Dinsdag 20 juni 2017
"Kastelen tocht"
Na het douchen loop ik naar de receptie en vertel mijn ervaring, geen koffie op de haven.
De dame hoort mij aan, vindt het erg vervelend dat ons dit is overkomen.
Zij vraagt van welke boot ik kom, daar blijft het bij.
Prima, ik ben mijn "ei" kwijt.
Jelle belt naar het keuringsstation van het reddingsvlot, zij vertellen dat zij rond drie uur het vlot terug brengen.
Nu kunnen wij een plan maken voor vandaag.
Eerst koffie, daarna fietsen wij de kastelen route, deze loopt parallel aan het water.
Leuk, wij zijn natuurlijk vanuit de Achterhoek wel opgegroeid met kastelen, van verschillende adelijke families.
De zwemspullen nemen wij ook mee, want er blijken overal strandjes te zijn.
Er zijn zeven kastelen.
De eerste slaan wij over, die ziet er in de verte wat haveloos uit.
Wij beginnen bij kastel Gomilica.
Hier is een haventje bij voor de plaatselijke vissersbootjes.
Het blijkt dat de benedictijnse nonnen in 1545 op dit kleine eilandje het kasteeltje bouwden, zij verbonden het eilandje door middel van een houten ophaalbrug later werd dit een stenen brug, met het vaste land.
Leuk om te zien en het verhaaltje er achter lezen.
Nu gaan wij via smalle straatjes naar de hoofdweg, daar moet de Kuzma en Damjan kerk staan.
Deze werd voor de nonnen gebouwd.
Wij vervolgen onze route en inderdaad overal kiezelstrand vooral bezocht door de lokalen, niets geen toeristen.
Volgende kasteel Kambelovac, niet bijzonder om te fotograferen.
Een adelijke familie bouwde bij dit kasteel een soort van verdedigingstoren in 1478.
Op het marktpleintje eten wij een ijsje onder de boom in de schaduw.
Wij springen weer op de fiets naar kasteel Luksiv.
Daar is een legende over een ongelukkige liefde van Miljenko en Dobrila.
De nieuwe barokke kerk Assumption is een werkelijk kunststuk.
Inmiddels is het half één en willen wij nog even zwemmen dus de andere drie kastelen slaan wij over. Je bent dan al heel dichtbij het stadje Trogir en het vliegveld.
Als wij het woord kasteel horen, denken wij onmiddellijk aan grote herenhuizen, rhododendrons met heel veel bos er om heen.
Hier in Kroatië is dat dus duidelijk anders.
Tegen half drie zijn wij weer aan boord.
Ja hoor, om drie uur komt Tinn het reddingsvlot brengen.
Alles is getest en vervangen, het vlot kan er weer twee jaar tegen.
Na de powernap maken wij een wandeling naar de Konzum.
Jelle moet bij de watersport zaak er naast zijn.
Wij nemen een gegrilde kip, groenten en gebakken aardappeltjes mee voor vanavond aan boord.
Nog wat vers fruit en dan vind ik ineens mijn favoriete Waasa crackers, die ik 's ochtends voor het ontbijt neem.
Helemaal blij, verlaten wij de winkel met dit uitzicht.
Na het avondeten wandelen wij toch nog even naar het havenrestaurant.
Blijkt dat het weer dicht zit. Hier snappen wij niets van.
Dan maar bij de pizzeria nog een koffietje.
Terug aan boord nog wat lezen en te kooi.
Dobar nocu.
