2018-05-07
Gisteravond lag de hele haven vol met flottielje schepen.
Er was een regatta geweest.
De verbondenheid tussen de bemanning van de verschillende schepen is luid hoorbaar.
Er worden videobeelden uitgezonden van de afgelopen dag, er wordt geapplaudisseerd en geklonken. Kortom één en al gezelligheid.
Na elven was het gelukkig rustig in de haven.
Vanochtend rond half tien verlieten al de schepen de haven en keerde de rust weer.
Aan onze steiger wordt drukt gewerkt.
Op de twee Zweedse schepen wordt alles in gereedheid gebracht voor de zomer.
De derde Zweed met vrouw is net vertrokken, zijn schip ligt er spic en span bij. Eind juni komen zij terug met de vier kinderen om zes weken vakantie te vieren aan de Kroatische kust.
Aan de overkant ligt een Fin met zijn vrouw ook zij zijn druk in de weer.
Gisteravond is er een Duitse man aangekomen met twee vrienden.
Vanochtend begint de kapitein de lakens uit te delen, hij is drukker met het delegeren dan dat er gewerkt wordt.
Over kletsen gesproken, wij vrouwen staan er om bekend, maar mannen kunnen er ook wat van.
Aan de kop van de steiger ligt een wat ouder Engels echtpaar. Hun boot glimt en is klaar, morgen gaan zij terug naar Engeland en komen eind mei terug voor een langere periode.
Prachtig om dit zo gade te slaan vanuit de kuip.
Maar ook mijn kapitein is druk in de weer.
De stootrand moet geplakt worden. Extra aandacht voor de motor, waar lekt het? Het is niet veel, maar geen rust voordat dit opgelost is.
Dan een reparatie aan de zaling. Ik draai met de elektrische lier Jelle “even” de mast in.
Na een kwartiertje ....zakken maar, het klusje is geklaard.
Daarna wordt de dekventilator vervangen. Gelukkig kwam deze net op tijd aan in Nederland, zodat ik hem mee kon nemen.
Kortom ook aan boord van Wind & Water wordt heel wat geklust.
Tegen zes uur, tijd voor een aperitief met wat hapjes in de kuip.
Terwijl wij hiervan genieten, zien wij de Duitse kapitein met zijn twee maten de steiger af rennen richting de kade.
Een bijzonder gezicht, drie wat corpulente heren, begin zestig, aardig buikje...aan het hardlopen.
Net of dit nog niet genoeg is, komen zij na een klein half uurtje terug, om vervolgens wat “opdruk” oefeningen op de steiger te doen. Drie dikke buiken plat op de grond.....
Geef mij dan maar wat leuke jonge kerels op de steiger, want dit is geen gezicht.
Ik was zo perplex, dat ik helaas te laat was om er een foto van te maken.
En zo is er altijd wel actie op de steiger.
Ik duik de kajuit in om burrito’s te maken eerst vooraf een grapefruit voor de nodige vitaminen.
Het smaakt heerlijk en nadien samen afwassen, zodat Jelle even kan bijkomen in de kuip van de vele klussen.
Na de koffie niet te laat te kooi, morgen om acht uur vertrekt de bus naar Supetar hier gaan wij boodschappen doen.
Laku noć.
Welterusten.
