Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Donderdag 11 mei 2017.

De trossen gaan los.


Half acht worden wij wakker.

Wij ontbijten. 

Daarna gaat Jelle nog even naar de winkel van Cosmote om ons kaartje te laten op waarderen. 

Tenslotte varen wij nog een week in de Griekse wateren en willen wij wel overal kunnen internetten.

Ik maak de lunchpakketjes klaar. 

Kopje koffie met een heerlijk klein taartje erbij. Gisteren heb ik die gescoord bij (voor mij) het beste bakkertje van Preveza. Heerlijk.......

Nadat wij afscheid hebben genomen van Gonnie en Hans, gaan de trossen los.

Zij zwaaien ons uit. 

Bij mij altijd weer met een beetje weemoed, het was zo gezellig met viertjes.

In de verte ligt de haven van Preveza.

Even later zien wij een vliegtuig aankomen, mooi gezicht.

De landingsbaan loopt loodrecht op de kust.

Onderweg begin ik vast aan het blog.

Het is rustig weer, te weinig wind om te zeilen dus laten wij de motor het werk doen.

Ineens bedenkt Jelle dat de accu's gecontroleerd moeten worden.

Hij gaat de kajuit in en ontdekt dat er iets niet klopt. 

Altijd vervelend en het zorgt voor de nodige spanning.

Dit moet op Corfu na gekeken worden, want voor de trip die komen gaat, moet alles tip top in orde zijn. 

Nu eerst naar Gaijos, nog vijfentwintig mijl.

Tegen half twaalf eten wij de heerlijke verse abrikozen.

Onderweg lees ik het blad Zin. 

Mijn oog valt op een artikel; ouderen worden steeds jeugdiger in vergelijk met dertig jaar terug. 

Als je erover nadenkt klopt dit ook.

Tegenwoordig ben je pas oud als je afhankelijk wordt van anderen, wordt er geschreven.

Dan een interview met Hanneke Groenteman. 

Geweldig wat deze vrouw uitstraalt met haar 77 jaar.

Een heel gewoon positief mens, die zich nog steeds overal in verdiept. 

Ze leert nog steeds bij, vertelt zij. 

Haar kleindochter schreef haar, niet meer "cool" en "gaaf" te gebruiken, maar "chill", oma!

Leuke artikelen.

Tegen één uur de lunch, regelmaat tijdens het zeilen blijft belangrijk. 

Wij steken de Ionische zee over, het is op sommige plekken 200 meter diep.

Er is wat bewolking, ik ben blij dat ik mijn lange broek en polo heb aan gedaan.

Wij worden opgeroepen via de marifoon. Een Nederlandse meneer vraagt waar wij naar toe gaan. Hij herkende de bootnaam van het blad Zilt. 

Hij vertelt dat hij ook op weg is naar Gaijos met nog een Nederlands schip, begrepen wij. 

Grappig, want via de AIS zijn wij altijd te traceren waar wij ook varen. 

Inmiddels komt er een appje van Stefan uit Zweden, hij wenst ons een goede vaart.

Ook hij had via Traffic Marine door gekregen dat wij de haven van Preveza hadden verlaten.

Wind & Water vaart rustig op de stuurautomaat, Jelle ruimt wat dingen op, waar hij nog niet aan toegekomen was.

Dan neemt hij contact op met de dealer van Mastervolt en legt zijn probleem uit.

De monteur gaat kijken of er nog een apparaat op voorraad is €300,00 exclusief afstellen enz.

Nu maar eens even Timo bellen, mocht het apparaat niet op voorraad zijn kan Timo waarschijnlijk wat sneller voor een nieuwe zorgen. Morgenochtend weten wij meer.

Vlak voor de haveningang vaart een fast Ferry uit, die laten wij maar even voor gaan.

Tegen drie uur zijn wij bij het eiland Paxi. 

Wij weten precies waar wij willen liggen.

Het is noch vrij rustig dus genoeg plaats. 

Twee jaar geleden waren wij hier ook. 

Jelle heeft het labeltje van de electriciteitspaal nog en het werkt.

Even later komt de Nederlandse meneer, die ons had opgeroepen naast ons liggen.

Hij vaart sinds 2015 op de Ionische Zee.

Aan de kade is het direct weer heerlijk qua temperatuur.

Tegen half zeven wandelen wij het dorpje in om te kijken of wij ergens een hapje kunnen eten.

Dit lukt dus zet ik ook het blog hier op internet.