De Egeïsche Zee roept.
2015-08-31
Vandaag is onze oudste zwager Bert jarig, voor hem een kroonjaar deze keer. Volgende week zaterdag is er daarom een feestje. Proficiat voor Bert.
Vanochtend gaan de trossen los. Er wordt ongeveer vijfentwintig knopen wind voorspeld, maar wij willen nu wel verder. De Meltemi waait nog steeds uit het noord-oosten met een sterkte van 5-6 en soms nog wat uitschieters.
Tegen half elf zijn wij er klaar voor. Wij blijven langs de kust naar het zuiden varen. Wij beginnen alleen met de fok, Wind & Water haalt met gemak de zes knopen, dit is lekker rustig varen.
In de verte ziet Jelle de motorboot Louisi, een Newport 45, van onze Franse, Engels sprekende buurman komen. Hij racet ons met een snelheid van twintig knopen voorbij en zwaait daarbij uitbundig naar ons. Vanochtend vertelde hij, dat hij een baai verder ging liggen en morgen naar het eiland Nixos.
De komende week verdwijnt de Meltemi, dus mooi rustig weer. Vanaf volgende week dinsdag begint hij weer te waaien, volgens onze buurman.
Als de wind wat afneemt, moet onmiddellijk het grootzeil bij. Even later trekt de wind weer aan, eerst een rif, daarna besluit Jelle om toch het grootzeil eraf te halen. Hij merkt aan mij, dat ik er niet echt opgewonden van raak. Doordat de wind toeneemt, neemt ook onze snelheid toe. Wind & Water heeft er zin in. Ja hoor 7,5 knopen, alleen op de fok, ik hoor Jelle zeggen dat is bijna zijn rompsnelheid, de theoretische maximum snelheid van onze boot.
Tegen half drie zijn wij in onze ankerbaai. Baai is in het Grieks Ormos dus die heet Ormos Anavissou. Wij willen altijd graag aan de buitenkant liggen en dat lukt. Er zijn veel boeitjes waar bootjes aan liggen.
Het anker pakt direct, nu even afwachten of hij ook bij de harde wind houdt.
Ik kruip op de bank in de kuip en geef mij over aan mijn vermoeidheid. Jelle rommelt in de kajuit nog wat. Daarna valt ook hij in slaap.
Toch blijft de wind de hele middag bijna twintig knopen waaien, nu maar hopen dat hij vanavond afzwakt.
Tegen zes uur nemen wij een duik in het warme zeewater dat een temperatuur van zesentwintig graden heeft. Jelle zwemt direct naar het anker om te kijken of dit goed vast ligt. Het blijkt dat het anker voor een hele grote kei ligt, dus wel stevig vast. Door de deining is de ketting weer om de kei gewikkeld. Oef, dat ziet er niet goed uit, maar voor vannacht liggen wij wel vast, morgenochtend even oppassen.
Lekker fris kruip ik achter het fornuis. Vanavond wordt het simpel tomaatjes en tzachiki vooraf dan spaghetti met een rode saus en voor toe die overheerlijke Griekse joyghurt.
Als ik in de kuip sta, zie ik de mooie lichtval op de bergen, ik laat jullie even mee genieten.
Jelle heeft onze trip gedownload, ook interssant. Vanaf hier hoppen wij via de Cycladen naar Rodos.
Tijdens het koffie drinken in de kuip ziet Jelle een prachtige maan en die wordt vereeuwigd.
Wat een rust is het hier. Dat gaat een heerlijke nacht worden.
Kalinichta.
