Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Vrijdag 16 juni 2017

Is enthousiasme genoeg om te kunnen zeilen?


Een prachtige dag vandaag, maar....eerst moet het lakwerk klaar.

John onze overbuurman met versleten heup, klautert van zijn boot op zijn fiets. 

Hij gaat koffiedrinken bij Model's bar. Altijd even een praatje.

Hij zegt, straks ga ik echt varen en in een baai op anker. 

Heel goed John, het is inmiddels de derde dag, dat hij dit zegt.

Maar een uur later gaan de trossen los en is hij weg, in zijn eentje.

Bij de toiletten kom ik onze buurman tegen, hij vraagt wanneer wij weggaan. 

Ik vertel hem, dat wij naar Split gaan om ons reddingsvlot te laten keuren, dus zondag vertrekken. 

Hij zegt, een reddingsvlot dat heb ik nog niet, mijn reactie is joh als je de kustlijn maar blijft zien, kunnen ze je altijd helpen?!? 

Dat was natuurlijk wel als grap bedoeld.

Even later zegt ook buurman Hans, dat hij vertrekt met vrouw en vier kinderen.

Ons plan is nog steeds vertrek zondag.

De wind neemt wat toe, maar dat maakt onze buurman niet uit. 

De motor aan, die doet het deze keer prima. 

Ja, Hans heeft zin in een eindje varen. 

Er komt wel meer wind zegt hij, maar dat zien wij wel. 

Voor zijn vrouw is het de eerste keer dat zij op deze boot zit. 

De zonen vinden het prachtig.

Hans kijkt niet waar de wind vandaan komt, voordat hij vertrek. 

Ik sta angstvallig in het gangboord om zijn boot af te houden. 

De wind blaast zijn boot namelijk in onze richting.

De zonen laten de ankerlijnen zakken. 

Hans heeft nog een achterlijn vast, maar hij moet ook sturen. 

Hij probeert tegen de wind in te sturen, laat achterlijn in het water vallen, vaart over onze ankerlijn, gaat allemaal net goed. 

Hij vaart bakboord uit maar dan stopt de motor.......achterlijn in de schroef. 

Net zoals gisteren, gooit hij zijn anker uit tussen de schepen. 

De havenmeester is daar niet blij mee. 


Hij komt naar hem toe probeert zijn boot van de andere boten te houden. 

Rubberboot weer in het water, Jelle staat weer op de wal om lijn op te vangen. 

Inmiddels is zoon drie het water ingedoken om de lijn uit de schroef te halen.......gelukt. 

Kapitein Hans blikt of bloost niet, zegt weer "vielen dank" en vaart de haven uit.

Jelle en ik kijken elkaar aan, vragen ons af hoe verantwoord deze man bezig is. 

Dit is volgens ons de eerste keer, dat hij alleen vaart met deze boot. 

Hij heeft geen idee hoe de schroefwerking is van zijn boot en wat de wind kan doen in geval van manoeuvreren. 

Er komt bij het zeilen echt meer kijken dan alleen enthousiasme.

De rust is weer gekeerd op de steiger.

Jelle klust verder en ik scoor nog een fles Aperol bij de Konzum, daar is hij het goedkoopste.

Zonder mijn lijfdrankje, kan ik natuurlijk niet koken straks.

Jelle stelt voor om aan het eind van de baai vis te gaan eten bij een speciaal restaurantje.

Hij kwam de visser tegen, die bleek eigenaar te zijn van dat restaurant. 

Vanavond krijgen wij van hem vijf procent korting op het diner. 

Hier maken wij gebruik van.

Als Jelle terugkomt van het douchen komt er een man in een vissersbootje langs zij.

Blijkbaar had Jelle met hem staan praten en vond hem erg aardig. 

Hij kon de accu die te klein was voor onze boot, wel gebruiken. 

De visser was er erg blij mee. Jelle zei, als je mij ziet liggen breng je ons maar een keertje een maaltje vis, dat gaat hij zeker doen. 


Toch wilde hij niet zomaar de accu meenemen en gaf ons een grote pot kappertjes die hij zelf geplukt had en in de pot gedaan.

Hij helemaal blij en wij hebben weer iets meer ruimte in de bakskist.

Jelle kijkt nog een keer naar het weer. 

Het blijkt, dat er morgen veel wind wordt afgegeven en voor zondag zelfs nog meer. 

Wij besluiten om dan maar morgen tegen elf uur te vertrekken. 

Het reddingsvlot zou maandagochtend vanuit Marina di Kastello opgehaald en nagekeken worden. 

Aan het eind van de dag brengen ze hem dan terug. Goed geregeld.

Wij wandelen naar het eind van de baai en eten heerlijke vis. 


Het restaurant heet Bago en wij eten daar rode schorpioenvis het smaakt zalig. 


In de verte zien wij een man die aan het Suppen(standuppaddling) is.

De rust, uitzicht en het heerlijke eten een super goede combinatie. 


Een aanrader.

Wij genieten nog na in de kuip.

Ineens horen wij een plons. 

Er valt een man in het water, die net met zijn vrouw aangekomen is.

De bagage op de steiger. 

De man had de loopplank uitgelegd en de loopplank breekt in twee stukken, terwijl hij erop staat.

Pikdonker, Jelle springt de steiger op, rent naar een lantaarnpaal daar staat een trap loopt er mee naar de boot, nu kan de schipper via de trap uit het water op de kant klimmen.

Toevalligerwijs had buurman John net aan Jelle vertelt waarom de trap daar stond.

Gelukkig bleef het bij een nat pak.

Na nog wat gelezen te hebben, gaan wij te kooi.