2016-06-15

De koelbloedige beslissing....

Als wij dinsdagavond tegen half negen weer aan boord komen, waait het nog steeds 20-25 knopen wind.

Wij liggen aan de kop van de kade, hetgeen betekent dat de wind, die voortdurend draait Wind & Water tegen de kade aan drukt, vervolgens ketsen de golven terug en nemen Wind & Water weer mee. Wij liggen aan vier lijnen, twee springen en dan nog onze geheime wapens buiten boord, die ervoor moeten zorgen dat de boot niet tegen de stenen kade aan schuurt. Onder de stootwillen een lange speciaal gemaakte lap, die beschadigingen aan het polyester moeten voorkomen. Kortom wij laten niets aan het toeval over.

Ik word moe van de wind en ga tegen kwart voor tien te kooi.

In de voorpunt voel je iedere keer de rukken aan de lijnen en aan de boot. 

Kortom slapen lukt niet.

Tegen elf uur ga ik het bed uit, zie Jelle met een zorgelijk gezicht in pyjama in de kuip zitten.

Wat nu, de boot wordt op deze manier compleet uit elkaar gerukt, moppert hij.

Wij gaan voor anker. 

Zo, dat is duidelijk maar ik denk; niet in het donker, dat gaat vast niet goed....

De kapitein heeft wel gelijk .....maar ik moet mij weer vermannen.

Ik begin steeds meer de vrouwen te begrijpen, die afhaken als het spannend wordt.

Half twaalf, donkere nacht alleen het licht van de vuurtoren naast ons. 

Lijnen los, anker klaar, gas geven en weg van de kade. 

Nu een plekje zoeken in de donkere baai. 

Deklicht aan, Jelle heeft een lampje op zijn voorhoofd, zodat hij alles ziet. 

Er liggen reeds twee zeilboten, dus die moeten wij uit de buurt blijven. 

Ja vallen maar, hoor ik in het donker en laat het anker zakken met daaraan vijftig meter ketting. 

Mijn hart bonst harder dan normaal, ik vind het spannend. 

In mijn veertig-jarige zeilloopbaan, heb ik dit nog niet eerder meegemaakt.

Afijn, een half uur later een tevreden kapitein en de wind die wat gaan liggen is.

Het trekken van de boot is voorbij, alleen wat gewiebel waar je snel aan went.

Jelle gaat er 's nachts nog twee keer uit om te controleren, maar het anker houdt prima.

Wij hebben besloten om hier nog een dag te blijven liggen, want er wordt ook voor woensdag veel wind voorspeld.

Ik probeer uit te slapen, maar toch om acht uur ga ik eruit, terwijl Jelle al zwemmend de boot inspecteert. Hij spoelt zich af en ik dek de tafel.

Inmiddels zijn de twee zeilschepen vertrokken. Jelle wil een wat betere ankerplaats.

De wind is nog rustig tegen tien uur en wij vinden een goede ankerplek. 

Laten het anker weer vallen en liggen perfect.

Wij drinken koffie en Jelle gaat de rubberboot oppompen. 

Dat is de eerste keer deze vakantie.

De afstand naar de wal is kort, dus peddelen wij naar de kant.

Heerlijk, even weer vaste grond onder de voeten.

Het is een rustig dorpje, wij doen wat inkopen, want vanavond kook ik aan boord.

Nog een leuke foto van de boot, die alleen ligt te dobberen terwijl wij aan het lunchen zijn.

Even wat heen en weer berichtjes via WiFi, want aan boord is er een slecht bereik.

Als wij tegen half drie aan boord komen, bouwt de wind zich weer op.

Ik ga lekker binnen slapen, iets rustiger dan buiten door de wind.

Wij hadden al gelezen, dat de wind rond half zes op het hoogtepunt zou zijn.

Het pakte anders uit, het werd twee uur later, toen hadden wij inderdaad dertig knopen wind.

Wind & Water wordt in een hoek van 90 graden van de ene naar de andere kant geduwd.

Je zou er bijna zeeziek van worden. 

Ik had mij "ankeren in een baaitje" wel anders voorgesteld!

Het is haast niet te bevatten, maar morgen is er volgens de voorspelling bijna geen wind.

Wij gaan eerst maar voor een uitgebreid aperitief. 

Van Jelle krijg ik een heerlijke aperol met sinasschijfje erin.

Dan wordt er gekookt, lekkere kippedijstukjes, salade en aardappeltjes erbij wij smullen ervan.

Tegen half acht krijgen wij een telefoontje van Kirsten. 

Altijd gezellig, een kort medisch verslag over de uitslag van het vaatonderzoek. 

Jammer, als je in de medische molen terecht komt wanneer je nog zo jong bent. 

Gelukkig gaan het werk, de sport en het gezin gewoon door.

Inmiddels is de wind weer gaan liggen.

Wij sluiten de avond af met een spelletje scrabbel.