Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Donderdag

24 augustus 2017

Korcula, voor ons een nieuw Otok.


Wij hebben er weer zin in. 

Na de koffie varen wij de haven uit.

Ons plan is, eerst de dieseltank afvullen.

Als wij het tankstation passeren zijn er  nog acht boten voor ons.

Wij varen door en besluiten om het te proberen in de baai Vela Luka, op het eiland Korcula.

In de baai liggen twintig boeitjes. 

Deze keer willen wij aan een boeitje liggen voor de verandering.

Er staat een westenwind en hopen te kunnen zeilen.

Als wij de baai uit zijn, blijkt dat de wind te weinig is om te zeilen.

De afstand is 32 mijl, dus ongeveer vijf uren varen.



Bij het uitvaren van de baai rond half twaalf, passeert de veerboot van Jadrolinija ons, deze gaat naar het eiland Korcula.

Daarna varen wij het Pakleni Kanaal door. 


Links van ons het Otok(eiland) Hvar. 

Volgens zeilers, die wij in Dubrovnik spraken, het eiland van Sodom en Gomorra. 

Door deze uitspraak word ik natuurlijk extra nieuwsgierig hoe zo'n eiland eruit ziet.


Er passeert ons met hoge snelheid een schip van de kustwacht

Wij gaan dit op de terugweg bezoeken. Nu eerst het Otok Korcula.

Het wordt steeds rustiger op zee. 

De meeste charterboten moeten op vrijdag of zaterdag het schip terug brengen naar Split of een andere plaats waar men de boot gecharterd heeft.

Tegen drie uur zien wij de baai dichterbij komen.


Inmiddels komt ook de Ferry van Jadrolinea ons tegemoet. Zij hebben de passagiers al op het eiland "afgeleverd".


Jelle leest rustig verder in zijn boek. 

De wind is helemaal gaan liggen dus hebben wij ook de fok ingetrokken.

Wij varen recht op de dieselpomp af, dat is handig geen file, wij worden direct geholpen.

Iets verder is de stadskade, in het boek stond dat die meestal vol was.

Nu blijkt dat er nog ruimte is, dit in plaats van een boeitje. Dat past ons wel.

Na het tanken sluiten wij aan bij de boten die er al liggen. Er zijn zelfs mooringlines.

Dit alles voor 250 Kuna.

Na het finish biertje ga ik de wal op om vast het haventje te verkennen.

Er is een keurig parkje aangelegd. Daar omheen zijn de winkeltjes en restaurants.

Een mooi oud kerkje in het centrum, leuk om dat morgen te bezoeken.

Verbazingwekkend zijn de zes souvenir kraampjes naast elkaar die allemaal hetzelfde verkopen.

De restaurants lijken ook allemaal op elkaar veel pizzeria's.

Het is een levendig gebeuren.

Als ik aan boord kom doe ik mijn verslag.

Jelle gaat helemaal op in het boek "Zijn bloedige plan", dat hij van Anemiek en Timo heeft gekregen.

Wij besluiten om vanavond ergens te gaan eten. Ik heb niet iets speciaals gezien, dus kijken wij op TripAdvisor altijd een leuke site bij het maken van keuzes. 

Ook hier worden geen namen van restaurants in de haven genoemd, wel een paar enkele kilometers verder.

Dan gaan wij maar op ons eigen gevoel af.

Bijna aan het eind van de boulevard vinden wij een terras waar het al redelijk bezet is, behalve pizza's staat er ook vlees en vis op het menu. Het restaurant heet Podbore en wordt al jaren gerund door een complete familie. De bediening is erg vriendelijk. 

Jelle bestelt een biertje en vraagt of hij een glaasje prosecco heeft voor mij. 

De ober knikt vriendelijk en komt even later terug met een biertje en voor mij een glaasje rode port. 

Het blijkt dat de naam prosecco in het Kroatisch rode port heet.

Ik heb het maar op gedronken maar vond het wat zwaar bij het warme weer hier.

Daarna bestellen wij een bordje met gefrituurde inktvisringetjes.

Deze keer gaat Jelle voor de gegrilde tonijn en ik kies de lambchops. 

In plaats van rode wijn bij het eten, heb ik nu wel zin in een glas fruitige witte wijn deze smaakt heerlijk. Dan volgt er nog een likeurtje van het huis.

Wij sluiten af met een kop koffie.

De temperatuur is prima, het koelt 's avonds goed af.

Als wij aan boord zijn schrijf ik nog iets en Jelle leest verder.

Morgen blijven wij hier een dagje liggen.

Daarna gaan wij te kooi.

Dobar nocu.