Vrijdag
15 september 2017
Vandaag gooien wij het over een andere boeg.
Na het ontbijt sluiten wij de boot af en lopen richting bushalte.
Gisteravond heeft Jelle nog op internet gekeken, daar stond dat er ieder uur een bus naar Komiza vertrekt.
Als wij rond tien uur daar aankomen, blijkt de realiteit anders.
De eerstvolgende bus komt om half één.
Dit betekent dat wij tot die tijd iets anders moeten verzinnen.
Dat doen wij niet en nemen de taxi voor 150 Kuna.
Vanavond om zeven uur gaat er een bus terug naar Vis.
Om kwart voor elf zitten wij aan de koffie op een van de vele terrassen aan de kade van Komiza.
Een nette kade met opvallend veel jeugd. De terrassen zitten vol.
Ergens hebben wij iets gelezen over een festival en een camping net buiten de haven.
Hier wordt geleefd, op veel terrassen house music wij vallen met de neus in de boter.
Het is een open baai aan de overkant zie je het kleine eiland Bisevo liggen.
Hier hebben Timo, Annemiek en de jongens in juli voor anker gelegen.
In verband met de komende wind zullen wij hier niet naar toe gaan.
Wij slenteren door de smalle steegjes met iedere keer leuke doorkijkjes naar het azuurblauwe water.
Jelle scoort nog een leuk antraciet kleurig poloshirt stond al een tijdje op zijn verlanglijst.
Wij willen het benedictijnenklooster uit de dertiende eeuw bezoeken, maar helaas gesloten.
Dan lopen wij langs de kerk Gospa Gusarica uit de zestiende eeuw Jelle maakt een foto.
De kerk blijkt alleen 's avonds open te zijn.
Hoog op de berg zien wij het kasteel uit 1592, dit is wel een eind lopen het ziet er vervallen uit.
Wij nemen geen moeite om dit van dichtbij te zien.
Tijdens het wandelen komen wij langs een granaatappelboom, nog nooit gezien.
Jelle maakt er graag een foto van voor mijn blog.
Tegen één uur hebben wij de hele haven wel gezien en besluiten te stoppen voor een lichte lunch.
De terrassen zitten vol met jongelui, meer meisjes dan jongens het lijkt of zij uit het hippy tijdperk zijn gestapt.
De jongens hebben de meest bijzondere kapsels, wij bekijken het rustig op afstand.
Sommigen hebben hun gitaren en rugzakken bij zich.
Wij bestellen een tosti en onze magen zijn weer gevuld.
De bus terug vertrekt om zeven uur vanavond, wij besluiten om hier niet op te wachten.
Jelle spreekt een taxichauffeur aan en hij wil ons voor 120 Kuna naar Vis brengen.
Dat gaan wij doen.
Een half uurtje later zijn wij weer in Vis.
Als wij langs een groentekraam komen, nemen wij wat groente mee om de vis te vullen.
Alle charterboten zijn vertrokken.
Wij liggen nu met twee nieuwe buren aan de kade.
Aan de ene kant een jong Duits stel en aan de andere kant twee Poolse mannen met een zoon die heel goed Engels spreekt, vriendelijke mensen.
Bij aankomst op Wind & Water nemen wij eerst siësta, want inmiddels zijn wij moe van het lopen.
Aan het eind van de middag neemt de kapitein nog een duik in het heldere water.
Daarna gaat Jelle de keuken in om de vis klaar te maken voor in het rookoventje.
Het ziet er allemaal goed uit, dus dat wordt smullen.
Buiten wordt het wat kil, dus eten wij in de kajuit.
Ja, onze kapitein laat zich van de andere kant zien, dat betekent een tien voor de vis van vanavond.
Als ik in de kuip naar de donkere wolken boven ons kijk, belooft dit niet veel goeds.
Wij wachten af, voor morgen en zondag veel wind is de voorspelling,
Nog wat drinken aan boord en dan op tijd te kooi.
Eerst wel het blog op internet.
Fijn weekend voor onze volgers.
