Op eigen kiel in Venetië
Daar liggen wij dan met een prachtig uitzicht op Venetië. Wij liggen langs de steiger, dichtbij het betere toilet- en douchegebouw. Vandaag doen wij rustig aan. Twijfelen of wij wel of niet naar Burrano zullen gaan. Eerst internet op de telefoons zetten, misschien lukt het ook met de antenne om aan boord WiFi te krijgen. Jammer, dit lukt niet.
Wij lopen samen langs het water want ik wil Jelle het strandje laten zien. Dit wordt onmiddellijk afgekeurd. Water te vies, hier gaat niet gezwommen worden. Ik loop terug naar de boot. Jelle loopt verder het eiland rond, want zo groot is dat niet.
Midden in de bossen ziet hij een auto op drie wielen, omgebouwd tot een pizza-tentje met een stenen oven erin.
Hier wil Jelle meer van weten, hij laat zich het hele proces uitleggen en bestelt direct een pizza.
Even later komt hij trots aan boord met een pizza voor de lunch. Bijzonder, want verder is er niets te krijgen op het eiland, behalve in het restaurant natuurlijk.
Wij smullen samen van de eenvoudige maar lekkere pizza. Het wordt wat donker er komt meer bewolking en het ziet er wat onweersachtig uit. Wij blijven de rest van de dag gewoon aan boord.
Helene belt en vertelt dat zij aangekomen zijn in Marina St. Helena gaan wij elkaar nog zien is de vraag. Zij vertrekken zaterdag weer naar het zuiden, want zij moeten half juli in Brindisi zijn. Wij spreken af, dat wij met de vaporetto morgenochtend op de koffie komen. Daarna gaan wij terug naar de haven om alles klaar te maken voor de komst van Kirsten.
Dan komen er twee gondels aan, blijkbaar instructie.
Inmiddels loop ik een dag achter met het blog, dus ga ik dat bij het hotel op internet zetten.
Er vallen een paar druppels regen en gelukkig is het wat koeler. Wij eten aan boord.
Relaxen in de kuip. Daarna op tijd te kooi.
Buona notte.
