Dinsdag 23 mei 2017
Budva
Vanochtend is Frans de eerste die op staat.
Het is inmiddels half acht en wij zijn allemaal uitgeslapen.
Het brood is op, dus dan maar wat bakken. Aan boord heb ik altijd vacuüm broodjes in reserve.
Na het ontbijt gaan Frans en ik op zoek naar een supermarkt en zien zo nog iets van Bar.
Ongeveer een kilometer verder staat een moderne katholieke kerk, ik maak er een foto van.
In een straat ernaast staat een enorm gebouw met daarin een grote supermarkt.
Wij gaan onze slag slaan. Frans houdt ook van winkelen, hij loopt onmiddellijk naar de afdeling sterke drank en kijkt zijn ogen uit van wat men allemaal op voorraad heeft.
Alles wat wij nodig hebben is er, wij nemen iets lekkers voor bij de koffie mee.
De prijzen van de artikelen zijn gelijk aan de Nederlandse prijzen.
Als wij bij Wind & Water aankomen, heeft Jelle de boot helemaal schoon gespoten en de tank afgevuld met water.
Het koffieapparaat gaat aan, een paar minuten later genieten wij van koffie met taart in de kuip onder een stralende zon.
Tegen elf uur gooien wij de trossen los om naar Budva te varen.
Jelle heeft telefonisch kontakt gehad met de havendame en een plaats gereserveerd.
Dat zal zeker ook weer kassa zijn.
Bij het verlaten van de haven met 600 ligplaatsen schiet Jelle nog een paar mooie plaatjes.
De wind is te zwak om te zeilen, dus gaat de motor aan en zo laten wij dit stuk mooie kust aan ons voorbij gaan.
Tegen twee uur komen wij aan in Budva.
Op de steiger vangt de havenmeester ons keurig op.
Om kwart over twee wandelen wij de Citadel in.
Een mooi gerestaureerd oud stadje uit de negende eeuw. Er staan twee kerken in de Citadel.
De Bell tower is de ene kerk.
De andere kerk heet de Sveti Ivan.
Budva is één van de snelst groeiende steden in Montenegro.
Mooie huizen, grote hotels en zelfs een casino.
Als wij de boulevard hebben afgelopen, vinden wij een plekje onder de palmen om iets te drinken.
Daarna gaan wij weer aan boord.
Vanavond is het de laatste avond dat Frans bij ons is.
Ter ere daarvan worden wij gefêteerd door hem, daar hebben wij geen probleem mee.
In het Marco Polo gidsje wordt Jadran -Kod Krsta aanbevolen. Wij willen dat proberen.
Tegen half zeven lopen wij naar het restaurant. Het heeft diverse mogelijkheden om te zitten.
Op een soort van vlonder op het water, binnen of buiten aan de waterkant.
Wij kiezen voor de laatste optie. Frans zoekt een goede rode wijn uit.
Daarbij als starter diverse kazen, soort vispate en koude calamaris.
Dan volgt het hoofdgerecht de heren gaan voor vlees, ik ga voor gegrilde calamaris.
Het smaakt heerlijk.
In een bootje aan de waterkant spelen drie heren gezellige achtergrond muziek.
Het geeft een speciaal sfeertje aan ons dinertje.
Even later komt de baas van het restaurant een praatje maken aan onze tafel.
Hij vertelt, dat er veel bij gebouwd wordt in de stad, maar daardoor verliest Budva zijn identiteit, volgens hem.
Hij kende Nederland had er van 1972 tot 1975 gewoond en gewerkt.
Maar was uiteindelijk getrouwd met een Oostenrijkse dame.
Het restaurant heeft 80 man personeel en ruimte voor 900 personen om te eten.
Zijn moeder, 84 jaar, loopt nog steeds in de keuken rond, vertelt hij.
Hij vraagt hoe wij hier zijn en na afloop van het gesprek, brengt hij ons een fles wijn om aan boord op te drinken.
Ik vertelde dat ik het restaurant op Facebook had genoemd, maar hij zei, ik heb liever dat u op TripAdvisor mijn restaurant beoordeelt. Dat heb ik natuurlijk gedaan.
Tenslotte is het restaurant een aanrader.
Tegen tien uur lopen wij terug naar Wind & Water.
Dank je wel Frans voor het heerlijke dinertje.
Je was een gezellige gast voor de achtste keer bij ons aan boord.
Aan het eind van de avond gaan wij moe, maar voldaan te kooi,
