Dinsdag

12 september 2017

De bakens worden verzet

Er is al vroeg actie in de haven in Milna.

Na drie dagen verwaaid te hebben gelegen willen de charterschepen wel verder.

Voor vandaag wordt weinig wind voorspeld, wat bewolking en 's middags een beetje zon.

Na de koffie nemen wij voorlopig afscheid van Helen en Mike.

De trossen gaan los en wij varen de haven uit.

Boven het eiland Solta hangt een mistige sluier bewolking waar regen uitkomt.

Wij varen de regen tegemoet. 

Dus de regenjacks gaan aan en wij vervolgen onze koers.

Na een klein uurtje, varen wij de baai Stomorska in. 

Aan het eind is een kade met stroom en water en mooring lines. 

Het is nog vroeg, ruimte genoeg en de havenmeester geeft mij de mooring line aan. 

Inmiddels is de regen opgehouden.

Wind & Water ligt naast een Italiaans schip. 

De dame aan boord geeft ons direct complimenten over onze mooie boot. 

Ze is serieus geïnteresseerd, je kunt merken dat zij verstand van zeilen heeft. 

Later vertelt zij, dat zij in Bolzano woont en een 25-footer zeilboot heeft liggen aan het Gardameer. De dame spreekt erg goed Engels en zo ontstaat er een levendige conversatie.

Dit is de eerste keer dat wij hier zijn. Ik ga op verkenning uit. 

Als ik over de kade loop staat er een auto geparkeerd. 

Deze is vast en zeker "geïmporteerd" uit Nederland en doet nu dienst in Stomorska. 

Dit dorp heeft 350 inwoners. 

Een keurig aangelegd pleintje.

Er is een piepkleine supermarkt, twee souvenierwinkels en ongeveer 8 restaurants.

De zon komt er door en ik maak een foto van Wind & Water die nu nog aan de buitenkant ligt.

Als ik aan boord komt is Jelle begonnen aan zijn powernap.

Daarna loopt hij van boord om nog een paar mooie foto's te maken.

Ik pak mijn boek en ga in de kuip verder lezen.

Er loopt een keurige meneer langs onze boot, uit de begroeting blijkt dat hij een Nederlander is.

Hij maakt een praatje en nodigt ons uit voor een borrel aan boord van de Puff.

Wij drinken thee en lopen tegen half zes naar de Puff.

Grappig, het blijkt dat het een Island Packet 40 is. 

Hetzelfde merk boot hadden Hans en Suzan, zij waren ook van plan om in de Med. te gaan varen, alleen liep het anders af. 

Wij stellen ons voor aan Yvonne en Dico. 

Echte vertrekkers, zij hebben Nederland verlaten en wonen sinds 2004 op hun schip. 

Zij vertellen geen oceaanzeilers te zijn, althans Dico niet, maar hebben al wel erg veel gezien van Europa en omliggende landen. 

Zij brengen hun schip naar Preveza, daar gaat het voor 5 maanden de wal op voor onderhoud. Tijdens die tijd bezoeken zij familie en vrienden in en buiten Europa, zo overbruggen zij die tijd. Altijd interessant om elkaars verhalen te horen. 

Wij wisselen visitekaartjes uit, wie weet zien wij elkaar volgend jaar in het voorjaar nog.

Tegen half acht loop ik terug naar bistro Wind & Water want vanavond moet er gekookt worden.

Simpele tortellini met pesto en tomatensaus op bedje van sla bestrooid met pijnboompitten en geraspte kaas. Wij smullen ervan.

Na de afwas nog even een kop koffie op de kade, er hangt een leuke rustige sfeer in de haven.

Op tijd te kooi, morgen het eiland Vis.