Fietsend Rhodos verkennen.
2015-09-15
Vandaag eerst een whapje naar Timo en Annemiek, zij zijn alweer twaalfeneenhalfjaar getrouwd, waar blijft de tijd.
Het is hier heel erg rustig. Wel wordt er in de haven, die nog niet helemaal klaar is, druk gebouwd.
De jonge boompjes die geplant zijn, worden vastgezet met touwen, anders blaast de wind ze omver.
Nadat wij wat mogelijkheden op een rijtje hebben gezet, besluiten wij om Wind & Water de komende winter in Leros op de wal te zetten. De folder, die wij van onze Engelse buurman mochten inzien, gaven de doorslag. Daarbij de snelle reactie van Marina zelf, gaf ons een goed gevoel.
Wij willen liever geen risico lopen in Turkeije.
De rust onder de bemanning van Wind & Water is gelukkig teruggekeerd.
Na het ontbijt en de koffie, stappen wij op de fiets naar de Liddle om onze voorraad op pijl te brengen.
Donderdag komt Frans, dan willen wij natuurlijk van alles aan boord hebben.
Als wij terug fietsen is het al heel warm, zeker rond de dertig graden en een vochtigheids-gehalte van 70%. Wij hebben nog nooit zoveel getranspireerd....
Terug aan boord wordt alles zorgvuldig opgeruimd, de koelkast is helemaal vol.
Ik heb een grote pot augurken gekocht, heerlijk bij de warmte. Deze keer bestaat onze lunch uit paar stukken komkommer, augurken en een schaaltje van die heerlijke Griekse yoghurt.
Daarna bijkomen in de schaduw in de kuip.
Overal in de haven hangen luidsprekers waaruit zachte lounge muziek klinkt, dit zorgt voor een speciaal sfeertje. In de haven van St.Antonio op Ibiza was dit ook.
Tegen vijf uur douchen wij ons, want wij willen op de fiets naar de oude Mandraki haven.
Gelukkig kunnen wij een heel eind over de brede nieuwe stoepen fietsen.
Daar waar de stoep ophoudt, zien wij een hele groep vluchtelingen in een opvangcentrum van UNHCR achter grote hekken.
Wij fietsen langs de oude ruïnes en gaan de poort door naar de Mandraki haven.
Inderdaad, de haven ligt helemaal vol en daarbij nog veel charterschepen. Een druk gedoe allemaal.
Op dit moment zijn wij toch wel blij met ons plaatsje in de nieuwe haven.
Wij fietsen verder naar de oude stad, deze is ook helemaal ommuurd. Allemaal restaurantjes en souvenierwinkels, een drukte van jewelste.
Opeens horen wij muziek ergens vandaan komen. Ja hoor, onder de ruïnes staat een muziekkorps leuke muziek te spelen.
Wij luisteren en zien dat dit de ruïnes zijn van Church of The Virgin of the burgh uit de veertiende eeuw.
Eigenlijk willen wij iets drinken, dan ook maar een Sjakanaki erbij en dan Stifado beiden echte Griekse gerechten.
Als je hier één portie besteld van beiden, hebben wij samen ruim voldoende. Het smaakt heerlijk, nu hoef ik ook niet meer aan boord te koken.
Tegen acht uur fietsen wij terug met het licht aan, want het is inmiddels al pikdonker.
Aan boord in de kuip, is het nu heerlijk afgekoeld. Koffietje, wat lezen en zo komen wij de avond door.
Kalinichta.
