Dinsdag 

29 augustus 2017

Elastieke mooringlines???

Tegen half acht staan wij op.

Wij ontbijten en ik maak de lunchpakketjes klaar.

Daarna duiken wij het water in en douchen ons op de spiegel (achterkant) van de boot.

Dat is het heerlijke van ankeren.

Vandaag moeten wij 28 mijl varen.

Van de baai Loviste naar de baai Pokrivenik op het eiland Hvar.

Voordat wij vertrekken moet Jelle eerst de zonnetent opruimen.

Daarna hijsen wij het bijbootje aan boord, deze past precies op het voordek. 

Tijdens het zeilen en bij het manoeuvreren is het handig als er niets achter de boot aan sleept.

Wij maken de lijn los van de boei en zwaaien nog even naar de Amerikanen.

Om half tien varen wij de baai uit.

Jammer het eerste stuk hebben wij de wind pal tegen.

Halverwege als wij om het eiland Hvar varen, verwachtten wij dat wij voor de wind kunnen varen. 

Helaas de wind blijft ons tegen zitten.

Precies op het eindpunt van het eiland Hvar, is nog een ferryhaven hier steekt men over naar het vasteland.

Nu zijn wij op de helft van onze trip.

Langs de kust staan nog een prachtige kapelletje.

Het noordelijke gedeelte van het eiland Hvar heeft weinig en ondiepe baaien.

Aan de overkant is het vasteland Kroatië.

Na 26 mijl, varen wij de mooie baai in.

Wij zijn nog vroeg en kijken waar wij zullen ankeren.

Ineens zien wij een kleine rotsachtige kade, er staat een jonge knul hij wijst ons een plaatsje aan.

Prima, kan het bijbootje op het dek blijven. 

De jongen geeft de mooringline, aan zo'n dun lijntje heeft Wind & Water nog niet eerder gelegen. 

Jelle maakt de boot vast, maar is niet enthousiast over de lijn. 

Met zijn creativiteit, maakt hij een extra lijn naar de wal voor het geval het harder gaat waaien. 

Wij zijn de eerste boot en verwachten niet dat het erg druk zal worden.

Om ons heen wordt er gezwommen. 

Het blijkt dat er op de wal appartementen staan.

Er is geen water en electrisch, maar de ligplaats is gratis, als je bij het restaurant gaat eten.

Deze keuze is snel gemaakt. Wij blijven, ondanks de dunne mooringline.

Even later komt er een charterschip met vier personen. 

Zij willen naast ons gaan liggen. 

Het blijkt dat naast ons de mooringline verdwenen is. 

Dit betekent een plaatsje verder. 

Er is eigenlijk maar ruimte voor vier schepen. De volgende mooringline is ook verdwenen.

Dan komt er een motorjacht binnen, die wil er tussen zonder mooringline hij moet een lijntje aan de voorkant naar een boeitje vast maken. 

De wind neemt toe en het motorjacht ligt bijna overdwars langs de schepen. Kortom er is weer hafentheater om met de woorden van onze Duitse segelfreund te spreken.

Doordat de wind toe neemt gebeurt er met Wind & Water ook van alles. 

De mooringline blijkt te rekken, als elastiek. De achterkant van de boot komt tegen de rotsige kade aan.

Wat nu.....de achterlijnen wat losser en de motor zachtjes in de vooruit de mooringline krijgt zo ruimte en op hetzelfde moment trekt Jelle de lijn extra hard aan.

Daarna terug naar achter en de achterlijnen weer goed strak aantrekken.

Nadat de kapitein dit klusje twee keer heeft gedaan en ook de mooringlijn op de electrische lier aan trekt komt er wat rust. Hopelijk houden de lijnen.

Wij lopen van boord en zien mooie vergezichten. 

Toch blijft het ondanks de ongemakken een idyllisch baaitje.

Dan komt er tegen zeven uur een zeilschip binnen met 7 mannen aan boord zij willen hun boot naast ons neer leggen. 

Dat gaat niet gebeuren, de mooringline van ons is te dun om twee boten te houden. 

De havenjongen komt erbij en stelt voor dat hij in het begin van de haven zijn anker uitgooit en dan zijn schip tegen de kade aanlegt.

Wat een gedoe allemaal....

Om half acht lopen wij naar het restaurant en krijgen een tafel  met een mooi uitzicht.

Wij gaan deze keer voor vlees een beefsteak en een rumpsteak, medium gebakken wat groenten en frietjes, halve liter rode wijn en een fles water erbij. 

Wij smullen en zijn ons bewust, dat wij het goed hebben.

Voor toe een kop koffie, dan delen wij nog een heerlijke sorbet die al verschillende malen aan ons tafeltje voorbij ging.

Als wij terug wandelen naar Wind & Water is het pikdonker, de avonden zijn kort want om acht uur is het hier al donker.

Wij zitten nog even in de kuip bij ons gezellige lampje en gaan daarna te kooi.