Fietsend Leros verkennen.

2015-09-27

Zondagochtend na het ontbijt en de koffie pakken wij de fietsjes om het eiland te verkennen.

Wij fietsen eerst naar de Marina, waar Wind & Water op de wal gaat. 

Lakki staat bekend om één van zijn veiligste havens van de gehele Dodekanesos. De totale bevolking bestaat uit ongeveer acht duizend personen. 

Er zijn veel hospitalen in Lakki. Later werden deze ook gebruikt voor gevangenissen. Leros is niet echt een toeristisch eiland. 

De Marina ziet er verzorgd uit, alles is aanwezig toiletten, douches, wasmachines. Een grote werkplaats waar onderhoud kan worden gepleegd en een zeilmakerij. Even buiten het terrein is een supermarkt en nog twee restaurantjes. Er mag aan boord geslapen worden en men mag zelf aan de boot werken. De werf is in particuliere handen.

Naast het havenkantoor is een mooi restaurant met uitzicht over de baai. Tot op heden zijn wij tevreden met de keus, die wij gemaakt hebben. 

De komende week gaat bewijzen of het zo is.

Het eiland is een beetje heuvelachtig, dus redelijk goed te fietsen. 

Wij gaan naar de oostkust bij de plaatsen Vromolithos en Panteli hebben wij een prachtig uitzicht over de baai. Jelle schiet het ene na het andere plaatje. 

Wij passeren de hoofdstad Platanos  en gaan verder naar Agia Marina met uitzicht op de volgende baai. 

Gezellig pleintje waar al veel mensen op de terrasjes zitten, het is tenslotte zondag.

Dan gaan wij verder naar Crithoni, hier hebben wij voor de laatste twee nachten een kamer geboekt. Wij hebben het op internet gezien en willen nu kijken hoe het er uitziet. 

Inmiddels is het lunchtijd, dus vragen wij bij de receptie of wij mogen lunchen en gebruik mogen maken van het zwembad. Geen enkel probleem. 

Wij nemen een drankje aan het zwembad, daarna is er een buffet lunch. Het ziet er goed uit en smaakt heerlijk.

Wij nemen een duik in het zwembad en laten ons opdrogen op een bedje.

Ondertussen belt Timo, hij is op weg van Schiphol naar huis. Hij heeft een week beurs in Monaco achter de rug. Prima verlopen, maar wil ook graag weer naar huis. Hij is benieuwd hoe het met ons gaat. Dus de nodige nieuwtjes en praatjes worden uitgewisseld.

Als wij naar de boot fietsen, komen wij weer veel groepen vluchtelingen tegen, zij moeten geregistreerd worden daarna naar een noodopvang een oud ziekenhuis en wachten tot zij met de boot naar Piraeus kunnen. Het is een triest gezicht. Dagelijks komen er 200 aan en vertrekken 200 andere vluchtelingen, het blijkt dat er in Kos 500 vluchtelingen per dag aankomen.

Aan boord proberen wij nog een keer de wasmachine, helaas hij werkt niet. 

Hopelijk op de werf een monteur die er naar kan kijken.

Vanavond heb ik gevulde vijgen gemaakt, die ik gisteren bij de groenteboer heb gekocht. 

Als het havenkantoor sluit tegen acht uur, komt er een bewaker en die houdt constant de steigers in de gaten, zodat er geen vluchtelingen op de steigers komen.

Het is in de kuip nog heerlijk, dus drinken wij buiten koffie.