Woensdag 29 mei 2013

Portoferraio
Ondanks de drukte op de boulevard hebben wij heerlijk geslapen.
Het scheelt dat het voorseizoen is en midden in de week.
Toch mogen wij maar één nachtje blijven liggen. Dit betekent verkassen vandaag.
Na het ontbijt en douchen staat Jelle om negen uur bij het havenkantoor.
Wij besluiten om nog een dag in de havenkom te blijven liggen.
Er blijkt een internationale race op diverse locaties in Italië van10 meter jachten te zijn, die gesponsord wordt door Audi, genaamd Audi Sailing Series.
Een Sloweens bemanningslid, vertelde ons dat hij vorige week nog in Medemblik was om te coachen....erg koud vond hij het daar!

Om half elf liggen wij op een andere plaats.

Jelle gaat naar het toilet, komt terug en vertrouwt de zaak niet. Wat blijkt.......
Het toilet zit totaal verstopt, ik zal jullie de details besparen.
Vanaf nu op de wal naar het toilet.
Eerst op zoek naar een langere trekveer. Maak dat maar eens in het Italiaans duidelijk.
Daarna moet je de winkel nog zien te vinden. Na een paar uur is Jelle weer boven water.
Duikpak aan, het vieze water in, jullie kunnen je er misschien iets bij voorstellen.
Een echte shit klus.
Onze nieuwe ligplaats is naast de boten van de Guardia di Finanza.
Toen ik op onze aanlegsteiger het nodig vond om de kuipkussens met een sopje schoon te maken, kwam een geüniformeerde beambte mij vertellen, dat dit een militaire zone was.
Dit betekende, dat ik mijn klusje op de kade moest afmaken.
Nadat de douche/toilet uitgesopt is, lijkt het mij verstandig om maar eens even het stadje in te wandelen. Mijn bijdrage aan boord is op dit moment nihil.
Ik koop wat kaarten voor de moeders en kleinkinderen en ik loop in spanning terug naar de boot.

Zou het probleem opgelost zijn......
Helaas, niets kunnen vinden, wat nu?
Jelle vertelt, dat hij bezoek heeft gehad van 5 politiemannen, die hem vertellen, dat hij niet in de haven het water in mag gaan. Er staat een hoge boete op.
Jelle antwoordt, dat de havenmeester op de hoogte is van zijn probleem.
Toch kiest hij eieren voor zijn geld en gaat naar binnen om te wachten tot de heren verdwenen zijn. Hierna gaat hij verder met zijn klus.
Jelle heeft het een beetje gehad met het werk en stelt voor om iets te gaan drinken, want inmiddels moeten wij ook beiden naar het toilet.
Dubbele reden voor een onderbreking.
Menige zeiler die dit nu leest, herkent dit probleem/angst;
stel dat het toilet niet meer werkt...
Wel hebben wij inmiddels voor morgen en overmorgen een ligplaats gereserveerd, die bijna €30,00 per nacht goedkoper is, alleen is de locatie ligt iets verder van de stad.
Alle reden om vanavond een eettentje op te zoeken.
Jammer genoeg is het probleem met het toilet nog niet helemaal opgelost.
Toch lopen wij tegen acht uur lopen het stadje in.

Wij komen langs een mooi kerkje en vinden een leuk restaurantje.
Heerlijk Italiaans gegeten. Als wij naar de boot lopen begint het te regenen.
Een flinke bui met lichtflitsen en windstoten. Wij zij blij dat wij in de haven liggen.
In de boot...snel de verwarming aan.
Mijn boek " het familieportret" heb ik bijna uit, dus lees ik nog even verder.
Daarna, lekker naar bed.
Buona Notte.

Donderdag 30 mei 2013

Portoferraio
Als wij wakker worden schijnt de zon.
Na het ontbijt gaan de trossen los en varen wij naar de anderen haven die een paar mijl buiten de stad ligt.
Het is een grote werf met een jachthaven.
Als wij de haven oproepen per marifoon, hebben wij direct kontakt .
De haveningang is wat moeilijk te zien vanaf het water, maar als je dichtbij bent zie je de opening.
Bij het invaren staat er direct een jongen aan de waterkant, hij geeft ons door aan welke steiger wij moeten afmeren.
Even later staat hij ons al op te wachten en helpt ons bij het aanleggen.

Deze keer liggen wij aan een vinger steiger, dus kunnen wij aan de zijkant van de boot afstappen.
Na de koffie, wandelen wij naar het winkelcentrum, waar Jelle bij de Italiaanse Gamma, een stuk slang moet kopen, want hij heeft een nieuw idee voor het leeghalen van de sceptictank.
Op de terugweg lopen wij nog even bij een Conrad en een Euroshopper, de Nederlandse Liddle, naar binnen.
Ja hoor, we nemen een gebraden kippetje mee, nog wat groente, mozzarella, tomaten en basilicum en ons diner is compleet.
Tegen twee uur zijn wij weer aan boord, houden siësta en Jelle gaat verder met zijn toilet project.
Als ik de tafel heb gedekt, stopt Jelle en hij is er nog steeds niet zeker van dat het probleem opgelost is.
Na het eten even bellen, wat mailen, lezen en dan lekker onder de wol.

Vrijdag 31 mei 2013
Portoferraio
Wij worden wakker, de zon schijnt het gaat zeker een mooie dag worden.
Na het ontbijt, drinken wij koffie en pakken de fietsjes.

Wij willen naar het zomerverblijf van Napoleon in San Martino.
Vanuit de haven ongeveer tien kilometer fietsen.
Napoleon heeft dit zomerverblijf gekocht in 1814.

 
Het ligt mooi verscholen tussen de palmen en bossen, van de weg kun je het niet zien liggen.



Wij moeten via de oprijlaan naar de poort die toegang geeft tot de villa.

Aangezien wij beiden 65 zijn, hoeven wij geen entreegeld te betalen.

De onderste etage is niet te bezichtigen. Op de eerste etage bevindt zich de woonkamer, slaapkamer, studeerkamer en de eetkamer. En dan is er nog een Egyptische kamer.

Op de wanden van alle kamers zijn prachtige trompe d'oeil schilderingen.

Het uitzicht vanaf een heel groot terras is verbluffend. Je kijkt uit op de baai van Portoferraio.

Overal staan betonnen adelaars op de gevel, dit is een teken van keizerlijke macht.

Inmiddels is het lunchtijd en stoppen wij onderweg ergens bij een Pizzeria.

Hier lunchen wij uitgebreid, dan wordt het vanavond alleen een kop soep.
Wanneer wij aan boord zijn, drinken wij thee in de kuip en gaat Jelle verder met zijn toilet project.
Aan het begin van de avond is dit probleem definitief opgelost, weer een belangrijk leermoment voor Jelle.
Ik maak het blog af en zoek de foto's bij elkaar, zodat alles vanavond op internet kan.
Daarna gaan wij te kooi.
Buona Notte.

 

 

Solenzara

Zaterdag 25 mei 2013
Vandaag blijven wij nog een dagje liggen.

Het zonnetje schijnt, maar het fleeche vest moet nog wel aan.
Altijd leuk om het gedoe in een haven te zien.
Onze "buurtjes " een echtpaar rond de zestig uit Adelaide, Australië zijn altijd in voor een praatje.

Zij hebben drie jaar geleden hun boot, 10 jaar oud, in de buurt van Nantes gekocht en zij zijn er erg gelukkig mee.
Zij zijn de Rhône er mee opgevaren, want zij wilden met de boot naar Parijs.
Hier zijn zij geweest, daarna terug naar de Middellandse Zee.
Tot op heden komen zij ieder jaar naar de boot en blijven dan drie maanden aan boord.
Afgelopen winter heeft de boot in Solenzara gelegen.
Zij zijn niet tevreden over de service hier.
Desalniettemin laat onze buurman zich niet uit het veld slaan.
De komende tijd wil hij in 1000 mijl naar Griekenland, daar heeft hij een adres voor een ligplaats van iemand gekregen.
De langste afstand die hij tot op heden met zijn vrouw heeft gevaren is 60 mijl.
Een dezer dagen wil hij naar Rome varen 150 mijl, dat moet kunnen volgens hem.
Jelle vroeg hem waarom hij niet in Australië ging zeilen.
Hij vindt het in Europa meer een avontuur.
Ieder land heeft zijn eigen cultuur dat spreekt het echtpaar aan.
In Australië is alles hetzelfde, wat erg eentonig kan zijn volgens hem.
Hij verbaast zich over onze boot "uitrusting".
Na dit praatje stappen wij op onze fietsjes naar de grote Spar supermarkt.
Eten voor vanavond, wat fruit voor morgen onderweg en de voorraad op pijl houden.
Twee rugzakken en een fietstas vol en wij kunnen er de komende dagen weer tegen.
Als wij de boodschappen in de boot hebben opgeruimd, springen wij weer op de fiets.
Het regent een beetje, ondanks dat de zon schijnt.

Toch willen wij er even op uit.
Wij moeten de hoofdweg op, want verder zijn hier geen speciale fietspaden.
Er veel Duitse toeristen op het eiland.
Als wij de haven uit fietsen, kijken wij tegen de Col de Bavella aan.
Ongeveer 1600 meter hoog, gisteren lag er een beetje sneeuw nu zien wij dat alle bergtoppen daar wit zijn. Het is een prachtig gezicht.
Wij fietsen verder en komen bij een afslag dat ons naar een strandtent brengt.
Wij hadden nog niet geluncht dus nemen een salade, frietjes en glaasje wijn erbij met een mooi uitzicht op zee.

De kleuren van het water lijken op het water bij Formentara.

Alleen is het zeewater wel een heel stuk kouder 16,5 graden, niet echt uitnodigend.
Na de lunch fietsen wij naar de boot voor onze siësta.
's Middags lezen wij wat en bereiden het vertrek van de volgende dag voor.
 

Solenzara-Bastia
Zondag 26 mei 2013
Een onrustige nacht.
Toch om zeven uur er uit, de weerberichten uitlezen en besluiten om te vertrekken.
Tegen half negen worden wij uitgezwaaid door David en Anny van de Austral.
Zij willen een paar uur later vertrekken naar Rome.
Als wij de haven uitvaren zien wij de toppen van de bergen die helemaal besneeuwd zijn.

Wij gaan voor de wind, windkrachtje drie, te weinig om alleen te zeilen,dus gaat de fok uit en motor bij. Het loopt comfortabel ongeveer 6,5 knoop.
Na een aantal uren wil Jelle toch het grootzeil hijsen, dan kan misschien de motor uit.Dus even wat actie. Nadat het grootzeil staat en wij proberen de goede koers te varen, blijkt dat door de deining van de zee, de boot nog meer heen en weer schommelt.
Daar komt nog bij, dat het in snelheid niets uitmaakt. Na enige discussie tussen snelheid en comfortabel zeilen, vooral op een wat langere afstand, gaat Jelle overstag!

Het grootzeil toch weer naar beneden en op de goede koers door.
Zo zijn wij een uurtje verder. Wij zien in de verte de contouren van Bastia liggen.

De bergen worden heuvels en het land is een stuk vlakker.

Onze voorkeur gaat uit naar een ligplaats in de haven in het oude stadje.

Wij varen er rond, geen havenmeester te zien en daarbij ook geen goede ligplaats.
Omdat wij twee nachten willen blijven liggen, besluiten wij om naar de nieuwe haven "Toga" te gaan, hier zal zeker genoeg plaats zijn. Inderdaad ruimte genoeg.
Wij zijn inmiddels helemaal heen en weer geslingerd en best wel moe na 9 uur varen.
Wij drinken een finish biertje en ruimen de boel op.
Even loop ik de steiger af, om te kijken hoe het eruit ziet in deze haven.
Het heeft veel terrassen waar je wat eten en/of drinken kunt.
Het ziet er nog wel gezellig uit. Wij liggen aan een steiger iets van de terrassen af, dus lekker rustig. Rondom de haven zijn strakke moderne appartementen gebouwd, ongeveer de helft is bewoond, de andere helft staat leeg.
Jelle heeft snel en goed internet ontvangst, dus dat is meegenomen.
Nadat wij iets hebben gegeten en koffie gedronken liggen wij om 10 uur in bed.

Bastia

Maandag 27 mei 2013
De zon schijnt uitbundig. Ik besluit om twee wasjes te draaien.
Jelle moet eerst naar de dekwaspomp kijken.
Gisteravond wilden we de boot afspuiten, werkte de pomp niet.
Zo is er altijd wat...
Jelle gaat aan het klussen; inderdaad nieuwe pomp nodig.
Gelukkig, dat er in de haven een watersportzaak is, die bijna van alles verkoopt.
Ja hoor, te koop, kassa en je bent een pomp rijker.
Wij drinken in de kuip koffie en spreken af dat wij tegen een uur of vier
het oude dorp in te wandelen.
De weerberichten voor de komende dagen zijn duidelijk minder, morgen zelfs regen.
Jammer, dan vanmiddag maar wat foto's maken van het oude dorp.
Vanavond waarschijnlijk plannen aanpassen in verband met het weer.
Eerst een bezoek aan oud Bastia.

 

In 1380 werd de Bastion gebouwd door Genuese gouverneur Lionello Lomelini.

Tegenwoordig heeft Bastia meer dan 50.000 inwoners en is een modern handels- en zakencentrum.
Tegen vijf uur wandelen wij de stad in. Passeren de Ferry terminal het is een drukte van jewelste. Wij lopen over het Place St-Nicola, een groot plein waar een standbeeld van Napoleon staat.
Dan lopen we door de luxe winkelstraat. die overgaat in de oude stad.

Wij bezoeken de grootste kerk van Corsica, Saint-Jean-Baptist gebouwd in 1666. Binnen veel verguld stucwerk en veelkleurig marmer. De brede barokgevel met de klokkentorens is van alle kanten te herkennen. Van daaruit heb je ook een prachtig uitzicht op de oude haven.

Wij drinken iets op een terras, gelukkig schijnt de zon een beetje zodat alles er een stuk vriendelijker uitziet.

Op de terugweg lopen we de Casino binnen om bij de traiteur iets mee te nemen. Het wordt Cannelloni wat salade erbij en laten het ons lekker smaken. Terwijl ik deze keer de afwas doe, bekijkt Jelle de weerkaarten. Het besluit is morgen te vertrekken naar Elba, daarna komt er weer veel wind. Helaas lukt het niet meer om het blog op tijd op internet te krijgen, dat moet dan morgen maar.
Nu lekker onder de wol en morgen op tijd weer op.
Bonne nuit.

Bastia (Corsica)- Portoferraio (Elba)
Dinsdag 28 mei 2013
Als wij wakker worden horen wij de regen op de boot tikken.
Dit was voorspeld en zal om negen uur 's ochtends stoppen in Bastia volgens de berichten.
Moeten wij echt weg, ik kruip weer terug in bed en hoop dat Jelle zal zeggen, wij blijven liggen.
Toch er maar uit, het is in de kajuit vijftien graden.
Even gaan mijn gedachten terug naar de tijden, dat wij vakanties van drie weken doorbrachten aan de Franse - en Engelse kust.
Bijna altijd bewolkt soms regen, je moest voor dat het tij ging lopen op zee zijn, dan haalde je de maximale mijlen uit de afstand.
Bij aankomst met het gezin finish biertje/drankje en zakje paprika chips. Iedereen was trots op de prestatie wij samen maakten of het nu de Kanaal eilanden waren of nachtje doorvaren naar Wight.
Ontbijten moeten wij in elk geval, dus dek ik de tafel.
Jelle komt eruit, gaat zich douchen en komt aan tafel.
Wij hadden het nog niet over het vertrek gehad, dus hoopte ik dat wij nog steeds niet zouden gaan.
Na enige discussie, weet Jelle mij toch overhalen om niet te blijven liggen.
Even schakelen dat wel. Toch nog maar een pilletje. Voor Jelle zet ik de gemberwortel klaar, dit blijkt goed bij  hem te werken, hij heeft nergens last van tijdens het zeilen.
Het ritueel wordt afgewerkt, het is droog geworden en om half tien liggen wij buiten op de Tyreense Zee.
Het regent een beetje, weinig zicht en nog geen 15 graden.
Is dit echt vakantie, vraag ik mij af.
Jelle heeft het zeilpak aan, want hij wilde het liefste vertrekken, maar moet het niet koud krijgen.

Het is toch zeven uur varen.
Geen wind, dat is dan ook echt het enige voordeel van dit weer.
Morgen waait het hier weer windkracht zes, zeven.
Als wij eenmaal een paar uur gevaren hebben trekt het open.

Wij zien twee containerschepen voorbij komen en achter ons vaart een zeiljacht die ook de regen en kou trotseert.
De zee is hier gemiddeld vijf honderd meter diep, terwijl de Noordzee ongeveer  vijftig meter diep is.
Halverwege de oversteek komt er een beetje wind.
De motor gaat uit de zeilen worden gehesen en zowaar probeert de zon er door te komen.
Heerlijk, halfwindse koers wie doet ons wat.
Dan is er toch niets fijners dan op zee te zitten.
Goed, dat Jelle voet bij stuk heeft gehouden.
Onderweg komen wij telkens meer zeilboten tegen.
Dit is de eerste keer, dat wij niet alleen op het water zitten.
De iPod gaat aan en Cecilia Bartoli zingt zelfs zo prachtig, dat de dolfijnen ons komen achtervolgen.

Leuk, het zijn er zeker acht, die ons eerst opzij en later van achter volgen.
Ja, zo'n Italiaanse opera zangeres voelt zich helemaal thuis bij ons aan boord.
Heerlijk galmen wij met haar mee. Wat heeft zij toch een geweldige stem.
Tegen half twee is de wind op en moet de fok ingerold worden, de motor aan en zo varen wij richting Elba.
Het zonnetje gaat schijnen, terwijl wij de baai van Portoferraio binnen varen.

In deze beschutte baai wordt heel veel gezeild.

Achter ons komt een Ferry, hij geeft een luid signaal wij schrikken ons een hoedje.
Het blijkt dat hij de veerhaven in moet en wij direct om de vesting naar de stadswal.
Hier liggen diverse jachten met de spiegel naar de kade.
Er staat al een havenmeester te wenken. Hij helpt ons met het aanleggen, spiegel naar de kade. Dat is nog eens service, het zal allemaal wel inclusief zijn (brrrrrr)!!

In elk geval mogen wij hier een nacht blijven.

Morgen om tien uur moeten wij ons melden, dan komt er een ander schip op deze plaats.

Wij liggen direct tegenover luxe winkels, een restaurant en een gelateria artigianale (ijswinkel) waar het erg druk is.
Dit betekent dat het toetje voor vanavond al bekend is.
Kortom een levendige gezellige straat.

Inmiddels heb ik het finish biertje en wat hapjes klaar gemaakt.
Vanuit de kuip laten wij ons dat lekker smaken.
Na de drank pakt Jelle de papieren om in te klaren en af te rekenen.
Terwijl ik het eten klaar maak, begint Jelle de foto's voor het blog uit te zoeken.
Vanavond moet het op internet, want wij zijn al een dag te laat.

 

 

 

 

 

Porto Vecchio
Woensdag 22 mei 2013
Vanmorgen op tijd uit de veren.

Wij hebben een autootje gehuurd voor een dag en willen zoveel mogelijk zien van Corsica zien.
Als wij wakker worden is het 14 graden in de kajuit.
Je wilt het niet geloven, maar Jelle heeft een tijdje de verwarming aangezet,
want wij zijn niet op vakantie om kou te lijden.
Ook hier is dus het klimaat van slag.
Op Corsica zijn maar 4 hoofdwegen.
Een weg langs de Oost kust, een langs de West kust, een door het midden en een weg naar de hoofdstad Ajaccio.
De afstand van Bonifacio, het zuidelijkste puntje van Corsica naar Noord Corsica,
Bastia is 171 km, daar doe je met de auto minstens tweeënhalf uur over.
Op bijna drie kwart van de wegen mag je 70 km. rijden en anders 90 km.
Vooral de kustweg gaat dwars door de plaatsjes heen, waar je natuurlijk 50 km. en soms maar 30 km. mag rijden.
Wij vertrekken tegen kwart voor negen en willen via Corte in het midden van Corsica naar Calvi dat aan de westkust ligt.
Vanaf Porto Vecchio 200 km. heen en 200 km. terug.
Gelukkig hoeven wij pas de volgende ochtend de autosleutel af te geven.
Na een uur zijn wij in Solenzara, stoppen even om te kijken hoe de Marina er uitziet.
Dit is namelijk de haven, waar wij morgen naar toe varen.
Het ziet er goed uit, een redelijk nieuwe haven dichtbij het strand.
Een half uur later zitten wij in het binnenland. Heel veel bergen mooie groene vergezichten. Het geeft even het gevoel alsof wij in Zwitserland zijn.

Wij stoppen bij Altiani een hele oude brug met ernaast de nieuwe brug.
Prachtige bloemen in de bermen en op de achtergrond de hoge bergen, met hier en daar nog sneeuw op de toppen.
Nadat wij de nodige foto's hebben gemaakt gaan wij verder naar Corte.
Tegen half twaalf zien wij al in de verte de Citadel.
Wij parkeren de auto in de parkeergarage en vinden snel een terras waar wij gaan koffie drinken.

Daarna klimmen wij omhoog.
Corte heeft 6700 inwoners.
Pasquale Paoli, van hem staat midden in het stadscentrum een standbeeld.

Hij koos Corte als regeringszetel, omdat Corte namelijk in het hart van het eiland ligt. Ook stichtte hij een universiteit in de gouden eeuw rond 1755.
Deze werd pas heropend in 1981 na hevige studentendemonstraties.
Corte is het meest Corsicaans van alle kuststeden, Bastia of Ajaccio.
De huisjes zijn erg oud, maar worden nog steeds bewoond.

Terwijl men omhoog loopt, heeft elke "etage" wel drie of vier restaurantjes en terrassen.

Het ziet er gezellig uit. Op een volgende etage staat er een kerkje uit 1450.
Nadat wij van het vergezicht bovenop de citadel hebben genoten, lopen wij terug naar de auto.

Wij willen verder naar Ile Rousses en Calvi.
Jelle heeft wat last van zijn rug. Nu is een Renault Megane ook niet echt een auto voor de lange afstanden. Hij rijdt echter wel voordelig; een op achttien, dit komt waarschijnlijk ook omdat je nergens hard mag/kan rijden.
Wij blijven ons verbazen over de prachtige natuur en reusachtige bergen en heuvels.
Wij rijden verder richting de westkust. Het is mooi helder weer en de zon schijnt.
Van ver zien wij de Middellandse Zee al weer.

Vanaf de kustweg zien wij L'Ile-Rousse liggen, met daarvoor het granieteiland La Pietra.
Dit stadje is pas gesticht in 1758 ook door Pasquale Paoli.
Het heeft prachtige palmen en grote platanen, een beetje mondain stadje.
Wij vervolgen onze route en zien in de verte de citadel Calvi, gebouwd in 1483.
Het heeft ongeveer 5000 inwoners. De stad staat op de 50 meter hoge granietrots.
De bevolking bestond in de middeleeuwen uit koopmanslieden, die handelden met de kooplieden uit Genua.

Tegenwoordig is er een vliegveld en varen de ferries af en aan naar het vasteland.
Tegen half vier beginnen onze magen wat te knagen en zoeken wij een terras op met natuurlijk het uitzicht op zee.

Dit is genieten bij een temperatuur van rond de 23 graden.

Tegen vijf uur, stappen wij weer in ons karretje en rijden naar de boot, waar wij tegen negen uur, moe maar voldaan aankomen.

Bij aankomst in haven ligt de steiger weer vol met schepen.
Deze keer ook vier charterschepen uit Noord Sardinië.
Maar liefst 54 voet, dus 14 voet langer als Wind & Water.
De gasten bestaan uit zes russische jongens en een schipper, ongeveer dertig jaar oud.
Zij spreken geen Frans, Spaans, Duits of Engels, hier verbaas ik mij over.
De meeste jongelui in Nederland spreken toch wel een vreemde taal.
Tegen elf uur gaan wij te kooi, want morgen wordt er gezeild al is het maar een kort tochtje.
 
Porto Vecchio-Solenzara
Donderdag 23 mei 2013
Omdat wij vandaag een kort dagje varen, hoeven wij niet extra vroeg op.
De zon staat strak aan de hemel.
Als wij tegen tien uur de haven verlaten is er geen wind.

Toch zetten wij het grootzeil op want je weet maar nooit......
Het eerste uur varen wij ongeveer 5 knopen en op de achtergrond zingt Iglio Iglesias de sterren van de hemel.
Wij genieten vanaf zee van de prachtige bergen en verbazen ons over het grote verschil tussen de west- en oostkust van Corsica.
Het is een ruig eiland.

Nu begrijpen wij, dat wij overal wandelaars zien.
In de bergen wordt namelijk veel gewandeld, er zijn zelfs hier en daar hutten om te overnachten.
Na een uurtje gaat de wind helemaal liggen en zetten wij de motor aan.
Tegen half twee varen wij Solenzara binnen.

Prachtig zonnig weer, zou nu dan hier ook echt de zomer beginnen?
Wij leggen aan en nestelen ons in de zon.

Eind van de middag wandelen wij de haven uit.
Lopen langs wat restaurantjes, zien een pizza restaurant en besluiten een kleine pizza te nemen dan hoeven wij niet meer aan boord te koken.
Nadat wij nog wat lezen gaan we te kooi.

Solenzara
Vrijdag 24 mei 2013
Vannacht was het erg onrustig. De hele nacht heeft het hard gewaaid, zeker windkracht 6-7.
Dit was voorspeld, ook vandaag en morgen komt er geen verandering in het weer.
De depressie blijft hangen boven de Middellandse Zee.
Wij zijn wat langer blijven liggen en ontbijten uitgebreid.

Na de koffie gaat Jelle een onderdeel vervangen van het toilet.
Ik ga een eindje het dorp in om te kijken wat er zoal te koop is.
Vanuit de kuip kijken wij tegen het Bavella gebergte ,1243 meter hoog, aan.
Boven de bergen blijven donkere wolken hangen die niet verdwijnen.
Zij veroorzaken de harde wind.
Direct achter de haven staat een klein kapelletje, dat zie je niet veel, meestal vind je een kerk in de dorpskern.

 

Nadat ik de winkeltjes heb gezien en niets gekocht!
Loop ik langs de bakker en neem een paar croissants mee voor de lunch.
's Middags bekijken wij nog wat weerkaarten voor de komende dagen, maar het ziet er naar uit, dat wij misschien zondag kunnen vertrekken.
Dan direct maar door naar het 50 mijl verderop gelegen Bastia.
Van daar uit, zouden wij kunnen oversteken naar Elba.
Nog even naar Kirsten gebeld, waar het druk maar goed is.
Dan maak ik het blog verder af, wij zoeken de foto's uit, zodat alles vanavond nog de ether in kan.
Dit met op de achtergrond muziek van Cherie FM, voor ons wel bekend vanuit Alpe d'Huez. Het is een zender die muziek uitzendt zoals Sky Radio in Nederland.
Lekker ontspannend.
Vanavond ga ik aan boord koken ik heb de nodige boodschappen ervoor al gedaan.
Na de koffie nog wat gelezen.
Bonne nuit.