Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
H2016-06-22

Verder richting Preveza..

Gelukkig waait het waardoor er vannacht iets afkoeling was.
Om half acht is het nog steeds vijfentwintig graden, terwijl alles open staat en door kan waaien.
De zonnetent gaat eraf en alle voorbereidingen worden getroffen voor ons vertrek naar Ithaki.
De Kioni baai moet een mooi plekje zijn, wij gaan het ontdekken.
De afstand is veertig mijl. Om half negen gaan de trossen los.
Onze Engelse buren wilden ook gaan, maar hij zag op zijn windsite windkracht vijf dat leek hem niet aangenaam. Zijn vrouw wilde ook beslist niet. 
Zij vond het heerlijk aan boord, al was het zes weken op dezelfde plek. 
Jelle zegt de voorspellingen zijn het eerste gedeelte voor de wind, hopelijk daarna stukje halve wind en laatste stuk weinig wind tegen.
De Engelsman zegt, ja maar je vaart toch niet tegen de wind in.
Jelle antwoordt, dan kom ik nergens want hier tussen al die eilanden kloppen de voorspellingen bijna nooit. 
Wij vertrekken gewoon, maken vaak plan A en plan B, afhankelijk van de wind.
Nou daar was onze buurman nooit opgekomen. 
Als wij weg varen, zie ik toch dat hij zijn stuurwiel in de kuip bevestigt, dus wie weet.
Wij komen hem vast nog wel tegen, want zij blijven ook de komende zomer in de Ionian zeilen.
Eerst door het kanaal van ongeveer drie mijl. Jelle hijst direct het grootzeil, want het eerste gedeelte gaat voor de wind. Als wij het kanaal uit zijn gaan wij in noord westelijke richting verder.
De wind is zwak dus blijft de motor ondersteunen, om aan de zes knopen te blijven.
Onderweg komen wij nog enkele ferries tegen.
Na drie uur varen gaan wij verder in noord westelijke richting. De wind draait, zodat wij halve wind kunnen varen. Heerlijk, motor uit, op de fok en het grootzeil zeilen wij zeven knopen.
Helaas na een half uurtje is de wind gaan liggen en worden de zeilen gestreken.
Om ons heen zien wij overal bootjes en eilanden. Dit is kenmerkend voor de Ionian kleine afstanden tussen de verschillende eilanden en baaitjes.
Wij zien al veel bootjes de baai van Vathy in gaan. 
Dit is de hoofdplaats van het eiland Ithaki, dat bekend staat als eiland van Odysseus. 
Hij heeft tien jaar gestreden bij Troje, tien jaar later kwam hij terug naar zijn koninkrijk, hier zat zijn vrouw Penelope trouw en vol verlangen op hem te wachten. Zo staat het in de boek beschreven. Waar maak je zoiets nog mee...
Ithaki is ook één van de kleinste Ionische Eilanden met een oppervlakte van 96 km2, een kustlijn van 101 km. 
Wij nemen de volgende baai Kioni. 
Dit moet een schilderachtige baai zijn met wat tavernes en een steigertje dit alles in de halve ronde cirkel aan de voet van enkele heuvels.
Vlak voor de baai ziet Jelle ineens tonijnen uit het water springen alleen zijn ze wel erg ver weg.
Even later zie ik op een andere plek tonijnen springen. Wij weten het zeker het zijn geen dolfijnen.
Jelle zoekt zijn vislijn ik ga achter het stuurwiel staan en vaar in de richting van de vissen.
Na een kwartiertje geef ik het op en gelukkig de kapitein ook.
Het is half drie en wij willen wel voor anker of aan de steiger.
Als wij de mooie baai in varen zien wij al veel masten. Wij varen richting de steiger en zien dat om half drie de hele steiger vol ligt met flottielje schepen. Ik dacht dat deze mensen kwamen zeilen in Griekenland....... Wij draaien het kommetje rond en bekijken het allemaal eens, ook daar het lijkt wel of de schepen aan elkaar geplakt zijn. Daar komt bij het anker is uit, maar zij hebben een lijn naar de wal.  Wij hebben het meer gezien, voor onszelf is het nieuw.
Terwijl wij rond varen zien wij aan het begin van de baai een leuk plekje er ligt één bootje voor anker en lijn naar de wal. Dit gaan wij ook proberen. 
Overal is het erg diep, deze keer gaat het anker er op 17 meter diepte in, op een afstand van ongeveer 15 meter stopt de boot en duikt Jelle het water in met een lijn. Klautert op de stenen aan de wal bevestigt de lijn, achtereenvolgens trek ik de lijn weer aan. Even spannend zo voor de eerste keer, maar het is gelukt. 
Het bootje gaat het water in en Jelle peddelt naar de kant daar is een taverne. Wij hebben pech alleen voor drankjes.
Inmiddels zijn er wat meer boten bij gekomen.
Dan gaat de keuken open van Wind & Water er is altijd wel iets.
Mozzarella met pesto en tomaat, spaghetti met saus en joyghurtje toe, wijntje erbij en onze maagjes zijn weer gevuld.
Het blijft nog lang warm vanavond. 
Vanuit de kuip gaat deze keer via onze hotspot het blog op internet.
Kalinichta.