Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee

Wat een stad!

2014-11-23


Vanochtend op tijd met taxi naar een hop-on busstop. 


De laatste uren besteden wij efficiënt.


Wij passeren de Burj Al Arab.


Daarna het grootste hotel Atlantis op het eerste palmeiland.



Wij stappen uit bij de Souk Madinat, dat helemaal in de oude staat is na gebouwd.


Heel anders dan de moderne shopping malls.



Bij de Emirates mall wil Jelle naar een nieuwe iPad 2 air kijken 128 ggb, helaas overal uitverkocht zeker € 100,00 goedkoper dan in Nederland. 


Wij zien de indoor skibaan onvoorstelbaar.


Wij komen tot de ontdekking, dat als je hier lang rond loopt ontzettend hebberig wordt.


In Afrika hadden wij daar gelukkig geen last van, dat was wel rustig.

Tegen half één nemen wij de taxi, die ons naar het vliegveld brengt.

Om naar onze gate te komen, moeten wij met de metro, na zeven minuten komen aan op een met tapijt belegde hal. 


Hier nemen wij de lift, die als achtergrond een soort van waterval heeft, kijk maar even mee.


Gelukkig scoort Jelle zijn iPad op het vliegveld.


Wij verlaten deze "wondere wereld".

Inmiddels hebben wij al veel landen en ook werelddelen bezocht, maar weten zeker dat wij het liefste in Nederland wonen.

Dit is het laatste blog van 2014, wij bedanken onze volgers en hoop dat jullie zo een beetje mee hebben kunnen genieten van onze reizen.


Dubai

2014-11-22


Wat een contrast met Afrika. 

Na zeven uur vliegen, en toch zeker vier uur geslapen komen wij vroeg in Dubai aan.


Gelukkig kunnen wij om tien uur in de kamer, zetten de koffers weg en gaan op pad.


Wat een stad, alles op elkaar gebouwd de ene na de andere torenflat, afgewisseld door kantoren en hotels. Brede drukke zesbaans wegen, maar het gaat allemaal goed


Wij besluiten om op de hop-on, hop-off bus te nemen, kaartje voor 24 uur erg handig, kost wat maar dan heb je wat. 


Wij nemen eerste de rode route in de stad. 


Gevolg, vaak wachten door de drukte maar ondertussen kunnen wij alles rustig bekijken. 


Jelle blijft foto's maken.


Wij bezoeken de Heritage Village, eerst lunchen en daarna bezoeken wij het oude stadje waar nog resten staan uit 1830, redelijk onderhouden. Wij lopen langs enkele souvenir stalletjes, hier maak je kennis met de andere cultuur. Daarna nog naar het Shindagha museum, hier worden munten, brieven en wat historische foto's getoond.

Na anderhalf uur gaan wij verder met de hop-on bus. 


De route wordt voortgezet en onze volgende stop is aan de Creek. 


Vanaf hier gaan wij op een traditionele Arabische Dhow en worden zo een uur rond gevaren met natuurlijk een gids die alles verteld over de bezienswaardigheden. 


Het voelde goed weer even op het water te zijn.


Wij passeren bijzondere schepen en gebouwen. 


Om vijf uur brengt de taxi ons naar het hotel, wij zijn uitgeteld.

Wij maken gebruik van het buffet in het hotel en gaan op tijd naar bed.

Livingstone

2014-11-15


De taxichauffeur brengt ons naar het busstation. Hier krioelt het van de zwarte mannen. Ze willen je helpen uit de taxi in de bus voor een paar cent. Wij houden onze tassen goed vast en brengen ze zelf naar de  airgekoelde  bus. 


Onderweg wordt er twee keer gestopt voor een drankje en Jelle maakt nog een leuke foto. Het landschap is afwisselend en de weg redelijk goed. Na zeven uur rijden komen wij aan bij Fawlty Towers, het ziet er goed uit. Echt Afrikaans houtsnijwerk aan de muur en Afrikaanse kleden op de tafel. 


Wij hebben een kamer met douche en airco wel belangrijk, want het is meer dan dertig graden. De kamers liggen allemaal rond een goed onderhouden parkje, aan de rand van het gazon en een heerlijk zwembad. Het is weekend dus druk met backpackers van verschillende nationaliteiten zowel jong als oud. Wij vinden een goed pizzarestaurant aan de overkant. Tegen tien uur liggen wij in ons bed.

Op zondag na het ontbijt in een soort van gezellige kamer, nemen wij de taxibus van Fawlty Towers en gaan de Victoria watervallen bezoeken. 


Als je het park inloopt staat er direct een standbeeld van Livingstone. De breedte van de waterval is 1700 meter  en de hoogte varieert van 80-108 meter. 


Doordat het einde van seizoen is, staat de waterval bijna droog. 


Wij kijken naar het bungee jumpen vanaf de brug, die Zimbabwe van Zambia scheidt. 


Wij wandelen terug zien nog een aap die een vuilnisbak omgooit en daarna in het afval gaat graaien. 


Wij drinken koffie bij een prachtig resort waar een band Afrikaanse muziek speelt, heel gezellig en het ziet er zeer luxe uit.


Als wij bij Fawlty Towers zijn, nemen wij een duik in het zwembad. Voor de tweede keer gaan wij naar Olga's Pizzeria, voor een heerlijke pizza. Voordat wij het weten is ook deze dag voorbij.

Maandagochtend is het wat koeler, wij gaan eerst naar het Livingstone museum. 


Om elf uur ga ik naar de pedicure, hier krijgen mijn voetjes een beurt.


 's Middags worden wij opgehaald door een overdekte jeep en rijden wij naar  het  Mosi-oa-Tunya National park, er zijn veel mooie vogeltjes en natuurlijk giraffen, impala's en wrattenzwijnen. 


Wij rijden nog een stuk langs de Zambesi rivier. Leuk om het verschil tussen de twee parken te zien. Vanavond eten wij bij een restaurant waar lam op het menu staat, lekker voor de verandering. Wij nemen nog een "afzakkertje" aan de bar van Fawlty Towers en lopen dan weer richting ons "huisje" waar het bed op ons wacht.




Terug naar Lusaka

2014-11-19


Dinsdag ziet het er bewolkt uit. Carien en ik lopen naar de plaatselijke craft markt en slenteren van de één naar de andere uitstalling. Ik scoor nog een leuke armband en een op linnen doek geschilderd Afrikaans tafereeltje. Dan tijd voor koffie bij de mannen.

's Middags gaat de zon schijnen en blijven wij bij het zwembad op de ligstoelen zonnen.

Woensdag op tijd uit bed. Wij nemen de taxi naar het busstation.


Aan het loket koopt Frans voor ons de kaartjes. 


Onderweg passeren wij verschillende grote en kleine dorpen.


Opeens worden wij door een politieman tot stoppen gemaand. Het blijkt dat er een auto ergens tegenaan is gereden, gelukkig is de schade beperkt. 


Wij krijgen een flesje fris en een kleine cake onderweg. Tegen twaalf uur stoppen wij bij een soort "van der Valk", wel op zijn Afrikaans natuurlijk. Hier krijgen wij de gelegenheid om een broodje te kopen en te toiletteren. 


De afstand tussen Livingstone en Lusaka is toch 480 kilometer. Op de wegen hier, neemt deze afstand minimaal zes uur in beslag. 

Vanavond zijn wij uitgenodigd bij Simon een vriend van Carien en Frans. Hij werkt voor de Wereld Voedsel Organisatie, heeft al in veel landen in Afrika gewerkt. sant om te horen hoe hij tegen de Zambianen aan kijkt. De taxi brengt ons, een paar uur later haalt hij ons op. Simon heeft een mooi groot huis en een prachtige tuin. Jelle maakt er een foto van.


Vandaag donderdag willen wij naar het film instituut dat door een andere kennis van onze vrienden is opgezet. Het is even zoeken, maar onze chauffeur vindt het.


Leuk om te zien hoe dat hier gaat. Met geld van de Europese Unie en Plan is het gelukt om het instituut te starten. 


Het is een tweejarige opleiding en zij zijn gestart met 2 klassen van 8 leerlingen. Er waren 60 aanmeldingen binnen gekomen, dus de overigen komen op een soort van wachtlijst te staan. Wij drinken koffie in een Lodge even buiten Lusaka. 

Lusaka heeft 2 miljoen inwoners. De midden klassers hebben een redelijk bestaan. De onderlaag van de bevolking moet leven van € 45,00 per maand, zij wonen nog in kleine lemen huisjes.


Na de lunch doen wij de laatste boodschappen, nemen nog wat souvenirs mee en gaan terug naar ons Apogo ons guesthouse.

Vrijdagmiddag vertrekken wij naar Dubai hier blijven wij een extra dag.

Als het lukt komen zondagavond de laatste foto's van Dubai.

 

Zuid Luangwa Safari

2014-09-11


Zondagochtend de taxi brengt ons naar het Wildlife Camp.

Vanuit Chipata ongeveer anderhalf uur rijden. Een kleine onderbreking door bandenpech. Er ligt een leeg flesje midden op de weg, dit is de oorzaak van onze lekke band. 


De temperatuur loopt op, de taxichauffeur verwisselt met twee dorpsgenoten de band. 


Ondertussen lopen Carien en ik langs de kraampjes aan de weg, die dwars door het dorp loopt. 


Hier wonen de mensen nog in lemen huisjes met een rieten dak. Het is alsof de tijd hier stil is blijven staan. Carien koopt iets bij een stalletje.

Aangekomen op het Wildlife Camp worden wij vriendelijk ontvangen door Kenneth, de man die de Safari organiseert en leidt. Het zuid Luangwa nationaal park is ongeveer zo groot als België, 9050 km. Het is erg warm 35 graden. 


Wij slapen in luxe tenten met zeer goede bedden. 


Wij lunchen en gaan daarna het kleine zwembad in, groot genoeg om af te koelen. In het kamp lopen de apen vrij rond grappig om te zien.


Om vier uur start onze eerste tour dit loopt over in een "nacht" tour. 


Snel zien wij de olifanten, impala's, dit zijn kleine herten, nijlpaarden, apen, luipaarden, buffalo's en giraffen.


Wij genieten van de mooie zonsondergang, gelukkig wordt het koeler. Tegen acht uur zijn wij terug en er wacht ons een heerlijke maaltijd in de open lucht. Tegen tien uur liggen wij in bed. 

Maandagochtend om zes uur is de eerste ochtend tour die tot ongeveer half elf duurt. Zo vroeg is het nog heerlijk koel. Wij stappen in de open jeep en geven onze ogen de kost. 


Zien opnieuw alle dieren deze keer ook zebra's en hyena's. Normaal zie je dit in de dierentuin of op tv, maar nu is alles zo dichtbij.

Als wij terug zijn zoeken wij verkoeling in het zwembad met uit zicht op een uitdroogde Luangwa rivier waar de apen en impala's rondspringen. 


' s Middags tegen vier uur volgt een safari walk, het blijft warm. Er gaat een Zambiaan mee met een geweer, hij houdt de dieren om ons heen in de gaten. 


Kenneth vertelt over al dieren en de gewoonten. Na afloop staat er een heerlijke verse eigen gemaakte pasta met alles erop en eraan klaar. 


Wij praten wat na met een aardige Engelse dame die ook deelneemt aan de safari. Zij is ongeveer 55 heeft vijf kinderen, inmiddels zijn er twee afgestudeerd terwijl de andere drie nog studeren. Haar ideaal bracht naar naar Zambia om daar als vrijwilligster op een school les te gaan geven. Een gedreven vrouw die een jaar haar diensten ter beschikking stelt aan de jeugd van Lusaka. Het is moeilijk om afspraken met Afrikaners te maken is haar ervaring, ondanks dat geeft het werk haar veel voldoening. Goed, dat er nog steeds zulke mensen zijn. Onder in de indruk van haar verhaal gaan wij naar bed.


Dinsdag wordt de topdag vertrek om zes uur 's ochtends, terug 's avonds acht uur. Een prachtige dag, met de uitleg van Kenneth over al de grote en kleine dieren is dit een succes.


Onderweg een stop voor koffie, daarna een lunch en tegen half zes een glaasje wijn in de bush. 


Heel goed geregeld. 


Om acht uur terug in het kamp, hier wordt de avond afgesloten met een barbecue. 


Een intensieve dag. 

Woensdagochtend vertrekken wij deze om half zeven naar het zuiden. 


Wij hebben in de openlucht een uitgebreid Engels ontbijt met gebakken eieren en bacon en uitzicht op een klein meertje en een prachtig veld waar veel kraanvogels staan.

Tegen half elf zijn wij op het kamp, nemen nog even een sprong in het zwembad. Daarna worden wij opgehaald door de taxi.


Onderweg stoppen wij bij een soort van katoen fabriek. Hier worden de katoenplanten verwerkt en de mooiste kleden, placemats, overtrekken en tassen gemaakt. Hier slaan wij onze slag en kopen iets voor het thuisfront.


Wij gaan verder en worden wij bij het hotel in Chipata afgezet.

Hier blijven wij morgen en vliegen vrijdag terug naar Lusaka.

Zaterdag gaan wij met een bus naar het zuiden Livingstone, om onder andere de Victoria Falls te bezoeken deze staan misschien wel droog omdat de regen periode nog moet beginnen.

Wij gaan het ontdekken. Volgende week het laatste deel van onze reis.