Donderdag 30 juni 2011
Povoa de Varzim

Woensdag hebben wij uitgeslapen, vanwege de harde wind hadden wij besloten een dagje te blijven liggen.
's Middags het stadje bezocht dat aan de monding van de Limal ligt.
Het is een 13-eeuws stad waar veel gebouwen, kerken en het kasteel nog bewaard gebleven zijn.
De stad heeft 25.000 inwoners. Engelse kooplieden kwamen hier graag handel drijven met de portugezen.
De Igreja Matriz is een 15e-eeuws kerkgebouwtje, de ingang is versierd met apostelen in gotisch reliefs.

 Op Praca da Republica staat in het midden een heel oude fontein.
's Middags hebben wij nog leuke contacten gelegd met de zeilers van de flottielje van Ocean People.

Vanochtend om zes uur moesten wij op, want de 14 schepen van het flottielje vertrokken richting Cascais (haven bij Lissabon). Dit betekent voor hun een dag en een nacht doorvaren.
Wij hebben ze uitgezwaaid en hebben ons klaar gemaakt voor een wat korter tochtje naar Povoa de Varzim 25 mijl verder op.


Begin van de middag kwamen wij hier aan.Er stond bijna geen wind maar wel een erge lange deining. Voor de haven was he laveren tussen de rotsen door en aan het eind van de pier waren de jachtensteigers. Hier kregen wij snel een mooi plekje. De Portugezen nemen een kortere lunchpauze als de Spanjaarden.
Morgen gaan wij met de trein naar Porto, de stad waar de port oorspronkelijk werd gemaakt.

Dinsdag 28 juni 2011
Baiona - Viana do Castelo.

Op maandag ben ik naar een marktje geweest in een buitenwijk van Baiona. Het was een half uur lopen langs de boulevard. Dit doe je alleen als je met vakantie of met pensioen bent.

De grap is ook dat je nooit precies de weg weet, want alle straten zijn nieuw voor jou.

Voor mij was het enige herkenningsteken dat ik op de goede weg was, de mensen die ik tegen kwam met plastic zakken waar groenten en/of geraniums in zaten. Eindelijk kwam ik dus op een grote uitgebreide markt terecht waar mensen kleding, groenten en fruit uit eigen tuin te koop aanboden. ’s Middags zijn wij naar het kasteel vlak bij de haven gelopen. Het was een mooie wandelingbovenlangs, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de Oceaan en de aanloop van de haven. Dit hadden wij bij aankomst zondag, door de mist, totaal niet gezien.

Vandaag gaan wij verder richting Oporto. Er werd 20 knopen noorden wind voorspeld. Ons plan wasom naar Pavoa de Varzim te zeilen. Daar een paar dagen blijven liggen en Oporto bezoeken.

Heel vaak doet de stuurautomaat het werk, af en toe neemt Jelle het stuurwiel zelf ter hand.

Met een bakstag wind, zoals dat in zeilerstermen heet, stuurt de automaat vaak niet nauwkeurig.

Deze houdt geen rekening met de golven die vaak ook van opzij komen. Dus ging Jelle zelf sturen.

Nadat hij 4 uur achter het stuurwiel had gestaan met een windkracht 5-6 achterop vond hij het welletjes. Daar kwam nog bij dat de marifoon aangaf dat het richting Oporto vanmiddag windkracht 6-7 zou gaan waaien. Wij besloten om uit te wijken naar de haven Viana do Castelo.

Ik vond het prima en was allang blij dat wij de tocht niet afmaakten.

Alhoewel de echte zeilers bij zulke wind pas gaan genieten. Wij zeilden namelijk alleen met het grootzeil op en  een rif erin,  regelmatig 8,5 knoop met soms uitschieters van 10,2 knopen , menige zeiler zou er helemaal warm van worden. Ik niet en was blij dat Jelle het zo goed onder controle had en volhield. Op zulke momenten moet er echt niets verkeerds gaan.

Tegen twee uur kwamen wij aan in een overvolle haven, waar de 16 nederlandse zeilschepen “verwaaid” lagen. Wij moesten dus ook buiten blijven en langs zij bij onze landgenoten.

Jelle is onmiddellijk gaan liggen en werd tegen vijf uur weer wakker. Inmiddels had ik alweer wat boodschappen gedaan, zodat er weer gekookt kon gaan worden.

Morgen verplichte rustdag, want het blijft zo waaien, voor mij is dat niet echt een straf.

Zondag 26 juni 2011
Vigo - Baiona.
Afgelopen zaterdag hadden wij een "vrije"dag. De wasmachine heeft toen voor ons gewerkt.
Dit apparaat ervaar ik aan boord nog steeds als luxe. Het was de warmste(35') dag van onze vakantie de airco heeft danook zijn nut bewezen.
Jelle heeft de rubberboot voor de dag gehaald, opgepomt electrisch dat wel en de buitenmotor eraan gehangen. Tijden veranderen; vroeger waren wij tegen alles wat lawaai maakte op het water, kinderen moesten peddelen of zeilen, tegenwoordig vinden wij een beetje gemak mag.
De haven heeft stroom, water en wifi op de steigers maar verder is het ook van alle luxe verstoken. Geen restaurants of winkels op korte afstand. De omgeving is prachtig, het ligt tegen de rotsen aan er valt dus niet veel te wandelen. Aan de andere kant kijken wij op een container terminal, het lag waarschijnlijk in de bedoeling dat dit gebied helemaal ontwikkeld zou gaan worden, maar door de recessie is dit gestagneerd. Toen we moesten afrekenen bleek dat dit de goedkoopste haven in Galicie voor ons was.
Zondag besluiten wij een stukje verder te gaan naar Baiona, ongeveer 24 mijl. Wij zeilden heerlijk de baai van Vigo uit, maar na twee uur zeilen viel de wind weg en moest de motor aan.
Een half uur later zaten wij op de Oceaan in potdichte mist met amper 100 meter zicht.
De laatste keer dat wij in zulke dichte mist voeren was 10 jaar geleden. Wij vertrokken uit Guernsey 's morgens om zeven uur ook in dichte mist en verwachtten dat het na een paar uur op zou trekken, het gebeurde niet en kwamen tegen vijf uur 's middags aan in Dartmouth dit alles zonder radar. Nu hebben wij wel radar, maar het blijft gewoon erg spannend.
Wij kwamen tegen drie uur aan in Baiona, tot 200 meter voor de haven bleef de mist.
Baiona ligt namelijk aan de kustlijn. Het is een geliefde plaaats voor zeilers, maar ook voor badgasten. Columbus kwam hier het eerst aan met zijn schip de Pinta toen hij in 1492 Amerika had ontdekt. Een replica van dat schip ligt hier in de haven.
Maandag nemen wij weer een dagje rust.

Vrijdag 24 juni 2011
Vilanova - Vigo (Punta Lagoa)

Vanuit Vilanova zijn we donderdag vertrokken tegen 10.15 uur.

De havenmeester Paco had ons bij vertrek verteld dat het vandaag (Don Juan) een feestdag was en dat betekende 's avonds vuurwerk op bijna alle stranden. Vanmiddag zou er volgens de berichten 20-25 knopen wind komen.

De zon scheen lekker met 12 knopen wind, zeilden wij heerlijk de Ria de Arousa uit.

Er was geen zeilboot te bekennen, wij waren de enigen op het water.

De afstand naar Sanxenxo is ongeveer 20 miles. Net de baai uit, kwamen wij een zeilboot tegen. Wij zeilden langs het eiland Salvora, het Canal Principal in. Je moet dan tussen Punta Fagilda, het eiland Ons en het vaste land van Ria de Pontevedra door. Even verderop in de Ria ligt de havenplaats Sanxenxo een paar jaar geleden gestart, alles zag er perfect uit. Wij hadden mede voor deze plaats gekozen, omdat wij een paspoort hadden gekocht die ons bij een verblijf in bepaalde havens aan de Spaanse Rias korting gaf. Ja, wij nederlanders moeten het toch van de kleintjes hebben, niet waar! Vlak voor de haven was een wedstrijd van wel 50 Optimistjes (kleinste zeilkbootje met 1 zeiltje) bezig. Dit deed ons direct denken aan het Optimistje "Vuurpijl" van Michiel onze kleinzoon.

Bij aankomst in de haven, je wilt het niet geloven lagen 16 nederlandse zeilschepen onder leiding van Ocean People (nederlands jong echtpaar met 2 kinderen)er al. Het flottielje was eind mei uit Nederland vertrokken en via Guernsey, L'Aber-Wrach en La Coruna onderweg naar Lissabon. Vandaar gaan zij door naar de Azoren en vervolgens via Falmouth weer naar Nederland. Een tocht van 3 maanden, veel mensen hadden hier extra verlof voor opgenomen en ook diverse jonge gezinnen namen deel aan deze tocht.

Vandaag vrijdag motoren wij zonder een zuchtje wind naar de laatste Spaanse fjord;

de Ria de Vigo.

Wij laten Isla de Ons achter ons en varen tussen de majestueuze en aanlokkelijke Islas Cies en de kapen van het vaste land door. Onderweg komen wij alleen maar nederlandse zeilboten tegen, op weg naar Bayona maken zij een tussenstop in de prachtige baai Ensenada de Barra een plaatje van een baai. Misschien gaan wij daar bij vertrek ook nog wel voor anker. Voor het eerst hebben wij de bimini (zonnetentje boven het stuurwiel) de hele reis op. Bij aankomst tegen twee uur, besluiten wij eerst maar eens een "dutje" te doen, tenslotte doen de spanjaarden dit ook allemaal. Heerlijk onder de bimini in de kuip.

De komende twee dagen blijven wij in Punta Lagoa in Vigo liggen. Inmiddels zijn wij even naar de dichtsbijzijnde spaanse A.H. geweest om weer wat in te slaan. Volgens de havenmeester was het ongeveer 10 minuten van de haven. Spaanse 10 minuten zijn andere 10 minuten dan in Nederland, dat kan ik je wel vertellen. Wij hebben er een uur heen en een uur terug over gedaan, dus dat betekent dat wij voor de komende dagen genoeg aan boord hebben!

Woensdag 22 juni 2011
Pontevedra - Vilanova.
Op dinsdag zijn wij naar Pontevedra gegaan zoals wij hadden afgesproken.

Er is een goede treinverbinding van Vilagarcia naar Pontevedra. Deze stad heeft 80.000 inwoners en is de hoofdstad van de provincie Galicie. Het ligt aan het eind van de Ria de Arousa tussen de groene heuvels  en blijkt een typisch galicische oude stad te zijn.

Ruines van Santa Domingo zijn nu tot een museum omgebouwd. Dan diverse prachtige 16-eeuwse kerken, een ervan stonden op de gevels beelden van roeiers en vissers. Tegen 14.00 uur kwamen we op het Praza de la Lena en hadden wel zin in een menu'tje Del Dia, glaasje wijn erbij heerlijk dat zijn de geneugten van het leven hier. De tijden van het late eten wennen snel. Het lijkt ook of de middag hier langer duurt dan in Nederland.

Na de lunch moesten we natuurlijk weer even een museum in. Daarna verder gewandeld en achter ieder pleintje verschijnt een monument, dit houdt de wandeling boeiend en merk je niets van vermoeidheid. Alleen toen we weer in de trein zaten, voelden wij onze voeten. Het nieuwe treinstel was met invaliden toilet, een drank- en snoepautomaat, luxe tafeltjes zelfs in de tweede klas luxer dan de TGV.  Kortom deze dag was de treinreis dubbel en dwars waard.

 Vandaag besluiten wij toch nog een extra dag in de Ria de Arousa te blijven. Vrienden die waren vorige maand in het haventje Vilanova geweest. Zij adviseerden ons daar zeker te stoppen en de groeten van hun, aan Paco te doen. De tocht naar dit haventje was zeker de moeite waard. We voeren langs een prachtig natuurgebied. Het blijkt dat deze baai de beste visgrond heeft van Spanje.

Voor de kust richting Vilanova liggen heel veel mosselkwekerijen zomaar in het water en lijken op half ondergedoken onderzeeboten, dit is een heel bijzonder gezicht. Alleen met het varen moet je goed opletten, je moet tussen deze drijvers door varen, aan het eind lag Vilanova.
De havenmeester stond ons al op te wachten en gaf ons direct een mooi plekje. Bij het afrekenen vertelde Jelle dat vrienden van ons gezegd hadden hier te stoppen. Paco wist direct wie het waren het schip heette "The Spirit of Aeola" en hij kon vertellen dat zij in augustus weer terug kwamen.
Aan het eind van de middag zijn wij het dorpje in gewandeld, want beweging is goed voor onze lijven. Daarna heb ik nassi gemaakt, soms is het ook goed om zelf weer eens te koken!

Maandag 20 juni 2011
Ria de Arousa - Vilagarcia.
Zondag hebben wij een dagje "voor anker" gelegen.
Wij werden gewekt door de zon, die de hele dag bleef schijnen. Heerlijk zo'n dagje relaxen. Uitzicht weer op een prachtig wit strand waar bijna niemand was. In Nederland zou iedereen er onmiddellijk op uit gaan het bos in of het strand opzoeken. Hier dus niet.

Jelle heeft wat klusjes gedaan en ik een beetje gelezen en gemaild vanuit de kuip.

's Avonds tijdens de koffie keken wij naar buiten en zagen wel vier dolfijnen rond onze boot springen, dat was een heel bijzondere ervaring.

Tegen 24.00 uur gingen we naar bed, alleen deze keer lag Wind & Water wat onrustig op het anker. Onze ankerketting is 70 meter lang en een gedeelte hiervan lag natuurlijk op de bodem. Door de wat toenemende wind hoorden wij tot ver in de nacht de ketting bewegen. Water is een goede geleider van geluid, dus het leek alsof men onder ons bed constant aan het werk was.

Na verloop van tijd ging de wind wat liggen en hebben wij verder prima geslapen.

Vandaag (maandag) begon de dag wat bewolkt, eerst ontbeten en daarna maar koffie.

Vervolgens zijn we vertrokken richting Vilagarcia wat dieper de Ria de Arousa in.

Deze baai staat bekend om zijn vele vis. Jelle wilde weten of dit echt het geval was, dus gooide hij zijn hengeltje uit. Helaas nadat wij een uur gedobberd hadden en nog geen vis gevangen besloten wij maar weer de motor aan te zetten. Zo kwamen wij tegen 14.00 uur aan in de haven. Er liggen hier veel jachten en vissersbootjes maar er waren geen boxen voor bezoekers. Wij moesten aan de kop van een steiger liggen, hier werden wij niet echt blij van. Nadat wij een babbeltje hadden gemaakt met de havenmeester (die zowaar een beetje nederlands sprak) kregen we toch een box toegewezen. De zon brak door en verder bleef hij tot zonsondergang schijnen. Eind van de middag toch nog even de stad (37.000 inwoners) in geweest. In de "oude"stad stonden nog resten van de stadsmuren uit  de 15e eeuw, mooi gezicht want daarom heen was het centrum gebouwd. Bij de grote supermarkt direct maar weer wat proviand ingeslagen, zodat we de komende dagen daar niet meer aan hoeven te denken.

Wij vonden dat wij tot slot wel wat glaasjes wijn met tapas hadden verdiend, die wij heerlijk hebben genuttigd op een plaatselijk terras.

Zaterdag 18 juni 2011
Portosin - Riviera
Gisteren naar Santiago geweest. De bus zou om 9.30 uur vertrekken, hij arriveerde om 9.50 uur. Wij waren blij dat hij er was, het blijkt dat net als N.S. ook de Spaanse busondernemingen met "vertraging" werken. Na 20 minuten waren wij in Noya. Hier moesten wij overstappen voor Santiago d.C. Deze afstand was duidelijk verder en om 11.15 uur kwamen wij hier aan.
Inmiddels was het gaan regenen. Dit deerde ons toen nog niet, eerst koffie drinken.
Wij waren al heel wat wandelaars tegen gekomen, gekleed in grote poncho's en stevige wandelschoenen die al langer onderweg waren. Dit aanzien dwong bij mij wel respect af. Als je 100 km. hebt gelopen krijg je een certificaat, heb ik ergens gelezen.
Het bleef regenen, dus eerst de Cathedraal in daar hebben wij een mis bijgewoond.
Het was vrijdag de kerk puilde uit, misschien kwam dit mede door de regen. Nadat wij niet alles van de mis begrepen hadden besloten we de kerk te verlaten.
Gelukkig stond er op het Marktplein een treintje dat ons de belangrijkste gebouwen e.d. in Santiago kon laten zien. Het is een prachtige stad die na Jeruzalem en Rome de belangrijkste pelgrimsplaats is. Er staan veel universiteiten.
Tegen 14.00 uur zijn we het restaurant maar weer in gegaan, hier hebben we de lunch(Del Dia) gebruikt. Het bleef regenen, dus hebben we tegen 15.30 uur maar weer de bus gepakt en waren om 17.30 uur in Portosin. In de kuip van Wind & Water waar inmiddels heerlijk de zon scheen hebben we een aperitief genomen.
Vandaag maakte de zon ons voor het eerst wakker. Wij zijn vertrokken nadat we alles hadden klaar gemaakt om te zeilen naar de volgende Ria de Arosa, die 31 mijl verderop ligt.
We hadden 11 knopen wind uit het Noord Westen dat beloofde een prima dag te worden.
Na anderhalf uur zeilen ging de wind liggen en moest de motor aan. Er was veel oceaandeining dat maakte het verblijf op de oceaan niet zo prettig.
Inmiddels liggen we voor anker bij Riviera, waar we een heerlijke maaltijd in de kuip hebben genuttigd.

Donderdag, 16 juni 2011
La Coruna - Caraminas.

Gisteren zijn wij in het begin van de middag vertrokken. 's Ochtends miezerde het, gelukkig werd het op zee beter. Deze keer hebben wij gezeild. De tocht naar Caraminas was 18 mijl.

Tegen 17.00 uur kwamen wij hier aan. Een leuk haventje in een prachtige Ria (baai).

Aan het eind van de steiger is een restaurant/clubhuis. Om 20.00 uur zijn wij gaan boodschappen doen en hebben o.a. heerlijk vers fruit gekocht.

Op de terugweg besluiten we in het clubgebouw te gaan eten. Hier ontmoetten wij een echtpaar dat al sinds 2006 op reis is. Zij hadden deelgenomen aan de Blue Waterrace Round the World. Deze race duurde 2 jaar. Daarna zijn zij naar de Middellandse Zee gevaren. Nu zijn zij weer op weg naar Hellevoetsluis. De schipper vertelde dat zij tot 1990 in Scharendijke met een Hallberg Rassey 38 aan steiger N hadden gelegen. Wat is de wereld toch klein.

Vanochtend scheen de zon toen we opstonden en besloten direct te vertrekken. Om 9.00 uur zaten wij al op de Oceaan. Het was rustig weer te weinig wind om te zeilen. Om 13.00 uur rondden wij Kaap Finister het meest westelijke stukje Europa. De kaap lag er rustig en een beetje somber bij.

Tegen 15.00 uur kwamen wij aan in Portosin. Morgen gaan wij met de bus naar Santiago de Compostela. Jelle is er al geweest dus is hij daar mijn  gids.
De zon en de wind deden vanmiddag zo hun best dat ik besloot 2 wasjes te draaien die inmiddels aal weer schoon in de kast liggen.

Dinsdag 14 juni 2011
Vertrek La Coruna.
Op zaterdag komt Hermien aan met enige vertraging op het vliegveld van La Coruna.
De boot ligt er keurig glanzend schoon bij.
Zondag wordt er eerst uitgeslapen en daarna gaan wij de stad bekijken.
Jelle laat  alle tentjes zien waar hij met Kees, Frans en Peter veel plezier heeft gehad.

La Coruna is een grote stad met meer dan een kwart miljoen inwoners.

's Avonds moesten wij natuurlijk tapas eten.

Op maandag 13 juni worden de nodige boodschappen gedaan.
Voor een zeekaart lopen we de hele stad af, maar vinden hem. We vertrekken niet voordat we een lunch met eigen gerookte ham bij de plaatselijke wijnboer hebben genuttigd.
Maandagavond ankeren we in de baai van La Coruna.

Het is rustig weer de nacht verloopt prima.
Dinsdagochtend varen we de baai uit.
We passeren de Torre de Hercules, die door de Romeinen gebouwd is en de oudste nog werkende vuurtoren ter wereld is.
 We besluiten 40 mijl verderop naar Lage te varen, daar ankeren we in de Ria Corme.

de mis in Santiago De Compostela.

Vermaak in La Coruna.

Hier de zegen in Santiago De Compostela voor Jelle en zijn Hermien voor een gezegende wereld reis met Wind & en Water.

Na het schoon maken van de boot een duik in het zeewater van 15 graden.

Jelle en Kees zijn nu ook helemaal schoon.

De reis van Bruinisse naar La Coruna.

Op 1 juni is de reis van  de vier oudjes begonnen. De kapitein  Jelle die verantwoordelijk is voor de drie bemannings leden , Kees, Frans en Peter  heeft ferm de leiding op zich genomen om de drie heren onmiddellijk in een ploegendienst rooster in te delen.

De trip van 780 zeemijl werd een trip van 816 zeemijl ineen tijd van 5,5 dag met een gemiddelde snelheid van 6.2 mijl per uur.

De weersomstandigheden waren uitstekend ,een gunstige wind van noord tot noord-oost.

Na aankomst in Brighton voor bunkeren  diesel en voorraad whisky zijn wij doorgegaan om de oversteek te gaan maken naar Spanje. De wind voorspelling was gunstig, achter ons in Ierland  zou een klein storm gaan opsteken.

De kust van zeeland.

De eerste nachtdienst van Frans ,een beetje wennen, maar het het werd wel op vele manieren vast gelegd.

De kust van Brighton.

Op onze reis werden wij vergezeld door vele dolfijnen, die een spelletje deden met de boot .

De aankomst was geweldig in La Coruna dit gevierd met …………..,hierna een geweldige tapas met 

gedroogde ham ( Pata Negra) van 4 jaren oud.