies in de bocht liggen we stil en....zitten muurvast.
Wat nu.....gelukkig komt er een havenmeester aan en zegt, dat wij beter aan de kade kunnen gaan liggen.
Nadat Jelle de motor voluit laat draaien en de havenmeester met zijn bootje tegen onze spiegel aan duwt, komt Wind & Water los.
Heel voorzichtig varen wij naar de kade met 30 cm.water onder de kiel.
De havenmeester helpt ons vastleggen.
Bij iedere golf die de haven binnenkomt, voelen wij een bonk, alsof de boot tegen een hoop zand stoot.
Even twijfelen wij, maar het voelt niet goed.
Wij bedanken de havenmeester voor al zijn inspanningen en vertrekken.
Nu eerst op de plotter kijken, ja hoor, acht mijl verder is een hele grote, maar ook veel duurdere haven.
Wij hebben geen keus en motorzeilen er naar toe.
De zon schijnt en wij hebben gelukkig de tijd.
Zo blijft zeilen altijd spannend.
Wat gaat Marina di Rocco ons brengen.
In het boek schrijven ze over een drempel van 2.50 meter, dat is in elk geval 50 cm. meer water als in de vorige haven
Vlak voor de haven roept Jelle, via de marifoon kanaal 9, de havenmeester op in zijn beste Italiaans, om te informeren naar de diepte.
Enkele minuten later komt de havenmeester naar ons toe in zijn rubberboot en wij varen onder escorte de haven in.
Nou ja, een betere begeleiding kun je niet krijgen.
Dat is nog eens service!
Wij krijgen een mooie ligplaats toegewezen.
Alles ziet er vrij nieuw en keurig verzorgd uit.
Als wij van boord stappen, een deur doorgaan, zijn wij op het strand.
Dat wordt morgenochtend dus direct een duik in het helder azuurblauwe zeewater.
Na het finishbiertje, rommelen wij nog wat en houden siësta.
Jelle gaat naar het havenkantoor om in te klaren en komt heel tevreden terug.
De prijs valt erg mee, dus voorlopig blijven wij hier twee nachten liggen.
Er blijkt ook internet te zijn, alleen zijn er problemen, wij kunnen niet vanuit de boot internetten, maar moeten naar het havenkantoor voor wifi.
Wij lopen het stadje in.
Het doet ons een beetje denken aan Blankenberge, iets minder toeristisch en de haven ziet er veel verzorgder uit.
Nadat wij 3 dagen voor anker hebben gelegen, willen wij nu wel ergens wat eten.
Wij vinden een typisch Italiaans kroegje, waar een knul verschillende soorten vlees, kaas en brusschetta's samenstelt en keurig op een houten plank serveert.
Wijntje erbij, koffietje toe en wij zijn helemaal voldaan.
De temperatuur is nog heerlijk.
Het belooft de komende dagen warmer te gaan worden.
Met het strand naast ons, gaat het helemaal goed komen.
Tegen elf uur gaan wij te kooi.
Buona Notte
2013-06-11
Dinsdag
Marina di Rocca
Het is heerlijk weer.
Na het ontbijt lopen wij naar het strand.
In plaats van onder de douche, duiken wij eerst het azuur blauwe water in.
Het is nog een beetje koud, maar na een warme douche, voel je je heerlijk fris.
Voor mij is het de eerste keer dit seizoen, dat ik de zee in ga. Even wennen dus.
Nu een paar wasjes in de machine en na een paar uur ligt alles schoon in de kast.
Onder de koffie besluiten wij, om vanmiddag op de fiets naar Grosseto te gaan.
Het stadje ligt tien kilometer landinwaarts.
Even wat beweging daar zijn wij beiden aan toe.
Om kwart over drie stappen wij op de fiets.
Jelle weet een rustige weg, die alleen vijf kilometer langer is.
O.k. gaan wij doen.
Inderdaad een prachtige route met afwisselend landschap.
Gelukkig is het wel allemaal vlak, dat maakt het fietsen aangenaam.
Tegen half vijf zijn wij in het oude stadje.
Wij lopen door de stadspoort en lopen tegen de Sint Lawrence kathedraal aan, uit de vijftiende eeuw, prachtig gerestaureerd.
Daarna wandelen wij langs het stadhuis, het provincie huis, musea, enkele kerken, klooster en de gevangenis.
Het is een ommuurd stadje.
In het centrum zijn veel mooie kledingzaken.
Alles ziet er keurig onderhouden uit.
Wij drinken wat op een terrasje en besluiten om weer naar de boot te fietsen.
De terugweg nemen wij een kortere route, dit is een drukke weg, maar naast de weg een breed fietspad. Iets wat wij nog niet eerder hebben meegemaakt in Italië.
Dit fietst heerlijk rustig de omgeving is iets saaier.
Tegen zeven uur stoppen we bij de supermarkt.
Hier haal ik iets te eten voor vanavond.
Simpel deze keer, gebakken aardappeltjes, vlees en groente.
Nog even langs het havenkantoor mail binnen halen.
Als wij aan boord zijn, zijn we beiden wel moe.
Dertig kilometer fietsen op een middag, dat voel je wel.
Even een aperitief en ik ga de keuken in.
Jelle begint nog wat te klussen.
Daarna voor Jelle de afwas.
Na het eten wat mailen, kopje koffie en onder de wol.
2013-06-12
Woensdag
Marina di Rocca
Het is zo heerlijk rustig hier, wij besluiten om nog een dagje te blijven liggen.
Vandaag maak ik de kooi voor Margot en Wis klaar.
Zaterdag komen zij en wij hebben al een klein programma in elkaar gedraaid.
Het gaat zeker een gezellige week worden.
Na het douchen en haren wassen in het prachtige toiletgebouw, ga ik even het stadje in.
Jelle gaat wat foto's maken.
Eerst even de mail versturen in het havengebouw.
De temperatuur is prima met het windje van zee erbij.
Ik heb geluk, want terwijl ik naar het centrum loop zie ik een marktje.
Even snuffelen koop wat voor de lunch en wandel terug naar de boot.
's Middags proberen wij een plekje op het dek te vinden voor het rubberbootje.
Als wij de voorpunt leeg laten lopen past hij prima op het voordek.
Nu laten wij het bootje eerst helemaal leeg lopen, want de komende dagen gebruiken wij hem niet.
Inmiddels verzamelen wij wat spullen, die wij Wis en Margot mee geven.
Zij zijn namelijk met de auto.
Doordat wij vliegen, zijn wij altijd beperkt in het meenemen van bagage.
Daar hebben wij nu geluk mee.
Inmiddels ben ik met de afwerking van het blog begonnen.
Jelle is aan het poetsen geslagen, want morgen vertrekken wij.
Wij varen naar Talamone 25 mijl verder.
Hier stappen zaterdag Wis en Margot aan boord.
Vanavond gaan wij uit eten, omdat het de laatste avond in Marina San Rocco is.
Nog even het blog op internet en jullie kunnen weer mee genieten / varen.
