2016-06-03
Vinden wij hier de pomp?
Vanochtend zijn wij er op tijd uit, want om half tien vertrekken wij met twee boten naar het eiland Syros.
Voor die tijd wil ik eerst de nieuwe wasmachine proberen.
Deze keer weeg ik het wasgoed, drie kilo is het maximum gewicht.
Altijd spannend, maar na vijftig minuten is de was mooi schoon.
Als wij straks in Ermoupoli zijn, wordt het opgehangen.
Het blog op internet, dit alles moet voor half tien gedaan zijn.
Reg en Wilna vertrekken eerst, daarna wij.
Wij liggen aan lage wal, precies in een hoek. Een meter achter ons een ander schip.
Erg lastig om eruit te komen, het lukt bijna maar toch komt een stukje van de spiegel tegen de kade aan. Jammer, wij deden wel voorzichtig maar de wind is dan toch sterker.
Dit wordt weer een klusje voor de komende week.
De afstand is elf mijl. Wij zien het eiland aan de overkant al liggen.
Onderweg maakt Jelle een foto van de Lurline, de boot van Reg en Wilna.
Omgekeerd maken zij een foto van Wind &'Water.
In het begin is er bijna geen wind, dus gaat de motor aan. Na een half uurtje wat wind, onmiddellijk gaat de fok uit. Helaas een half uurtje later is de wind echt op en varen wij de haven in.
Ermoupoli is de grootste stad op de Cycladen. Het heeft 13.000 inwoners.
Vorig jaar zijn wij hier ook geweest.
Om twaalf uur komen wij aan.
Het is rustig aan de kade, de havenmeester staat al klaar om onze lijnen aan te pakken.
Als de boten vastliggen, loopt Jelle onmiddellijk naar de havenmeester en vraagt of hij hier een zaak weet waar zij bilgepompen verkopen. De enthousiaste marinero zei spring maar achterop mijn motor, ik breng je naar een goede winkel. Twintig minuten later is Jelle terug met pomp.
Ja, hij past. Direct na de lunch duikt Jelle onder de bank en begint aan de klus.
Wilna en ik lopen het stadje in. Wilna vindt een leuke short en ik scoor een luchtig jurkje. Hier worden wij vrolijk van. Wij wandelen terug naar de boot.
Reg zit al op het terras, Jelle ligt nog met zijn hoofd onder de bank.
Het wasje wordt gevouwen en Jelle komt met een brede grijns uit de kajuit.
De klus is geklaard.
De kapitein heeft een biertje verdiend. Wat een geluk dat dit probleem, wel €180,00 armer, zo snel opgelost is.
Aan het eind van de middag wordt er aan boord van Wind & Water geborreld.
Wij besluiten om vanavond met zijn viertjes ergens te gaan eten.
Er blijkt een muzikaal optreden aan de kade te zijn, wij treffen het maar!
Wij vinden een gezellig restaurant onder de mooie hard roze bougainville.
Deze keer starten wij met een Griekse salade, daarna nemen wij allemaal vis maar iedereen kiest iets anders. De mannen wisselen hun zeilervaringen uit en wij hebben het over de goede oude tijd bij tennisclub de Zoom.
Terwijl wij teruglopen naar de boot luisteren en kijken wij nog naar het optreden.
Tegen elf uur stopt de muziek en gaan wij te kooi.
