Maandag 29 mei 2017

Kroatië 

Wij zijn vroeg op.

Vandaag moet er zesenveertig mijl gevaren worden.

In de haven van Kotor liggen zeker drie charterschepen, die onder Turkse vlag varen.

Misschien is men in Montenegro wel blij met deze charterschepen. 

In Turkije hebben deze schepen op dit moment waarschijnlijk minder klandizie.

Voor degene die deze baai aandoen, mag Kotor niet gemist worden, een topper!

Om kwart voor acht verlaten wij de haven. 

De zon schijnt en er is een beetje wind.

Wij laten de kust weer aan ons voorbij gaan.

Na dertien mijl uitklaren in Zelenika.

Jelle gaat op pad, in het ene kantoor moet hij de papieren laten zien, hier wordt een groot stempel op gegeven. Dan zit in het andere kantoor de douane en zij controleren de paspoorten.

Dit alles duurt een kwartier.

Wij gaan direct de baai uit richting Kroatië.

De wind is nog wat fris, maar de zon schijnt.

Er is een westelijke wind voorspeld, wie weet kan er gezeild worden.

In de baai hijst Jelle enthousiast het grootzeil. 

Buiten op zee, komt de wind soms uit een andere richting.

Wat een mooi zeiltochtje had kunnen worden, wordt een motorsail gebeuren tegen de wind in.

Onderweg komen wij al meer schepen tegen, dan wij de afgelopen week hebben gezien voor Albanese en Montenegro's kust.

Wij komen een politieboot tegen, maar zijn AIS niet heeft aanstaan. Vreemd!?

Na een uur zien wij hem weer in de buurt komen en houden zij een zeilschip aan.

Vlak voordat wij de haven in varen worden de douane- en gastenvlaggen gehesen.

Wij passeren Dubrovnik.

Dan naderen wij de baai, waar wij moeten inklaren.

Alles is nieuw voor ons en overal anders. Nieuwe haven Gruz, alleen om in te klaren.

Hier zijn veel grote charterschepen, sommigen moeten ook inklaren, dat begrijpen wij dan weer niet.

Terwijl wij zoeken naar een plek om aan te leggen, staat er een man te wenken en maakt duidelijk dat wij aan een andere kade moeten aanleggen. 

Inmiddels staat hij daar, pakt onze lijnen aan en zegt, je had mij moeten oproepen op kanaal negen.

Dit staat niet in een pilot vermeld. 

Wij zijn de enigen aan de wal. Even later komt er een motorbootje inklaren. 

Daarna legt een charterschip aan, met zijn boegspriet bijna in onze voorstag.

Wij liggen aan lage wal, dit voor de zeilers onder ons. 

Van deze actie werd ik niet vrolijk en heb dit dan ook in het Engels duidelijk gemaakt aan de schipper en douaneman.

Na drie kwartier komt Jelle aan boord. 

Bij het inklaren koop je een zeilvignet, in ons geval tot eind van het jaar, voor €60,00 daarnaast betaal je toeristenbelasting voor een jaar en dat is €148,00. 

De munteenheid in Kroatië is Kuna, dit is even wennen.

Dan is het tijd voor vertrek. 

Mijn kapitein weet Wind & Water keurig met extra stootwillen tussen de boten uit te varen.

Wij varen onder een prachtige brug door.

Je kunt zien dat wij hier een haven aan een grote stad in varen.

Inmiddels heeft Jelle contact gehad met de haven van Milna, hier hebben wij een jaarplaats geboekt. Dit is een ACI Marina en de jachthaven van Dubrovnik is daarbij ook aangesloten. 

Dit betekent dat wij 20% korting krijgen op alle ACI Marina's in Kroatië. Dat is weer een meevaller.

Als wij de haven oproepen blijkt dat ACI Marina Milna reeds contact heeft gehad met Dubrovnik. 

Inmiddels is het kwart voor vijf en zijn wij blij dat we kunnen aanleggen. 

De totale afstand was drieënvijftig mijl. 

Als wij eenmaal vast liggen is er het finish biertje, ik neem nog maar een kopje thee.

Jelle heeft internet geregeld, de appjes en mailtjes komen weer binnen.

Aan het eind van de middag lopen wij naar het havenkantoor. 

Het is een mooi complex. De haven heeft twee restaurants en een zwembad.

Morgen weten wij wat het kost, gelukkig begint hier 1 juni het hoogseizoen.

Wij wandelen het park en haven uit, gaan een straatje in daar is nog een restaurantje.

Heerlijk een lam-spies, frietjes en gegrilde groenten.

Wijntje erbij en koffietje toe, prima.

Wij wandelen terug naar de boot.

Ik zet het blog nog op internet en wij gaan te kooi.