Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Zaterdag 24 juni 2017

Gevarieerde dag


Lekker een duik in het water, douchen en fris voor de komende uren.

Tegen negen uur vertrekken wij. 

Vandaag naar Skradin een haventje aan het eind van een rivier.

Deze haven grenst aan een natuurpark. Wij gaan het ontdekken.

De afstand is 24 mijl, dus zeker vier uur varen.

Er is geen wind, de motor brengt er ons heen.

De mooie kusten en eilandjes maken de tocht leuk. 

Er zijn weer veel bootjes op het water. 

De vakantie is begonnen en daarbij het is weekend.

Na de koffie, nemen wij een paar platte nectarines, ik heb ze in Nederland nog niet gezien.


Wij gaan de rivier op, aan het begin staat een burcht. 

Vroeger zaten hier bewakers, die zorgden dat er geen vijandige mensen de rivier op kwamen.

Achter ons vaart een Swan-50. Dit is een prachtig Zweeds schip, die waarschijnlijk net een grote beurt heeft gehad. Van verre zie je dat alles glimt.


Wij passeren de eerste brug, boten met een mast tot dertig meter kunnen hier onder door.


Daarna volgt de tweede brug.

Inmiddels heeft de Zweed ons gepasseerd en vaart nu voor ons.

Zij gaan ook naar Skradin.

Op de steiger staat de marinero al. 

Hij pakt de lijnen aan en geeft de ankerlijnen.

Je kunt nu merken dat je wat meer het land in bent gevaren. 

Het is erg warm.

Onmiddellijk de zonnetent erop, daarna het finish biertje.

Na een rustmoment loop ik het dorpje in voor wat informatie over het Nationaalpark Krka.

Toevallig scoor ik nog een luchtig wijd bloesje lekker bij deze temperatuur.

Als wij naar het stadje lopen, komen wij de Zweedse familie van de Swan tegen. 

Jelle vraagt hem of de beschadiging aan de spiegel mee valt. 

Hij zegt ja het was mijn eigen fout.

Hij herkende ons en vroeg of wij hier al eerder waren geweest. 

Voor hem ook de eerste keer.

Deze winter heeft de boot in Kroatië gelegen, maar komende week ging hij weer terug naar de Azoren. Hij heeft er al twee jaar achter elkaar gelegen en nu weer een mooie winterligplaats geregeld. Morgenochtend wil hij het Nationaalpark in, daarna naar Venetië hij heeft zijn partner beloofd de uitvoering van La Traviata te gaan zien. Dan richting Sicilië, Portugal en vanaf Cascais oversteken naar de Azoren. Rond 26 juli komen zij daar aan.

Geweldig, als ik dit zo aan hoor dat zijn de echte zeilers, draaien hun hand nergens voor om. 

Praten over afstanden alsof ze in een trein of vliegtuig zitten...

Om vier uur vertrekt de boot, deze brengt ons aan het begin van het Nationaalpark.


Er volgt een wandeling van tweeënhalve kilometer. 


Je gaat via trappen door de bossen, langs de rivier Krka deze heeft zeven watervallen van boven naar beneden. 


Grapje van de fotograaf.

Hier en daar zijn wat eettentjes om te rusten.


Jelle kan zich helemaal uitleven met de camera en maakt mooie foto's.


Tegen half zeven zijn wij terug in de haven.


Via een lichtgevende trap komen wij in de haven.

Gelukkig is het iets afgekoeld.

Deze keer lopen wij niet langs de kade maar lopen een straat dat er achter ligt en parallel aan de kade loopt.


Hier vinden wij een mooi hotel/ restaurant en nemen een gemengde visschotel voor 2 personen dat is licht eten en past bij deze temperatuur.

Aan boord blijven wij in de kuip, binnen is het nog wat warm.

Dobar nocu.