Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Woensdag 7 juni 2017

Gevarieerde dag


Wij zijn er op tijd uit.

Alles opruimen, Wind & Water wordt zes dagen niet bemand.

Volgens Jelle vertrekt de bus om half elf. Wij zijn keurig op tijd. 


Gelukkig is het bushokje in de schaduw. 

Terwijl wij wachten, komt er een Engelse dame aanlopen, wij vragen gaat u ook met de bus. 

Zij antwoordt nee, mijn man komt mij met de auto ophalen.

Wij vertellen, dat wij naar Supetar gaan en dan met de Ferry naar Split.

Zij zegt maar om deze tijd gaat er nooit een bus en de weg is opgebroken. 

Haar advies is ga naar de bakkersvrouw aan de overkant, zij weet altijd alles precies van hier.

Jelle loopt naar de overkant. 

De Engelse dame maakt nog een praatje. 

Zij vertelt, dat zij al tien jaar hier een huis hebben tegen de berg met uitzicht om de baai. Zij hebben geen boot, maar houden heel veel van wandelen. 

Zij wonen ongeveer vijf maanden in Milna en zeven maanden in Engeland. 

Nadat zij tien jaar geleden borstkanker heeft gehad, hebben zij het roer compleet omgegooid. 

Zij en haar man hebben de baan opgezegd en besloten meer met de dag te leven.

Dit vind ik van die bijzondere momenten. 

Je kent de dame niet en binnen vijf minuten vertelt zij haar verhaal. 

Jelle komt terug en zegt dat de bus inderdaad over een uur komt, hij heeft zich vergist.

De Engelse dame wordt opgehaald en wij gaan een kop koffie drinken, op een voor ons nieuw terras. 


Als wij moeten afrekenen begrijpen wij, dat het daar altijd zo druk is.

Een kop koffie kost €1,40. 


Even later gaan wij naar de bushalte, er staat een blauwe transportbusje.

Wij kopen een kaartje voor €4,00, veertig minuten later zijn wij bij de haven van Supetar.

De taxi zou €25,00 kosten om ons van Milna naar de veerhaven te brengen.


Tegen kwart voor één vertrekt de boot. 



Hier zitten wij ook drie kwartier op voor €4,00.

Het openbaar vervoer hier is erg goedkoop.



Vanaf de boot hebben wij een mooi uitzicht op de haven van Supetar.

Er wordt druk gewerkt aan een nieuwe jachthaven.

Even later naderen wij Split.


Split is de grootste stad van Dalmatië. Het heeft 220.000 inwoners. 

De oude binnenstad is autovrij, het strekt zich uit tot de Lukabaai met een prachtige marmeren boulevard.

Als wij aankomen, lopen wij richting de oude stad. 

Het appartement ligt precies aan de andere kant van de oude stad, ongeveer twintig minuten wandelen. 

Wij komen aan bij het appartement, er komt een jongeman die heel goed Engels spreekt, ons alles uitlegt en de sleutel overhandigt.

Het is een keurig gerenoveerd appartementje, wij laten onze bagage achter en wandelen de oude stad in.

Wij lopen langs de restanten van het oude paleis en de tempel. 

Alles rond de 14e eeuw gebouwd.

Dan gaan wij de trap af en lopen de vestibule in, hier scoor ik nog een mooie aquablauwe ketting en oorbelletjes.


De steegjes brengen wij ons bij het Stadsmuseum, dit is zeker een bezoek waard.

Het paleis Milesi en de klokkentoren zijn prachtige monumenten.



Tegenover het oude stadhuis een prachtig standbeeld.

Wij hebben dorst gekregen en besluiten op een terras wat te drinken. 

Jelle neemt een mojito en ik ga voor de aperol Spritz. Heerlijk, daar waren wij aan toe.

Tegen zeven uur gaan wij op zoek naar het restaurant, aanbevolen door de jongeman die ons de sleutel gaf bistro Bokeria.


Inderdaad een restaurant met een bijzondere bediening en heerlijk eten.


Wij nemen eerst een brochette met asperge en gorgonzola onder de grill, heerlijk.

Daarna gaat Jelle voor een speciale burger van het huis. Ik ga voor de lamskroketjes.

Heerlijke wijn erbij, wat is het leven goed.....

Wij besluiten om op de boulevard een kop koffie te drinken.

Daarna wandelen wij naar het appartement, drinken nog iets en gaan op tijd naar bed.

Morgen weer een lange dag.

Welterusten