Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Donderdag 22 juni 2017

Een belofte nakomen


Wij duiken het water in, zwemmen een paar rondjes om de boot douchen ons af en zijn klaar voor een nieuwe dag.

Het makkelijke van ankeren is, dat als je vertrekt het anker ophaalt en weg ben je.

Vandaag een kort stukje 16 mijl.


De kust gaat aan ons voorbij.

Trogir is ons doel en Jelle heeft al een ligplaats bij de ACI haven gereserveerd, dat is handig.


Wij leggen aan bij een tankstation, dit blijkt de haven Baotic te zijn. 

In de pilot leek deze verder van Trogir af te liggen, dan het werkelijk blijkt te zijn. 

Goed om te weten.

Een aardige jongeman helpt ons bij het aanleggen.

Hij vertelt dat als je 80 liter tankt een reductiebon van 10% krijgt op de ligplaats. 

Deze bon is het hele seizoen geldig. 

De dieseltank wordt af getankt en één reservetank wordt vol gedaan.

Baotic is een rustige haven doordat hij iets verder van de stad ligt. 

Zij hebben voor de charterschepen aparte steigers. 

Dit vinden wij een goed idee.

Er is namelijk veel verschil van zeilervaring bij de kapiteins van de charterschepen.


Wij varen door en zien direct de toren van de stadsmuur van de oude stad Trogir.


Dan ligt er voor de kade een enorm superyacht, niet direct onze smaak.

Aan de rechterkant is de jachthaven. 

Een marinero met een mooi wit shirtje aan waarop staat staf, pakt onze lijnen aan en geeft ons de ankerlijnen. 

Wij mogen een mooi plekje uitzoeken, dat gebeurt niet vaak. 

Het is twaalf uur veel boten zijn dan nog op het water.

Als wij de steiger oplopen zien wij dat er nog een Nederlander ligt.

Zij komen uit Mijnsheerenland een Omega 36, 30 jaar oud, ziet er voor haar leeftijd nog goed uit.

Even later komt de schippersvrouw naar onze boot en geeft een compliment over Wind & Water. 

Voor haar een onbekend merk Linjett. 

Al snel blijkt dat zij in het noorden van Kroatië in een ACI haven liggen. 

Zij zijn donkerbruin van de zon, de man blijkt 81 en zijn vrouw 80 jaar te zijn. 

Zij gaan de boot nog niet verkopen, want zij zouden niet weten wat zij 's zomers anders moeten doen. 

Zo heeft iedereen een eigen reden om zijn boot wel of niet te verkopen. 

Het blijkt dat zij veel van de ene baai naar de andere baai te varen. 

Als er gewassen, getankt en boodschappen gedaan moeten worden liggen zij in een haven.

Het is in een haven altijd wel warmer dan wanneer je vaart.

Na de powernap gaan wij naar de receptie om te vragen of er een tele 2 winkel is zodat ons kaartje opgewaardeerd kan worden. 

Vandaag blijkt het een feestdag te zijn en is de winkel gesloten. 

Morgenochtend om acht uur zijn zij weer open volgens de receptioniste.


Wij lopen de kade op maar besluiten nog even te wachten met een bezoek aan de oude stad, het is nog te warm.

Terug aan boord komt er een charterschip met zes Duitse mannen naast ons liggen. 

Vriendelijke kerels en een rustige kapitein, leggen het schip netjes op zijn plek.

Al snel zoekt de kapitein contact en is nieuwsgierig naar de boot en hoe wij hier gekomen zijn.

Over twee weken heeft hij in Harlingen een 32 foot gehuurd en vaart drie weken met vrouw en kind naar de Oostzee en Denemarken. 

De mannen komen uit Hannover. 

De charterboot moet morgen weer in Sibenik zijn. 

Zaterdagochtend om zes uur rijden zij weer naar huis.

Later op de middag krijgen wij twee gekoelde blikjes Oostenrijks bier van de mannen, dat moet heerlijk zijn, zeggen zij.

Inmiddels heeft Jelle een appje gestuurd naar onze taxichauffeur Ante. Wij hadden hem namelijk beloofd te komen eten als wij in Trogir waren.

Hij heeft een bistro in de oude stad tegenover het postkantoor. 

Hij vindt het leuk als wij komen.

Nu eerst douchen en omkleden klaar om in de oude stad te gaan flaneren.

De oude stad Trogir heeft 10.000 inwoners, het ligt op een klein eiland  tussen het vasteland en het eiland Ciovo in. Het historisch centrum behoort tot het UNESCO Werelderfgoed.


Eerst lopen wij langs de buitenkant rond het stadje, daarna via allerlei kleine steegjes met veel eettentjes en hotels komen wij op een groot plein.



Hier staat de kathedraal Sv.Lovre.


Het heeft een prachtig romaans portaal uit 1240.

Er boven een klokkentoren hier werd 400 jaar aan gebouwd.


Het bijzondere is de onderkant is romaans, vervolgens gotisch en boven tenslotte renaissancistisch.

Tegenover is het stadhuis  uit 14e eeuw.

Het is inmiddels half zeven en wij zijn aangekomen bij de bistro Slaven. Als Ante ons ziet worden er handen geschud. Eerst een drankje, op alles wat wij uitzoeken krijgen wij 10% korting zegt hij onmiddellijk. 

Door de warmte heb ik niet zoveel eetlust en ga voor de mosseltjes, Jelle neemt een tonijnsteak. 


Wij beginnen met een hapje van het huis, daarna het hoofdgerecht.

Bij deze maaltijd hoort een goede fles wijn, een chardonnay, zegt onze gastheer.

De tonijn en mosseltjes smaken heerlijk. 

De mosselen zijn wat klein maar wel smaakvol.

Als nagerecht krijgen wij een eigengemaakte schwarzwalder cake.

Tot slot een kopje koffie en wij zijnhelemaal verzadigd.

Jelle betaalt de rekening en geeft hem een extra fooi. Wij nemen afscheid van elkaar.

Maandag 10 juli haalt hij ons op van de Ferry om zeven uur s' ochtends en brengt ons naar het vliegveld.

Wij lopen weer over de stenen brug naar de jachthaven.

Aan boord is het erg warm.

Jelle zet vast de airco aan en wij blijven nog een tijdje in de kuip zitten na genieten.

Het was een heerlijke dag.