Ria de Arousa - Vilagarcia.
Zondag hebben wij een dagje "voor anker" gelegen.
Wij werden gewekt door de zon, die de hele dag bleef schijnen. Heerlijk zo'n dagje relaxen. Uitzicht weer op een prachtig wit strand waar bijna niemand was. In Nederland zou iedereen er onmiddellijk op uit gaan het bos in of het strand opzoeken. Hier dus niet.
Jelle heeft wat klusjes gedaan en ik een beetje gelezen en gemaild vanuit de kuip.
's Avonds tijdens de koffie keken wij naar buiten en zagen wel vier dolfijnen rond onze boot springen, dat was een heel bijzondere ervaring.
Tegen 24.00 uur gingen we naar bed, alleen deze keer lag Wind & Water wat onrustig op het anker. Onze ankerketting is 70 meter lang en een gedeelte hiervan lag natuurlijk op de bodem. Door de wat toenemende wind hoorden wij tot ver in de nacht de ketting bewegen. Water is een goede geleider van geluid, dus het leek alsof men onder ons bed constant aan het werk was.
Na verloop van tijd ging de wind wat liggen en hebben wij verder prima geslapen.
Vandaag (maandag) begon de dag wat bewolkt, eerst ontbeten en daarna maar koffie.
Vervolgens zijn we vertrokken richting Vilagarcia wat dieper de Ria de Arousa in.
Deze baai staat bekend om zijn vele vis. Jelle wilde weten of dit echt het geval was, dus gooide hij zijn hengeltje uit. Helaas nadat wij een uur gedobberd hadden en nog geen vis gevangen besloten wij maar weer de motor aan te zetten. Zo kwamen wij tegen 14.00 uur aan in de haven. Er liggen hier veel jachten en vissersbootjes maar er waren geen boxen voor bezoekers. Wij moesten aan de kop van een steiger liggen, hier werden wij niet echt blij van. Nadat wij een babbeltje hadden gemaakt met de havenmeester (die zowaar een beetje nederlands sprak) kregen we toch een box toegewezen. De zon brak door en verder bleef hij tot zonsondergang schijnen. Eind van de middag toch nog even de stad (37.000 inwoners) in geweest. In de "oude"stad stonden nog resten van de stadsmuren uit de 15e eeuw, mooi gezicht want daarom heen was het centrum gebouwd. Bij de grote supermarkt direct maar weer wat proviand ingeslagen, zodat we de komende dagen daar niet meer aan hoeven te denken.
Wij vonden dat wij tot slot wel wat glaasjes wijn met tapas hadden verdiend, die wij heerlijk hebben genuttigd op een plaatselijk terras.
