Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Blog 

2013-06-13

Donderdag 

Marina di Rocco - Talamone

Gisteravond hebben wij heerlijk Italiaans gegeten in het restaurant van de Marina.



Met een mooi uitzicht op de eilanden Elba en Giglio en de ondergaande zon.



''s Nachts is het een goede temperatuur om te slapen.

Overdag is het al snel 25-26 graden, maar met de zeewind erbij is het goed uit te houden.

Vanochtend gaan wij op tijd er uit, want ik wil graag tegen negen uur vertrekken.

Inderdaad het lukt. 

Jelle roept de havenmeester op om te zeggen, dat wij de haven willen verlaten.

Het is hier slecht beboeid en erg ondiep.

Wij nemen geen risico.

Enkele minuten later komt de havenmeester in zijn motorbootje en doet ons uitgeleide.



Tien minuten later liggen wij op open zee.

Op een enkel vissersbootje na, is er geen zeilboot te zien.

Het is windstil, dus deze keer de motor aan.

De afstand is bijna veertien mijl. 



Tegen twaalf uur liggen wij in een box in Talamone.

Dankzij twee vriendelijke havenmeesters. 

Eén van de twee sprong bij ons aan boord, nam de ankerlijn en liet zien dat er nog een lijn aan zat. 

Heel slim, dat gaat sneller, dan wanneer hij dit ons in het Italiaans uitlegt.

Jelle gaat inklaren en is tevreden over de prijs van de ligplaats €30,00.

De extra zonnekap wordt aan de bimini geritst, want wij blijven hier in elk geval twee dagen liggen.

De sprayhood gaat naar beneden, dus de wind kan er van alle kanten doorwaaien.

Ik ga op verkenning uit.

Het is een klein havenplaatsje met niet veel winkels een heel klein supermarktje.

Maar om het andere huis is er wel een terras. 



De straatjes lopen omhoog, boven staat een kerkje, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt op zee.



Zoals altijd neemt 's middags de wind toe, er staat een dikke vijf.

We houden siësta, drinken thee en wandelen samen het dorpje in.

Voor Jelle de kans om weer mooie plaatjes te schieten.



Op een terras nemen wij een aperitief en gaan terug naar de boot.

Aan boord bel ik mijn moeder, het wekelijkse telefoongesprekje.

Gelukkig gaat het met haar goed.

Tegen kwart voor zeven belt Timo, vanuit de auto op weg naar huis.

Jelle vraagt hem of hij niet wat laat is. Hij antwoordt dat dit juist vroeg is.

De afgelopen dagen heeft hij tien tot twaalf uur op kantoor gezeten.

Het is erg druk, extra mensen ingeschakeld en nog bijna niet klaar komen.

Dat is een goed teken in deze periode van recessie.

Fijn, als het zakelijk goed gaat, soms gaat dat weleens ten koste van het gezin.

Even bijpraten, over zijn en onze belevenissen en wij zijn weer van veel dingen op de hoogte.

Dan ga ik de kombuis in.

In de koelkast nog heerlijke zalm op een bedje van sla, met een sausje van mierikswortel.

De ribbetjes, die ik gisteren op de markt had gekocht, gaan in de magnetron, daar een tomatensaus bij, appelmoesje toe, ons driegangen diner is klaar.

De wind blijft hard waaien.

Er komt een zeiljacht binnen, die aan de andere kant van de steiger wil aanleggen. Het zijn vier Italianen, die dit schip hebben gehuurd. 

Zo te zien weinig of geen zeilervaring. 

Het schip waait alle kanten op, de bemanning probeert met de pikhaak het schip af te houden van andere boten. 

Er komt een rubberboot aan te pas, die assistentie verleent. 

Kortom een hele happening. 

In een haven is altijd wel iets te beleven.

Tegen half elf gaan wij te kooi.

Buona Notte


2013-06-14

Vrijdag

Talamone

Na het ontbijt, de kajuit gekuist.

Morgen komen onze vrienden, dan moet Wind & Water er natuurlijk pico bello bij liggen.

Wij fietsen naar Fonteblanda, een dorp 4 kilometer verder om wat boodschapjes te doen. 

Op de kaart zagen wij, dat daar een station is. 

Wij doen vast wat voor-onderzoek voor morgen als Wis en Margot komen.

Bij het station is een gratis parkeerplaats, dus een mogelijkheid om de auto daar een weekje te laten staan.

Gelukkig hebben ze hier een Spar supermarkt en een Coöp. 

Meer keus dan in Talamone. 

Aangezien we beiden een rugzak hebben en ik nog een fietstasje, moeten wij wel selectief winkelen. Dit lukt prima. 

Jelle loopt nog een ijzerwinkel in en vindt een polijstolletje, die hij in Nederland nergens kon krijgen.

Beiden zijn wij gelukkig met onze inkopen en springen op de fiets, terug naar Wind & Water.

Vanaf de kustweg hebben wij een mooi uitzicht op de haven.


Na de lunch nog wat internetten en mailen.

Jelle heeft via de wifi antenne weer een adres gevonden, zodat wij constant kunnen internetten. 

Dit geeft mij de mogelijkheid, om mij wat meer in het blog te verdiepen.

Nadat ik toch zeker een uur bezig ben geweest om te onderzoeken, hoe ik onze locatie telkens kan toevoegen op het blog, geef ik het voorlopig op.

Dan gaat de telefoon, Kirsten belt, even bijkletsen.

Altijd gezellig om het wel en wee van je kinderen en kleinkinderen te horen en te delen.

Tegen zeven uur gaan wij aan tafel. 

Deze keer noodles met wat spulletjes erop en er naast, is het toch een smaakvol geheel geworden. 

Ik stel voor om het toetje te gaan halen op het pleintje.

Daar is een kraampje, waar zij verschillende soorten ijs verkopen.



Wij zoeken een lekker ijsje uit en genieten ervan.

Onder de koffie kijken wij, een uur later dan in Nederland, het journaal.

Dit alles dankzij de moderne elektronica.

Zo ver weg en zo dichtbij.

Nog even op mijn iPad het boek van Sophie van der Stap "En wat als dit liefde is" verder lezen en dan onder de wol.


2013-06-15

Zaterdag

Weer een heerlijke dag.

Vandaag viert Michiel zijn Robin Hood feestje.

Hij wordt in de vakantie acht.

Dat wordt vast een geweldig partijtje met zijn vriendjes.

Wij drinken koffie in de kuip.

Wij kijken uit op een boot, die op zijn loopplank kunstgras heeft bevestigd.

Zo heb je altijd je tuintje bij je, voetjes schoon aan boord en je hoeft het niet te maaien. Inderdaad een goed idee.



Een sms'je van Wis en Margot, volgens de Tom Tom kunnen zij om vijf uur hier zijn.

Tegen die tijd is het bij ons happy hour, dus dat komt mooi uit.

Wij verheugen ons op hun komst.

Het is altijd leuk om dingen met elkaar te delen.

Zo'n weekje mee varen, geeft een beeld van ons leven aan boord.

Inmiddels hangt er nog een wasje aan de lijn.

Ik doe nog wat voorbereidingen voor het eten van vanavond.

Zo vliegt de dag voorbij.

In de haven is het al gezellig druk aan het worden.

De weekenders komen, anderen poetsen hun boot terwijl ze ondertussen met buurman zeiler het leven doornemen, dat denk ik dan.

Opeens zijn er weer wat mannen verdwenen, de zooi achterlatend alsof ze ik weet niet hoe druk zijn. 

Om vervolgens een paar uur later terug te komen en verder te poetsen. 

Weer anderen springen met hond, vrouw en kinderen aan boord van hun motorboot en zijn weg.

Het is een prachtig gezicht, zoals iedereen met zijn passie bezig is.

Inmiddels gaat de regatta gewoon door.



De zeilboten komen dicht langs onze haven.

Zo krijgt Jelle de kans om nog wat foto's te maken.

Ik wandel nog even het dorpje in om vier uur, eerder zijn de winkels in Italië niet open, voor een boodschapje.

Nu het blog op het internet en onze gasten kunnen komen.