Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
Zaterdag 29 september 2012
Bosa
De voorbereidingen van het opruimen zijn begonnen.
Jelle gaat de airco doorspoelen met zoetwater.
Daarna fietsen wij naar het stadje Bosa, op zoek naar een bushalte en de vertrektijden. Aan informatie kan nog wel gewerkt worden. Een duidelijke I van Tourist Informatie ontbreekt. Er zijn wel bushaltes, maar geen bord waar de vertrektijden op vermeld staan.

In de plaatselijke bar kun je een kaartje kopen voor € 16,00.
Op het overzicht, dat wij bij het loket in Alghero hadden gekregen stond vermeld dat een kaartje €8,00 kost, dat geeft dus te denken.
Woensdag maar eens informeren bij het hotel wat een taxi kost.
Wij stoppen bij de supermarkt, naast het hotel en doen wat boodschapjes voor de laatste dagen.




 
Zondag 30 september 2012
Bosa
Vandaag krijgt de motor een beurt. Deze klus valt Jelle tegen, hij had gedacht met twee uurtjes klaar te zijn, maar het kostte zeker de dubbele tijd.
Om ook mijn aandeel te leveren bij het onderhoud van de boot, pak ik een emmer met sop en ga de boot schrobben, inclusief het teak dek.

Na afloop kun je wel zien dat er iets gebeurd is.
Vervolgens het laatste stukje bimini schoonmaken en afspoelen, als deze droog is wordt hij opgevouwen en opgeborgen.
Nu het wat minder hard waait, kan ook de rolfok eraf.
Na al dit werk, vinden wij dat wij een etentje verdiend hebben.
Wij gaan naar een echt Italiaans restaurant een paar straten verderop.
Wij doen het op zijn Italiaans; twee voorgerechten, een hoofdgerecht, allemaal met vis, een dessert Jelle Tiramisu en ik neem Seadas een Sardijns nagerecht en daarna koffie. Wij fietsen terug naar de boot.
Gaan een boek lezen, welterusten.

Maandag 1 oktober 2012
Bosa
Vandaag is onze vriendin Els jarig, proficiat. Even een gezellige mail sturen.
Het ziet er bewolkt uit. Jammer, juist nu ik wil gaan wassen.
Gelukkig duren de buitjes kort en krijg ik de wassen lekker schoon en droog aan het eind van de middag.
Jelle gaat de zes accu’s controleren, ze zijn prima.
Aan het begin van het seizoen hebben wij ze nog vervangen.

Als de zon blijft schijnen, kan Jelle het dek een finishing touch  geven.
De komende twee avonden moeten de spullen gegeten worden, waarvan de houdbaarheidsdatum verloopt.
Vanavond is dat geen straf; kaasfondue van Chalet met spekjes erin, dippen met stokbrood en stukjes peer.
Vooraf gevulde vijgen met fetakaas schilletje sinaasappel erin omwikkeld met serranoham, 10 minuten in de oven. Ik kan je verzekeren dat het heerlijk smaakt.
Wij kijken naar buiten en hebben dit uitzicht.


Nog even lezen en dan het ena laatste nachtje aan boord van Wind & Water.

Dinsdag 2 oktober 2012
Bosa
Alle hoezen gaan van de bekleding af en de wasmachine in. Direct aan de lijn en aan het eind van de ochtend is alles droog en opgeruimd.
Jelle gaat met het grootzeil aan de gang en voor de koffie, vouwen wij die  op en gaat de zeilzak in.
Inmiddels ben ik binnen alle kastjes aan het ordenen en afnemen.
De schoenen worden van binnen en van buiten schoon gemaakt en in de zon, daarna in plastic zakken.
Na het verhaal van iemand, die wij onderweg tegenkwamen, ben ik extra alert. Toen deze man na een half jaar terug aan boord kwam, waren er kakkerlakken in zijn boot. Het blijkt dat deze beestjes graag in schoenen hun eitjes leggen. Een rol speelt ook het vochtige klimaat in de winter op Sardinië.
Dit in tegenstelling tot Spanje.
Dan wordt de opbouw in de was gezet, Wind & Water ligt er weer mooi bij.
Tegen vier uur fietst ik nog even Bosa in.
Ik wil de oudste romaanse kerk van Sardinië op de foto zetten. De kerk is duidelijk niet meer in functie, je kunt wel zien dat hij heel oud is.
De ligging van de kerk is net over de Pont Vecchio, deze brug is niet zo mooi als die van Florence.
Vanaf deze brug maak ik nog een foto van Bosa, dat toch wel een pittoresk stadje is.
Net over de brug die over de Temo gaat  is de 12e eeuws Cathedrale  dell Immacalata
een kleine classicistische barokke vorm die uit de 14e en 18e eeuw stamt.
Jelle is ondertussen het rotspad op gereden en heeft een prachtige foto van de haven kunnen  maken.

Vanavond de laatste avond aan boord en echt de restjes opmaken.
Wij doen nog wat administratie en vallen dan in slaap.
Welterusten.







Woensdag 3 oktober 2012
Bosa
Om half acht gaat de wekker, wij springen er onmiddellijk uit.
Vandaag gaat Wind & Water op de wal, er moet nog een en ander voor die tijd gebeuren.
Voordat de boot uit het water wordt getakeld, moet zij eerst afgetankt worden.
Als je over de haven loopt zie je de vlaggen die aangeven de verkoop van diesel. Nergens zie je echter de pompen staan.
Jelle loopt naar de marinero en vraagt om diesel. De man heeft een afstandsbediening in zijn zak, drukt op het knopje en er komen 3 groene plateaus omhoog bij de steiger en vervolgens zie je de slangen met de meters.

Dit hebben wij nog niet eerder gezien.
“Verstopte” dieselpompen in de grond dus. Het blijft een bijzonder land.
Het zal hier wel nodig zijn, daar komt nog bij, dat er geen prijs per liter op vermeld stond. Wij moeten € 1,80 per liter betalen.
Dan wordt de kraan voor de boot gereden en gaat de boot het water uit.
Wind & Water hangt in de takels dat blijft even zo dan kunnen wij de laatste klusjes in de boot doen.



Daarna wordt hij op een verrijdbare aanhanger gezet die op afstand wordt bestuurd.
Wij gaan naar ons hotel en spreken af ,dat wij morgen voor ons vertrek nog even komen kijken naar de boot die dan inmiddels op zijn definitieve winterplaats staat.

Donderdag 4 oktober 2012
Bosa - Bergen op Zoom
Wij staan op, gaan beneden ontbijten en wandelen naar de werf.
De taxi komt om half twaalf, dus zorgen wij dat wij op tijd terug zijn.
Ja hoor, dit geeft een goed gevoel zoals Wind & Water erbij ligt voor het komende half jaar.

Wij gaan tevreden terug naar ons hotel, kleden ons om voor een wat kouder en nat klimaat.
De taxi is er op tijd en wij rijden langs de prachtige kustroute richting het vliegveld van Fertilia. De afstand is maar 50 kilometer maar de weg heeft zoveel bochten, dat wij er toch zeker een uur overdoen.
Ook het vliegtuig vertrekt op tijd en komt zelfs 20 minuten eerder aan dan verwacht. Waarschijnlijk de wind mee.
Om half acht komen wij aan op het station van Bergen op Zoom, hier staat Leny ons al op te wachten.
Thuis is het huis heerlijk verwarmd, hier genieten wij van de ruimte en de kou dat went snel genoeg.

Vrijdag 5 oktober 2012
Bergen op Zoom
Op tijd op, want een tandarts afspraak staat gepland om half negen.
Twee dagen geleden, brak bijna een hele kies af, fijn dat er zo snel naar gekeken kon worden.
Wel vroeg, maar dan heb je wat aan je dag.
Zo’n eerste dag, moet er direct van alles in huis gehaald worden.
Wij worden uitgenodigd om bij vrienden te lunchen.
Gezellig, kunnen wij even een stukje verhaal kwijt en het voelt weer zo warm en vertrouwd.
Wij kijken terug op een heerlijke zomer en zijn blij dat alles zo goed is verlopen.
In het totaal hebben wij de afgelopen zomer 1191 zeemijlen samen gevaren.
Tijdens het tweede gedeelte van ons verblijf aan boord, hadden we af en toe gasten en dat maakte het voor ons extra gezellig.
Wij willen natuurlijk, onze lieve Leny bedanken voor het “bewaken” van ons huis.
Zonder Jac zou onze tuin er nu niet zo mooi hebben uitgezien.
Dank jullie wel!
Voor alle lieve lezers een fijne en gezellige winter.
Mei 2013 gaan wij verder met onze reis en het blog.



Zondag 23 september 2012
Alghero
Vandaag lekker luieren bij een temperatuur van 28 graden, heerlijk!
Wij lunchen deze keer bij het restaurant in de haven.

Altijd een succes, alles ziet er keurig verzorgd uit en het smaakt heerlijk.
Aan het eind van de middag wandelen wij de oude stad in. Wij eindigen bij een internet café om onze mail te controleren.
In de haven kunnen wij deze niet meer ontvangen. Het blijkt een “wereld”probleem te zijn voor de Gmail-adressen, waarvan de oorzaak bij Google ligt en niet aan de haven dus. Het is niet nodig verder nog energie in dit probleem te steken, vinden wij.
Tegen acht uur nemen wij een soepje en een yoghurtje aan boord van Wind & Water.

Maandag 24 september 2012
Alghero
Wij kijken naar buiten en het is bewolkt.
Dat was weer even geleden; opstaan zonder de zon.
Tijdens de koffie bekijken wij de weerberichten voor morgen. Er wordt veel wind verwacht, wij besluiten om woensdag te vertrekken. De wind blijft uit het zuiden komen, maar is duidelijk minder dan morgen.
Jelle gaat met de elektronica bezig. Voor het flexibele zonnepaneel moeten de nodige draden en aan sluitingen gemaakt worden. Dit paneel wordt op de radarpaal bevestigd tijdens de winterperiode.
Hij komt wat stekkertjes te kort, dus wandelen wij samen de stad in.
Inmiddels heb ik een boodschappenlijstje gemaakt, dus combineren wij dit.
Vanavond een karbonaadje op tafel, dit smaakt prima voor de verandering.
Na de afwas ga ik wat fotokaarten via mijn i-Phone versturen.

Henk en Julia zijn namelijk over twee dagen jarig.
Hier ben ik toch zeker twee uur mee bezig geweest, want door de slechte internetverbinding duurt alles veel langer.
De kaart was ineens klaar, ik blij; bleek dat ik geen tekst meer kon toevoegen.
Dan morgen maar een mail er achteraan.
Daarna heb ik het boek De Zahir van Paulo Coelho uitgelezen, een aanrader.
Welterusten.

Dinsdag 25 september 2012
Alghero
Het blijft nog wel een paar dagen Alghero, de stad met 40.000 inwoners.
De wind is namelijk pal zuid 5-6 beaufort, geen pretje om er tegen in te varen.

Ons vertrek wordt uitgesteld tot donderdag.
Inmiddels is Jelle aan de volgende klussen begonnen. De bimini wordt op de steiger geschrobd, daarna over de giek om te drogen. 
Helaas Roel, weinig opwindends dus hier.
Ik loop naar de vishal en koop 2 lekkere zeetongen voor vanavond.
Wat dachten jullie van” tong Picasso”, dat gaat er wel in bij de bemanning van
Wind & Water.
 
Er is een X46, van een Zweeds echtpaar, bij ons aan de steiger komen liggen.
Tijdens ons gesprek vertelden zij, dat zij hun boot in het water lagen liggen.
Zij willen namelijk oudejaarsavond aan boord van hun schip in Alghero vieren.
Zij kennen de omgeving hier goed, varen er al zeven jaar. Zij hebben tochten gemaakt naar Elba, Malt, Sicilië en Griekenland.
Toch geven zij de voorkeur aan dit gedeelte van de Middellandse Zee.
Morgen vliegen zij terug naar Stockholm, waar zij wonen.
Zo is ook deze dag weer voorbij gevlogen.

Woensdag 26 september 2012
Alghero
Vandaag bij de groentehal lekker vers fruit en groenten gekocht.
Aan de overkant van de straat is de vishal. Hier zie ik mosselen, die gaan wij vanavond eten.
Jammer, dat mijn Italiaans niet verder komt dan; Buon giorno en grazie, toch eens kijken of er de komende winter een conversatiecursus Italiaans ergens in de buurt van Bergen op Zoom wordt gegeven.
Jelle poetst verder aan de boot.

De ankerlier heeft een beurt nodig.
Op dit moment is het een goede temperatuur, ongeveer 26 graden, om wat klusjes te klaren.
Inmiddels heeft Jelle afgerekend bij Roberto, de havenmeester. In het naseizoen is het havenkantoor niet voor negen uur open en wij willen rond die tijd vertrekken.
Ik ga de mosselen klaar maken en ik kan je verzekeren ze smaakten heerlijk.
Vanavond zijn wij voor het laatst een kopje koffie wezen drinken in het oude stadje Alghero, waar wij met weemoed afscheid van nemen.





Donderdag 27 september 2012
Alghero-Bosa
De afgelopen nacht heeft het flink gewaaid. Tegen vier uur wordt het rustiger.
Toen wij om kwart voor negen op zee waren, was er geen wind.
Alleen de deining was zeker 2 ½ meter dwars op het schip.
Kortom wij rolden van de ene kant naar de andere kant, niet echt comfortabel.
Gelukkig is het maar 20 mijl.
Toch gooit Jelle een lijntje uit en na een half uur heeft hij beet.
Vissen blijft een serieuze zaak dat zie je aan het gezicht van Jelle.


















Tegen twaalf uur komen wij in de haven van Bosa aan.

Dit was ons laatste tochtje van 2012, wat toch nog bijzonder werd door de gevangen vis.
Het is heerlijk zonnig en houden eerst siësta.
Jelle is weer snel in actie. De reservetanks met dieselolie worden  in de dieseltank gedaan. Vervolgens moet alles in de bakskist eruit en schoongemaakt worden om de tanks weer terug te zetten.
Ondertussen wandel ik naar de overkant van de haven, koop een ijsje en haal mijn mail op. Nog even wat lekkers voor bij de vis kopen en dan terug naar de boot.

Aan boord vertelt Jelle, dat hij internet voor de hele week heeft geregeld voor  10,00 daar kan ik vrolijk van worden, de hele week on-line!
Na de borrel ga ik de keuken in. Even later smullen wij van de heerlijke vis, die Jelle ’s ochtends heeft gevangen. Dit alles aan boord van Wind & Water, waar het leven goed is.
Ik begin in een nieuw boek: Windbloemen van Tamara McKinley, gekregen van Ietje en Frits. Het is een kleine reisuitgave handig om te lezen en mee te nemen.
Na een half uurtje vallen mijn ogen dicht, welterusten.

Vrijdag 28 september 2012
Bosa
Het stadje Bosa heeft 8000 inwoners een kleine gemeenschap dus.
Vandaag willen wij naar het hotel waar wij woensdagavond slapen, voordat wij donderdag naar Nederland vertrekken.
Wij hebben het op booking.com gevonden.
Als wij er aankomen staat ons een vriendelijke dame te woord. Wij mogen de kamer zien en reserveren deze voor volgende week.
Dan  fietsen wij door naar de oude stad met zijn kleine huisjes en gekleurde geveltjes.
Terugkomend aan boord ga ik met het blog aan het werk.
Eind van de middag gaan wij naar het strand om toch nog even te zwemmen, want bij een temperatuur van 30 graden moet je niet teveel actie ondernemen.


Dit was weer het verslag van de afgelopen week, iets minder afwisselend dan de andere weken, maar aan alles gaat een eind komen en zo ook aan ons verblijf aan boord. Nog vijf dagen.
P.S.
Op dit moment is het kwart voor tien en zit ik bij citronella kaarsjes in de kuip bij een temperatuur van 26 graden het blog af te maken. Het gaat nu de "lucht "in, op de achtergrond zingt Marco Bosato Rood.
Zaterdag 15 september 2012
Ajaccio-Bonifacio
Om half acht staan wij op. Het vaste ritueel wordt afgewerkt.
Tegen negen uur willen wij de haven uitvaren, maar wij moeten wachten voor een ferry.

In de baai van Ajaccio is het rustig.
Een uurtje later zijn wij op zee en er is geen wind, maar de gevolgen van twee dagen windkracht 6-7 zijn nog duidelijk voelbaar.
De zee is 400 meter diep hier en de deining van de golven is zeker tweeënhalve meter.
Geen wind dus, toch schommelt de boot van links naar rechts; niet echt lekker.
Wij moeten het wel 48 mijl volhouden.
Wij worden afgeleid door de prachtige groene rotspartijen en hoge bergen.
Tegen vijf uur komen wij aan in Bonifacio.

Voor Frans de eerste keer voor ons de tweede keer. Wij kijken alle drie onze ogen uit. Prachtig deze enige natuurlijke haven van Corsica.

Als wij aangelegd hebben, flaneren wij over de Boulevard en chillen bij de Irish Pub, O’Brian. Daarna wordt er gekookt aan boord van Wind & Water.
Onze ogen vallen bijna dicht, na zo’n dag op het water, dus maar op tijd naar bed. Wij slapen direct, alleen tegen één uur worden wij wakker van disco op de Boulevard.
Niet fijn, maar ja dat kun je verwachten als je aan de steiger van een toeristisch stadje ligt.
 
Zondag 16 september 2012
Bonifacio
Ja….zondag, Frans haalt vers brood bij het bakkertje aan het eind van de steiger, ik kook er een eitje bij. Zo genieten wij van het ontbijt met zijn drietjes.

Zeilboten die vetrekken richting Sardinië, dat wij zien liggen aan de overkant.
Bonifacio is een oud stadje met smalle steegjes, waar nog steeds gewoond en gewerkt wordt. Op één van de vele terrasjes, gaan wij een kop koffie drinken.

Wij wandelen over de Boulevard terug naar Wind & Water. Het zonnetje schijnt heerlijk, wij lunchen in de kuip, wijntje erbij en daarna siësta.
Eind van de middag maken wij de boodschappenlijst voor de Spar. Gelukkig is deze vijftig meter van de boot, dus met de trolley een fluitje van een cent.
Morgen varen wij naar de La Maddalena Archipelago, vijftien mijl ten zuidoosten van Corsica en daar kan alleen geankerd worden. Wij moeten dus wat extra proviand inslaan.


Vanavond trakteert Frans ons op een etentje. Het restaurantje ligt aan de Boulevard en het heet Kissing Pigs. Het is er druk maar wij krijgen een tafeltje boven met uitzicht op de superjachten aan de haven.

Geweldig, wat een plekje. Heerlijk gegeten. Wij lopen naar de boot, hier nemen Frans en Jelle nog een “afzakkertje”. Morgen naar de Maddalena Archipelago.



Maandag 17 september 2012
Bonifacio- Ankeren Maddalena Archipelago
Tegen half tien gaan de trossen los en varen wij de haven van Bonifacio uit. Het blijft een indrukwekkende haven met aan weerszijden de rotspartijen.
Speciaal voor Frans varen wij langs de rotsen met daar boven op het stadje.
Er is niet veel wind, wij hadden gehoopt de tien mijl te kunnen zeilen, helaas.
Tegen één uur hebben wij  een mooie ankerplek gevonden op honderd meter afstand van de eilanden: Razzoli, Budelli en Santa Maria. De baai heet in het Italiaans de Cala Giorgio Marino en het ligt midden in een natuurgebied.

Wij lunchen in de kuip.
Daarna gaat de zwemkleding aan en duiken wij alle drie het water in. Het water hier is heel helder dichter bij de kust heeft het zelfs de aqua kleur als bij Formentera.
Na het zwemmen even op het voordek, ik laat mij lekker opdrogen en daarna in de kuip een boek lezen.




Jelle gooit een lijntje uit en probeert wat vissen te vangen. Meer dan twee kleine visjes komt hij niet, maar genoeg voor bij het witte wijntje.

Tegen acht uur is het al donker en wij eten bij een lichtje in de kuip.
Wat een rust op het water dit is een prachtig plekje tussen de rots eilanden.
De avond valt in en er is een mooie sterrenhemel.
Jelle wijst ons de Poolster aan.
Dit was weer een heerlijke dag.



Dinsdag 18 september 2012
Ankerplek- haventje van La Maddalena
Wij mogen wat langer slapen, want vandaag is het maar een tochtje van tien mijl.
Jelle heeft de tafel gedekt, eitje erbij en ons ontbijt is compleet.
Tegen tien uur vertrekken wij.
Onderweg drinken wij koffie. Om ons heen zien wij veel hoge rotsen.
Ineens zien wij de veerboten die van La Maddalena naar Palau, het vasteland van Sardinië, varen.

Wij zoeken een haven, wij zien er een in het stadje, maar iets verder ligt de tweede haven, dus daar varen wij in. Achteraf was dit geen goed besluit, maar o.k. het is maar voor één nacht.
La Maddalena is het grootste eiland (50 km’) van de gelijknamige archipel en het enige met een stadje. Op dit eiland moet Berlusconi een vakantiehuis hebben. Het is een toeristisch stadje, sierlijke pleinen en leuke steegjes.

Op het Piazza Garibaldi gaan wij lunchen.
Jelle en Frans springen op de fiets om wat van de omgeving te zien. Ik loop nog even naar de Spar om iets te eten te halen voor vanavond en morgen.
Aangezien er nergens geen wifi is koop ik 24 uur internet.
Toch weer even wat sociaal contact voor mij belangrijk.



Jelle en Frans fietsen naar het havenkantoor om in te schrijven en het liggeld te betalen. Dit gebeurt efficiënt, vriendelijk met pinnen en factuur.
Terug in de haven komt de jongeman van dienst echter om ook liggeld te innen. Niet alleen een hoger bedrag, maar ook nog op hoge toon en uitsluitend in het Italiaans. Hij wil ons terugsturen naar het kantoor om het geld terug te krijgen en aan hun over te dragen.
Wij zijn verbaasd, want hij heeft helemaal geen kantoor of identificatie bij zich.
Dan blijkt dat hij en zijn baas (Capo in goed Italiaans) onze steiger zelf in beheer hebben genomen zonder kantoor, naam bord, factuurpapier of Kamer van Koophandel inschrijving.
Wij weigeren aan deze combinazione mee te werken. Dan verschijnt Capo himself, vier voet groot en even breed.
Hij neemt Frans mee om bij de (echte) havenmeester de centen terug te halen.
Daar aankomend krijgt de Capo nog een fikse uitbrander. Tot slot betalen wij
€ 22,00 nog een euro minder aan liggeld dan het gemeente tarief en laten de man in zijn vet gaar smoren.
Hierna loop ik nog met Frans het stadje in om iets voor Carien te kopen. Wij kopen bij een natuurwinkel eau de toilette en bodylotion van dezelfde geur.
Wij eten  in de kuip van Wind & Water heerlijke Burrito’s.
Hierna volgt de afwas voor de mannen.
Als het donker is tegen half negen lopen wij de stad in om op een terrasje een cappuccino te drinken. Dan zien wij op de kaart een Spritz staan. Frans neemt een grappa, Jelle een glas witte wijn en ik heb wel zin in de Spritz. Na het vertrek van Ietje en Frits heb ik dit niet meer gedronken. Wij laten ons de drank heerlijk smaken en wandelen daarna terug naar de boot.

Woensdag 19 september 2012
La Maddalena-Sante Teresa
Op tijd opstaan. Het vertrek ritueel start. Mannen douchen op achterdek, Hermien boterhammen smeren voor ontbijt en lunch.
Jelle is helemaal in zijn sas, van de voorspelling 20-25 knopen wind wordt hij helemaal hyper. Het werkt aanstekelijk want ook Frans ziet het helemaal zitten. Alleen ik ben altijd wat onzeker en denk dan onmiddellijk op zee kun je er gerust een knoopje bij tellen.
Als wij weg willen varen; vertrekt er een ferry, en komt er ons een ferry tegemoet en er is er één op zee. Kortom een drukte van jewelste, goed opletten dus. Wij hebben alle drie onze zwemvesten aan.

De boot met de kop(zoals men dat in zeilersjargon noemt) in de wind, het grootzeil wordt gehesen, daarna de fok en daar gaan wij dan. Eén keer overstag en daarna varen wij hoog aan de wind de Straat van Bonifacio uit. De tocht verloopt voorspoedig en tegen twaalf uur varen wij de haven van Santa Teresa binnen. Er is geen havenmeester te zien of te horen, dus zoeken wij een mooi plekje uit. Jelle gaat naar het havenkantoor met zijn Ipad, hij is namelijk zijn ICP kaart (soort document waar gegevens van de boot op staan) kwijt, misschien ergens laten liggen. Gelukkig had hij dit document gescand op de Ipad, vanavond wordt het document aan boord geprint. Dan hoeft hij de Ipad niet iedere keer mee te nemen.
Wij lopen daarna het dorpje in. Het centrum van het dorp is simpel, maar de vergezichten op zee zijn prachtig. Gelukkig wel een Sisa, wij kopen een kilo gamba’s, frites en salade dit gaat een heerlijk diner worden.

Aan boord gekomen is het inmiddels borreltijd. Jelle schenkt de drank in. Ik duik de keuken in en een uurtje later is het diner voor drie klaar.
Daarna is het de beurt aan ons “dreamteam”(Miele plus), die er voor zorgen dat alles weer spic en span wordt in de keuken.
Ik mag op de bank lekker mailen, nu.nl bekijken, de troonrede lezen en probeer de kabinetsformatie te volgen.
Tijdens de koffie ie iedereen druk met zijn i-Phone, heerlijk niemand ergert zich aan iemand. Elf uur. Welterusten.

Donderdag 20 september 2012
Sante Teresa-Castelsardo
’s Nachts word ik wakker van de harde wind. Als wij tegen kwart over zeven op staan is het rustig weer. Meneer Apple krijgt het voor elkaar ons vertrek meer dan een half uur te vertragen. De IGS 6 software moest gedownload worden. Als eerste krijg ik het bericht, daarna volgen de i-Phone van Jelle en Frans.
O.k. negen uur vertrek. Wij liggen aan lage wal, moeten de eerste uren pal tegen de wind en de golven opboksen. Er is een lange wel twee meter hoge deining. Gelukkig is er bijna geen wind. De afstand is 36 mijl, 6 uur varen. Na een paar uur gaat het grootzeil er op, dat vermindert het geschommel.
Helaas te weinig wind om te zeilen, dus varen wij 6,5 knoop op de motor. Het is een beetje je tijd uitzitten. Tegen twaalf uur ga ik binnen op de bank liggen. De eerste keer dat ik geen zeeziektepil heb genomen en voel mij wat licht in mijn hoofd worden. Na een uur ga ik naar buiten en voel me wat beter. Ik neem me voor om morgen bij het ontbijt direct een pilletje te nemen. Jelle neemt tijdens de lunch nog even een pilletje, de golven over dwars veroorzaken dat vervelende gevoel.

Ja hoor dan beginnen wij de contouren van het kasteel boven op de rots te zien.
De havenaanloop is moeilijk te zien. De zon weerkaatst op de zee, wij zien veel rotsen waar het water tegen aan spat. Als wij dichterbij komen, wordt de ingang duidelijker. Wij varen naar binnen, roepen het havenkantoor op, geen contract. Wij besluiten een plekje te zoeken waar onze boot een nachtje kan liggen. Even later komt de marinero naar ons toe en vindt het prima. Jelle loopt met hem mee naar het havenkantoor om aan alle formaliteiten te voldoen en te betalen. Inmiddels heeft Frans uitgezocht dat er een bus over een half uur vanuit de Haven vertrekt en ons naar het kasteel en de oude stad kan brengen.
Het kasteel van Castelsardo is gebouwd in 1100.

Er is in het kasteel een museum over het vlechten van manden te zien. Het is goed onderhouden en vanuit de grote vensters kan men de zee aan de ene kant zien en de stad aan de andere kant. Voor de huisjes aan de smalle steegjes zitten op de stoep vrouwen manden te vlechten en willen deze natuurlijk verkopen.

Wij lopen wat verder en komen langs de Cathedraal gebouwd rond 1500. Wij gaan weer met de bus terug naar de haven en eten aan boord van Wind & Water.
Morgen 54 mijl naar Alghero, dus vroeg op.






Vrijdag 21 september 2012
Castesardo-Alghero
Kwart voor zeven gaat de wekker. Wij staan op en om kwart voor acht liggen wij buiten op zee.
De zon schijnt bijna geen deining een beetje wind uit het Oosten, grootzeil op en de motor bij. Met nog een paar vissersbootjes zijn wij de enigen op het water.
Voor ons de Fornelli passage, achter ons aan de ene kant Corsica en aan de andere kant de Maddalena archipel, het is heel helder.
De tocht verloopt voorspoedig. Bij de Fornelli passage wat gas terugnemen vanwege de ondiepten(minimaal 3,5 meter).

Wij gaan verder naar het zuiden. De wind is nu West. De fok gaat uit en de motor uit. De kapitein gooit alle geheime wapens in de strijd om het maximale aan snelheid uit Wind & Water te halen.
Ja hoor 5 ½ knoop en op de muziek van de Italianen Andrea Boccelli en Cecilia Bartolli en Celine Dion glijden wij over de Middellandse Zee.
Helaas na een paar uurtjes is de wind eruit en moet de motor het werk weer over nemen van de zeilen.
Dan naderen wij Capo Caccia.

Jelle vaart tussen de rotsen door vlak langs de grotten di Nettuno, het blijft een imposant gezicht.
Tegen half vijf zijn wij in Alghero bij de haven Aquatica. Helaas vannacht geen plaats voor ons, dan schuiven wij maar door naar de gemeente haven. Vanaf morgen kunnen wij bij Roberto en zijn staf terecht.
Als wij aangelegd hebben frissen wij ons op. Vanavond gaan wij Frans de citadel laten zien. Daarna gezellig met zijn drietjes eten op de Boulevard.
Wij lopen over de stadswal kijken uit over de zee en zien een prachtige zonsondergang met Capo Caccia ernaast.
Daarna volgt een lekker dinertje. Als wij tegen half elf naar de haven lopen, wordt er net een toegift gegeven door een operakoor in de openlucht met als decor de stadswal. Je voelt de sfeer op deze nog zwoele avond, die gevolgd wordt door onze nachtrust.

Zaterdag 22 september 2012
Alghero
Het laatste ontbijt voor Frans aan boord van Wind & Water.
Jelle bakt speciaal broodjes en kookt een eitje voor ons.
Dan komt Roberto ons vertellen dat de ligplaats geregeld is.
Wij verkassen naar Aquatica, een gezellige, mooie, rustige haven.
Vervolgens wordt de wasmachine gevuld, want na 9 dagen hebben wij wel wat te wassen.
Wij drinken samen koffie en om kwart over twaalf staat de taxi voor Frans klaar die hem naar het vliegveld brengt.
Aan alles komt een eind, zo ook aan het bezoek van Frans aan ons. Wij wonden het leuk, je was een gezellige, makkelijke gast zowel onderdeks als bovendeks, wij zullen je missen.
De rest van de dag besteden wij aan poetsen, opruimen en bijwerken van de administratie en natuurlijk HET BLOG.


 

 

 

 

 

 

Zondag 9 september 2012
Propriano – Ajaccio
Wij kijken uit het luik, zien een ferry en een cruise schip aan de kade liggen.
Zij zijn vanochtend vroeg de haven binnen gelopen.
Het blijkt dat het aanlopen van grote schepen toch rustig kan gaan.
’s Morgens is onze boot buiten vochtig, dit komt doordat wij in de “na”-zomer zitten. Maar als de zon even schijnt is de boot weer droog.
Tegen negen uur vertrekken wij. De zon schijnt, weinig wind dus dit wordt waarschijnlijk 28 mijl motoren.
Ik maak de ankerlijn los, balen……… blijf met mijn nagel achter de lijn hangen, scheur in mijn nagel. Nee, aan boord heb je geen eer van keurig, gelakte lange nagels. Houdt ze kort, dat is het meest praktisch.
De vier stootwillen gaan in de ankerbak, 2 stootwillen in de achterbak met de twee landvasten. Alles is keurig opgeruimd bovendek.
Vervolgens gaat de stuurautomaat aan en wij genieten.
Prachtige groene bergen en dorpjes die er verscholen liggen. Dit alles wordt regelmatig afgewisseld door mooie baaien en witte stranden.
Onderweg staat altijd de marifoon aan op kanaal 16. Hier communiceert de beroepsvaart op. Ieder uur worden de laatste weersberichten en de toestand van de zee doorgegeven. De laatste dagen zegt de dame op de marifoon ;
mer belle, dat geeft mij een rustig gevoel.
Het weer kan aan deze kust erg verschillen. Wij profiteren dus hier maar van.
Inmiddels zijn wij de Golf van Ajaccio binnen gevaren.
Het is half twaalf tijd voor ons fruit, deze keer pruimen en druiven.
Heerlijk, …….Wind & Water lijkt wel een cruise schip, alleen wat minder personeel aan boord.

In Ajaccio vaart Jelle direct naar de haven “Tino Rossi”, achter de citadel dichtbij de oude kerk.
Wij roepen de havenmeester op marifoonkanaal 9 op, voor een plaatsje.
Hij antwoordt dat wij aan steiger A kunnen aanleggen.
Als wij Wind & Water hebben vastgelegd, gaat Jelle direct met zijn spullen naar het havenkantoor. Hij komt niet echt vrolijk terug, het liggeld is ook hier hoog.

Het laagseizoen begint in Ajaccio 15 september dus hebben wij pech.
Bij iedere haven begint het laagseizoen op een ander tijdstip.
Wij fietsen naar de andere grotere haven met 600 ligplaatsen om te vergelijken of wij een goede keus hebben gemaakt. Dit blijkt zo te zijn.
Ik kook aan boord en wij gaan op tijd te kooi.

Maandag 10 september 2012
Ajaccio
Lekker, even wat uitslapen.
Ontbijten, douchen en met de trolley op stap. De Spar is een paar straten verder.
Inmiddels zijn er twee cruiseschepen binnen gelopen.
De passagiers van de schepen krijgen nu de gelegenheid om de stad te bezoeken. Dat is te merken…..Alle steegjes, straatjes en de boulevard zijn overvol.
Gisteravond laat kwam er nog een ontzettend groot zeiljacht binnen.
Het schip heeft drie voorzeilen, zoiets kennen wij alleen van een plaatje.
Aan het eind van de middag, wanneer wij klaar zijn met het poetsen, wandelen wij naar de kade. Hier ligt het reuze jacht in vol ornaat.

Voor dat je de loopplank op gaat moet je eerst een code ingeven of bellen, anders kun je niet aan boord. Nee, dit hebben wij nog nooit gezien.

Bij de Spar heb ik wat lekkere dingen meegenomen voor het avondeten.
Dus een beetje kokkerellen en het diner is weer compleet aan boord van
Wind & Water.
Daarna nog even wat mailen en schrijven dan niet te laat naar bed.
Morgenochtend zijn Jan en Loes om acht uur bij ons voor het ontbijt.
Gezellig, wij kijken er naar uit.
 
Dinsdag 11 september 2012
Ajaccio
Tegen zeven uur zien wij de ferry, waar Jan en Loes op zitten, aankomen.


De tafel is gedekt en Jelle loopt richting de ferry. Even later zijn zij aan boord van Wind& Water. Het is zeker een half jaar geleden dat wij elkaar gezien hebben.
De tas met cadeautjes wordt uitgepakt. Het lijkt wel sinterklaas.
Daarna beginnen wij aan het ontbijtbuffet.
Heerlijk relax, nemen wij hier alle tijd voor. Je begrijpt dat wij elkaar veel te vertellen hebben. Natuurlijk eerst de ervaring op de ferry en dan komen de kinderen en kleinkinderen aan de beurt.
Wij besluiten om de stad in te wandelen en wat informatie bij de VVV te halen.
Vijfendertig jaar geleden had Jan een meeting in Porticcio, in de baai van Ajaccio. Loes en de kinderen hebben daar toen veertien dagen in een huisje vakantie gevierd.
Dit hotel wilde Jan wel eens terugzien. De afgelopen zondag op weg naar Ajaccio hebben wij het al op de rotsen zien liggen.


Met een veerpont zijn wij naar de overkant gebracht. Loes en ik hebben de bad spullen meegenomen om te zwemmen in de zee. Jelle en Jan wandelen naar het hotel.

Opeens wordt onze aandacht getrokken door iemand die door middel van waterstralen tien meter boven de zee zweeft, aangedreven door een jetski.
Je kunt het niet gekker bedenken.




Tegen zeven uur worden wij door de veerpont terug gebracht.










De zon schijnt nog steeds.
Vanavond eten wij in de kuip van Wind & Water.







Eerst een aperitiefje, daarna duik ik de keuken in. Na een uurtje wordt een 3-gangen diner geserveerd.
Jelle zorgt voor het nodige vocht. Na afloop is het de beurt aan de mannen voor de afwas. Loes en ik duiken onze kooi in.
Jelle en Jan blijven herinneringen ophalen.
Zo is de eerste dag met het bezoek voorbij gevlogen.

Woensdag 12 september 2012
Ajaccio
Lekker uitslapen en langzaam ontwaken.
Na de koffie gaan wij het stadje bekijken en enkele boodschapjes doen.

Wij willen het treintje in om zo de highlights van de stad te zien.
Alles in de stad doet je herinneren aan Napoleon, de kleine Corsicaan die een groot fransman was, geboren in 1769.

Het treintje rijdt naar het Memorial Napoleon. Hier stappen wij uit en krijgen de gelegenheid om wat foto’s te maken.

Tegen drie uur komen wij in de haven aan. Wij lopen naar de boot, de zon schijnt, wij besluiten om nog even naar het stadsstrandje te gaan zwemmen.

Vanavond trakteren Jan en Loes ons op een etentje. Het weer wordt wat onbestendiger, men verwacht regen. Wij nemen de paraplu mee voor alle zekerheid. Net voordat wij bij het restaurant zijn begint het te stortregenen de paraplu uit en onze haren blijven droog.

Bij het restaurant aangekomen krijgen wij een tafel. Wij kiezen voor een heerlijke visschotel, een lekker toetje en sluiten het diner af met een cappuccino. Wij hebben gesmuld en het was erg gezellig.
Dit wordt de laatste nacht voor Jan en Loes aan boord van Wind & Water.

 



Donderdag 13 september 2012
Ajaccio
Loes is al tegen zeven uur aan het “rommelen”. Wij staan niet te laat op, want om elf uur willen Loes en Jan van boord.

Ik maak de ontbijttafel klaar, Loes haalt de bedden af. Vervolgens doet de wasmachine de komende uren zijn werk.

Wij ontbijten voor de laatste keer met ons viertjes. Jelle helpt Jan nog met wat foto’s op de Ipad, die Loes een paar weken geleden van Jan voor haar verjaardag heeft gekregen, te zetten.

De zon schijnt, de wind neemt toe. Wij drinken koffie in de kuip, Jan en Loes verzamelen hun bagage. Wij lopen tegen elf uur naar de terminal van de ferry.
Het waren heel leuke dagen, Jan en Loes, jullie waren fijne gasten, dank voor de gezelligheid.

Wij zwaaien ze uit en een half uurtje later vertrekt de boot.



Jelle maakt nog wat foto’s.
Terug op de boot ruim ik de was op, alles is weer schoon.










Klaar voor onze volgende gast, Frans.
Hij komt met het vliegtuig en arriveert om 13.45 uur in Ajaccio. Om half drie is Frans in de haven. Hij heeft er helemaal zin in en wij natuurlijk ook.
Wij starten met een welkomstdrankje.
Daarna de thee met een traktatie ter ere van de komst van Frans.

Wij kletsen bij, Frans stelt voor vanavond met zijn drietjes te gaan eten. Hier zijn wij natuurlijk wel voor te porren. Wij hebben alle drie zin in moules frites.
Al snel vinden wij een restaurant met het gewenste menu. Bij het serveren van het aperitiefje wordt ons verteld dat er geen mosselen geleverd zijn. De teleurstelling hebben wij weggedronken tijdens het aperitief, waarna wij in een ander steegje bij een restaurant de mosselen hebben gegeten.
Even later komt naast ons aan een tafeltje, de buurman uit de haven met zijn partner zitten. Het blijkt dat hij uit Antibes komt. Hier werkt hij in de haven en woont op zijn boot. Hij moet oversteken naar de fransen kust, maar wordt door de wind gedwongen wat langer te blijven liggen.
Inmiddels besluit onze kapitein ook om morgen niet uit te varen.
Ik schrijf nog wat in het blog en wij gaan lekker slapen.
 
Vrijdag 14 september 2012
Ajaccio
LekkeR nog een dagje “rommelen”. Jelle dekt de tafel en een kwartiertje later zijn wij aan het ontbijten.
Na de koffie willen wij het stadje in.
Het geboortehuis van Napoleon bezoeken.
Voor de tijd gaan wij naar het stadhuis. Op de eerste verdieping zijn een gedenkteken, portretten en een collectie munten van de familie Bonaparte te zien.

Op het plein voor het stadhuis is een gezellige markt, waar veel regionale producten worden verkocht. Wij nemen heerlijk verse pizza’s en olijven mee.

Wij gaan aan boord, schenken een glaasje rosé in en smullen van de pizza’s en de olijven.

De middag gebruik ik om het blog af te maken.




 
’s Avonds eten wij aan boord. De mannen treffen de voorbereingen voor het vertrek van morgen richting Bonifacio 48 mijl naar het zuiden.