2018-06-26

Hoed weg

Vanochtend is Jelle er vroeg uit. Ik blijf nog wat langer liggen. Voorlopig het laatste ontbijt aan boord. Het is heerlijk weer, dus drinken wij koffie in de kuip en spreken af dat wij vroeg lunchen.

Wij kunnen tegen half één naar het eiland Lido.

Aan onze steiger ligt een heel oud schip, het ziet er haveloos uit. Sinds gisteren is er wat actie. Een echtpaar is aan het ruimen, er komt een hogedrukspuit aan te pas, waarschijnlijk zijn zij de nieuwe eigenaren. Vanochtend wordt het zonnetentje erop gezet, ziet er al anders uit. Nu nog de mast erop, dan is het weer echte zeilboot.

Wij melden ons af bij Sabrina, de dame van de receptie. Zondagmiddag 1 juli zijn wij weer terug, maandag 2 juli vertrekken wij naar Koper in Slovenië.

Na tien minuten komt de vaporetto die brengt ons naar St.Elena. Tijdens het uitstappen mist Jelle zijn hoed. Hij weet zeker dat hij hem op had. Wij kijken nog naar de stoelen waar wij zaten, geen hoed. Jelle neemt direct de vaporetto terug naar Certosa, misschien toch in wachthokje of elders laten liggen. Ik wacht in de schaduw in St.Elena. Tegen half twee besluit ik de vaporetto te nemen naar Lido. Inmiddels zoekt Jelle naar zijn hoed, onvindbaar.....Hoogstwaarschijnlijk toch in de vaporetto laten liggen.

In Lido zien wij elkaar en gaan op het terras een ijsje eten. Die hadden wij verdiend, vonden wij zelf.

Daarna loop ik de boulevard op om nog wat winkels te kijken. Het schoenen-assortiment is hier geweldig, deze keer niets gekocht.

Inmiddels is de voetbalwedstrijd Denemarken-Frankrijk begonnen. Bij de bar Maleti staat een groot scherm waarop de wedstrijd te zien is. Jelle gaat er speciaal voor zitten, ik loop nog een rondje. De wedstrijd eindigt in 0-0.

Om kwart over vijf wandelen wij richting de vaporetto, deze vertrekt om half zes en doet er een uur over, volgens de timetable.

Wij zijn wat vroeg bij het wachthokje en pakken een vaporetto eerder. Onderweg krijgen wij al bericht van Transavia. Het vliegtuig heeft tachtig minuten vertraging. Balen......

Als wij op het vliegveld aankomen, begrijpen wij de reacties van onze gasten.......wat een mooi vliegveld.  

Nu is het tijd dat de korte broek gewisseld wordt voor een lange broek. 

Ik maak een foto van Jelle die ergens binnen op een muurtje uitrust.

Inmiddels is het half zeven en krijgen trek. Het is overal nog rustig, dus lopen wij een restaurant in. Dit hebben wij nog niet eerder gezien. 

Als je naar binnen gaat, moet je een app downloaden een plaatsje zoeken en via de app en de menukaart op tafel, geef je de bestelling door. Je moet wel met de iPhone naar de kassa en direct afrekenen.

Prima, alles wordt geserveerd en smullen maar.

Het is erg druk. Even wat opschudding bij de douane, gelukkig meer lawaai dan dat er werkelijk iets aan de hand is. Nu wil Jelle wel koffie. Beneden is alles vol, dus gaan wij naar boven. Jelle zit en ik kan even naar de dutyfree shops kijken. Het is overal druk, ik loop wat rond. Eigenlijk heb ik alles al, dus loop ik weer naar boven. 

De vertrektijd 20.45 uur is gewijzigd in 22.11 uur, hopelijk blijft het erbij. 

Vervelend voor Roel, want dit wordt echt nachtwerk.

Terwijl wij wachten, zet ik het blog op internet. Even een paar dagen geen blog. Vanaf 2 juli zijn wij weer in de lucht.

2018-06-25

Wolkenpartijen

Vandaag de laatste dag aan boord. Wij blijven op het eiland Certosa. 

Wij leggen de spulletjes klaar, die wij in de handbagage meenemen. 

Een close up van de waterkan.

Tot de lunch regent het een beetje, daarna komt de zon te voorschijn en is het heerlijk om in de kuip te zitten. Wij doen wat administratie, de dag verloopt verder rustig.

Jelle neemt nog een foto vanuit de kuip van de mooie wolkenpartijen. 

2018-06-24

Jeroen Bosch

Vandaag gaan wij voor de laatste keer naar Venetië. Na de koffie aan boord, nemen wij de vaporetto naar Accademia. Dit was nog een wens van mij, om de Gallerie dell’Accademia te bezoeken.

Venetië heeft 435 bruggen die 116 eilanden met elkaar verbinden. Het blijkt dat Amsterdam er 1231 heeft, Berlijn 1700 en Hamburg 2500.

In 16e eeuw telde Venetie 150.000 inwoners nu nog maar 50.000. Venetie bezat in die tijd ook de Adriatische zee, de Griekse westkust, delen van Egeïsche zee, Kreta en Cyprus. Het was een rijk land.

Het Gallerie dell’Accademia wordt vaak vergeleken met het Uffizi in Florence. 

Er hangen schilderijen uit de 12e tot de 16e eeuw, van bekende Italiaanse meesters zoals Bellini, Giorgione en zelfs van Jeroen Bosch. 

Nooit geweten dat hij Jeroen van Aken heette, zich later Bosch noemde omdat hij in den Bosch geboren was.

Na een paar uur verlaten wij het museum en nemen wij de vaporetto naar San Polo een andere wijk van Venetië. 

In de buurt van het San Polo plein moet volgens ons boekje een “Bucintoro” (Verborgen Pareltje) zijn. Het bevindt zich in de “Straat van de Banketbakkers”, die wil ik gezien hebben. 

Wij lopen de winkel in en nemen wat mee voor bij de koffie. In het boekje stond er veel over geschreven, in werkelijkheid viel het wat tegen.

Nu gaan wij naar het eiland Lido om van de zee te genieten en uit te rusten.

Op de terugweg eten wij bij het visrestaurant “Andri”. Hier wordt het water uit een zelf ontworpen kan geschonken. De kannen zijn in verschillende kleuren en maten ontworpen en gemaakt in Murano. Wij vinden ze erg mooi en besluiten om er één te kopen. Een leuke herinnering aan onze laatste vakantie met Wind & Water.

Nu met de vaporetto terug naar Certosa. Als wij aan boord zijn strekken wij onze benen, niet lang daarna gaan wij te kooi.

Ciao

2018-06-23

Arrivederci

Heerlijk geslapen, eigenlijk was het zelfs een beetje koud.

Voor het ontbijt, doe ik alvast de witte was in de grote wasmachine.

Marjo en Roel zijn al aangekleed en hebben de koffer bijna gepakt.

Na het ontbijt gaan wij op het terras nog een laatste koffie met zijn viertjes drinken. De laatste mail wordt opgehaald en zo tikt de klok door. 

Op het water is altijd iets te zien.

De vaporetto die rechtstreeks naar het vliegveld Marco Polo gaat, vertrekt om 11.40 uur.

Wij wandelen naar het boothokje en nemen uitgebreid afscheid. 

Marjo en Roel jullie waren gezellige gasten. Helaas konden wij de temperatuur niet wat lager zetten, maar ondanks alles was het een leuke week.

Wij zwaaien en de vaporetto is vertrokken.

Op het terras drinken wij nog een kop koffie. Dan naar de boot om de was van de lijn te halen. Een uurtje ligt alles weer schoon op zijn plaats. Inmiddels komt er een WhatsApp binnen van onze gasten met de mededeling dat het vliegtuig ongeveer anderhalf uur vertraging heeft. Dat is balen. Oorzaak, nog steeds de Franse verkeersleiders die ieder weekend staken. 

Het is ineens wel erg rustig aan boord. Eind van de middag zet ik het blog op internet. Dan een aperol in de kuip bij een heerlijke temperatuur. Voor het avondeten heb ik kant en klare kip en een gevulde aubergine. 

Wij gaan op tijd te kooi.

2018-06-22

Onstuimige zee

Vanochtend langzaam opstaan, want de regent tikt op de kajuit. Roel bekijkt de buienradar en ziet misschien wel de hele dag regen. Rond elf uur een opklaring volgens zijn berichten.

Allerlei voorstellen over de daginvulling passeren de revue. De laatste is wij beginnen met koffiedrinken bij het hotel. Daarna de vaperetto naar het Lido voor een strandwandeling. Het waait hard, altijd mooi om dan de golven op zee te bekijken. Ondertussen is ook de zon weer gaan schijnen.

Jelle stelt voor om te picknicken op het strand. Onderweg kopen wij bij een tentje een heerlijk broodje en een flesje drinken. Alles gaat in de tas, voor op het strand. Aangekomen daar is de rode vlag uit betekent niet zwemmen. 

Het is niet moeilijk om op het uitgestorven strand een zitje te vinden, waar wij kunnen lunchen. 

Op de zee wordt er gekitesurfd en gesurfd. Jelle maakt er een foto van.

Wij wandelen verder over het strand, gaan via een pad richting de verharde weg. 

Daar zien wij ineens een Engelse dubbeldekker staan. Grappig, misschien een stop om iets tee drinken. Marjo gaat kijken maar is snel terug. Dit gaat het niet worden. 

Als wij langs de Connad komen nemen, wij wat boodschappen mee en gaan met de vaporetto terug naar Wind & Water.

Vanavond is namelijk onze laatste gezamenlijke avond en die willen wij op een nieuwe locatie doorbrengen. Eerst een powernap en daarna richting Venetië, maar stappen uit bij het Arsenaal.

Weer overal bruggetjes en nauwe straten. Na een paar pleintjes vinden wij een leuke trattoria, hier gaan wij wat eten. Deze keer geen toetje, want wij willen een lekker Italiaans ijsje op de terugweg.

Een paar straten verderop nog koffie en zo zijn wij alle vier helemaal tevreden. 

Na ons tochtje in de vaporetto zijn wij tegen half elf weer aan boord.

Het is een heerlijke temperatuur, lekker afgekoeld.

Buona notte.

2018-06-21

Het zeegat uit

Donderdagochtend, voor de Raddraaiers de fietsochtend. Uit de WhatsApp blijkt dat de animo minimaal is en er niet wordt gefietst. 

Jelle en Roel sturen een foto om te laten zien dat zij aan het rad van Wind & Water draaien. Wij hebben besloten om vandaag na de lunch terug te varen naar Certosa.

Marjo gaat direct als zij wakker is naar het zwembad. Na een uurtje is zij terug, ook de mannen zijn inmiddels aangekleed. Ik besluit om in plaats van te douchen, te gaan zwemmen. Het is heerlijk weer. De voorspellingen voor morgen zijn een stuk slechter.

Het water lokt, ik duik het zwembad in, dan op een bedje drogen. Volgende actie is, koffie op het terras. Wij gaan terug naar het zwembad.

Tegen half één lunchen wij uitgebreid. Onze conclusie is, een prima restaurant!

Wij gaan naar Wind & Water en bereiden ons voor op de terugreis via de zee. Het is achttien mijl varen, afhankelijk van de wind. Wij verlaten de haven en hebben een achterlijke wind. Te weinig om alleen op de fok te varen, dus gaat de motor erbij.

Wij passeren de sluizen waar volgens de boekjes druk aan gewerkt wordt. Dit wordt het Mozesdamproject genoemd. Het moet de lagune en Venetie beschermen tegen uitzonderlijk hoog water. Alleen wij zien niet zoveel actie. Vanaf de Adriatische Zee kunnen de wat grotere jachten en beroepsvaart via het Lido, Alberoni en Chioggia Venetie bereiken. Dit alles omdat de zeespiegel stijgt en Venetië verder zakt. 

Uit de haven van Alberoni komt een tanker die de zee opgaat. Wij geven hem maar voorrang.

In de verte zien wij een soort van strekdam in de zee. Wij varen keurig tussen de boeien door.

Via het Lido varen wij richting Certosa. Er liggen in de baai veel bootjes voor anker.

Jelle belt met het havenkantoor en vraagt toestemming om onze boot direct op de plaats aan de steiger te leggen. Dit is prima.

Als wij aangelegd zijn, gaan Jelle en Roel op zoek naar de pizzaboer op het eiland. In de kuip met een glas wijn erbij smullen wij hiervan.

Het blijft lang warm aan boord. Roel is onze Piet Paulusma en doet verslag van het vreselijke weer dat wij de komende avond en nacht kunnen verwachten.

Marjo en ik gaan naar bed en de mannen blijven nog in de kuip. Inderdaad rond twaalf uur een windhoos, onweer en bliksemschichten. Ramen dicht en de mannen houden alles in de gaten.

Dit is een rustgevend gevoel. Het is een wat onrustige nacht.

2018-06-20

Problemen, problemen

Vandaag gaan de trossen los.

Marjo loopt nog even langs de waterkant en ziet een cruiseschip binnen komen.

Wij gaan naar Chioggia of te wel Klein Venetië. De afstand is ongeveer vijftien mijl. Wij kunnen pas na half elf vertrekken in verband met het tij. Wij varen door de lagune en als wij gaan is het opkomend tij. Onder de kiel blijft minstens 50 centimeter water op bepaalde plaatsen. Voor mij blijft het altijd een beetje spannend, maar de kapitein heeft genoeg informatie om deze tocht te maken.

Na de koffie gaan de trossen los. Maar.....het log(snelheidsmeter) doet het niet. Dit komt wel eens vaker voor. Wij leggen even aan, Jelle duikt de kajuit in en maakt van binnenuit het propellertje schoon. Wij varen weg. Jelle hoort een ander geluid dan normaal aan de motor. Na snel onderzoek, blijkt dat de waterkoeling niet genoeg water produceert. Langzaam varen, zorgen dat de motor niet verhit raakt. 

Wij varen eerst richting het eiland Lido. Dit is een drukke oversteek tussen de vaporetto’s, veerboten en ferry’s door. 

Wij laten de kades aan ons voorbij gaan. Ineens bedenkt Jelle, dat hij het water in wil om de water inlaat te controleren. Wij leggen even aan, de waterinlaat is vrij. 

Wij gaan verder. Dit gebied staat bekend om zijn visserij.

In het water staan een soort schuren op palen, de één nog bouwvalliger dan de andere. Af en toe zie je nog een stuk van een roestig schip dat half onder water ligt. 

Als wij bijna in Chioggia zijn, roept Jelle de havenmeester op. Hij geeft wat aanwijzingen en wij krijgen een mooi plekje aangewezen. De marinero vraagt om de papieren en vertelt dat er ook een zwembad bij is. Marjo en Roel gaan vast op zoek, wij ruimen nog even de boel op. Ik ga ook naar het zwembad. Jelle vult het logboek in en wil toch naar de motor kijken. 

Heerlijk zo’n zwembad, daar knappen wij van op. Tegen half zes gaan Marjo en ik naar de boot. Roel was al eerder terug gegaan.

Als wij aan boord komen, zien wij twee transpirerende mannen over de motor hangen. Zij hebben al veel dingen uitgesloten, maar er zal toch een monteur aan te pas moeten komen om het probleem te verhelpen. Op internet wordt het advies gegeven, doorspoelen met een bepaald middel. Roel heeft een foto gemaakt. Marjo stelt voor dat wij aan de havenmeester gaan vragen waar wij dit kunnen krijgen. Helaas, het havenkantoor is gesloten. Op het terrein zien wij een soort bestelbusje staan, vol met gereedschap. Een jonge knul is bijna klaar met een motorreparatie. Wij spreken hem aan, hij spreekt geen Engels, maar na het zien van het plaatje van de fles en het woord koelwater, lijkt hij iets te begrijpen. Hij loopt met ons mee naar Wind & Water. De mannen ontmoeten hem met gemengde gevoelens. De kapitein heeft een beetje vertrouwen in deze jongen. Hij voert wat controles uit, denkt na en doet de laatste handeling die nog kans van slagen kan hebben......

Wat hebben wij een geluk, want het blijkt dat dit het probleem oplost. Het zorgelijke gezicht van de kapitein verandert in een stralend gezicht. Hij biedt de monteur wat te drinken aan, deze wil alleen maar aqua minerale. Jelle vraagt wat het kost, hij wil er niets voor hebben. Jelle geeft hem €50,00 die neemt hij niet aan, dan maar €20,00.

Wij zijn allemaal blij dat het probleem opgelost is. Nu omkleden en op zoek naar een restaurant. Dat is een eindje lopen, maar zo zien wij ook wat van het stadje Chioggia. 

Wij komen op een grote promenade met veel restaurants en wat prachtige gebouwen, die er van de buitenkant interessant uitzien. 

Wij vinden een leuk restaurant. Marjo heeft gelezen dat de specialiteit van deze streek anguilla grillé is. Of te wel gebakken paling. Maar eerst trakteert Jelle op een glas rosé prosecco om de geslaagde reparatie te vieren.

Alle drie gaan wij voor de specialiteit, wijntje erbij dat is smullen. Nu nog een lekker toetje ter afsluiting.

Wij wandelen naar Wind & Water. Zitten nog even in de kuip en gaan te kooi.

Buona Notte.

2018-06-19

Kunstenaarseilanden

Het bleef vannacht erg lang warm. Na het ontbijt wassen onze keukenprinsen, Jelle en Roel, zoals gewoonlijk af.

Onder de afwas wordt van alles besproken en getest. Mannen kunnen blijkbaar toch multitasken. Daarna koffie op het terras en wij gaan op pad. Vandaag gaan wij naar de eilanden Murano en Burano. 

Even een kwartiertje wachten in het waterhokje. Marjo gaat zwart varen, want zij is haar 2-daagse kaartje kwijt.

Ja, deze keer hebben wij geluk en kunnen met een rechtstreekse vaporetto naar de eilanden.

Eerst komen wij in Murano aan. De ateliers en etalages laten het mooiste glaswerk zien. Wij krijgen dorst en willen even uitrusten. 

Op een plein staat een meisje op dunne glazen een melodietje te spelen. Wij vinden dat heel knap en blijven staan om even te luisteren.Nadat ik een paar blauwe glazen oorknopjes heb gescoord, gaan wij naar het volgende eiland. 

Het is erg druk, er kunnen 330 mensen op de vaporetto. Dit aantal wordt makkelijk gehaald. Wij hebben niet het idee, dat er geteld wordt. 

Het eiland Burano staat bekend om de mooie gekleurde geveltjes, kant en vis. Het eiland is kleiner dan Murano. Het heeft een leuk, groot plein en een scheve hoge toren. 

Hier vinden wij een tentje om te lunchen. 

Deze keer zitten wij binnen, hier staat de airco aan. 

Ik loop nog even naar het winkeltje, waar ik vorige week een leuk bloesje zag. Marjo en ik gaan kijken, ik pas het, wij krijgen nog wat korting. Ondertussen wachten de mannen, zwetend in de schaduw.

Ik neem het mee, straks krijg ik spijt 😉 dat ik het niet heb gekocht. Dan moet er afgerekend worden, oeps snel naar de mannen for money.

Weer hebben wij geluk en vinden een vaporetto rechtstreeks naar het eiland Lido.

Aan de waterkant vinden wij een mooi plekje waar wij een drankje gebruiken met uitzicht op zee.

De menukaart ziet er wat prijzig uit, dus gaan wij naar een ander restaurant om iets te eten.

De vriendelijke eigenaar maakt een foto van ons viertjes.

Tegen half tien nemen wij de vaporetto naar Certosa. 

Daar aankomend zien wij nog net de zon ondergaan.

Aan boord doen wij direct de ramen en luiken open, zodat een fris windje door de boot kan waaien.

Tegen elf uur tijd om te gaan slapen.