Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
Topdag


2018-05-10


Als wij tegen negen uur ons hoofd uit de kajuit steken, schijnt de zon al volop.

Jelle wil de fok plakken, er is een stukje strip los gegaan. Ik ga mij douchen.

Als de fok neer gehaald is, blijkt de strip langer dan verwacht. Dit wordt een klus voor de zeilmaker.

Tonio, de marinero, weet een goede zeilmaker in Split. Hij blijkt de importeur van North Sails te zijn. Toevallig zijn al onze zeilen van North Sails.

Jelle belt met de zeilmaker, maandag brengen eind van de week klaar.

Het is heerlijk weer, wij besluiten om direct de trossen los te gooien. De fok kan daar maar liggen.

In de voorhaven moeten wij eerst voor anker, want de boegschroef functioneert niet goed.

Vervelend, Jelle wil kijken of hij het probleem zelf kan verhelpen.

Het water is twintig graden zwembroek aan, snorkel op zo duikt Jelle het water in.


Een paar tellen later is hij weer te voorschijn met een plastic zak in zijn hand, dat was de boosdoener.

Douchen, afdrogen en wij vervolgen onze tocht richting Split.


Er passeert een ferry die richting Split vaart. In de verte zie je de cruiseschepen al liggen.


Heerlijk om op het water te zijn. Door al deze onverwachte zaken, leren wij steeds beter de Kroaten en de weg kennen.

De zeilmaker is een jonge actieve vent, snel anticiperend via internet.

Hij denkt, dat deze reparatie er misschien tussendoor gedaan kan worden. Wij krijgen een telefoontje of een mailtje als de fok klaar is. Dit betekent dat ons vertrek een paar dagen wordt uitgesteld.

De zeilmaker stelt voor om bij de aanlegsteiger van het restaurant aan te leggen. Hier neemt hij de fok over. 


In de verte zien wij het Olympisch Stadion. Het dak is gemaakt van lexan in de tijd dat Jelle nog bij GE werkte. Zo worden even oude herinneringen opgehaald. 


Op het terras van het restaurant drinken wij een wijntje. Wij spreken af, dat wij in deze haven eten en overnachten als de fok gerepareerd is.

Tegen drie uur verlaten wij het haventje, hijsen het grootzeil en zeilen halve wind richting Milna. Met een gemiddelde van zes knopen zijn wij tegen vijf uur weer in de haven.

Het is vandaag donderdag, dat betekent dat er meer schepen dan gewoonlijk in de haven overnachten.

Nadat Wind & Water schoon gespoten is, ga ik onderdeks het eten klaar maken.

Vandaag houden wij het simpel. Ik maak een kopje tomatensoep uit een pakje. Daarna een super gezonde waldorfsalade, wijntje erbij en verse aardbeien met yoghurt voor toe. Dit alles uit de keuken van Wind & Water.  

Ondertussen krijgen wij een mailtje van Kirsten, zij komt het weekend van 7 juni naar Venetië.

Daar gaan wij gezellige dagen van maken.

Terwijl Jelle naar de halve finale van het songfestival kijkt, zet ik het blog op internet.

Voor straks lekker slapen in het Kroatisch “spavati dobro”.

Het blijft voor mij een moeilijke taal.