Vrijdag 22 juni 2012
Alghero-Cala Tramariglio
Voordat wij vertrekken, doen wij wat boodschappen in de stad.
Wij komen langs een vishal en nemen 2 tongentjes mee voor ’s avonds als wij voor anker liggen.
In de haven en dus ook aan boord wordt het telkens warmer. In de boot is het snel 30 graden. Wij gaan een paar nachten ankeren.
Onder Capo Caccia ligt een grote baai met twee mooie ankerplaatsen.
De wind is inmiddels wat toegenomen en wij hebben het anker uitgegooid.
Maar na een tijdje gaat het anker krabben. Wij halen het anker weer op en proberen betere grond te vinden. Ook deze keer graaft het anker zich niet in.
Wij besluiten om toch maar een boeitje op te pikken, zodat wij ’s nachts ook geen zorgen hebben.

Wij kijken uit op een mooie rots helling overdekt met groen ruig struikgewas.

Het strand ziet er niet echt uitnodigend uit, maar Jelle besluit toch het rubberbootje op te pompen.

’s Avonds smullen wij van de tong Picasso en drinken daarna nog een kopje koffie in de kuip.

Het koelt lekker af, dus dat betekent heerlijk slapen vannacht.





Zaterdag 23 juni 2012
Cala Tramariglio-Cala Conte
Na het ontbijt een frisse duik in het heldere zeewater.
Je kunt de planten, vissen en stenen zien liggen.
Als Jelle rond de boot gezwommen heeft, voelt hij ineens een branderige pijn in zijn rechter boven arm, zonder er verder veel aandacht aan te schenken.
Na een half uur is het een gezwollen plek geworden en deppen wij het af met een beetje azijn. Later zal blijken dat het waarschijnlijk een kwallen beet is van een medusa. Dit is een kleine agressieve kwal, die hier in de Middellandse Zee veel voorkomt.
Daarna drinken wij koffie in de kuip en varen op de motor verder naar de volgende baai Cala Conte, een paar mijl verderop.
Deze baai heeft 2 hotels en er is een dorpje bij. Wij hebben een leuke ankerplek.

Wij kijken uit op een paar privé stranden en een haventje voor motor- en zeilbootjes.

Gezellig om de mensen bezig te zien op het strand en in het water.

Jelle gaat met de rubberboot op verkenning uit. Even later komt hij terug en gaan wij samen naar de wal. Trekken het bootje op het strand en doen de motor op slot. Wij lopen door een laantje met alleen maar Oleanders in verschillende kleuren hetgeen een prachtig gezicht is.

Na de wandeling gaan wij iets drinken op het terras aan het water. Hier vandaan zien wij Wind and Water voor anker liggen.

Het restaurant ziet er  aantrekkelijk uit en wij reserveren maar een tafeltje voor ’s avonds. Wij motoren terug naar de boot en gaan lekker in de kuip zitten lezen. Heerlijk windje bij deze temperatuur is het goed toeven op het water.

’s Avonds frissen wij ons op en motoren naar het restaurant. Wij hebben een mooi plekje met uitzicht op Wind and Water. Het blijkt het enige restaurant aan het water te zijn. Het is een gezellige drukte en bijna alle tafeltjes zijn bezet.
Wij hebben een heerlijk menuutje. Als het gaat schemeren, stappen wij weer in ons rubberbootje. Het is wel een beetje spannend, maar gelukkig is de zee vlak en houden wij onze kleding droog.
Deze avond blijkt er een trouwpartij op het strand te zijn. Het feest duurt tot in de vroege ochtend, hier waren wij niet blij mee.

Zondag 24 juni 2012
Cala Conte-Bosa
Vanochtend gaan wij verder naar Bosa.
Van een Zweedse zeiler hadden wij positieve berichten gehoord over deze Marina. Misschien is dit een goede winterligplaats op de wal voor Wind and Water.
Het is ongeveer 25 mijl varen. De eerste paar uren is er weinig wind en staat de motor bij. Tegen half twaalf gaat de motor uit en zeilen wij al snel 6 knopen.
De wind wakkert verder aan bij de kaap tot een windkracht vijf, voor de wind.

Dit laatste stuk vergezellen ons twee dolfijnen hetgeen altijd weer een mooi gezicht is. Het lijkt alsof ze met de boot spelen.

Van deze haven hebben wij niet veel gegevens. Het blijkt dat er voor de haven een stenen strekdam is aangelegd. Deze staat nog niet op de kaart en de plotter. Dit maakt het aanvaren van de haven wat lastig. Maar als wij er vlak voor zijn, zien wij de kleine haveningang, die een stukje op de rivier ligt.
Jelle roept het havenkantoor op en als wij bij de steigers zijn, staat er al een marinero ons op te wachten. Hij geeft ons wat aanwijzingen en wij liggen snel goed.
Doordat er nogal wat zeewater over het schip is gekomen, ga ik direct de boot afspuiten. Een uurtje later ligt Wind and Water er weer keurig schoon bij.

Als wij ’s middags het dorpje inlopen, doet het ons denken aan onze eigen werf in Nortalje (Zweden). Deze ligt ook helemaal verlaten ergens aan een riviertje.

Nu begrijpen wij een beetje waarom de Zweed zo enthousiast was, in Zweden ziet men dit heel veel.

Wij lopen zeker anderhalve kilometer en komen dan in een bewoonbare straat aan. Hier gaan wij bij een hotel waar o.a. een Nederlandse vlag wappert naar binnen. Bestellen hier een heerlijk koel drankje en het blijkt dat hij zelfs wifi heeft. Wij rusten uit in de airco gekoelde ruimte, bij een buitentemperatuur van 32 graden is dat toch wel prettig.
Tegen zeven uur lopen wij terug naar de boot en koelt het gelukkig wat af.
Wij eten aan boord en gaan niet te laat naar bed.

Maandag 25 juni 2012
Bosa
Jelle heeft op het havenkantoor geïnformeerd naar het stadje Bosa. Dit blijkt een paar kilometer verderop te liggen. Wij zetten de fietsjes in elkaar en rijden tegen half twaalf langs de rivier Temo naar Bosa. Deze rivier is de enige bevaarbare rivier op Sardinië.

Men zegt dat Bosa een van de aantrekkelijkste stadjes op Sardinië is.

Boven op een steile heuvel ligt het kasteel Malaspina. Deze burcht werd rond 1100 gebouwd en later telkens uitgebreid.

Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over de rivier en aan het einde ziet men de zee.

In het dorpje zelf, zijn allemaal steegjes met huizen die gekleurde voorgevels hebben. Zij zijn reeds van veraf herkenbaar.

Wij rusten uit op het marktplein. Vervolgens fietsen wij de heuvel op richting kasteel waar Jelle nog mooie foto’s maakt.

Op de terugweg fietsen wij nog naar de overkant van de haven, Bosa Marina.

Daar is een prachtig strand met een mooie aquablauwe zee.

Het koelt goed af en wij slapen heerlijk.

Dinsdag 26 juni 2012
Bosa
De rubberboot wordt schoongemaakt en opgeruimd.
Dit is alvast een eerste actie voor ons zomer “reces”.
Het wordt telkens warmer en overdag stijgt het kwik al snel naar 31 graden.
Hierdoor word je wel gedwongen het tempo wat lager te leggen.
Wij bekijken nog even de weersberichten voor woensdag, die zien er rustig uit dus dan varen wij weer naar Alghero.

Van de werf hier in Bosa heeft Jelle inmiddels alle informatie gekregen voor een eventuele overwintering van Wind and Water op de wal.

Bij de plaatselijke cateraar heb ik heerlijk eten meegenomen, waar wij ’s avonds aan boord lekker van smullen.

Woensdag 27 juni 2012

Bosa-Alghero
Wij staan op tijd op en nemen een douche.
Ook al is de afstand niet groot, toch vind ik het altijd prettig om op tijd te vertrekken. Dus tegen half tien varen wij de haven van Bosa uit.
De zon staat al weer aan de strakblauwe lucht, maar aan boord van Wind and Water is het heerlijk met het windje erbij.
Begin van de middag komen wij aan in Alghero, waar Roberto ons al op staat te wachten.

Het is vertrouwd om een haven aan te varen die je kent. De mensen “kennen” jou en jij “kent” de mensen.
Je hoeft niet de winkels opnieuw te zoeken, je weet precies waar de vis-,vlees-, en groentehallen zijn, de A.H. en de Aldi.











’s Avonds na het eten van de wraps, wandelen wij de oude vesting in.

De kathedraal Santa Maria is nog open.

Wij lopen naar binnen. Deze kathedraal is gebouwd in 1567 in een zeer eenvoudige stijl, die wij nog niet eerder tegen zijn gekomen.

Jelle wil graag een stukje van de voetbalwedstrijd Spanje-Portugal zien.
Het laatste half uur kijken wij op het terras in de haven. Spanje wint deze wedstrijd met de penalty’s.
Inmiddels is het twaalf uur en een beetje afgekoeld en gaan wij te kooi.

Donderdag 28 juni 2012

Alghero-Porto Torres(bus)
Vandaag gaan wij met de bus naar Porto Torres, dit is een haven die ligt in het noorden van Sardinië.
Jelle wil ook hier de prijs weten van een winterligplaats op de wal voor Wind and Water.
Van Duitse buren in Alghero hoorden wij dat ook dit adres zeer betrouwbaar is. Zij liggen hier nu voor het derde jaar.
De bus doet een uur over deze toer. Wij zien een stukje van het achterland wat weer meengenomen is. Om kwart voor twaalf vertrekken wij, de heetste periode van de dag. Het is een mooie bus met lekkere stoelen en airco.
De bus stopt precies in de haven. Wij gaan direct op zoek naar een overdekt terras om onze dorst te lessen.
Tegen drie uur wandelen wij de haven in. Na wat vragen kwamen wij bij Hannes (Duitse buurman) en Lorenzo(werfbaas) terecht. Dit klikte allemaal prima, erg belangrijk bij de Italianen.
Jelle krijgt wat bedragen door en kan dit nu verder thuis uitzoekn en vergelijken met Bosa.
Porto Torres is ook een veerhaven. Deze verzorgd lijndiensten naar Genua, Toulon, Marseille, Civitavecchia.
Vanuit Porto Torres kan men direct langere of kortere tripjes maken.
Bosa daarentegen ligt aan de westkust 25 mijl ten zuiden van Alghero. Van daaruit vertrekken betekent gewoon eerst naar het noorden varen.
Kortom de voors en tegens zet Jelle op een rij en dan wordt de keus bepaald.
Wij gaan nog even bij Uta (duitse buurvrouw) langs om afscheid te nemen. Hun boot gaat er vrijdag uit. Op maandag vertrekken zij met de auto op de ferrie richting Genua.
Om vijf uur nemen wij de bus terug en om zes uur zijn wij weer in Alghero.
In de kajuit is het inmiddels 31 graden ondanks alle zonwering enz.
De airco gaat aan en dat maakt het een paar graden minder warm.

Vanavond wil Jelle natuurlijk de voetbalwedstrijd Italië-Duitsland zien.

Italië heeft deze wedstrijd gewonnen.
Jelle heeft samen met een Spaanse en een Italiaanse zeiler naar de wedstrijd gekeken in de haven, hetgeen heel gezellig was en daardoor wat later aan boord kwam.
Toen lag ik al heerlijk rustig te slapen.

Zaterdag 16 juni 2012
Mallorca(Alcudia)-Menorca(Ciutadela)
Wij rijden met de auto naar het vliegveld van Palma.
Om half tien zijn wij er en een kwartier later landt het vliegtuig.
Timo komt naar buiten. Fijn om elkaar te zien. Timo heeft er reeds een halve dag op zitten. Zijn auto staat in Eindhoven, want daar vliegt hij dinsdag naar toe. Vervolgens met de taxi naar Weeze van daaruit vertrok hij naar Mallorca.
Wij rijden naar de haven en zetten de tas van Timo aan boord.
Natuurlijk moeten eerst de cadeautjes uitgepakt worden.
Annemiek heeft voor mij wat nederlandse tijdschriften gekocht, daar ben ik blij mee.
Michiel heeft ons een brief geschreven, die lezen wij natuurlijk direct.

Dan ook nog zo'n mooi rapport, wij zijn ape trots op onze kleinzonen.
Van Merijn krijgen wij een mooie kleurplaat. En de recente foto's staan op dit moment al in de kajuit.

Het lijkt wel of wij jarig zijn.
Wind&Water ligt er keurig schoongemaakt bij, klaar voor de oversteek.
Wij wandelen over de boulevard en drinken op een terras aan het water koffie.
Terug aan boord maak ik de lunchpakketjes en de jongens de boot klaar voorr vertrek.
Tegen één uur verlaten wij de haven en wordt de dieseltank vol gedaan.
Wij zeilen ongeveer anderhalf uur de baai uit. Timo ervaart nu ook de effecten van de kapen, waardoor de wind vaak van richtingen en sterkte verandert.
Maar …..het zeil staat in elk geval op. Wij hebben een windkrachtje vier tegen.

De kapiteins besluiten te gaan kruisen, maar na een uur valt de wind weg en gaat de motor aan.

De afstand is 36 mijl. Tegen acht uur komen wij aan in Ciutadela.

Het is een oud stadje uit 1558 met rondom vesting muren en een oude Cathedraal uit de 14^e eeuw.
Nadat wij aangelegd hebben wandelen wij het stadje in. Het is zaterdagavond en overal een gezellige drukte.

Timo stelt voor om eerst wat te gaan drinken. Hij adviseert ons een mojito te nemen. Dit is een glas met rum, mint blaadjes en crushed ijs erin.

Inderdaad het smaakt heerlijk.

Daarna eten wij nog wat op een terras.

Tegen elf uur gaan wij te kooi, want de volgende ochtend om vijf uur willen de mannen vertrekken.

Zondag en maandag 17 en 18 juni 2012
Menorca- Sardinië
Om half zes wordt de motor gestart en varen wij de haven uit.

Op zee worden de zeilen gehesen.
Ik draai mij nog een keertje om, want de ontbijtpakketjes had ik de avond ervoor al klaar gemaakt.
Na tweeënhalf uur ronden wij Menorca, nu is het nog 205 mijl één rechte lijn naar Alghero op Sardinië.
Intussen begint Timo te rommelen met de instellingen van de plotter die niet naar zijn zin ingesteld staan. Een uurtje later is het hele plotter scherm veranderd, zodat wij nu alle navigatie gegevens op één scherm kunnen zien.

Na een uurtje of zes zeilen, valt de wind weg en gaat de motor aan.

Dit betekent dat het schip recht blijft en het leven in de kajuit makkelijker wordt. Zodat wij allemaal op tijd ons natje en droogje krijgen.
De muziek van het Rosenberg Trio gaat aan en zo glijden wij over de grote vlakke Middellandse Zee.
Deze heeft een diepte van 2500 tot 3000 meter, iets wat wij nooit hebben geweten.
Omdat er nog steeds geen vis gevangen is, besluiten Timo en Jelle een andere kleur inktvisje aan de lijn te doen om te kijken of daar de vis op af komt.
Twee uur later hebben ze beet. Timo springt uit zijn kooi. Het blijkt een tonijn van zeker twee kilo te zijn. Wat een sensatie…

Wij gaan wat langzamer varen om de vis binnen te halen. Jelle pakt zijn nieuwe grote haak waarmee hij door de vis prikt en hem binnen haalt. Timo helpt Jelle met het schoon maken en aangeven van allerlei hulpmiddelen.

Jelle fileert de vis keurig.
Jullie begrijpen het al, ’s avonds hebben wij heerlijk gebakken tonijn gegeten.
Gelukkig had ik nog wat garnering erbij en het was echt smullen.

Tegen half acht gaat Jelle te kooi, de eerste wacht en slaapt dan tot elf uur.

Daarna is het Timo zijn slaapbeurt en zo wisselen ze ieder vier uur de nacht door. Omdat ik de kapiteins goed verzorg overdag, hoef ik geen wacht te lopen.





Maandagochtend tegen achten ontbijten wij gezamenlijk.
Daarna gaat Timo nog een paar uur naar bed.
Nog steeds alleen maar water om ons heen, in de verte heel af en toe een vrachtschip.

Tegen elf uur heeft iedereen zich lekker op de zwemtrap gedoucht.

Wij gaan aan de koffie en inmiddels zingt  Ilse de Lange er vrolijk op los, waar wij van genieten.

Door de warmte is het zicht niet zo goed, ongeveer vijf mijl.
Vlak voor Sardinie wordt het vlaggetje van Spanje vervangen door een Italiaanse vlag. Dit is een klusje voor Timo.

Tegen half één worden de contouren van Sardinië zichtbaar. Dat geef direct weer wat activiteit aan boord. Wij lezen over de haveningang en de baai, die wij eerst in moeten.

Wij passeren Capo Caccia die zeker 150 meter hoog is met bovenop een vuurtoren en beneden zijn de grotten Nettuno.

Timo wil deze kaap van dichtbij zien. Het is windstil dus dat kan heel goed.

Er worden de nodige foto’s gemaakt.

Inmiddels is het een uur of twee en besluiten wij een ankerplek te zoeken om nog even een duik in het water te nemen, dat 23,5 graad is.

In het water controleert Jelle met de duikbril op, of het anker goed ingegraven ligt. Ondertussen duikt Timo onder de boot door en ontdekt dat wij een zinkanode verloren zijn. Dit wordt gerepareerd als de boot op de wal ligt.
Na het zwemmen gebruiken wij nog een late lunch. Tenslotte hebben wij nog een paar mooie stukken tonijn over. Ik bak ze in de pan en wij smullen er weer heerlijk van.

Aan het eind van de middag komen wij in de haven aan.

Als de boot vast ligt en wij het finish biertje hebben gedronken, gaan wij de oude stad bekijken. Die ligt precies boven de haven en is zeker een wandeling waard.
Op een terrasje drinken wij een glas wijn met pizza erbij.
Daarna duiken wij ons bed in.

Dinsdag 19 juni 2012

Alghero
Vanmorgen wat langer geslapen. Ik maak een uitgebreid ontbijt klaar.
Timo vliegt namelijk vanmiddag weer naar Nederland.
Wij doen het rustig aan en genieten met zijn drietjes nog van een kop koffie.
Om half een komt de taxi die Timo naar het vliegveld brengt.
Het waren gezellige dagen samen. Timo heeft nu een beeld gekregen van het leven aan boord van zijn ouders, en hoe zij genieten van hun vrije tijd.
’s Middags nemen wij een echte siësta.
Aan het eind van de dag nog even over de boulevard slenteren.

Woensdag 20 juni 2012
Alghero
Vandaag fietsen wij naar Fertilia. Dit is de haven waar over twee weken Wind & Water de wal op gaat. Het is een leuke route langs de boulevard, bijna 10 kilometer.
Het strand ziet er hier wat grauw uit en heeft veel steentjes.
Aangekomen in de kleine haven zien wij de bokken al staan.

Deze zijn straks nodig om de boot te ondersteunen op de wal.

Op de terugweg nemen wij wat boodschappen mee.

Als wij aan boord zijn nodigt Jelle onze Duitse buren Uta en Hannes uit voor een glas wijn.
Het blijkt dat zij alk drie jaar rond Sardinië en Corsica zeilen.
Zij hebben een Swan 38, die 35 jaar oud is, maar er voor zijn leeftijd nog goed uit ziet.
Het schip hebben zij nieuw gekocht en heeft er al vele mijlen op zitten.
Volgende week gaat hun boot ook op de wal voor twee maanden, alleen in een andere haven.
Tijdens de borrel geven zij ons veel tips waar wij erg blij mee zijn.
Wij zijn er inmiddels achter, dat Italianen toch weer heel anders zijn dan Spanjaarden.
Na de borrel maak ik nog wat klaar, hetgeen wij heerlijk in de kuip opeten.
Vandaag was het erg warm, zelfs 31 graden in de kajuit.
’s Avonds koelt het een beetje af. Vroeg in de ochtend is vaak de temperatuur het laagst dat was vanochtend 23 graden.

Donderdag 21 juni 2012
Alghero
Vandaag is het een klusjesdag.
Maar met de warmte moet je ook vooral niet teveel hooi op je vork nemen.
Het is al weer een week geleden, dus tijd om het blog op internet te zetten.
Daarna rustig een boekje lezen.
Jelle gaat bekijken wanneer en wat ons volgende tochtje wordt.  

Extra editie

Dinsdag 19 juni 2012
Aan boord van Wind & Water is op zondagmiddag 17 juni om ongeveer vier uur, 100 mijl ten oosten van de kust van Menorca door Jelle en Timo een tonijn gevangen met een gewicht van twee kilo.
Het bewijs hebben wij vastgelegd.

Zaterdag 9 juni 2012
Andratx
Wij blijven nog een dagje liggen.
Heerlijk, een beetje lummelen en in het stadje wat boodschapjes doen.
Bij de visafslag wilde ik vis halen, maar op zaterdag geen vis, dan maar vlees vanavond.
Vandaag nemen wij de tijd om het blog bij te werken.
Jelle is in de ban van allerlei weersites. Erg handig als wij volgende week naar Sardinië gaan.
Met Nadine en Gino hebben wij afgesproken, morgenochtend tegen acht uur te vertrekken.
Jelle gaat een terras opzoeken waar hij de wedstrijd Nederland-Denemarken kan zien. Er blijken meer Nederlanders te zijn, herkenbaar aan hun oranje kledij.
Helaas verliezen wij deze wedstrijd.

Na de wedstrijd zien wij Gino en Nadine en drinken samen nog iets op een terras.

Zo vliegt de dag voorbij.










Zondag 10 juni 2012
Andratx-Soller
De wekker loopt om zeven uur af, want om acht uur willen wij vertrekken.
Het is rustig weer, als wij de haven verlaten.
Op zee staat een lekker briesje. Met de zeilen op varen wij snel een knoopje of zeven. De wind komt van achteren. Af en toe wakkert hij aan.
Wij varen tussen het eiland Dragonera en het vaste land door.

Daarna krijgen wij in eens veel wind. Wij rollen de fok even in en zo zeilen wij nog steeds zeven knopen. Dan valt de wind weer weg en zeilen wij weer met vol tuig.
De kust bestaat uit hoge en lage rotsen waardoor de aflandige wind wisselvallig is.
Inmiddels ligt Cumulus al een eind voor en lukt het ons niet om ze in te halen.

Het laatste uur valt de wind weg en worden de zeilen ingerold en gaat de motor aan.

Tegen twaalf uur varen wij de haven van Soller in, tussen twee rotsen ligt deze idyllische haven. Het is de enige haven langs de 50 mijl lange noord-west kust van Mallorca.

In de 13^e eeuw is het stadje ontstaan. Vanuit hier wordt er nog steeds veel heen en weer gevaren naar het vaste Spaanse land.
Men beweert dat Columbus hier geboren is.
Als wij hebben aangelegd, dan gaat het steeds harder waaien.

Inmiddels komen de eerste charterschepen binnen, soms met gehuurde kapitein aan het stuurwiel of men vaart zelf het voor hun onbekende schip.

Het is lastig aanleggen, met harde wind. Men moet namelijk met de spiegel (achterkant van de boot) naar de steiger liggen. Vanuit de kuip zien wij het gemanoeuvreer en bieden regelmatig hulp vanaf de steiger.
Al snel blaast Jelle twee extra grote stootwillen op, om deze aan onze boot te bevestigen als extra bescherming van onze eigen boot.

’s Avonds wandelen wij de promenade op. Er hangt een gezellige sfeer. Op sommige terrassen is life music, hetgeen altijd een extra vakantiegevoel geeft.
Eten een hapje en lopen terug naar de boot.

Maandag 11 juni 2012

Puerto Soller-Palma (treintje)
Nadine en Gino vragen of wij zin hebben om met het treintje naar Palma te gaan. Dat lijkt ons leuk.

Er is maar een smalle spoorweg, waarop een locomotief met houten wagons van de haven Soller naar Soller rijdt. Inmiddels bestaat deze spoorweg al 100 jaar.

De trein doet er een half uurtje over en rijdt door de sinaasappel- en citroenwijngaarden met prachtige vergezichten.

In Soller stapt men over op een ander simpel treintje. Gino heeft direct ontdekt, dat de eerste wagon leren fauteuils en banken heeft, dus daar gaan wij in.

Het is druk in de trein. Dit komt doordat dit de enige manier is om met Openbaar Vervoer naar Palma te reizen.

Het traject gaat over de bergen en door vele tunnels. Een leuke ervaring.

In Palma gaan Nadine en Gino naar een fietsenzaak om een speciaal boutje voor hun Gazelle vouwfiets te kopen. Wij wandelen de stad in.

Er is altijd veel te zien en een drukte van jewelste. Wij doen wat boodschappen en pikken een terrasje. Tegen drie uur zijn wij op het station richting Soller.

Hier staan Gino en Nadine ook al en samen treinen wij weer terug.

In de haven kopen wij wat fruit voor de volgende dag.

Gino en Jelle hebben uitgebreid de wind en golfrichtingen bekeken voor de komende dagen.







Wij kunnen dinsdag vertrekken wind en golven mee.
Daarna twee dagen wind tegen, niet ideaal en dan kunnen wij pas op donderdag vertrekken. Wij en ook Nadine en Gino kiezen voor de eerste mogelijkheid.
Als het goed gaat willen Nadine en Gino door naar Menorca.

Dinsdag 12 juni 2012

Puerto Soller-Alcudia
De laatste berichten zijn bekeken en het blijkt dat wij tegen half tien moeten vertrekken in verband met de golfhoogte. ’s Nachts heeft het namelijk nog hard gewaaid, waardoor de golven hoger zijn geworden.
De afstand is 36 mijl. Ik ben wat onrustig, dus neem ik maar een pilletje in.
Tegen half tien verlaten wij de haven.
Inderdaad er is weinig wind, maar in het begin zijn de golven toch zeker meer dan twee meter hoog.
De eerste twee uur is de motor aan en het grootzeil op. Tegen twaalf uur komt er wat wind van achteren. De motor kan uit en de volgende drie uur zeilen we voor de wind met een rifje in het grootzeil. Zo lopen wij toch weer snel tussen de 7 en 8 knopen.
De stuurautomaat doet zijn werk goed.
Bij kaap Formentor hebben wij tegen twee uur marifooncontact met Cumulus.
Zij varen door naar Menorca 25 mijl verder.
Wij wensen elkaar behouden vaart en wie weet waar wij elkaar weer tegenkomen.
Wij ronden kaap Formentor en verwachten dat wij nu met halve wind rustig naar Alcudia kunnen zeilen.
Het blijkt wel weer, dat kapen toch heel verraderlijk kunnen zijn.
De wind neemt toe en komt, door de verschillende kapen die daarna nog volgen, van wisselende richtingen.
De volgende keer moeten wij de koers ruimer om de kapen uitzetten.
Het is en blijft erg onrustig en goed opletten dat wij niet te dicht bij de rotsen komen. Af en toe geeft de windmeter zelfs 30 knopen wind aan, dit zijn vlagen van 7 beaufort.
Na anderhalf uur komen wij in de haven aan.
Hier wachten twee marinero’s ons op en helpen bij het aanleggen.
Jelle ruimt de zeilen op en ik spuit het dek af, want wij hebben veel zoutwater over het dek gehad.
Wij eten wat en gaan op tijd te kooi.
 
Woensdag 13 juni 2012
Alcudia
Oorspronkelijk gaven de Moren de naam Al Kudia aan de stad. Dit betekent de heuvel.
Daarna kwamen de Christenen in de 14^e eeuw en bouwden muren om de stad. De resten staan er nog steeds.

Voorlopig blijven wij hier vier dagen liggen dat geeft een stukje rust en kunnen wij wat plannen maken.

Lekker de bedden verschonen, het wasmachientje doet de rest.

Na zo’n intensieve dag moeten wij weer een beetje bijkomen.
Jelle klust wat aan de boot.
Aan het eind van de ochtend hebben wij weer wifi aan boord.
Handig zo’n persoonlijke it-manager.

Ik maak nog een foto van Jelle meet de oranje pet op die hij van Tibbe en Minne heeft gekregen en sturen deze even door. Vanavond moet er naar de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland gekeken worden.
Helaas hebben wij deze wedstrijd ook weer verloren.
Morgen gaan wij op de fiets naar Pollenca.

Donderdag 14 juni 2012

Alcudia-Pollenca fiets
Vandaag gaan wij bewegen.
Donderdag is voor Jelle fietsdag met de raddraaiers.
Voor mij is het de Pilates ochtend.
Helaas moeten wij deze twee activiteiten beiden missen, vandaar de fietstocht.
Jelle zet de fietsen in elkaar en tegen elf uur verlaten wij de haven.
Op de boulevard is het al een gezellige drukte. De terrassen zijn al aardig vol.
Wij moeten eerst presteren, voordat wij op een terrasje gaan zitten.
De weg naar Pollenca is in het begin wat druk, maar na de afslag is het een prachtige route die ons leidt langs boomgaarden en landerijen.

Hier en daar wat heuveltjes, maar dat is goed voor onze conditie.

Speciaal voor Marjo en Roel maakte Jelle deze foto.

Na twaalf kilometer komen wij aan in Pollenca. Het stadje heeft ongeveer 15.000 inwoners en is zeer geliefd bij de toeristen. Het ligt een eind landinwaarts en is tussen de bergen en rotsen gebouwd. Pollenca betekent powerful. Het stadje heeft veel okerkleurige stenen huizen.

Op het Placa Major gaan wij tegen twee uur lunchen en kijken uit op een 18^e eeuws kerkje Parroquia de Nostra Senyora del Angels.

Na de lunch pakken wij onze fietsen en rijden een rondje rond de kerk. Komen dan uit op een ander pleintje met een hoge steile trap.

Wij hoorden dat de trap 365 treden heeft en op de top een kapel.
Wij konden de moed niet opbrengen om deze trap op te lopen vandaar dat Jelle er maar een foto van heeft gemaakt.

Vervolgens rijden wij weer terug naar de haven.
Na zo´n inspannende dag besluiten wij vanavond lekker te gaan eten op een van de vele terrassen waar onze steiger op uitkomt.
 
Vrijdag 15 juni 2012
Alcudia
Vandaag doe ik de laatste boodschappen voor het vertrek van morgen naar Sardinië.
Jelle wil de buitenboel een extra beurt geven en is daar dus druk mee.
Wij hebben een autootje gehuurd en gaan morgenochtend Timo van het vliegveld in Palma halen.
Daarna lunchen wij aan boord met zijn drietjes.
Verlaten Mallorca en vertrekken dan naar Menorca dat 35 mijl verderop ligt.
Het is de bedoeling, dat wij daar wat gaan eten en slapen.
Zondagochtend vroeg vertrekken wij dan naar het 200 mijl verderop gelegen eiland Sardinië. Waarschijnlijk gaat deze tocht zeker 36 uur duren.
In het blog van volgende week lees je dan het verslag van de tocht.