Aftellen.

2014-06-30

Ciao lieve lezers.

Wij zijn aan het aftellen. Nu de lijstjes afwerken.

Jelle maakt het reddingsvlot van buiten schoon en legt het binnen in een kooi. Dan wordt de diesel getest, valt mee, gelukkig er zit geen drap onderin.

Het gasfornuisje geef ik een extra beurt, als het klaar is glimt het weer als nieuw.

De maten opnemen van de twee hoekkussens, als de stof nog te koop is, dan kan ik thuis nieuwe overtrekken maken. Het is lastiger dan ik verwacht, dus knip ik twee vuilniszakken op maat.

Daarna lees ik het laatste hoofdstuk van het boek "De Wertheims" uit. Een prachtig boek,  waarna je weer even stilstaat bij het feit, hoe belangrijk vrijheid is.

De wind wakkert aan tot 20-25 knopen, nu kunnen wij testen of Wind & Water ook bij meer wind goed op het anker voor blijft. Achter gaan de ijzeren veren aan de landvasten.

Inmiddels is Jelle op zoek naar een dieseltank, hier in de haven is helaas geen pomp.

De tank en de twee reserve tanks moeten vol. 

Dit betekent vier keer heen en weer rijden op de fiets met een tank achterop.

De wind houdt aan.

Vanavond beginnen wij de koelkast wat leger te maken. De kunst is altijd om precies met alles uit te komen.

Terwijl Jelle de afwas doet, ga ik het blog op internet zetten. Bijna de laatste keer.

Relax.

2014-06-29

Het is zondag, vandaag doen wij het echt rustig aan.

Wij ritsen de extra zonnetent aan de bimini, het geeft de nodige schaduw, want de komende dagen komt het kwik boven de dertig graden.

Na de koffie wandel ik naar het restaurant, hier hangt een groot scherm aan de muur.

Mijn vraag is natuurlijk, wordt vanavond de voetbalwedstrijd Nederland - Mexico uitgezonden.

De barkeeper zegt als de wedstrijd uitgezonden wordt, dan staat de tv aan. Wij wachten dus maar af.

Na onze siësta pleegt Jelle wat onderhoud aan de boot. Onze Duitse buren vinden dat wij een mooie boot hebben en begrijpen niet dat Jelle nog iets aan zijn boot moet doen. Later vertellen zij, dat hun boot 26 jaar oud is en dat na het reviseren van de motor vorig jaar, speling is gebleven in de kruiskoppeling. Zij hebben nu vier weken vakantie en hebben een jaarplaats in Licata. Als de klus geklaard is, willen zij nog een paar weken vakantie houden.

Na de thee wandel ik naar de supermarkt direct achter de jachthaven. Voor vanavond heb ik gevulde vijgen op het menu staan. Voor het vullen van de vijgen heb ik feta kaas nodig, moeilijk te vinden in Italië. Hier is een Conad, zij hebben helaas geen feta, maar wel crackers, die neem ik mee.

In het winkelcentrum scoor ik nog een katoenen luchtig jurkje met lange mouwen, ja vijftig procent korting daar hoef ik niet lang over na te denken.

Tegen zes uur loopt Jelle naar het restaurant om te kijken of de voetbalwedstrijd wordt uitgezonden. Ik blijf nog even aan boord, maar krijg al snel een sms, wedstrijd wordt uitgezonden. Leuk, ik sluit de boel af en loop naar het restaurant om te gaan kijken.

Helaas zijn wij de enige Nederlanders, een paar Engelsen en Italianen. Dat neemt niet weg dat het een spannende wedstrijd is. In Brazilië blijkt het 35 graden te zijn, en dan voetballen.

Al snel staat Mexico voor met 1-0. Tien minuten voor het einde, wordt het 1-1, spanning ten top, in de laatste vijf minuten wordt het 2-1 voor Nederland. Wij zijn tevreden, dat hebben wij weer goed gedaan!

Vanavond maak ik de gevulde olijven in serranoham, ipv feta gebruik ik St.moret met wat parmezaansekaas en sinasappelschilletjes erdoor 15 minuten in de oven, een delicatesse!

Daarna hebben wij een restje van gisteravond en een joghurtje toe, meer dan voldoende.

Het is een heerlijke avond, geen last van muggen, wij zitten tot laat in de kuip, met op de achtergrond muziek van Dave Brubeck. 

Buona Notte.

Deining

2014-06-28

Nog even een foto van de vis, die Jelle gisteravond klaargemaakt heeft in zijn rookoventje. 

Perfect gelukt, heel puur, dat is wat wij willen.

Vandaag voorlopig onze laatste etappe.

Wij doen het rustig aan. Naar Licata is het 39 mijl en er is niet veel wind voorspeld. De wind die wij krijgen komt uit noord west, precies de kant die wij op moeten.

Tegen half acht is de catamaran met het Engelse echtpaar, die bij ons aan de steiger liggen, al vertrokken. Zij gaan een pakje ophalen in Licata en varen zondag terug naar Ragusa. Zij hebben geen huis meer in Engeland, de boot is hun huis. Zij hebben alleen nog kinderen in Engeland. Een uur later, verlaten wij de haven. Er is bijna geen wind, maar een hoge deining van ongeveer een meter. Wind & Water schommelt van links naar rechts, dat is echt weer even wennen. Op de plotter zien wij dat de catamaran een heel eind voor ons ligt. 

Waarschijnlijk rollen zij nog meer en varen daarom wat zachter. Tegen half twaalf zijn wij heel dicht bij elkaar, de deining is inmiddels een stukje minder geworden. Wij zien nog één zeiljacht, weer bijna alleen op het water. 

Er vliegen veel Jan van Genten over het water.

Het laatste uur draait de wind een beetje en kunnen wij de fok uitrollen. De motor wat zachter en zo varen wij toch nog bijna zeven knopen.

Wij passeren het productieplatform weer net zoals op de heenweg, alleen nu ligt er een schip naast.

Vlak voor de haven roept Jelle het havenkantoor op. Als wij binnen de strekdammen zijn, komt er een marinero in een rubberbootje en wijst ons de ligplaats aan.

Een half uurtje later zitten wij, deze keer aan de finish-thee, ook lekker begin van de middag.

Daarna gaat de hoes over de rolfok en de zeilhuik wordt extra goed vast gezet, want de komende maanden wordt er niet gezeild.

Het is warm, dus wij houden ons een beetje rustig.

Begin van de avond maken wij onze passiagata. Met ons vele andere Italianen, het is druk en gezellig in de haven, alle terrasjes zijn open. 

Er ligt een groot zeilschip langs de kade, dit heeft veel bekijks. Een Oyster, nieuw gebouwd en geregistreerd in Valetta, zij is zeker 27 meter lang.

Wij drinken iets op één van de terrasjes en kijken met verbazing naar alle kleine kinderen, die nog op zijn.

Als wij aan boord zijn bekijken wij nog even de mail, handig internet op de boot.

Even later gaan wij te kooi.

Beetje vreemd.

2014-06-27

Jelle is er tegen half acht uit, hij is uitgeslapen. Verder blijft het rustig geen gestommel vanuit de andere kooi. Als ik opsta zijn wij maar met tweeën. Dat betekent ook een ontbijttafel voor twee, geen gezellige gesprekspartners.

Na het ontbijt wast Jelle af en maak ik de kooi in orde voor de volgende logee. Even kussens kloppen en luchten daarna de schone lakens erop. Het bedje is gespreid voor Timo. 

Eind augustus vaart hij met Jelle Wind & Water naar Corfu ongeveer 390 Miles, minstens 2 dagen en nachten varen. De mannen kijken er naar uit. Ik vlieg dan zondags 31 augustus naar Corfu, als alles volgens plan verloopt.

Tegen half elf drinken wij koffie en gaan op de fiets naar de Spar om wat voorraad aan te vullen. Lang leve onze stevige boodschappenkar. Voor vanavond nemen wij vis mee, die Jelle in het stoomoventje gaat klaarmaken.

Wij doen zoveel mogelijk 's morgens, want in de middag wordt het nu telkens warmer. Overdag is het zeker dertig graden, in de middag komt er vaak een zeewindje bij, dat voor wat afkoeling zorgt.

Dan vind ik dat het tijd is om te pauzeren.

Jelle doet een stukje onderhoud aan de boot.

Eind van de middag ga ik wat mailtjes beantwoorden, die de afgelopen dagen binnen zijn gekomen.

Tegen half zes wandel ik naar Azurro, daar zet ik het blog op internet.

Voor de lezers een fijn weekend.

Adieu.

2014-06-26

Ondanks de rustige nacht op tijd uit bed, zo'n dag van vertrek is altijd wat onrustig.

Na het ontbijt laten wij de wasmachine het werk doen, om elf uur zijn er drie wassen gedaan en hangt alles fris aan de lijn.

Jelle en Roel hebben nog steeds woorden over en zitten gezellig in de kuip, terwijl Marjo en ik nog naar de boulevard wandelen. Wij lopen heerlijk langs de aqua blauwe zee.

Daarna het dorpsplein en nemen iets voor de lunch mee. Roel had gisteren al een Arancino, rijstbal met vleesrijke tomatensaus of ham en kaas, gerold in broodkruimels en gefrituurd, het doet denken aan sinaasappels (arance) vandaar de naam. 

Deze keer nemen wij er vier mee, voor de lunch.

Als wij aan boord komen, worden wij uitgebreid verwelkomd bij het zien van deze versnaperingen. Samen smullen wij er van.

Tegen kwart voor twee wandelen wij naar de bushalte, dit is echt voorlopig de laatste gezamenlijke wandeling. 

Bij de bushalte nemen wij afscheid. 

Marjo en Roel, jullie waren top gasten. 

Tot volgende week, want ook wij zijn dan weer in Bergen op Zoom.

Als wij terug aan boord zijn, is het hier ineens wel erg leeg. Beiden geven wij toe aan een rust moment. 

Aan het eind van de middag onder het thee drinken, probeert Jelle mij over te halen om toch morgen te vertrekken. Hier heb ik geen zin, want morgen wil ik binnen wat poetsen en de voorraad aanvullen.

Nadat wij de moeders gebeld hebben, begin ik met het eten. Wij zitten weer naast elkaar op de bank, terwijl Marjo en Roel in het vliegtuig onderweg naar Nederland zijn.

Het blijft lang warm, wij wandelen nog even over de gezellige boulevard en stoppen bij de gelateria voor een ijsje. 

Als wij tegen half tien over de steiger lopen in het donker, lijkt het wel een landingsbaan.

Aan boord lees ik de kranten van vorige week die Marjo en Roel mee hadden genomen.

Het is dus niet echt het laatste nieuws, maar er staan altijd goede artikelen in die niet aan tijd gebonden zijn.

Tegen elf uur gaan wij te kooi.

Via ispirazione en traspirazione naar degustazione.

2014-06-25

Na de koffie lopen wij naar de bushalte, vandaag gaan wij naar Ragusa Ibla.

Bij aankomst wandelen wij een stukje in het park, lopen de St. Giorgio kerk binnen.

Daarna flaneren wij over de winkelstraat, richting de Duomo de San Giuseppe met zijn mooie barokke façade. 

Wij zijn aan het dwalen en vragen de weg aan een Italiaans vrouwtje, die net uit haar huisje stapt. 

Zij geeft aan, dat wij door de steegjes naar beneden moeten. 

Zo komen wij uit bij het Cosentini palace, gebouwd na de aardbeving van 1693 door een rijke adelijke familie. 

Er is een soort van kapel aan verbonden die wij bekijken. In het paleis is een foto-expositie. 

Inmiddels hebben Jelle en Roel dorst gekregen en een terras gevonden. Eerst dan maar de dorstige kelen smeren. Dan beginnen onze magen te knorren, nu op zoek naar het tentje waar wij de laatste keer geluncht hebben. 

Een korte wandeling en wij komen op het pleintje bij de bushalte en de Trattoria.

Helaas alle tafeltjes bezet, over een kwartiertje komt er een tafeltje vrij. Wij wachten, dat hebben wij er graag voor over. 

Marjo en ik bestellen caponato, een mengsel van aubergine, tomaat, selderij, kappertjes, olijven, rozijnen en pijnboompitten wat azijn en suiker erbij en geroosterde amandel er over heen, een aanrader. Roel en Jelle kiezen voor spaghetti. Met een paar flessen water en huiswijn erbij, laten wij de lunch ons goed smaken.

Tegen vier uur brengt de bus ons naar het busstation in Ragusa. 

Als wij daar aankomen blijkt dat wij twee uur moeten wachten op de bus die ons naar de haven brengt. Wij besluiten een taxi te nemen en zijn met een half uur bij Wind & Water.

De temperatuur is boven de dertig graden. Als wij aan boord zijn, duiken wij dan ook direct met zijn vieren het water in, heerlijk die afkoeling. Hier knappen wij van op.....

Tegen zes uur maken wij een passeggiata en vinden een terras om een klein hapje te eten.

Voor Marjo en Roel de laatste avond op Sicilië, wij zullen ze zeker missen.

Het was een top week.

Buona Notte.

Dieselwind.

2014-06-24

Om acht uur liggen wij buiten de haven. Wat een timing!

Wij moeten het eerste gedeelte langs verschillende visfarms, waarschijnlijk tonijn. 

Een grote groene ton geeft aan, dat wij er aan stuurboordzijde langs moeten.

Er wordt druk heen en weer gevaren met kleine bootjes. 

Het is bijna windstil, dus dit wordt een dieselwind tochtje. Jammer, het is voor Marjo en Roel het laatste zeiltochtje op de Middellandse Zee. 

Tussendoor begin ik aan het blog.

De natuur laat zich niet dirigeren. 

Wij varen tegen twee uur rustig, zo dicht mogelijk langs de pier de haven binnen. De laatste keer toen wij hier aan kwamen lagen wij midden in de vaargeul vast, door de zeer snelle verzanding van de haven. Wij zijn dus extra alert.

Er komt een havenmeester naar ons toe en wij krijgen dezelfde ligplaats als de vorige keer toegewezen.

Even wat manoeuvreren en mijn kapiteintje vaart Wind & Water keurig op zijn plaats.

Oei, doordat het windstil is voel je nu, dat het toch zeker dertig graden is.

Jelle en Roel nemen een duik in de haven.

Marjo en Hermien gaan naar het strand. Het water is heerlijk, maar erg ondiep.

Na onze zwempartij lessen wij onze dorst bij een wifi restaurant met uitzicht op zee.

Dan komt de eerste oproep binnen: de mannen missen ons.

Wij lopen terug naar de boot en nemen een aperitief aan boord.

Daarna slenteren wij langs de boulevard, de Italianen noemen dat passeggiata. Dit betekent zien, gezien worden, aanraken en eten. Als wij een leuk restaurantje zien, stoppen wij en bestellen iets lekkers.

Voldaan wandelen wij terug naar de boot, gelukkig is het wat afgekoeld.

Buona Notte.

 

Gekluisterd aan de radio.

2014-06-23

Om zeven uur is iedereen op. Douchen op de wal en aan boord. Inmiddels is de ontbijttafel klaar  en smeert iedereen zijn eigen lunchpakketje. Nadat het vertrekprotocol afgewerkt is, kunnen de trossen los. 

Iets over negen buiten, prima temperatuur, helaas weinig wind. 

Op de achtergrond worden de contouren van de Etna steeds waziger, na anderhalf uur is zelfs de waas verdwenen.

De motor gaat aan en ondanks alles, lijkt het op een cruise. 

Natje, droogje op tijd, overheerlijke cupcake bij de koffie, deze keer door Jelle gezet, en zo zoeven de mijlen onder Wind & Water door.

Terwijl Roel op de uitkijk zit, neemt Jelle vast contact op met het havenkantoor van Marzamemi  en reserveert een ligplaats.

Marjo en ik liggen lekker lui languit op de kuipbanken. Voordat wij aanleggen lunchen wij in de kuip, tegen één uur zijn wij in de haven. Hier worden wij begroet door de bijzonder aardige Duitssprekende marinero, die ons nog herkent van de vorige keer. 

Als alles opgeruimd is, natuurlijk het vertrouwde finishdrankje.

Marjo en ik willen wel zwemmen en het oude vissersdorp bekijken. Wij pakken de tassen en wij vertrekken. Roel en Jelle komen later, want zij willen eindelijk, na vier dagen, wel hun eigen plan trekken.

Na het zwemmen wandelen wij door de oude tonijnfabriek en de vele terrasjes. Op één van de terrassen drinken wij iets. Hier komen de mannen op de fiets ook naar toe. Nu blijkt dat zij de waterlijn al zwemmend hebben gekuist. Zij gaan een tv scherm zoeken voor de voetbalwedstrijd van straks, Nederland-Chili. Deze wedstrijd blijkt voor de Italiaanse tv niet interssant genoeg, wordt helaas niet uitgezonden. Wij besluiten terug naar de boot te gaan.

In de kuip luisteren wij naar het life radioverslag, onder het genot van stukjes pizza's. De eerste helft hebben wij gemist de stand is dan 0-0. Eigenlijk niets gemist. 

De tweede helft zitten wij ouderwets aan de radio gekluisterd. Dit heeft wel iets. Wat worden wij goed ineens, en wat wordt er fantastisch gespeeld vooral na de voorsprong van 1-0. Daarna gaat het alleen maar beter en wordt het 2-0 voor Ned. 

Op naar de achtste finale!

Wij drinken op de overwinning en zitten nog tot laat in de kuip.

Roel heeft niet zoveel haast om naar bed te gaan, hij ziet op tegen de muggen.

Het blijkt dat dit meevalt en iedereen gaat rustig te kooi.

Levenskunstenaars.

2014-06-22

Het is zondag, wij blijven wat langer liggen, vandaag hoeven wij niets.

Lekker uitgebreid ontbijten. Marjo en ik gaan de stad in. De jongens blijven aan boord, wij spreken af om 13.00 uur samen te lunchen aan het water.

Wij lopen eerst langs wat kraampjes, die eindigen in fruitstalletjes. Ineens zien wij een viskraam waar mosselen en oesters verkocht worden. Marjo reageert direct en stelt voor om een oester te proberen, het is nog wel wat, maar toch.....ik  kijk mijn ogen uit, zo groot heb ik ze nog niet gezien. 

Wij nemen ieder zo'n oester, inclusief prosecco. Lang leve de vakantie!

Daarna lopen wij de stad in. Het is al weer even geleden dat ik gewinkeld heb, ondanks de mooie winkels toch niets gekocht. Wij lopen babbelend verder door de kleine straatjes.

Wij drinken een kop koffie op het Piazza Duomo, hier kan ik ook het blog op internet zetten.

Roel en Jelle hebben een leuk terrasje gevonden met uitzicht op zee. Lekker windje in de schaduw, het is heerlijk. 

Na de lunch, tijd voor siësta. Marjo blijft op en wandelt wat over de steigers.

Tegen vier uur gaan Marjo en ik toch nog naar het Neapolis. Met de bus er heen en wij wandelen terug. Deze keer is de rit net zoals vorige week gratis. 

Als wij bij Neapolis zijn, bezoeken wij eerst het Romeins amfitheater. Daarna het Grieks theater, waar over twee weken de opera Aida wordt opgevoerd. 

Er wordt hard gewerkt, op de banken worden genummerde kussentjes gelegd. 

Vroeger was dit het grootste theater van Sicilië. Vanaf dit theater hebben wij prachtige uitzichten. Als wij beneden zijn lopen wij naar het oor van Dionysius. De ingang van de grot, lijkt op het oor van een mens. 

Wij genieten van al de oudheden en wandelen richting haven. Aan boord krijgen wij van Jelle een drankje en vertellen onze belevenissen. Ja, vanavond worden wij gefêteerd door Roel en Marjo.

Nu gaan wij op zoek naar een gezellige trattoria. 

Er zijn er velen, maar wij kiezen voor een gezellige osteria in een smal steegje, waar bijna alleen Italiaanse families zitten.

De oudheid van het plekje, de temperatuur en de sfeer alles draagt bij tot een geslaagde avond. 

Heerlijk menuutje, perfecte lokale wijn, onze avond kan niet meer stuk.

Wij eindigen op ons favoriete terras, hier laat Roel zich verleiden tot een mega coupe ijs met slagroom. Daarna zoeken wij Wind & Water weer op.

Dit was een leuke afsluiting van Syracuse, morgen willen wij op tijd vertrekken naar Marzamemi.

Muggen, muggen, muggen.   

2014-06-21

Ciao, dat was mij het nachtje wel.

Voordat het buiten rustig werd, was het half vier.

Vandaag gaan wij naar Syracuse, hopelijk staat ons daar een betere nacht te wachten.

Roel steekt zijn slaperige hoofd uit de kooi en vertelt, dat hij de hele nacht heeft gevochten met zeker vijf muggen en dan ook nog de muziek, die tot diep in de nacht doorging.

Kortom die heeft een zware nacht achter de rug, langzaam komt hij bij.

Van de muziek hebben wij alledrie ook veel last gehad.

Na een uitgebreid ontbijtje  is iedereen bijgekomen. 

Jelle gaat met Roel en Marjo toch nog even naar de wereldberoemde vismarkt.

Ik ga wat voor de lunch en vers fruit kopen.

Inmiddels is er een cruiseschip gearriveerd. 

De terminal vlakbij de ingang van onze haven is in volle actie. Leuk om daar na te kijken.

Tegen elf uur verlaten wij Catania. 

Prachtig weer, perfecte wind wij hebben er allevier zin in.

De zeilen worden gehesen, off we go.

Al snel halen wij 6 1/2 knoop aan de wind, heerlijke koers. Jelle en Roel zoeken wat "slachtoffers" waartegen zij kunnen zeilen. Marjo geeft haar zeiladvies, kortom alles wordt uit de kast getrokken voor snelheid.

Het is een heerlijke dag voor ons allemaal, een cadeautje!!!

Roel krijgt een inzinking na de zware nacht, dus hij gaat even onder zeil.

Ondertussen begin ik aan het blog te werken, dat kan prima met het stabiele windje.

Na een uurtje trekt de wind wat aan en krijgen wij hem bijna tegen. Wij zetten toch de motor bij om niet te veel hoogte te verliezen.

Om half zes liggen wij in Syracuse. Eerst het finish biertje, dat deze keer een proseccootje wordt. Daarna ruimen en wat koken aan boord, heerlijke lamsracks.

Wat later op de avond wandelen wij het stadje in. Op het marktplein is het een drukte van jewelste. Wij kiezen ons vertrouwde terrasje, heerlijk ijsje want wij hadden nog geen toetje gehad. Wat een ambiance. Er staat een orkest te spelen, monumentale panden waar wij op uitkijken. En dan ineens een geweldige knal en barst er een vuurwerk los, zowel links als rechts, het symfonieorkest zet de Fireworks van Handel in, schitterend!

Jelle grapt Roel dat hebben wij toch goed voor jullie geregeld als welkom hier.

Later bedenken wij ons dat het vandaag de langste dag is, misschien is dat de reden van dit geweldige schouwspel.

Wij wandelen naar de boot. Voor Roel en Jelle staat er nog de afwas. Marjo en ik trekken ons terug.

Buona Notte.