Woensdag
23 augustus 2017
Bijna alle vervoermiddelen gebruikt op één dag!
Dinsdag waren wij 's avonds tegen half zeven aan boord.
Het was een lange dag voor ons.
Wij namen de trein van 9.15 uur een directe verbinding naar Rotterdam Centraal.
Daarna buslijn 33, deze vertrok om half elf en een half uur later stonden wij op Rotterdam airport of zoals het tegenwoordig wordt genoemd The Hague Airport.
Een uitgebreide koffie buiten op het dakterras, daar waren wij tegen die tijd wel aan toe.
Om 12.50 uur ging onze 737 de lucht in.
Iets hartigs voor de lunch, even de oogjes dicht en 1.50 uur later zijn wij in Split.
Jammer, onze taxichauffeur Ante, was net vader geworden en kon niet rijden.
Wij staan in de rij voor de bus naar Split, deze doet er een uur over, prima op tijd om 16.45 uur vertrekt de Ferry.
Helaas, de bus is vol er staat inmiddels een tweede bus klaar, maar deze bus vertrekt pas als die vol is, vreemd.
Men rijdt dus niet volgens een tijd schema, de bus vol; dan mag men pas vertrekken.
Dit kan zeker nog een uur duren en betekent voor ons dat wij de Ferry missen naar het eiland Brac.
Een slimme taxichauffeur spreekt ons aan, hij wil ons wegbrengen voor 300 Kuna.
Ante, onze andere taxivriend, vraagt 200 Kuna.
Er ontstaat een discussie uiteindelijk brengt hij ons weg voor 250 Kuna.
Nu weten wij zeker dat wij op tijd voor de Ferry zijn.
Dichtbij de veerhaven zien wij ineens een helikopter waaraan de onderkant een grote bak hangt.
De taxichauffeur vertelt dat er een brand in de buurt van Split is en dat men dan water uit de zee haalt met die bak. Vervolgens naar de brand vliegt om deze vanuit de lucht te blussen.
In Split moeten we nog een uurtje wachten, we zijn om kwart voor zes in Supertar op eiland Brac. Even een telefoonkaart kopen voor onze hotspot.
Waarschijnlijk halen wij de laatste bus van zes uur ook niet, dus bellen wij onze vriend Vigo uit Milna.
Hij komt ons halen en een half uur later zijn wij aan boord.
Wind & Water ligt er spic en span bij.
Timo en Annemiek hebben er alles aan gedaan om haar te laten glimmen.
Even de bedden opmaken, wat eten en tegen half elf gaan wij te kooi.
De volgende ochtend zoek ik het wasgoed uit, want door het zeer vroege vertrek van de kinderen had ik gezegd, leg de was maar bij elkaar.
Even de achter-kooien inruimen en alles is op orde.
De was geef ik deze keer af bij de wasserette en kan ik om half twee ophalen.
Wij drinken koffie in de kuip met een heerlijk stukje boterkoek van mijn schoonmoeder.
Ja, op haar vijfennegentigste jaar bakt en braadt zij nog alles zelf.
Deze keer heeft zij speciaal voor ons vertrek een boterkoek gebakken en die moest dus mee.
Tegen half twee loop ik naar de wasserette. De ruimte is open alleen het kantoortje is gesloten.
Mijn grote witte was is klaar en kan ik zelf uit de trommel halen en in de tas doen.
Er hangt een papier op de machine met een 06 nummer erop.
Inmiddels, zeker een kwartier later, bel ik dit nummer.
Er wordt opgenomen en de dame zegt dat zij eraan komt, ze is er binnen tien minuten.
Mijn bonte was zie ik nergens staan, dus er zit niets anders op dan rustig op de stoel te gaan zitten en wachten...
Na drie kwartier bel ik haar nog eens, ze zegt dat ze er bijna is.
Eindelijk om half drie arriveert de dame met de auto.
Ik reken af en loop snel naar de boot om de was op te hangen.
Twee uur later ligt alles weer schoon in de kast.
Inmiddels heb ik een boodschappenlijstje gemaakt.
Na de powernap en de thee, ga ik met het boodschappenkarretje op pad.
Als ik tegen half zes aan boord kom, maakt Jelle een heerlijke aperol klaar.
Vanavond eten wij aan boord van Wind & Water.
Het is een heerlijke schelpjespasta met een garnalen roomsaus, wijntje erbij joyghurtje toe en onze magen zijn weer gevuld.
De temperatuur is prima, overdag rond de 27 graden vanavond hebben wij nog lang in de kuip gezeten.
Tegen half tien wandelen wij naar onze vertrouwde ijsco baas, hij is blij dat hij ons ziet en geeft ons een hand.
Daarna lopen wij terug naar de boot, blijven nog even op in de kajuit.
Tegen kwart voor elf liggen wij in bed.
