Alleen het resultaat telt.

2014-06-14

Na het ontbijt, stelt Jelle voor om naar het dorp Pachino te fietsen, vijf kilometer verder. Ondertussen kan dan de kit in de kuip nog extra drogen. 

Er is daar een grotere supermarkt en hier kunnen wij voor een paar dagen inslaan.

Wij vertrekken direct na het ontbijt, het is dan nog niet zo warm. Het is een smalle weg, wij rijden keurig achter elkaar. Het is een rijksweg zonder fietspad, want dat kennen ze hier niet. Aangekomen bij de supermarkt slaan wij onze slag. Wij willen eigenlijk nog wel iets van het stadje zien, klimmen omhoog met de fiets, maar vinden geen echt centrum. Wij dalen weer wat en drinken een kop koffie bij een tentje in de schaduw.

Op de terugweg wil ik graag via het centrum van Marzamemi, hier kan ik Jelle het wijkje van de oude tonijnfabriek La Balata laten zien. 

Dat is echt de moeite waard. 

Bij de kerk staan mensen keurig gekleed, er blijkt een trouwerij te zijn. Even later verschijnt de bruid aan de arm van haar vader. Weer een kans om leuke foto's te maken. 

Tegen twaalf uur zijn wij aan boord, het is bijna dertig graden. Nu een plaatsje zoeken in de schaduw en in de wind op het dek, dat lukt wel.

Tegen thee tijd bekijkt Jelle naar het resultaat van zijn werk, het ziet er goed uit. Een schuurmachientje zou handig zijn. Als Jelle afrekent bij de havenmeester. vraagt hij of zij toevallig een schuurmachientje te leen hebben.

Ja hoor, trots komt hij  aan boord en schuurt het rubber keurig bij. 

Het is wel erg precies werk, maar de kuipbanken zien er uit als nieuw. Mochten wij ooit bankroet zijn, kan Jelle de kost verdienen met onderhoud aan boten in de havens. Er is hier overal nog genoeg te doen. 

Onze gasten kunnen komen, de kuip ziet er prachtig uit.

Wij drinken een kop koffie in de mooie kuip en gaan niet te laat te kooi. 

Morgen Syracuse 24 mijl.