Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
2016-06-01

Mikonos, het Ibiza van Griekenland.

's Morgens wakker worden in een baaitje, dat geeft zo'n vrij gevoel.
Voor het ontbijt duiken wij het water in trekken een paar baantjes om de boot, douchen achterop de spiegel en je voelt je de eerste paar uren heerlijk fris.
Een ontbijtje met een eitje hebben wij vanochtend wel verdiend.
Om half tien trekken wij het anker op en vertrekken naar Mikonos.
Het is heiig buiten en de zee is spiegelglad, dat is een andere start dan gisteren.
Dit betekent motor en stuurautomaat aan, 35 mijl later arriveren wij in de nieuwe haven van Mikonos.
Als wij de baai in varen, komt ons het eerste cruiseschip al tegemoet.
Iets verder zien wij tegen de buiten kade het tweede cruiseschip liggen. 
Dan komt er een high speed Ferry met reclame van Cosmote erop, ons voorbij "scheuren". 
Ja, wij naderen een toeristisch eiland, direct te merken.
Nu wordt het even zoeken, waar is de ingang van de haven je kunt gewoon niet zonder een plotter.
Bij ons staat de plotter onder de sprayhood, zodat iedereen in de kuip kan zien waar wij zijn en de route die gevaren wordt en daarbij hoe snel wij varen, kortom een onmisbaar apparaat aan boord.
Inmiddels varen wij de nieuwe haven, die al jaren "onder constructie" is.
Gelukkig, wel water en elektriciteit op de steiger.
Dan begint het ritueel. Stootwillen uit, Jelle legt het anker klaar en loopt naar achter zelfs hier 25 meter ketting uit. Dit is een klusje voor mij, op het knopje drukken en laten zakken.
De kapitein vaart Wind & Water keurig achteruit naar de steiger. 
Fijn, hier staat een marinero om de achterlijn vast te maken.
Daarna gaat de keurig geverfde ladder uit, wel even een gedoe maar als hij hangt werkt hij perfect.
Naast ons ligt een charterschip met twee Zwitserse echtparen aan boord. Zij hebben het schip in Athene gehuurd voor twee weken. De Zwitser vindt dat wij een mooi schip hebben, hij kent het merk Linjett. Onze dag kan niet meer stuk, daar heeft hij mee gescoord bij ons.
Inmiddels loopt de temperatuur aardig op in de haven, tijd voor een powernap. 
Jelle gaat op inspectie uit. Op het havenkantoor meldt hij zich, alles in orde voor €14,00 mogen wij blijven liggen. Dat betalen wij graag voor dit plekje. 
Er vaart een watertaxi van de nieuwe naar de oude haven van Mykonos, een retourtje kost €4,00.
Eind van de middag gaan wij daar gebruik van maken.
Wel is het onrustig in de haven, dit komt doordat de ferry's af en aan varen, hetgeen zelfs wat golfslag geeft in de simpele haven.
Jelle wil wat boodschappen doen.
Aan de overkant is een winkel en erboven een soort van bar om een ijsje te eten met gratis WiFi. Daar gaan wij gebruik van maken.
Mikonos is één van de populairste eilanden van de Cycladen, bij de toeristen heeft het de reputatie het eiland met de meeste vrijheden. Het heeft 9400 inwoners.
Na de boodschappen, nemen wij een ijsje boven bij de bar, het geeft een mooi uitzicht op onze haven. 
Wij gaan met de code aan boord en Jelle sluit onze wifiantenne aan. Het werkt direct, ideaal.
Nu gaan wij ons omkleden, want wij gaan stappen in Mikonos stad!
Eerst met de watertaxi. Leuk gezicht wat dichter langs de waterkant. De "conducteur" komt met een ijzeren geldkistje in de hand naast je zitten. Je betaalt en daarna krijg je het kaartje. 
Na tien minuten arriveren wij in de oude haven. 
Wij lopen wat omhoog en staan direct bij het witte bekende Paraportiankerkje. Dit is gebouwd op het middeleeuwse fort.
Vanaf dit fort voeren straatjes naar omlaag.  
Witte geveltjes met blauwe kozijnen. In de pandjes zijn veel souvenierwinkeltjes, mooie kledingzaken en niet te vergeten restaurants gevestigd.
Het doet ons direct denken aan Parga aan de Ionische Zee.
Veel straatjes omhoog en omlaag. 
Tegen zeven uur krijgen wij trek en zoeken een gezellig Grieks restaurantje op. Weg van de grote terrassen met tientallen toeristen.
Wij eten lekker en wandelen na de koffie weer richting de haven.
Nog even een drankje op één van de vele terrassen.
Wij kijken uit op een groot verlicht cruiseschip, dat midden voor de haven ligt. De gasten worden met kleine bootjes van en naar de haven getransporteerd.
Tegen kwart over tien zijn wij weer aan boord. Wij hebben nog even contact met Wilna en Reg, want die gaan wij morgen op Tinos bezoeken.
Nog even het weer van Tinos op het blog aanpassen dan weet iedereen weer waar wij zijn.
Tegen twaalf uur te kooi.
Kalinichta.