Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Donderdag

7 september 2017


Bijna gezonken


Op het moment dat ik dacht het wordt een rustige dag, komt Jelle aan boord met de mededeling in de haven is een bootje aan het zinken.

Het is een heel oud lokaal vissersbootje, dat ergens is gaan lekken.

Gelukkig komen er net op tijd een paar vissers aan, die dit waarnemen.

Onmiddellijk wordt er actie ondernomen. 


Er wordt een waterpomp in de boot gezet en deze zorgt dat de boot droog wordt.

Jelle maakt er een paar foto's van.

Na de koffie gaan Helen en ik op zoek naar vijgen.

Helaas deze keer zijn ze er niet meer, dus verzinnen wij iets anders om te eten.

Op de steiger wordt door de marinero's druk heen en weer gelopen.

Alle vaste ligplaatsen worden opgevuld door passanten, dit gebeurt niet vaak.

De havenmeester vertelt dat er vanmiddag nog veertig jachten binnen komen.

Zij doen mee aan een regatta. 

Dit betekent improviseren voor de marinero's.

Wij krijgen een vijftig footer naast ons, met aan boord acht Nederlandse mannen.

Naast Helen en Mike komt ook een vijftig footer te liggen met acht Nederlandse mannen.

Grappig, dit is voor het eerst in al die jaren, dat wij een boot met alleen Nederlandse mannen tegen komen.

Het blijkt dat het een jaarclub van de Erasmus Universiteit uit Rotterdam is. 

Zestien mannen, die dit voor het eerst samen doen. 

Volgende maand blijkt dat er nog een fietstocht van enkele dagen op het programma staat.

Regelmatig zien wij Italiaanse-, Duitse-, of Pooolse mannen. Nederlanders varen vaker als gezin of  als echtparen.

Het is heerlijk weer. Wij zitten in de kuip wat te lezen.

Donderdagavond is de drukste avond van de week voor Milna.

De meeste charterbedrijven zitten in Split. 

Dit is ongeveer vier uur varen vanuit onze haven.

Daar komt bij, dat er voor morgen veel wind wordt voorspeld.

Het is de Jugo. Deze wind komt vanuit het zuid-oosten, waait in de periode van september tot mei volgens de pilot. 

Deze kan drie dagen duren. Wij maken dit voor het eerst mee.

Komen tot de ontdekking dat Wind & Water zeer beschut ligt, voor deze wind, de komende winter.

Tegen vijf uur wandelen wij naar het begin van de baai.

Als wij langs de ijskraam lopen kunnen wij de verleiding niet weer staan, nemen een ijsje.

In de haven is het een drukte van jewelste.  

Alle ligplaatsen zijn bezet, dit is een goede dag voor de drie havens en het dorp in deze baai.


Er ligt zelfs een grote catamaran langs de kade, zij heeft drie boten langs zij, dit komt hier nooit voor. Daaruit blijkt dat de haven vol is.

Wij lopen door naar het begin van de baai. 


Op ons favoriete terras bestellen wij een wijntje met een prachtig uitzicht over het water.



In de baai liggen zeer veel zeilboten voor anker, dit gebeurt zelden.

Wij wandelen terug naar de boot.

Op de steiger nodigt Helen ons uit voor een wijntje.

Niemand wacht op ons.....wij zijn met een natte vinger te lijmen.

Helen stelt voor om samen maandag een auto te huren. 

Wij kunnen dit combineren met boodschappen inslaan bij de Liddle, gastankjes vullen in Supertar. 

Misschien nog een stop in Bol of een andere plaats.

Afgesproken, dat gaan wij doen.

Tegen half acht ga ik koken in Bistro Wind & Water.

Wij eten pasta met een garnalen-prei-roomsaus, daarna joyghurt. Deze keer geen wijn erbij, wij hebben inmiddels genoeg gehad.

Jelle doet de afwas en ik maak het blog af.

Na de koffie gaat het blog op internet.

Nog even het laatste nieuws over de ramp op St.Maarten bekijken.

Wat verschrikkelijk allemaal, nu maar afwachten hoe de volgende orkaan, die er aan dreigt te komen, te keer gaat. 

Na het late journaal gaan wij te kooi.