Duur....maar comfort
Ja, half zeven staan wij op. De zon schijnt al, dus dat gaat een heerlijke dag worden.
De lunchpakketjes maak ik klaar. Jelle brengt buiten alles in orde, zo hebben wij al jaren onze eigen taken aan boord. Mike maakt nog een babbeltje met Jelle, Helene is ook klaar en zo nemen wij afscheid van elkaar. Tot ziens, wie weet waar en behouden vaart.
Ik maak nog een paar mooie plaatjes van de kade en de haven. Om kwart voor acht vertrekken wij. Als wij eenmaal op zee zijn, laat de wind ons in de steek en doet de motor zijn werk.
De mooie kust wordt kleiner en kleiner. Ineens denken wij dat wij kunnen zeilen. Het grootzeil wordt gehesen en de rolfok uit... dit gaat een half uurtje goed, daarna valt de wind weg en motoren wij verder.
Wij gaan naar Pula de afstand is ongeveer veertig mijl (bijna 80 km), dat betekent waarschijnlijk zesenhalf uur varen. Wat gaat deze dag ons brengen?
Jelle heeft in de ACI haven van Pula vier nachten geboekt. Het zijn wat duurdere havens, maar alles is goed geregeld en vaak op wat mooiere locaties.
In de zee staan twee opvallende bakens. Bij slecht weer moet je de vuurtoren rechts houden en het sector licht links. Dan weet je zeker dat je altijd safe vaart. Vanuit de verte lijkt het sector licht net een zeilboot.
Bij het invaren van de baai naar Pula moet je eerst een lange stenen wal, breakwater, voorbij varen.
Dit is de eerste zeiltocht van het seizoen, dat ik vanaf acht uur ‘s ochtends tot de aankomst in de haven mijn poloshirtje aan heb en geen vest nodig. Dat is de afgelopen jaren aan de Middellandse Zee wel eens anders geweest rond deze tijd.
Vanaf het water is de oude Arena zichtbaar, het is een plaatje waard.
Pula heeft 75000 inwoners het is een grote industriestad. Het heeft twee grote werven, die bij het aanvaren van de haven duidelijk aanwezig zijn. Dit gedeelte van Kroatië heet Istrië.
Rond half drie roept Jelle de haven op, via marifoon kanaal zeventien. Er wordt direct gereageerd en gezegd dat er een marinero op de kade ons opwacht. Wij krijgen een plekje aan een steiger, waar zeilers liggen voor een langere tijd.
Voor de charterschepen en dagjesmensen is een aparte steiger, daar is vaak wat meer onrust op de steiger.
Als wij de boel hebben opgeruimd loop ik het stadje in. Vanavond wil ik taco’s eten, even op zoek naar gehakt. Na een lange wandeling door de stad. kom ik toch aan boord met gehakt. Wij drinken wat in de kuip, hierna verdwijn ik in de kajuit. Als wij hebben gegeten, wandelen wij nog even de stad in. De terrassen zitten vol, het is een levendig gebeuren hier.
Het restaurant in de haven ziet er gezellig uit, daar drinken wij nog een kop koffie. Het blijft nog lang warm buiten. Als slot van de avond publiceer ik nog even het blog.
