Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Zaterdag 3 juni 2017

Poetsdag


De wasmachine draait tijdens ons ontbijt.

Efficiency blijft natuurlijk ook aan boord.

Een heerlijke temperatuur. 

Windje erbij, hetgeen betekent dat de was snel droogt.

Het is nu een zeer rustige haven. 

De torenklok is de enige, die ieder uur van zich laat horen.


De prachtige twee master Casablanca, die gisteren aan de kade lag vertrekt weer. 

Jelle leest op internet dat er 38 personen aan boord kunnen. 

Je kunt haar huren voor een week dan betaal je €40.000,00 exclusief eten en drinken.

Wat een bedragen, daar staan wij niet bij stil.

Vandaag geef ik het badkamertje een grote beurt. 

Kasten worden opnieuw ingedeeld en daarna alles af soppen. 

Hier word ik vrolijk van, stond al een tijdje op mijn lijstje.

De mannen van de ACI haven komen de lengte van de boot meten. 

Wij hebben pech tot 12 meter val je in het ene tarief, wij zijn 12.30 meter betekent €400,00 meer voor 30 centimeter. 

Dit zijn dure centimeters, maar wel voor een jaarplaats.

Goed....het is niet anders.

Inmiddels is Jelle naar het havenkantoor geweest. 

Hij komt met veel informatie terug.

Maandag gaan wij een auto huren om het eiland te verkennen. 

Om half tien staat de auto klaar voor ons op het parkeerterrein van de haven.

Wij willen Sumartin bezoeken, daar komt het witte krijtkalksteen vandaan. 

Het marmer van Brac is wereldberoemd. 

In Selca is een atelier met stenen hoofden, die de oprit sieren.

In Pucisca is een steenhouwersschool.

Wij willen lunchen bij Taverna Pipo in de Lukabaai van Pucisca.

Dat is dus een heel programma, maar wel leuk.

Wij hebben besloten om woensdag van boord te gaan.

Op onze lijst staat Split bezoeken.

Via Booking.com een leuk appartementje geboekt.

Wij nemen de bus van half twaalf uit Milna zijn dan om twaalf uur in Supetar. 

Vandaar de veerboot van half één en zijn wij om half twee in Split. 

Het appartement is tien minuten lopen, dus kunnen wij daar onze koffer laten en vervolgens Split bekijken.

De volgende ochtend om half één brengt de shuttlebus ons naar de luchthaven. 

Prima geregeld. 

Wij vliegen om half vier naar Rotterdam.

Terwijl de was weer in de kast ligt, krijgt Jelle een opruim aanval.

De ankerketting wordt gecleand en er blijft 50 meter in de ankerbak, de andere 20 meter komt weer onder de vloer.

Ondertussen heeft Jelle een wat grotere supermarkt gevonden met mooi vers fruit, daar ga ik mijn slag slaan.

Terwijl ik langs het tankstation loop komt er een soort van pont aan voor vrachtauto's met een dieseltank erop. 

Op een eiland zoals Brac moet natuurlijk alles aangevoerd worden.


De lege vrachtwagen tank gaat het pont op. De laadklep kan niet helemaal goed dicht, maar daar wordt niet zwaar aan getild. 

Weg, is de pont weer.

Je kunt merken dat het weekend is. 

Er komen telkens meer boten in de haven voor een overnachting.


Zelfs aan de kade waar gisteren maar één boot lag, liggen er nu zes op een rij.

Een bijzonder gezicht. 

Zolang er niet teveel wind is, gaat het wel goed.

Wij hebben een prachtig uitzicht vanuit de kuip over de baai.

Tegen zeven uur gaan wij richting de kade.

Jelle heeft een leuk restaurant gevonden, niet direct aan de kade maar een steegje omhoog.


Het ziet er gezellig uit. Jelle begint met vissoep en neem dalmatiër ham vooraf. 


Daarna nemen wij samen een gegrilde visschotel, wit wijntje erbij lekker.

Bij vertrek komen wij een Engels echtpaar tegen, zij liggen bij ons aan de steiger.

Toevallig had ik vanmiddag een gesprek met de schipper, hij had hetzelfde vouwfietsje die wij ook hebben, een Brompton.

Hij vertelde, dat zij morgen naar huis gingen en begin oktober terug komen. 

Dan gaan zij naar Skradin voor de winter.

Vriendelijke mensen, zij waren samen met nog een Engels stel, buren op de steiger. 

Het Engelse stel woonde inmiddels al een aantal jaren in Milna, die gaan wij nog wel vaker zien.

Wij besluiten om beneden aan de kade nog een kop koffie te drinken.


Terwijl wij naar beneden lopen zie ik een prachtige oude vijgenboom, je ziet de groene vruchten al hangen.

Wij stoppen bij de ijskraam, een ijsje ook heerlijk. Dan drinken wij koffie aan boord.

Nu tijd om een boek te lezen, dat was er tot op heden nog niet van gekomen.

Welterusten