Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
Veel spanning vandaag.
2015-09-01

Kalimera.
Vannacht is Jelle er drie keer uitgeweest om alles buiten te checken. Af en toe zijn er van die rukwinden, daar staat de Meltemi om bekend. 
's Morgens duiken wij weer de zee in en voelen ons heerlijk fris. Jelle gaat naar het anker en ziet dat dit nu ook achter een andere kei ligt. Op de bodem, het is hier vijf meter diep, ligt een houten roeibootje en een anker inclusief ketting heel bijzonder.
Na het ontbijt tegen half tien vertrekken wij, natuurlijk vol spanning want wat gaat het anker doen, misschien moet Jelle nog wel weer onder water.
Om te beginnen staat Jelle op de voorpunt en haalt langzaam de ketting op. Het water is gelukkig heel helder en hij kan goed zien hoe de ketting ligt. Vlak voor de steen geeft hij gas en draait aan het stuurwiel, loopt naar voren en haalt op dezelfde rustige wijze het laatste stukje ketting en het anker op. Wij mogen van geluk spreken, dat dit zo gelopen is. 
Alles wordt opgeruimd en wij varen richting ons eerste eiland van de Cycladen, Kithnos het heeft een klein haventje Loutra. Het eiland zelf heeft in totaal 1500 inwoners en een doorsnee van 99 km.
Vanochtend heeft Jelle de wind bekeken, laatste stukje van de Meltemi zeker niet meer dan een windkrachtje vier, verder afnemend in de middag. Met deze voorspelling vertrekken wij...
Wij beginnen met de fok, nu gaan wij al snel zes knopen, prima. Wij varen dan nog steeds in de luwte van het vasteland. Na een tijdje moeten wij de Egeïsche zee oversteken, waar de Meltemi zich eigenlijk opbouwt. 
Je begrijpt het al binnen de kortste keren hebben wij windkracht zes en golven van meer dan een meter hoogte, dit doordat de diepte van de zee hier minimaal 150 meter is. Voor mij geen lolletje, maar volgens mijn kapiteintje gedraag ik mij kranig. Dat is weer mee genomen. 
Alleen op de fok varen wij constant zeven knopen. Wij hebben geen keus gaan gewoon door, af en toe haalt de meter 28 knopen wind, tegen de zeven aan. 
Voor de zekerheid doen wij beiden de zwemvesten aan, want wat als er nu iets fout gaat...
Jelle blijft rustig en heeft alles onder controle. Dit blijft zeker anderhalf uur doorgaan. Dan gaan wij onder het eerste Cycladen eiland Kea door, gelukkig voorlopig in de luwte. 
Anderhalf uur later moeten wij door de tweede passage, hopende dat de wind wat minder is. Dit klopt alleen nu hebben wij de wind pal tegen dus fok inrollen en wij hebben geen zin om te kruisen. Dit betekent meer gas op de motor, ik moet wel zeggen dat het varen er niet comfortabeler van wordt, maar het zijn keuzes die je samen maakt op dat moment. 
Ja hoor wij krijgen de volle laag, veel water aan het dek en weer lange golven van minstens een meter. In de verte zien wij de punt van het eiland waar wij om heen moeten. Gelukkig komt die wel steeds dichterbij.
Als wij de punt gerond hebben, gaat de fok weer ruimer en zijn wij binnen een half uur voor het haventje. Omdat de harde wind hier ook voorspeld was, zijn veel zeilboten blijven liggen, gevolg overvolle haven. Wij kunnen nog net een plekje vinden langs zij van een ander schip, wat eigenlijk hier niet de gewoonte is, maar nood breekt wet.
Ik loop de wal op om wat boodschapjes te doen. Het is een leuk eilandjes terrasjes op het strand.
Wij zijn helemaal blij dat wij er zijn, morgen nog dertig mijl naar het eiland Syros en daar blijven wij twee dagen liggen om bij te komen van alles. Voor morgen wordt een windkracht vier voorspelt op de navtex, speciaal computertje dat de plaatselijke weerberichten doorgeeft.
Vanavond lekker eten en dan probeer ik het blog op internet te krijgen. Alleen is hier een moeilijke ontvangst volgens de barkeepers, hopelijk lukt het.
Voor allemaal weer kalinichta.