Zondag

27 augustus 2017

Ineens vijf security mannen op de steiger

Vandaag blijven wij een dagje liggen.

Er wordt wat meer wind verwacht in de middag.

De komende dagen gaan wij ankeren, dus draai ik nog een wasje. 

Wij hebben hier water en stroom, de wasmachine doet de rest.

De buren, zes Duitsers, waarvan er twee vannacht in de kuip hebben geslapen, verlaten om acht uur de haven.

Afgelopen nacht draaide de muziek in de nachtclub op volle toeren.

Tegen twee uur begon het en tegen zes uur werd het stil. 

Hieraan merk je dat het zaterdag en nog hoogseizoen is. 

Dat zijn de nadelen als je in een toeristisch oord ligt. 

Wij nemen het maar op de koop toe.

Tegen twee uur 's middags, komen de eerste schepen binnen. Alleen maar charter schepen van minimaal 40 foot. 

In de verte horen wij een catamaran komen met housemuziek, de decibellen vliegen je om de oren. 

Als men de haven in vaart, gaat over het algemeen, de muziek zachter of uit.

Aan boord blijken acht jongens , die er niet over nadachten om het geluid te dempen. 

Gelukkig krijgen zij een ligplaats aan het begin van de steiger, ver bij ons vandaan.

Als ze eenmaal vast liggen, gaat de crew onder veel kabaal en drank het water in. Een paar uur  later gaan ze de wal op.

Er komt een Bavaria aan, die de plek naast ons krijgt toegewezen.

Een stoere Duitse dame aan het roer, echtgenoot en twee kinderen luisteren rustig naar de schipper. Eerste draai achteruit, mislukt. Jelle en ik staan op de voorpunt. 

Jelle loopt met ons dikste stootwil in het gangboord, houdt dit er tussen daar waar de Bavaria onze Linjett wil "kussen". 

Ja, dit is ons geheime "wapen". Je ziet het vast al voor je.

De Duitse echtgenoot trekt een paar flauwe rukken aan de mooring lijn en vindt het prima. 

Maar ...mijn kapitein is natuurlijk niet tevreden. 

De havenmeester geeft advies alsof de dame een auto bestuurt, kortom geen kennis/gevoel van zeilen.

Door de wind van opzij, komt de Bavaria tegen onze Linjett aan, het is ook lastig om de boten los van elkaar te aan leggen.

De havenmeester vertrekt. 

Jelle geeft het Duitse echtpaar wat adviezen, waar zij zeer dankbaar voor zijn en de twee schepen liggen keurig los van elkaar.

Na afloop drinkt Jelle met de Duitse buurman een biertje op de wal, als dank voor de geboden diensten.

Vervolgens komt er een wat kleiner schip binnen en mag aansluiten. Nu Jelle toch op de wal staat neemt hij de lijn van de schipper aan, die hier vrolijk van wordt.

Even later komt er aan de overkant een 46 foot  binnen, wij weer op de voorpunt, want de haven is niet breed genoeg om makkelijk te kunnen manoeuvreren tijdens deze wind.

Daarna een 48 foot met een ervaren schipper en vijf dames aan boord, helemaal aan het eind krijgt hij een plekje.

De wind blijft aanwakkeren. 

Vanaf onze boot vraag ik de havenmeester het volgende schip meer naar voren te leggen, daar is nog ruimte genoeg. 

Gelukkig geeft hij gehoor aan mijn verzoek. 

Even later komen de acht jongens van de catamaran met zes dames terug uit de stad. Allemaal aan boord. Weer wordt er gezwommen en veel gedronken met daarbij nog meer lawaai, tot grote ergenis van de andere zeilers in de haven.

Tegen vier uur wandelen wij richting het strand. Jelle maakt nog een paar mooie foto's.

Wij lopen naar de kade voor de vesting, daar staat namelijk precies de wind op.

In dit kanaal waait de wind altijd twee knopen harder dan op zee, volgens de pilots.

Deze week is er een internationaal muziek/film festival.

Omdat het lastig is voor de grote schepen aan de kant te komen, liggen er vier schepen langs elkaars zij. 

Dat maak je hier bij hoge uitzondering mee.

Wij gaan op zoek naar het geboortehuis van Marco Polo, de schrijver, dichter en ontdekkingsreiziger. 

Wij gaan naar binnen, lopen een oude houten trap op. Aan de wand hangen schilderijen, zoals het er in die tijd zou hebben moeten uitzien. 

Weinig interessants, maar wij hebben het gezien. 

Nog een paar foto's en wij pakken een terrasje met een mooi uitzicht op het kanaal.

Vanavond gaat bistro Wind & Water open, dus begin ik aan wat voorbereidingen.

Er is nog een ligplaats naast ons vrij, deze wordt even later opgevuld door een charterschip met een Pools echtpaar en twee kinderen. 

Gelukkig waait de wind de boot van ons af, dus kunnen wij rustig blijven zitten.

Als vooraf heb ik grapefruit, lekker fris voor deze warme dag.

Vanochtend bij de Konzum een paprika, rode ui, courgette en aubergine gekocht. 

Deze ga ik bakken in de grillpan. 

Ik bak twee cordon bleu's, dit samen op een bord, wijntje erbij. 

Dat is smullen. 

Er waren verse bramen, bosbessen en plakjes banaan met een beetje joyghurt als toetje smaakt prima.

Door de wind koelt het heerlijk af.

Inmiddels zijn er vijf grote soort van cruiseschepen aan de kade komen liggen. 

Zij liggen ook naast elkaar op een rij.

Dan ineens lopen er vijf security mannen de steiger op richting de catamaran.

Beginnen de schipper en zijn mannen te vertellen, dat dit zo niet kan, als ze doorgaan moeten zij de haven verlaten.

De mannen gaan aan boord en onderzoeken het schip. 

Even later verdwijnen zij weer.

De rust keert terug op de steiger en wij hebben de hele avond geen lawaai meer gehoord.

Ja, handhaven kunnen ze hier wel, er worden korte metten gemaakt met dit soort gasten.

Ik begin aan het blog en zoek er wat foto's bij, terwijl Jelle de afwas doet.

Wij kijken terug op een heerlijke rustige zondag.

Morgen gaan wij een baai opzoeken ongeveer 10 mijl noordelijker. 

De baai heet Loviste en ligt op het schiereiland Peljesac.