Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
2016-06-23+24

Op zoek naar een nieuwe ligplaats......

Tegen half tien verlaten wij de mooie, maar drukke Kioni baai op Ithaka.
Alle charterschepen hebben anker voor uit, achter een lange lijn naar de wal, het bos of de rotsen. Wij begrijpen nu waarom. De baai kun je niet groter maken dan die is. 
Als iedereen alleen het anker uitgooit en er komt wat wind, dan  gaan alle ankerkettingen over en door elkaar heen. 
Door een achterlijn op de wal vast te maken, kan het schip niet zo snel draaien en kunnen er dus meer boten in de baai. 
Mijn kapitein is niet een echte fan van dit systeem, wat gebeurt er als er echt 's nachts ineens veel wind uit een andere hoek komt.......
Wij hadden de Vasilikki baai op ons lijstje staan en Fiskardo ook een schattig klein haventje.
Deze twee wensen bewaren wij tot september als wij hier nog zes weken rond varen.
Het is vandaag woensdag, de charterschepen komen op zaterdag weer terug. 
Wij kiezen nu voor Nydri op Lefkas, zestien mijl noordelijker.
Wij weten dat hier drie steigers zijn voor charterschepen, als deze er niet zijn, kun je er voordelig liggen. Je hebt dan alles bij de hand, water, electriciteit en zelfs een zwembad.
De boulevard op vijf minuten lopen en je zit midden tussen alle soorten restaurants en souvenir winkeltjes.
Wij hebben gehoord van de Nederlandse steiger van Pieter bij het restaurant Armonia, met zwembad. Kortom wij hebben de keus.
Vanaf Ithaka vaar je naar de zuidpunt van Lefkas, het is een lang gerekt groen eiland.
Aan de oostkant zijn ook veel baaitjes. 
Er wordt hier overal gezeild en beslist niet alleen door grote boten. 
Het is een mooi vaargebied.
Wij leggen het bijbootje op het voordek, varen langs de steigers.
De Nederlandse steiger ligt inderdaad helemaal vol met Engelse en Nederlandse boten.
Dus kiezen wij voor een steiger, die hoort bij een soort service centrum van boten, genaamd IBA.
Een vlotte jongen geeft ons de mooringlijnen aan, ik loop naar voren zet ze vast, hij geeft het goede advies, wij liggen direct prima.
Wij willen blijven t/m zondag. Dit lukt niet, want er komen zaterdag 12 schepen dus dan moeten wij weg. Prima, dan zien wij wel verder.
Jelle zet direct de zonnetent op, het is ontzettend warm d.w.z. binnen vijfendertig graden, buiten nog een paar graadjes meer.
Tot vier uur doen wij niets.
Daarna pakken wij onze zwemspullen en steken wij over naar het zwembad.
Heerlijk dat koele verfrissende water. Tegen half zeven zijn wij weer aan boord.
Kleden ons rustig aan, want het is nog steeds warm. 
Was mijn haar, binnen tien minuten is het weer nat van het transpireren. 
Jammer, geen eer aan te behalen.
Eerst even afrekenen op het kantoor per nacht €18,00 voor onze boot.
Wij wandelen het dorpje in en herinneren ons alles weer van vorig jaar.
Nu moeten wij kiezen waar wij gaan eten, iedereen prijst zijn eigen keuken aan.
Ik heb deze keer wel zin in Grieks. 
Vooraf een aubergine salade en gefrituurde gourgette, daarna een Grieks stoofpotje van kalfsvlees, heerlijk.
De temperatuur is nog steeds boven de vijfentwintig graden. 
Wij besluiten om in een lounge bar, kop koffie te drinken met het uitzicht op de verlichte boten. 
De veerboten blijven af en aan komen.
Wij komen helemaal in de tropische sfeer en besluiten om een mojito te bestellen. Heerlijk!!
De eerste keer dat wij dat dronken was op Menorca in 2012, Timo trakteerde ons erop.
De volgende ochtend vroeg vertrokken wij naar Sardinië dit was 210 mijl. 
Een tocht zonder wind, jammer voor Timo, voor mij wel heel gezellig.
Tegen half twaalf wandelen wij naar de boot. 
Het is binnen nog steeds boven de dertig graden.
De airco gaat een half uurtje aan, heerlijk om te slapen, hadden wij gehoopt.
Helaas dat lukte niet, toch maar alles tegen elkaar open gezet en in elk geval uitgerust.
Vrijdag staat er niets op het programma. 
Ik ga een paar boodschappen met de kar doen, lekker dicht bij de steiger. 
Neem iets lekkers mee voor bij de koffie.
Jelle gaat op zoek naar een ligplaats voor twee nachten.
Ja hoor aan de Nederlandse steiger is nog ruimte. De Engelsen die er nog zijn, behoren nu tot de non-eu, dus moeten hun eigen plek maar gaan zoeken, zegt Con(havenmeester) lachend.
Dus morgen verkassen.
Dan tegen vier uur naar het zwembad een uitkomst zo dichtbij de boot.
Jelle heeft toch lijnen bij een marine shop gezien. 
Erg voordelig, ze zien er goed uit, hij moet er nu zelf twee ogen in splitsen. Kost even wat tijd, maar met internet en als goede padvinder heeft zijn fokkemaatje al het vertrouwen in het resultaat.
Vanavond gaan wij een pizza eten, wij hebben de Italiaan al uitgezocht.
Heerlijke pizza Hawaii en een Griekse pizza.
Toch nog een drankje op het lounge terras.
Dan naar Wind & Water.
Kalinichta.