De eindbestemming voor 2015 bereikt.

2015-09-28

Na het ontbijt gaan wij nog wat boodschapjes doen, want bij de werf aan de overkant is één klein supermarktje. 

Wij wandelen het dorp in, dat er nu een stuk bewoonbaarder uitziet. Dit komt, doordat alle winkels open zijn en er meer leven is, dan het afgelopen weekend. Dus geen spookstad meer.

Met deze boot worden weer vluchtelingen afgezet, dichtbij de tijdelijke opvang.

Onderweg spreken wij drie jonge migranten, rond de twintig aan om te weten, hoe het met ze gaat en waar zij naar toe willen. Één jongen uit Syrië sprak een beetje Engels, de andere jongeman kwam ook uit Syrië en de laatste kwam uit Palestina. Zij hadden goede moed en wilden alle drie naar Allemagne. De Palestijn zei, dat hij er al familie had wonen. Wij wensen ze goede reis en steken over.

Als wij naar de pinautomaat gaan, komen wij langs een vishal. Jelle wordt direct enthousiast en koopt twee mooie dorado's voor vanavond. 

Wij drinken koffie aan boord en daarna roept Jelle Leros Marina op. 

Een half uurtje later worden wij keurig opgevangen door de marinero's en zij geven ons de mooringlijnen aan. 

Prima plaatsje dichtbij de toiletten, douches en wasmachines. 

Vanavond maar even naar boven naar het restaurant om koffie te drinken en te kijken hoe het er daar uitziet.

De haven heeft 600 plaatsen op de wal en 250 plaatsen in het water, het is dus een redelijk grote haven.

Als wij op de voorpunt staan is dit ons uitzicht.

Vanuit de kuip is dit het uitzicht.

Na het aperitief begint Jelle de vis voor te bereiden in het "beroemde" rookoventje.

Ja, mijn kapiteintje heeft een exclusief diner voor twee klaar gemaakt. Het is echt heerlijk.

Inmiddels zijn de Nederlandse "buren" van twee boten verder langs gekomen en wij spreken af om samen koffie te drinken in het restaurant boven.

Gezellig om weer eens Nederlanders te ontmoeten. Mike en Helen zijn vorige week weer gaan varen, willen zaterdag naar Kos en vliegen eind oktober terug naar Nederland.

Tegen tien uur wandelen wij samen terug naar de boot. Ik zet nog even het blog op internet, terwijl Jelle de afwas opruimt. 

Lekker slapen voor straks.

Fietsend Leros verkennen.

2015-09-27

Zondagochtend na het ontbijt en de koffie pakken wij de fietsjes om het eiland te verkennen.

Wij fietsen eerst naar de Marina, waar Wind & Water op de wal gaat. 

Lakki staat bekend om één van zijn veiligste havens van de gehele Dodekanesos. De totale bevolking bestaat uit ongeveer acht duizend personen. 

Er zijn veel hospitalen in Lakki. Later werden deze ook gebruikt voor gevangenissen. Leros is niet echt een toeristisch eiland. 

De Marina ziet er verzorgd uit, alles is aanwezig toiletten, douches, wasmachines. Een grote werkplaats waar onderhoud kan worden gepleegd en een zeilmakerij. Even buiten het terrein is een supermarkt en nog twee restaurantjes. Er mag aan boord geslapen worden en men mag zelf aan de boot werken. De werf is in particuliere handen.

Naast het havenkantoor is een mooi restaurant met uitzicht over de baai. Tot op heden zijn wij tevreden met de keus, die wij gemaakt hebben. 

De komende week gaat bewijzen of het zo is.

Het eiland is een beetje heuvelachtig, dus redelijk goed te fietsen. 

Wij gaan naar de oostkust bij de plaatsen Vromolithos en Panteli hebben wij een prachtig uitzicht over de baai. Jelle schiet het ene na het andere plaatje. 

Wij passeren de hoofdstad Platanos  en gaan verder naar Agia Marina met uitzicht op de volgende baai. 

Gezellig pleintje waar al veel mensen op de terrasjes zitten, het is tenslotte zondag.

Dan gaan wij verder naar Crithoni, hier hebben wij voor de laatste twee nachten een kamer geboekt. Wij hebben het op internet gezien en willen nu kijken hoe het er uitziet. 

Inmiddels is het lunchtijd, dus vragen wij bij de receptie of wij mogen lunchen en gebruik mogen maken van het zwembad. Geen enkel probleem. 

Wij nemen een drankje aan het zwembad, daarna is er een buffet lunch. Het ziet er goed uit en smaakt heerlijk.

Wij nemen een duik in het zwembad en laten ons opdrogen op een bedje.

Ondertussen belt Timo, hij is op weg van Schiphol naar huis. Hij heeft een week beurs in Monaco achter de rug. Prima verlopen, maar wil ook graag weer naar huis. Hij is benieuwd hoe het met ons gaat. Dus de nodige nieuwtjes en praatjes worden uitgewisseld.

Als wij naar de boot fietsen, komen wij weer veel groepen vluchtelingen tegen, zij moeten geregistreerd worden daarna naar een noodopvang een oud ziekenhuis en wachten tot zij met de boot naar Piraeus kunnen. Het is een triest gezicht. Dagelijks komen er 200 aan en vertrekken 200 andere vluchtelingen, het blijkt dat er in Kos 500 vluchtelingen per dag aankomen.

Aan boord proberen wij nog een keer de wasmachine, helaas hij werkt niet. 

Hopelijk op de werf een monteur die er naar kan kijken.

Vanavond heb ik gevulde vijgen gemaakt, die ik gisteren bij de groenteboer heb gekocht. 

Als het havenkantoor sluit tegen acht uur, komt er een bewaker en die houdt constant de steigers in de gaten, zodat er geen vluchtelingen op de steigers komen.

Het is in de kuip nog heerlijk, dus drinken wij buiten koffie.

Lakki op het eiland Leros, de laatste stop voor de winter 2015.

2015-09-26

Vandaag zijn mijn broer Henk en schoonzus Julia jarig. 

Na het ontbijt direct een verjaardagsmail, doordat het hier een uur vroeger is dan in Nederland ben je altijd één van de eersten.

Mijn kapiteintje wilde het rustig aan doen vanochtend. De afstand naar Lakki op het eiland Leros is achttien mijl. Nadat wij hebben ontbeten en ik de lunchpakketjes klaar heb, komt hij in de kajuit en zegt alles is klaar, wij gaan. Dat is heel snel.

Om half tien zijn wij weer onderweg naar onze laatste haven Lakki. Maandag steken wij over naar de haven waar Wind & Water op de wal gaat.

De tocht verloopt rustig, wij komen langs een mooie baai op Kalymnos.

Verder zijn de eilanden overal droog en dor. 

Opeens zien wij in de verte drie grote rotsen uit de zee omhoog steken, het lijken de Needles in Zuid Engeland wel.    

Daarna zien wij een opening in de rotsen. Als wij dichterbij komen is de opening ongeveer 400 meter breed. Hier moeten wij naar binnen en komen wij in een prachtige baai terecht. 

Aan het eind bakboord ligt de Marina van Lakki, aan de stuurboordzijde ligt de Marina Leros. 

Voor de Marina ligt een Griekse marine basis, vroeger was dit een Italiaanse basis, aangelegd in 1912.

Mussolini had hier zijn zomerverblijf. Hij wilde van Lakki een fascistische droomstad maken. De art deco stijl van de huizen zijn nog echt Italiaans. De inwoners van Lakki verlieten de stad en riepen Platanos uit tot hoofdstad.

Wij roepen op kanaal 10 het havenkantoor op, nadat wij de lengte van het schip hebben doorgegeven, antwoordt de dame dat wij welkom zijn.

Een half uurtje later zien wij de marinero's al op de wal staan. Zij wijzen ons de plaats aan en geven de mooringlijnen. Prima geregeld, wij moeten ons melden op het havenkantoor.

Als wij klaar zijn, gaat Jelle naar het havenkantoor en betaalt €29,00 per nacht inclusief water en elektriciteit.

Keurige douches, toiletten en zelfs wasmachines staan klaar. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Eind van de middag pakken wij de fietsjes en gaan wij het stadje verkennen.

Wij komen langs oude hospitalen, in één ervan zitten veel vluchtelingen. Het gebouw is oud en vervallen en de omgeving ziet er troosteloos uit.

Er staan heel veel winkels en oude gebouwen leeg, ze zien er haveloos uit. Wij vragen ons af of dit door de crisis komt. Een echt centrum ontbreekt.

Jelle vindt zowaar een Cosmote winkel om ons internet kaartje op te laten waarderen.

Wij vragen direct of zij nog een goed restaurant weet. Petrino is het beste restaurant hier.

Bij de kerk zie ik veel versierselen staan, misschien ter ere van een huwelijk. 

Het is een apart gebouw zowel van binnen als van buiten.

Wij gaan lekker eten bij Petrino, sjakanaki en een tonijnsalade vooraf, als hoofdgerecht een beef souvlaki, wijntje erbij, heerlijk. Wij rekenen af en halen aan de overkant bij de patisserie nog een ijsje voor toe.

Na dit alles, wandelen wij naar Wind & Water, zitten nog even in de kuip en gaan dan te kooi.

Overal water.....

2015-09-25

Wij maken de trossen los en Jelle haalt het anker op. Gelukkig, geen andere kettingen over onze ketting heen. Tegen negen uur zijn wij op zee.

Dit zie ik als ik achterom kijk.

Vandaag gaan wij naar het eiland Kalymnos. Dit eiland staat bekend om zijn sponzen. Er blijkt zelfs een soort van sponzenduikschool te zijn en een museum. Wij gaan het ontdekken. De afstand is dertig mijl.

Maar.........als ik water op wil zetten voor de koffie, komt er geen water uit de kraan wat betekent dit...

Mijn eerste reactie, kijken in de bildge onder de vloer. Water proeven, gelukkig zoet water. Wat goed,,dat wij niet aan het zeilen zijn, vanwege te weinig wind.

Inmiddels is de watertank, die Jelle voor vertrek vol had gedaan, helemaal leeg gelopen onder de vloer. 

De tank die leeg gelopen is, heeft een inhoud van 200 liter water. De andere, tweede tank 150 liter, gelukkig is deze nog vol.

Het water staat nog net onder de planken. Onmiddellijk de bildgepomp aangezet. Onder de vloer staan bakken gevuld met flessen water en frisdrank. De accu's staan op een verhoging en staan gelukkig nog droog.

Jelle duikt het keukenkastje in en ziet dat er een slangklem van de zuiveringsinstallatie is los geschoten. Dit is de veroorzaker. 

Als Jelle in de kuip komt, is het mijn beurt om alle nattigheid droog te maken. 

Wat een toestand.

Terwijl wij buiten in de kuip zitten bij te komen onder het genot van een kop koffie, zien wij ineens Riet en Rob van de Bolt, Black, Bear in de verte aankomen. Wij kruisen elkaar, proberen via de marifoon nog wat contact te krijgen, maar hun marifoon is niet goed te verstaan. 

Jelle maakt een foto die wij straks per mail doorsturen en een berichtje erbij doen.

Wij laten veel kleine eilandjes achter ons. Links de grootste is Kos.

Let op de weerkaatsing van de wolken in het water, toch wel heel bijzonder.

Na een paar uur is de binnenboel weer op orde.

Wij naderen de haven.

Tegen twee uur lopen wij de haven aan. 

Op de kade staat een man met een lichtgevend vestje. Hij wenkt, dat wij naar hem moeten komen. Hij helpt ons bij het aanleggen, hij vraagt hier €5,00 voor, prima hier hebben wij geen moeite mee. Hij doet zijn vestje uit en stapt weer op zijn brommertje de stad in.

Voor water, electriciteit en liggeld komt iemand anders, deze man komt een half uur later op een scooter vraagt en voor halve dag water en electriciteit €10,00. Hier maken wij geen gebruik van. Met de zonne-energie houden wij het wel even vol. Morgen verder naar het eiland Leros.

Jelle loopt de stad in en maakt wat foto's. Het is hier een drukke veerhaven dat merk je direct.

De kade waar de zeilboten liggen.

Wij drinken thee, daarna doe ik wat boodschapjes.

's Avonds drinken wij koffie op de kade. Hier gaat ook het blog op internet.

Frans verlaat het eiland.

2015-09-24

Het zonnetje schijnt heerlijk en de temperatuur rond de zesentwintig graden, prima.

Frans heeft zijn tas gepakt en wij drinken koffie in de kuip.

Inmiddels heb ik de lakens en handdoeken bij elkaar gezocht en naar de wasserette gebracht.

Een paar uur later kan ik het gewassen en gedroogd ophalen, kosten €7,00 daar kunnen wij niets op aanmerken.

Gisteren hebben wij een havenmevrouw gezien, zij kwam alleen voor water en elektrisch, niet voor het liggeld, daar komt de port police voor vertelde zij. Voor water en elektrisch samen €14,00 per dag. Jelle betaald voor twee dagen. Alleen nu, hebben wij de dame alweer twee dagen niet gezien. Er is ook geen havenkantoor. Ja, zo gaat dat hier in Griekenland. 

Nadat de was opgeborgen is, rijden wij naar Mandraki, de hoofdstad van het eiland en de veerhaven. Hier gaan wij met zijn drietjes voor het laatst lunchen. 

In de straat zijn een soort van altaartjes gemaakt.

Alleen wil Jelle eerst zijn Cosmote kaartje opwaarderen voor internet. In Pali is er een slechte ontvangst, dus hebben wij het kaartje daar niet kunnen opwaarderen. De ontvangst in Mandraki is iets beter, maar het lukt niet om het kaartje op te waarderen. Dit is het eerste eiland waar weinig of geen ontvangst is van Cosmote.

Morgen gaan wij naar Kalymnos een groter eiland, hopelijk lukt het opwaarderen daar.

Frans en Jelle nemen Chiros met frites en ik kies voor een Griekse salade, wijntje erbij. Het smaakt weer heerlijk.

Een uurtje later komt de ferry aan en nemen wij afscheid van Frans.

Er vertrekt net een boot met een zeer bijzondere voorpunt.

Een boot vol dagjesmensen vanuit Kos.

Wij hadden een leuke afwisselende week met zijn drietjes. Dank voor de gezelligheid Frans.

Wij doen nog een paar boodschappen in het dorp en rijden daarna naar de haven.

Onderweg stoppen wij voor dit kiekje.

Jelle brengt de auto terug en ik ga wat vers fruit voor morgen halen.

Tegen zeven uur een boterhammetje en wat yoghurt vinden wij genoeg na zo'n uitgebreide lunch. 

Wij lopen nog een stukje langs de kade en drinken een kop koffie. Buiten is het nog een heerlijke temperatuur. Jelle werkt het logboek bij en ik maak het blog van vandaag klaar.

Tegen half elf kruip ik in mijn kooi.

Kalinichta.

Onverwachts muziek.

2015-09-23

Rustige ochtend, na nogal wat regen vannacht.

Vandaag geen echt programma.

Het wasmachientje gaat een keer aan. Helaas het programma wordt niet afgemaakt, wat nu....

Even op de hand spoelen en dan ophangen. Ja dat kan, vroeger deed men het ook zo. Ergens zit er kortsluiting in de wasmachine. Jelle gaat op onderzoek, voorlopig doen wij even niets. Morgen gaan de lakens en handdoeken naar de wasserette om de hoek.

De zon droogt snel de andere spullen.

Gelukkig schijnt de zon weer en is de temperatuur wat lager.

In de middag wandelen wij met zijn drietjes naar het strand. Wij hebben al gezien, dat er strandbedjes zijn en een douche.

Omdat de bus wat onregelmatige diensten heeft en dus niet zo betrouwbaar is, besluiten wij om morgenmiddag een autootje te huren en Frans naar de veerhaven Mandraki te brengen.

Jelle en Frans regelen dit bij Eagle's nest. Voor €25,00 inclusief benzine, kunnen wij de auto om één uur ophalen. 

Wij nemen een aperitief aan boord. 

Op het voordek maak ik een praatje met de "buurvrouw" van een Duitse motorboot.

Zij zijn de Donau af gevaren en daarna de Middellandse Zee op.

Vorig winter hebben zij voor het eerst op Leros gelegen, zij gaan er nu weer heen en zijn erg enthousiast over de haven. Fijn, weer een positief bericht over de haven. 

In het voorjaar zijn zij naar Kos gevlogen en van daaruit met de ferry naar Leros gevaren. Extra mogelijkheid dus.

Voor Frans de laatste avond hier, wij gaan eten bij Aphrodite, dat is ons gisteravond goed bevallen.

Wij treffen het, doordat wij vroeg zijn is er nog één tafeltje vrij.

Het blijkt dat een groep Finnen het halve restaurant heeft gereserveerd en daarbij ook nog zeer gezellige Griekse muziek geregeld heeft. Daar genieten wij natuurlijk ook van. Op de bovenste foto zit de baas van het zaakje naast het muzikale duo.

De Grieken zijn over het algemeen een zeer schoon volk. Alle toiletten in de restaurants waar men komt, is niets op aan te merken. Ook de straten worden constant aangeveegd.

Boven het toilet bij Aphrodite hangen zelfs briefjes in alle talen, met het verzoek het toiletpapier in de prullenbak te gooien en niet in het toilet. Dit is in Griekenland en voor ons niets bijzonders. 

Een van de briefjes was zelfs in het Zuid Afrikaans, deze willen wij jullie niet onthouden.

Er hangt een gezellige sfeer in het restaurant met de muziek op de achtergrond en het eten is er goed. Er worden zelfs voor ons populaire liedjes gespeeld. Iedereen zingt en klapt mee. 

Vanaf het terras kijken wij zo op de kade waar de boten liggen.

Na de nodige wijn en daarna de koffie, verlaten wij het terras tegen tien uur en genieten vanuit onze kuip nog van de muziek.

Een leuke afsluiting van de week dat Frans bij ons was.

Kalinichta.

Van Pedi(Symi) naar Paloi(Nisyros).

2015-09-21

Vroeg op, mijn kapiteintje overtreft zijn bemanning.

Terwijl ik nog keurig de tafel heb gedekt, heeft hij de trossen al los gegooid en vaart de baai uit.

Frans schiet de kapitein te hulp door het opruimen van de stootwillen en de lijnen.

Inmiddels heb ik de lunchpakketjes klaargemaakt. De mannen zijn in de kuip, dus krijgen zij het ontbijt uit het vuistje, moet kunnen.

Binnen ga ik de boel opruimen en kleed mij aan, terwijl Wind & Water over de zee snort. 

Er is voor het eind van de middag veel wind voorspeld, daarom wilden wij ook op tijd vertrekken.

De afstand is veertig mijl, een kleine zeven uur varen. 

Voorlopig te weinig wind om enig zeil te hijsen.

Na een uurtje is alles benedendeks aan de kant en ga ik ook naar buiten.

Er is wat bewolking en op het water is het heerlijk wat temperatuur betreft.

Wij laten het eiland Symi achter ons en zien aan stuurboord zijde de Turkse kust. 

Op de kaap staat een soort van vuurtoren.

Aan bakboordzijde komen de contouren van het eiland Tilos in zicht. Als wij ook dit eiland gepasseerd hebben, wordt Nisyros zichtbaar op een afstand van twintig mijl.

Tegen half twee varen wij de haven binnen, goed op de diepte letten, advies van de Engelse buurman. 

Wij vinden een mooi plekje tussen twee motorboten in.

Ik sta op de voorpunt, Jelle roept anker laten vallen en vervolgens blijf ik op de knop drukken zodat de ankerketting keurig op de bodem verdwijnt. Als wij bijna met de spiegel tegen de kade liggen, stop ik de ketting. Frans gooit de achterlijnen naar de buurman op de wal. Het gaat allemaal gesmeerd. Even doorgaan, Jelle legt de boot vast met Frans, ankerketting strak, zeilhuik over de giek, marifoon uit, stuurautomaat opruimen, plotter en iPad uit. Dan direct maar de zonnedekjes over de luiken en de zonnetent wordt aan de bimini geritst.

Wat een team, binnen een half uur zitten wij aan ons wel verdiende finish biertje.

Frans en Jelle gaan op verkenning uit op de wal. Even later komen ze trots terug met de mededeling autootje gehuurd voor morgen om een bezoek aan de vulkaan te brengen.

Vanavond eten wij tortellini, vooraf tomaten, pesto en mozzarella, heerlijk joyghurtje voor toe en dat allemaal in restaurantje Wind & Water.

Even op het terras nog een kopje koffie. Nog wat lezen in de kuip en daarna te kooi.

Kalinichta.

Koopjes scoren in Symi stad.

2015-09-20

Heerlijk geslapen tijdens een rustige en redelijk koele nacht.

Het is zondag dus dat betekent uitgebreid ontbijt. 

Vandaag gaan wij met de bus naar Symi stad. 

De bushalte is bij de plaatselijke supermarkt. Wij stappen in de bus, deze rijdt verder om terug te rijden, want de straat is te smal om te keren. Voor € 1,50 p.p. worden wij naar Symi stad gebracht. Eerst gaan wij omhoog via een smalle weg naar het dorpje Chorio.

Jelle had graag een foto gemaakt, maar de bus rijdt verder en de ramen zijn beplakt met zonwerend materiaal. De omgeving waar wij doorrijden is enorm droog.

Dan arriveren wij in Gialos het havenkwartier van Symi stad. Het is een schilderachtig schoon stadje, dat om de baai is gebouwd.

Aan de westkant van de haven staat een klokkentoren uit 1884.

Symi heeft nu 2600 inwoners. In het begin van de twintigste eeuw woonden er 26000 inwoners. 

In die periode werden er jaarlijks 500 boten gebouwd en werden er veel sponzen geëxporteerd deze groeiden op de bodem van de zee. Door de toenemende modernisering van de werven en automatisering van het maken van synthetische sponzen is de economie hier sterk terug gelopen.

Tegenwoordig komen er veel toeristen, zodat gelukkig de economie weer wat aantrekt.

Wij kopen er twee originele sponzen en gaan het thuis testen.

De kades liggen bijna vol met charter- en zeilschepen, een drukte van jewelste.

Het haventje is met al zijn restaurantjes erg gezellig. Eerst tijd voor koffie.

Daarna lopen wij door de steegjes met allemaal winkeltjes. 

Ineens valt mijn oog op een leuk jurkje, wij krijgen najaarskorting, dat maakt het wel aantrekkelijk. De mannen mogen zeggen wel jurkje het beste staat. De keuze valt op één van de twee. 

Ineens ziet Frans een linnen overhemd, even passen ja hoor de maat is goed ook kopen.

Beiden zijn wij helemaal gelukkig met onze aankoop.

Wij gaan op zoek naar het Maritiem museum, dit is naast het stadhuis. Het is bijzonder allemaal oude spullen staan ten toongesteld. 

Het blijkt een privé verzameling te zijn.

Dan is het tijd voor de lunch. Daarna wandelen wij naar het ijsco tentje.

Inmiddels is het bijna drie uur en wandelen wij naar de bushalte.

Bij aankomst in de haven, nemen wij een paar boodschapjes mee en wandelen terug naar Wind & Water.

Wij sluiten de avond af bij één van de restaurantjes aan de haven.