Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
2018-05-17

Op de valreep...

Op tijd uit de veren, vandaag naar Sibenik.

Gelukkig voelt mijn kapitein zich redelijk en blijft op de been. Dan begint het ritueel van een dag varen. Eerst ontbijten, Jelle start met joghurt en vers fruit, thee en sinasappelsap. Voor mij een paar volkoren crackers. Het lunchpakketje wordt klaar gemaakt. Zeevaste broodjes, dat betekent volkoren boterhammen met kaas en plakjes komkommer, de ander met seranoham en pesto. Dat wordt straks smullen.


Wij laten de kust aan ons voorbij gaan. Daarbij ook de mooie herinneringen, want Wind & Water heeft en brengt ons op prachtige plekken. Niet te vergeten, de lieve gasten die met ons mee gevaren zijn. 

Kroatië heeft een interessante kust met veel grote en kleine eilanden, een eldorado voor de zeiler met veel mogelijkheden. De overheid doet er alles aan om toeristen te trekken. De oude gebouwen worden gerestaureerd, daarbij wordt over alles tekst en uitleg gegeven in het Engels. Weinig half afgemaakte gebouwen of huizen...Alleen de bevolking mag wel wat meer gastvrijheid uitstralen, dat komt zeker het land ten goede. Zo mijmeren wij samen een beetje, terwijl Wind & Water ons op de motor, vanwege de weinige wind, verder brengt.


Tegen half elf zie ik in de verte een Nederlandse vlag, de boot komt van het eiland Brac. Een uurtje later varen wij vlak achter Lady Kathleen, dat is toeval.....Wij willen naar Sibenik en Helene en Mike ook. Om half drie komen wij aan bij de Stadskade, wij meren af. Een jongeman helpt ons en wij moeten direct afrekenen voor onze boot, 350 Kuna dat is €50. Geen water en geen elektriciteit, ik vond het best een beetje duur.

Nadat alles opgeruimd is, komen dokter Deen(Helene) en Mike een kop thee drinken.

Wij hadden niet verwacht, dat wij elkaar zo snel weer zouden zien. Dan toch vanavond voor de laatste keer met viertjes uit eten. 

Jelle en ik wandelen naar de beroemde St.James Cathedral. In 1441 werd de eerste opdracht gegeven aan Juraj Dalmatinac een jonge bouwmeester van ongeveer 22 jaar.


Het hoofdplein Narodni is een geheel met de kathedraal.


Voor de doopkapel moet je een trap af, het beeld van de engelen hangt boven het doopvont.


Wij verlaten de kathedraal via een zijuitgang, hier staat een mannenkoortje prachtig te zingen.        

                 

Rond de kathedraal zijn smalle steegjes met mooie doorkijkjes. Ik scoor nog een magneetje van Sibenik.


Tegen half zes wandelen wij terug naar Wind & Water, zij ligt keurig aan de kade.

Voor de restaurantjes moeten wij straks de andere kant op. Een nieuw gedeelte van de oude stad. Tegen zes uur wandelen wij met zijn viertjes de trappen op en passeren leuke pleintjes en terrassen. Ja het wordt nog lastig, alles ziet er goed uit. Uiteindelijk vinden wij toch een terras waar wij gaan eten. Drie gaan wij voor de tonijnsteak, deze smaakt heerlijk, Helene kiest voor gegrilde kip, die ziet er ook goed uit. Wijntje erbij en koffietje toe, wat hebben wij het goed.....Dit is echt voorlopig ons laatste gezamenlijke maal. Mike wil morgen een eind varen en wij willen naar Murter om de Kornati eilanden te bezoeken. Voor ons een tocht van 22 mijl.

Wij nemen afscheid van elkaar. ‘s Avonds is het nog kil. Wij gaan de kajuit in en mailen en lezen nog een beetje. Daarna te kooi.

Laku noc.